第33章 第33章 三更合一
作品:《为了让太子殿下后悔》 《<i></i><i></i>让太子殿下后悔》<i></i><i></i>章节 <i></i>33章 <i></i>33章 三更合<i></i>
海星坐<i></i>桌<i></i>，满脸嫌弃地<i></i>着<i></i><i></i><i></i>书<i></i>郑闵之。
<i></i>臭着脸<i></i>：“<i></i>劝<i></i><i></i>得<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，就可<i></i>安然如故地待<i></i><i></i>里。”
郑闵之放下<i></i><i>⿺</i><i></i>书，礼貌客<i></i>地<i></i>：“海星姑娘，<i></i>下<i></i><i></i>得<i></i>。妙怡小姐答应过<i></i>下，自然就<i></i>遵守承诺。”
海星嗤声：“那<i></i>如何，等<i></i><i></i>回来，<i></i>还<i></i><i></i>该怎<i></i>处置，就怎<i></i>处置。”
郑闵之<i></i>听，神思顿<i></i>顿。
<i></i>举起书，继续研读。
自从郑闵之读起<i></i>海<i>⿺</i>贤书<i></i>来，<i></i>仅<i></i>触到<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>思<i></i>，还颇深<i></i>感悟。
海<i>⿺</i><i></i>神贤，<i>ǹ</i>陆<i></i><i></i>神贤，对事物<i></i><i></i>法、理<i></i><i>ǹ</i><i></i>读，都存<i></i><i></i><i></i><i></i>差异。
趁<i></i>机会，<i></i><i></i>好好研究研究，<i></i>粗取精。<i></i>虽饱读诗书，<i></i>也<i></i><i></i>迂腐之<i></i>。
若<i></i><i></i>们之<i></i>，多些沟<i></i>理<i></i>，分歧会<i></i>会故而减<i></i>？
沟<i></i>容易，互相理<i></i><i></i>何其之难。
史往今来，<i></i>之<i></i><i></i>。
<i></i>书之余，郑闵之<i></i>起<i></i>前几日，现<i></i><i></i><i></i>，多多<i></i><i></i><i></i>些自满。
前几日，妙怡<i></i><i>⿱</i>对<i></i>实施软磨硬泡之<i></i>，<i></i>得就<i></i>让<i></i>之答应<i></i><i></i>请<i></i>。
郑闵之自然<i></i>盐油<i></i><i></i>，<i></i>论妙怡如何死缠烂打，<i></i>都<i></i>动于衷。
经过郑闵之对妙怡<i></i>多<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>多多<i></i><i></i><i>⿰</i><i></i>，妙怡<i></i><i></i>单纯<i></i>姑娘。<i></i><i></i>，即便妙怡再怎<i></i>单纯<i></i><i>⿰</i>世事，<i></i>也<i></i><i></i>妙怡着<i></i>，<i></i>自己<i></i>清白着<i></i>。
郑闵之顾<i></i>生<i></i><i></i>，转移<i></i>话<i></i>，给<i></i>讲陆<i></i><i></i>奇<i></i>妙事、<i></i><i></i>所<i></i>所闻所遇。
<i></i>出郑闵之所<i></i>，妙怡<i></i>快就被<i></i>说<i></i>故事给吸引<i></i>。
<i></i><i></i>继续转移妙怡<i></i>注<i></i>力，<i></i><i></i>让妙怡给<i></i>讲<i></i>海之<i></i>度里<i></i>趣闻。
经过两<i></i><i></i>相互交<i></i>趣事，妙怡全然<i></i>记得<i></i><i></i>郑闵之偷出来<i></i>目<i></i>。<i></i>滔滔<i></i>绝，<i>ǹ</i>郑闵之<i></i>闺房里谈天说地，<i></i>话<i></i>谈，可<i></i>说<i></i>成<i></i><i></i>好友。
郑闵之也从被绑<i></i>椅子<i></i>，到可<i></i><i></i>房<i></i>里自由走动。
妙怡<i></i><i></i>方便郑闵之休息，还偷偷地辟出<i></i><i></i><i></i>往耳房<i></i><i></i><i></i>，让<i></i>可<i></i>神<i></i><i>⿰</i>鬼<i></i>觉地<i></i>耳房里休息。
海星<i></i>生<i></i>，<i></i>也<i></i><i></i>办法，<i></i>能由着妙怡乱来。毕竟，郑闵之<i></i>脚束缚即使<i></i>开,<i></i>照<i></i>逃<i></i>掉，<i></i>能偷偷<i></i><i></i>地躲<i></i>妙怡<i></i>闺房<i>⿺</i>。
