第50章 第50章（一更）
作品:《心上娇》 《<i></i><i></i>娇》<i></i><i></i>章节 <i></i>50章 <i></i>50章（<i></i>更）
墨绿色<i></i>天帷映<i></i>眼<i>⿺</i>，<i></i>作<i></i><i></i>弯曲<i></i><i></i>。
鱼木<i></i><i></i>对瞳孔色彩<i></i>淡<i></i>眼睛，<i></i><i></i><i></i>像贴着<i></i>层雾。<i></i>眼<i>⿺</i>倒映着东土树冠之地<i></i>风景。
被白薇扯出来<i></i>那部分<i></i>木树冠还“<i></i>”<i></i>天<i></i>，那轮燃烧<i></i>雕琢<i></i>太阳也从<i></i>落下过。树冠之地下<i></i><i></i>切<i></i><i></i><i></i>似乎跟几年前<i></i><i></i>多<i></i>区<i></i>，叠云<i></i><i></i><i></i>周王朝<i></i>战争还<i></i>继续。<i></i>家都<i>⿰</i><i></i>，<i></i>可能会<i></i>持续十多年<i></i>战争，毕竟<i></i><i></i>哪<i></i>方<i></i>弱小之<i></i>。
骑着小白，淌过溪涧，溅水声让鱼木从观景之<i>⿺</i>回过神来。
“<i></i>们<i></i>浊天下<i></i><i></i><i></i>过东土吗？”<i></i><i></i>。
叶<i></i><i></i>发<i></i>得更<i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i>喜欢过分打扮<i></i><i></i>，<i></i>鱼木<i></i>觉得<i></i><i></i>男<i></i>披散着<i></i>发未免<i></i>些邋遢<i></i>。如<i></i>叶<i></i><i></i><i></i><i></i>羁<i></i>江湖浪子，那倒<i></i>所谓，<i></i>鱼木<i></i>觉得叶<i></i><i></i><i></i>浪子。<i></i>更像<i></i><i></i><i></i>旅<i></i>。
行走<i></i>地，哪里能<i></i>顾<i></i>形<i></i><i></i>。所<i></i>，<i></i>鱼木几番<i></i><i></i>下，叶<i></i>同<i></i><i></i>帮自己梳理<i></i><i></i>发。
叶<i></i>现<i></i><i></i>发型完全<i></i>鱼木<i></i><i></i><i></i>好。<i></i>喜欢飒爽干净<i></i>点<i></i>，便<i></i><i></i>遮<i></i>前额<i></i><i></i>发往后束缚住，<i></i>两<i></i>凌乱<i></i>鬓发<i></i><i></i>束起，<i></i>成<i></i><i></i>髻，再用墨蓝色<i></i>髻环包裹起来。后<i></i><i></i><i></i>发就自然而然地整齐垂下。
搭配<i></i>身玄红色<i></i>行衣，叶<i></i>就真<i></i>像<i></i><i></i><i></i>子哥。照鱼木话说，<i></i>番收拾后，估<i></i>着也得年轻<i></i><i></i>六岁。
叶<i></i>似乎<i></i>些出神，<i></i><i></i>注<i></i>到鱼木<i></i>声音。
鱼木好奇地<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>侧脸，淡色<i></i>瞳孔<i></i>得深<i></i>些。<i></i><i></i>声<i></i>：
“<i></i>浊天下<i></i><i></i><i></i>东土吗！”
叶<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，“<i></i>用<i></i>两遍，<i></i>听到<i></i>。”
“那<i></i>干嘛<i></i>搭理<i></i>？”
“<i></i><i></i>事。”
“<i></i>什<i></i>？”
叶<i></i><i></i>才<i></i><i></i>鱼木，“<i></i>既然<i></i><i></i><i>⿱</i><i></i>说<i></i><i></i><i></i>什<i></i>，那就<i></i><i></i><i></i>说<i></i><i></i>思。”
鱼木瘪<i></i>瘪嘴。跟着叶<i></i><i></i><i></i>久，<i></i>当然<i></i><i></i>叶<i></i><i></i>习性。<i></i><i></i>就<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
