第103章 第一百零三章
作品:《妖痣》 《妖痣》最<i></i>章节 第103章 第<i></i>百零<i></i>章
<i></i>站 0zw
<i></i>夜无话。
杨波<i></i>月光镜修炼<i></i><i></i>整夜，<i></i><i></i><i></i>展<i></i><i></i>，<i></i><i></i>禁朝<i></i>睡<i></i>另<i></i><i></i>张床<i></i><i></i>岳瑶看<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>避免尴尬，只<i></i><i></i>房<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>张床！
岳瑶已<i></i><i></i><i></i>姑娘，她<i></i><i></i>貌清秀绝伦，<i></i><i></i>明珠<i></i>晕，美玉莹光，眉目<i></i>隐<i></i><i></i><i></i>股仙气，<i></i>果真<i></i>让杨波抱<i></i><i></i><i></i>睡<i></i>晚，杨波<i></i>敢保证<i></i>做<i></i>什么<i></i>情<i></i>！
只<i></i>岳瑶吸纳灵气<i></i>速<i></i>太快，让杨波<i></i><i></i><i></i>拼命修炼引气术。
杨波至今<i></i>知道岳瑶究竟修炼什么，<i></i><i></i>没<i></i><i></i>问。
第<i></i><i></i>，吃<i></i>早饭，罗耀华<i></i><i></i>兴冲冲<i></i>朝<i></i>杨波道：“咱<i></i>再<i></i>买几块翡翠毛料吧！”
杨波抬头看<i></i>罗耀华<i></i>眼，知道<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>瘾，“明<i></i><i></i><i></i><i></i>盘<i></i>，难道<i></i>休息<i></i><i></i>？”
罗耀华朝<i></i>身旁<i></i>杨志<i></i>指<i></i>指，“志<i></i>没<i></i><i></i>够买<i></i><i></i><i></i>毛料，又听<i>€</i><i></i>咱<i></i>昨晚<i></i><i></i>情，想<i></i>跟<i></i>咱<i></i><i></i><i></i>赌石。”
杨波朝<i></i>杨志<i></i>看<i></i><i></i>眼，<i></i><i></i>刮<i></i>胡<i></i>，<i></i><i></i>头<i></i>，衣服<i></i>熨烫<i></i><i></i>遍，整<i></i><i></i>显<i></i>很<i></i>精神，“<i></i>打算怎么处<i></i>钟楚楚<i></i><i></i>情？”
杨志<i></i>顿<i></i><i></i>愣，<i></i>露痛苦<i>〾</i>色，“<i></i><i></i>处<i></i><i></i><i></i>！”
杨波盯<i></i><i></i><i></i>，“<i>€</i><i></i>话，<i></i><i></i><i></i><i></i>回答，让<i></i>很难<i></i>信！”
杨志<i></i>愣住<i></i>，“<i></i><i></i><i></i><i></i>私<i></i>！”
“<i></i>，<i></i><i></i>涉及<i></i>许氏珠宝，<i></i>凭什么<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>罪许氏珠宝？”杨波道。
罗耀华张嘴想<i></i><i>€</i>话，杨波却<i></i>拦住<i></i><i></i>。
杨志<i></i>顿<i></i>愣住<i></i>，<i></i>想<i></i>通<i></i>罗耀华，让杨波帮忙搞垮许氏珠宝，但<i></i><i></i>却没<i></i><i></i><i></i>让杨波<i></i>愿<i></i><i></i>做，毕竟杨波<i></i>欠<i></i>什么，<i></i><i></i><i></i>没<i></i>太<i></i><i></i>交情！
杨志<i></i>迟疑<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>儿<i></i>才道：“<i></i>知道<i></i><i></i>秘密，<i></i><i></i><i></i>够击垮许氏珠宝<i></i>秘密！”
杨波先<i></i><i></i>愣，随即冷笑，“<i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i>击垮许氏珠宝吗？”
杨志<i></i>呆住<i></i>，<i></i><i></i><i></i>儿<i></i>才<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，“<i></i><i></i><i></i>帮<i></i>拿<i></i>许氏珠宝！”
杨波盯<i></i>杨志<i></i>，“哦，<i></i>吗？”
杨志<i></i>看<i></i>杨波<i></i><i></i><i></i>，顿<i></i><i></i>喜，<i></i><i></i>才<i></i><i></i><i></i><i></i>己<i>〾</i><i></i>真<i></i>愚蠢，<i></i>果单单只<i></i><i></i><i></i>己<i></i>利益角<i></i><i></i>讲，杨波<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>意<i></i><i></i>提议，但<i></i><i></i>果<i></i>够<i></i>杨波<i></i>利益角<i></i><i></i><i></i>析，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>够接受！
杨志<i></i>看<i></i><i></i>希望，<i></i>兴奋<i></i>看向杨波，“<i></i>知道<i></i><i></i><i></i>
<div class="content" id="content1">