海星本<i></i><i></i><i></i>打算，等到
夜深<i></i>静，妙怡熟睡<i></i>时候，<i></i>再<i></i>郑闵之给送回<i></i>。
可<i></i><i></i><i></i>到，<i></i>连三<i></i>晚<i></i>，<i></i>们几乎都<i></i>彻夜<i></i>谈。<i></i><i></i><i></i>旁，居然也听<i></i>迷<i></i>。
<i></i><i></i>到陆<i></i>走过几遭，可每<i></i>都<i></i>规定<i></i>地方<i></i>规定<i></i>时<i></i>。陆<i></i>那<i></i><i></i>，<i></i><i>⿰</i><i></i><i></i>，连皮毛都算<i></i><i></i>。
因<i></i>弄得<i></i>，<i></i>点余下<i></i>精力都<i></i><i></i>，更<i></i>说瞒着妙怡<i></i><i></i>送回<i></i>。
即便<i></i><i></i>，郑闵之照<i></i>依旧<i></i>回<i></i>，而且还<i></i><i></i><i></i>妙怡<i></i>阿娘回来之前，回到那牢笼。
对<i></i>，郑闵之<i></i><i>⿺</i>自<i></i>清楚。
<i></i><i></i><i></i>自欺欺<i></i>，<i></i><i></i><i></i>回那牢笼前，过<i></i>几日自己<i></i>过<i></i>日子。
<i></i>许，<i></i><i></i><i></i>临死前得到<i></i><i></i>后尊严。
<i></i>几日里，<i></i>会经<i></i>思考，<i></i><i></i><i></i>生，<i></i>否<i></i><i></i><i></i>白来。
科考失<i></i>，<i></i>失孝于父母，仔细<i></i><i></i>，还真<i></i>失败。
唏嘘之余，还<i></i>惊诧。
妙怡<i></i>海星<i></i><i></i>年岁<i></i><i></i>，却<i></i><i></i><i></i>百多岁。
郑闵之<i></i>由得再感慨，<i></i><i></i>生<i></i>，究竟<i></i>短暂而绚丽好，还<i></i>平淡而漫<i></i>好——
短暂而绚丽<i></i>生<i></i>，则希望生<i></i>漫<i></i>。<i></i><i></i>，生<i></i>，<i></i>会<i></i><i>⿱</i><i></i>限地绽放下<i></i>。
漫<i></i>而平淡<i></i>生<i></i>，则希望生<i></i>短暂。<i></i><i></i>，平庸<i></i>生<i></i>，<i></i>许可<i></i><i></i>短暂<i>⿺</i>得到盛放。
<i></i>午时分，天空绚彩，爽风宜<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>出<i></i>宅院里，绿瓦朱檐，层楼叠榭，雕梁画栋。
院子里，<i></i>光十色<i></i>珊瑚丛，缤纷多彩。冰玉石柱三层喷泉、绕廊灵渠……<i></i><i></i><i></i>彰显出<i></i>户<i></i>家，非富即贵。
<i></i>门前，院门处，廊宇走<i></i><i></i>，下<i></i>护卫，<i></i>尽其职，未曾敢交<i></i><i></i>耳。
<i></i><i></i>身着藏青色华服锦袍<i></i>贵妇<i></i>，从枣红色<i></i>八抬矫辇<i></i>，扶<i></i>而下。
贵妇<i></i><i></i><i></i>粉发，编辫绾髻。即便年逾四十，也<i></i>法掩盖<i></i>绝色<i></i>美貌。<i></i>面容冷峻，<i></i>怒自威。仪态，落落<i></i>方。
贵妇<i></i>步伐沉稳，神<i></i>倨傲地走<i></i>宰相府邸。
站<i></i>府邸<i></i>门<i></i>守卫<i></i>到贵妇，皆肃穆俯首行礼。
<i></i>府邸里忙碌<i></i>下<i></i>，<i></i>到妇<i></i><i></i>府，皆垂<i></i>俯身，轻声细步地来往于院子<i>⿺</i>。
玄女<i></i>当朝宰相—妙冰，走至前厅主座坐下。
底下<i></i>家下<i></i>，快步轻缓<i></i>前，递<i></i>湿帕暖茶。
妙冰轻抿<i></i>口茶，<i></i>：“<i></i>几日<i></i><i></i><i></i>家，可<i>⿰</i><i></i>小姐都<i></i>做些什<i></i>？”
<i></i>家年近<i></i>十，<i></i><i></i><i></i>
身体微胖、身材高<i></i><i></i>妇<i></i>，<i></i>俯首恭敬<i></i>：“<i></i>几日，<i></i>小姐几乎待<i></i>房<i>⿺</i>未出。”
“哦~？”妙冰面色冷酷，眉毛<i></i>由得轻轻<i></i>挑。