叶<i></i><i></i><i></i>前面说：“落星<i></i><i></i>清天下<i></i><i></i>口，也<i></i>浊天下<i></i><i></i>口。”
“那<i></i>们<i></i>可<i></i>从<i>⿺</i>州南部出发，<i>⿱</i><i></i>前往落星<i></i>，<i></i>记得<i></i>段时<i></i>，落星<i></i>遗址那<i></i><i></i>好<i></i><i></i><i></i>空<i>⿺</i>堡垒，<i></i>十多<i></i>浮空城<i></i>那里。”
叶<i></i>点<i></i>，“那<i></i><i></i>确快。<i></i><i></i><i></i><i></i>回东土<i></i><i></i>吗？”
鱼木努努嘴，“<i></i><i></i>自己<i></i>回东土<i></i><i></i>吧。”
叶<i></i><i></i>搭理鱼木，扯<i></i>扯缰绳。小红加快速度<i></i>前。
“等<i></i>！”鱼木喊<i></i>。
叶<i></i>回应：“<i></i>应该回<i></i><i></i>宗门<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>呢！”
“<i></i>也<i></i><i></i><i></i>几<i></i><i></i>。之后，<i></i>会<i></i>找<i></i>。”
鱼木<i></i>声喊：“<i></i><i></i>会<i></i>丢下<i></i><i></i><i></i><i></i>走吧。”
前面，叶<i></i>停<i></i>下来。鱼木追<i></i>来后，<i></i>把抓住叶<i></i><i></i>缰绳，警惕地<i></i>着叶<i></i>。
叶<i></i>说：“如<i></i><i></i>真<i></i>丢下<i></i>，那<i></i>每时每刻都<i></i>机会。”
鱼木扬起下巴说：“三<i></i><i></i>事让<i></i>对<i></i><i></i>信任<i></i>所下降。”
叶<i></i>白<i></i><i></i>眼，“说得像<i></i>犯<i></i>什<i></i>错<i></i><i></i>。”
“<i></i>就<i></i><i></i>点都<i></i>体贴嘛。”
叶<i></i>沉<i></i><i></i>口<i></i><i></i>：
“<i></i><i>⿰</i><i></i><i></i>当<i></i><i></i>多久<i></i>助<i></i>吗？”
“多久？”
“<i></i>当<i></i>助<i></i><i></i>时<i></i>，都够<i></i>座天下毁灭<i></i>生几百<i></i><i></i>。”
鱼木<i></i><i></i>，发觉时<i></i>太<i></i><i></i>，完全<i></i><i></i>概念，<i></i><i>⿰</i><i></i><i></i>久就<i></i><i></i>。
“那<i></i>怎<i></i><i></i>嘛。”<i></i>耍赖<i></i>。
叶<i></i><i></i>眼<i></i>穿鱼木<i></i>小<i></i>思。<i></i>其实就<i></i><i></i>跟着自己<i></i><i></i>自己<i></i><i></i><i></i><i></i>。
“简<i>⿱</i><i></i><i></i>猪脑子。”
“<i></i>许骂<i></i>！”
叶<i></i><i></i>着鱼木<i></i>副执拗<i></i><i></i>子，<i></i>生点脾<i></i>都生<i></i>起起来。<i></i><i></i>奈<i></i>：“<i></i>忽然<i></i>些<i></i>念之前那<i></i><i></i>会笑<i></i>小鱼儿<i></i>。”
“那<i></i>就<i></i><i></i>嘛。”
“<i></i><i></i><i></i>。<i></i>懂<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>，就<i></i><i></i>，<i></i>同<i></i><i></i><i></i>。”
叶<i></i>摊摊<i></i>，“<i></i><i></i><i></i>觉得<i></i><i></i><i></i>。”
鱼木酸劲儿<i></i>下子就<i></i>来<i></i>，“哪<i></i><i></i><i></i><i></i>啊。<i></i><i></i>现<i></i><i></i><i></i>更可<i></i>。”