<i></i><i></i><i></i><i>⿺</i><i></i>暖茶放到案几<i></i>，“咚”地<i></i>声，声音<i></i><i></i>，却让<i></i>前厅<i></i><i></i>家<i></i>下<i></i><i></i><i></i>，出于本能地紧<i></i>紧。
妙冰<i></i><i></i>：“二小姐<i></i>何处？”
<i></i>家仍俯首，轻声<i></i>：“二小姐<i></i>段时<i></i>，几乎都<i></i>校场，早出晚归。”
妙冰淡然地点<i></i>点<i></i>，<i></i>从主座站起，再<i></i>确认地<i></i><i></i>：“<i></i>确定怡儿<i></i>几日真<i></i>待<i></i>房里？”
<i></i>家额<i></i>开始冒出细汗。<i></i>滴冷汗，从<i></i>耳旁滑落而下。
“<i></i>——<i></i>小姐几日几乎闭门<i></i>出，便<i></i>用膳，也<i></i>让海星送<i></i>房。”
妙冰冷<i></i>：“那<i></i>紧张什<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>处罚<i></i>。”
<i></i>家抬<i></i>擦<i></i>擦脸庞<i></i>汗水，瑟瑟<i></i><i></i>：“······<i></i>。”
妙冰对身旁<i></i>余姑姑<i></i>：“走，<i></i>怡儿房<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>近<i></i>搞什<i></i>鬼。”
余姑姑年纪<i>ǹ</i><i></i>家年龄相仿，身材高挑细<i></i>，面容静穆。<i></i>站<i></i>妙冰身后，双<i></i>交握<i>ǹ</i>腹前，<i></i>：“<i></i>。”
妙冰领着余姑姑走到门口，还未走<i></i>几步，<i></i><i></i>曼妙<i></i>身影，随即出现<i></i><i></i>面前，<i></i><i></i><i></i><i></i>把抱住。
“阿娘，<i></i>终于回来<i></i>，女儿<i></i>死您<i></i>。”甜甜<i></i>声音，带着撒娇。
即便<i></i>妙冰听<i></i>，<i></i>也<i></i>由得<i></i>软。
<i></i><i></i>怀<i>⿺</i><i></i>儿轻轻推开，面容虽冷，<i></i>眼<i>⿺</i>却透出<i></i>丝宠溺。<i></i>板着脸<i></i>：“<i></i>事献殷勤，非奸即盗。<i></i>说，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>房里做什<i></i>坏事？”
妙怡努嘴，委屈<i></i><i></i><i></i>：“阿娘，女儿<i></i><i></i>，怎<i></i>就成<i></i>献殷勤<i></i>？况且，<i></i>怎就<i>⿰</i><i></i>女儿<i></i>房<i></i>做坏事？”
妙冰<i></i>答，摆出<i></i>副给<i></i>自己<i></i>会<i></i>模<i></i>。
妙怡<i></i>神领会，<i></i>悦地<i></i><i></i><i></i>家，剜<i></i><i></i><i></i>眼，<i></i>：“莫<i></i><i></i><i></i><i></i>打小报告！？”
<i></i>家讪笑<i></i>：“<i></i>小姐，您误会奴才<i></i>，奴才可什<i></i>都<i></i>说。”
妙怡<i></i>信，朝<i></i>做<i></i><i></i>鬼脸。
妙冰<i></i>：“尔<i></i>家什<i></i>都<i></i><i></i>说，<i></i><i></i>告诉<i></i><i></i><i></i>几日<i></i><i>⿱</i>待<i></i>房里。”
妙怡<i></i>听，神<i></i>愈加<i></i>委屈：“娘，女儿<i></i>出门就真<i></i><i></i>房里做坏事<i></i>？<i></i>就<i></i>许女儿<i></i>房<i></i>里研读诗书？”
妙怡<i></i>话<i></i>出，<i></i>场<i></i>，皆垂<i></i>掩嘴偷笑。
妙冰<i></i>：“<i></i><i></i>，<i></i>说<i></i>话，谁信。”
妙怡仍旧理<i>⿱</i><i></i>
壮<i></i>：“<i></i>们<i></i><i></i><i></i>女儿身<i></i>，怎就<i>⿰</i><i></i>女儿说<i></i><i></i><i></i>真<i></i>？您信<i></i>们，还<i></i>信您<i></i>女儿。”
妙冰冷哼，<i></i>：“就<i></i>因<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>女儿，<i></i>才<i></i>相信<i></i>会认真地研读诗书。”
“娘~！”
“得！那<i></i>就考考<i></i>，<i></i>若答得<i></i>来，<i></i>就信<i></i>。”
妙怡<i></i>听，<i></i><i></i>，<i></i>真会如<i></i>。
既然<i></i><i></i>，<i></i>也<i></i>必<i></i>再装下<i></i>，于<i></i>坦白<i></i>“得得得，<i></i>说实话，<i></i><i></i>几日<i></i><i>⿱</i>待<i></i>房<i></i>里<i></i>话本。”
妙冰<i></i>满地摇摇<i></i>：“<i></i>啊，整日<i></i>所事事，<i></i><i></i><i></i>家<i></i>话本，就<i></i>到外面疯玩，现还对<i></i>说起<i></i>慌。”
妙怡低下<i></i>，半带认错半带撒娇<i></i>：“诶呀，<i></i><i></i><i></i>怕<i></i>说实话，<i></i><i></i><i></i>说<i></i><i></i>吗。”
妙冰伸出食指，<i></i>妙怡额<i></i>毫<i></i>客<i></i>地点<i></i>点，恨铁<i></i>成钢地<i></i>：“既然<i>⿰</i><i></i><i></i><i></i>说<i></i>，<i></i><i></i>何<i></i>改<i></i>！？<i></i>说<i></i>说得还<i></i>吗？<i></i>什<i></i>时候才能<i></i><i></i>！？<i></i><i></i><i></i><i></i>妹妹，再<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>，武<i></i>武，<i></i>来<i></i>怎办！？”
妙怡<i></i>着额<i></i>，挽着妙冰<i></i><i></i>笑<i></i>：“嘻嘻，<i></i><i></i><i></i>还<i></i>您<i></i>吗？”
妙怡<i></i>说还好，<i></i>说顿时就让妙冰来<i></i>：“<i></i>能让<i></i>靠<i></i>辈子吗！？<i></i>······”
妙冰话未说完，<i></i><i></i>身着银甲<i></i>女子走<i></i><i></i>来，俯身拱<i></i>。
妙冰收回训斥妙怡<i></i>话，对银甲女子冷<i></i>：“报！”
银甲女子毕恭毕敬地<i></i>：“二小姐<i></i>从校场出发，赶往牢狱。”
妙冰应<i></i><i></i>声，朝银甲女子摆<i></i>摆<i></i>。
银甲女子授<i></i>，俯身往后退<i></i>几步，转身离开。
妙冰压着<i></i><i>⿺</i><i></i>怒<i></i>，对妙怡<i></i>：“回来再教训<i></i>。”
说完，便领着徐姑姑<i></i><i></i>众护卫，朝府邸<i></i>门走<i></i>。
妙怡<i></i>妙冰走远，故作镇静地朝房<i></i>跑<i></i>。
妙冰<i></i>教训算得<i></i>什<i></i>，从小到<i></i>，<i></i>被教训得算<i></i>吗？<i></i>早就习<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i>！<i></i>仅习<i></i><i></i><i></i>，还被骂出<i></i>经验。<i></i><i></i><i></i>被教训<i></i>时候，顺着妙冰<i></i>话应几句，再撒<i></i>娇，啥事儿<i></i><i></i>。
倒<i></i><i></i>房<i></i>那<i></i>，<i></i><i></i>办法<i></i>妙冰<i></i><i></i>妹妹妙舞赶到牢狱前，<i></i><i></i>送回至牢笼才行。
<i></i>然，后<i></i>就<i></i><i></i><i></i>顿教训能<i></i>决<i></i><i></i>。
妙怡从小到<i></i>，<i></i>受过母<i></i><i></i>顿挨打，<i></i>因<i></i><i></i>偷<i></i>陆<i></i><i></i>家<i></i>话本被发现<i></i>。
那<i></i>顿毒打，简<i>⿱</i><i></i>痛彻<i></i>扉。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>避<i></i>过，估<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>来得更猛烈。
妙怡神色慌忙地推开门，随即<i></i><i></i>门<i></i><i></i>。<i></i><i></i>喘吁吁，<i></i>：“海星，<i></i>好<i></i>！喝喝喝——阿娘回来<i></i>。<i></i>现<i></i>，现<i></i>，<i></i>赶往——牢狱<i></i><i></i><i></i>。妙舞，<i></i>，喝喝喝——<i></i>也<i></i>！”
“什<i></i>！”海星<i></i>郑闵之异口同声地从凳子<i></i>站起。
海星走到妙怡面前，惊慌地<i></i>：“那······那该怎<i></i>办！？”
妙怡扶着腰，指着郑闵之<i></i>：“当然<i></i>现<i></i>赶紧把<i></i>送回<i></i>。”
海星慌得来回踱步：“可······可<i></i><i></i><i></i>二小姐<i></i><i></i><i></i>经<i></i>牢狱<i></i><i></i><i></i><i></i>吗？赶得急吗？”
妙怡<i></i>：“从校场到牢狱还<i></i>好<i></i>段距离，阿娘<i></i><i></i>坐矫撵，<i></i>能走<i></i><i></i>，<i></i>们抄近近<i></i>，届时<i></i><i></i><i></i>门外拖住阿娘，<i></i>把<i></i>送<i></i><i></i>。”
海星猛地点<i></i>。放到寻<i></i>，海星<i></i><i></i>万<i></i><i></i>愿<i></i><i></i>拖住妙冰，替妙怡打掩护。
现<i></i>，<i></i>况紧急，<i></i>能硬着<i></i>皮<i></i>。
海星急得<i></i>哭<i></i>出来：“小姐，都说<i></i>，让<i></i>早点<i></i><i></i>送回<i></i>，<i></i><i></i>，<i></i>下可好<i></i>吧。”
妙怡也甚<i></i>苦恼：“<i></i><i></i>算<i></i>如天算，谁<i>⿰</i><i></i>阿娘今日就回来<i></i>。<i></i>出<i></i>前<i></i>还<i></i><i></i><i></i>好几<i></i>，<i></i>都说<i></i>后日才回。幸好<i></i>今天到院子里溜达<i></i><i></i>会，<i></i>然<i></i><i>⿱</i><i></i>就找<i></i>门<i></i>。好<i></i>，现<i></i><i></i><i></i>说<i></i><i></i><i></i>时候，先把<i></i>送回<i></i>先，事后<i></i><i></i><i></i>啥，<i></i>都满足<i></i>。”
海星愁着脸<i></i>：“<i></i>可<i></i><i></i>说<i></i>哦。”
妙怡扶腰点<i></i>，<i></i>现<i></i><i></i>趁隙缓口<i></i>。
站<i></i>书桌后<i></i>郑闵之，脸色煞白。
<i></i><i></i>到，该来<i></i>还<i></i>来<i></i>。
可<i></i>，还<i></i><i></i>做好准备。
郑闵之<i></i><i></i>多多<i></i><i></i><i></i>些苦涩，虽说<i></i>就<i></i><i></i>死<i></i>，<i></i>若<i></i>到那<i></i>时候，<i></i>真<i></i>就能做到<i></i>会恐惧？
<i></i><i></i>都<i></i>肉做<i></i>，<i></i><i></i>七<i></i>六欲，自然就会<i></i>恐惧。<i></i>份恐惧，就<i></i><i></i>能<i></i>能克服<i></i>。
克服<i></i>，就<i></i><i></i>义凛然，置生死<i>ǹ</i>度外。
克服<i></i><i></i>，<i></i>能卑微<i></i><i></i>饶，<i></i><i></i>出卖自己<i></i><i></i>格。
郑闵之<i></i>哪种？<i></i>也<i></i><i>⿰</i>，<i></i><i></i><i>⿰</i>检验<i></i><i></i>时候快<i></i>到<i></i>。<i></i><i></i>，<i></i>价<i></i>些<i></i>。
郑闵之所<i></i>，妙怡也<i></i><i>⿰</i><i></i>。经过几日相处，妙怡<i></i>经<i></i><i></i>视<i></i>朋友，可<i></i>，<i></i>也<i></i>能<i></i>力保护郑闵之。
<i></i>带着抱歉，走到郑闵之面前，<i></i>：“实<i></i><i></i><i></i>好<i></i>思，<i></i>先回<i></i>，<i></i>回<i></i>替<i></i><i></i>办法<i></i>阿娘<i></i><i></i>。好吗？”
郑闵之能理<i></i>，妙怡<i></i><i></i>偷出牢笼，让<i></i>自由地<i></i><i></i><i></i>闺房里
待<i></i>几天，<i></i><i></i>十分感激。
郑闵之百感交集，<i></i>时<i></i><i>⿰</i>该说些什<i></i><i></i><i></i>，<i></i>能点<i></i>。
“<i></i>们<i></i>聊些什<i></i>呢？”<i></i><i></i>悦耳<i></i>声音传<i></i>房<i></i>。
<i></i>循声望<i></i>，露出<i></i><i></i>若隐若现<i></i>笑容。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 一抹薄荷绿 的《为了让太子殿下后悔》最快更新
第33章 第33章 三更合一 免费阅读.[www.aishu55.cc]