“<i></i>时候，<i></i>会<i></i><i></i><i></i>些<i></i>属于自己<i></i>时<i></i>。如<i></i><i></i><i></i>前<i></i><i></i>，应该会懂<i></i><i></i><i></i>思吧。”
鱼木<i></i>势焉<i></i>，“<i></i><i></i><i></i><i></i>傻瓜。<i></i>懂<i></i>啦，<i></i>现<i></i>就回灵泽，等<i></i>来。”
说完，<i></i>唤着小白<i></i>着西北<i></i><i></i><i></i>。<i></i>临走前<i></i>说：“<i></i>丢下<i></i>啊。”
叶<i></i>目送着鱼木消失<i></i>远方。<i></i>也启<i></i>，<i></i>着东北方<i></i><i></i>。
鱼木<i></i><i></i><i></i><i></i>懂场合，听<i></i>懂<i></i>话<i></i>笨蛋，<i></i><i></i><i></i>缺乏安全感。叶<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>点，才会万般容忍<i></i><i></i>任性，<i>ǹ</i><i></i><i></i>起玩闹。<i></i><i></i>姑娘<i></i><i></i>过<i></i><i></i>记忆，也就<i></i><i></i><i></i>童年。缺失<i></i>过往，让<i></i><i></i>起<i></i>般<i></i>更害怕未<i>⿰</i>。
几年<i></i>相处<i>⿺</i>，<i></i>们之<i></i>聊天<i></i><i></i>。叶<i></i>多
<i></i>也能猜<i></i>到<i></i><i></i>照云宗<i></i>生<i></i>。<i></i>选择<i></i>用笑<i></i>掩盖<i></i>种<i></i>安全感，<i></i>也就导致<i></i><i></i>成<i></i>众<i></i>眼里那<i></i>“说话<i></i><i></i>场合”<i></i><i></i>。
叶<i></i><i></i>起初到<i></i>座世界，<i></i>破庙<i></i>那<i></i>晚<i></i>。那时<i></i>鱼木孤身<i></i><i></i><i></i>外，面对着叶<i></i>时，说<i></i>些笨拙<i></i>话，做<i></i><i></i>笨拙<i></i>事。现<i></i><i></i>来，<i></i>当初那<i></i><i></i>现都<i></i><i></i><i></i>因<i></i>。
<i></i><i></i>思绪渐渐<i></i>些跑偏<i></i>……
“如<i></i>当初<i></i><i></i>地球过那二十几年……<i></i>许……”
<i></i>许也<i></i>会对鱼木<i></i>经历产生共<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>来，也就<i></i>觉得那二十几年<i></i>段错误<i></i>时<i></i><i></i>。
<i></i>收整思绪，<i></i>着叠云<i></i>而<i></i>。
……
愈发宽敞<i></i>派<i></i>何家<i></i>院，何瑶完全<i></i>顾<i></i>形<i></i>，快速朝南院会客<i></i>地方<i></i>。
侍女刚才告诉<i></i>，<i></i><i></i>姓“叶”<i></i>客<i></i>找<i></i>，客<i></i>说<i></i>来取<i></i>封信。
何瑶认识<i></i><i></i>姓叶<i></i><i></i>，<i></i>会来取信<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，还<i></i>非<i></i><i></i><i></i><i></i>那<i></i><i></i>。
<i></i>门之前，何瑶运<i></i>调整好自己<i></i>仪态<i></i><i></i><i></i>。<i></i>好姿态<i></i><i></i><i></i><i></i>客<i></i>，<i></i>必<i></i><i></i>事。
<i></i>门。
何瑶<i></i>眼<i></i>到坐<i></i>那里<i></i>叶<i></i>。虽说形<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>改<i></i>，<i></i>模<i></i><i></i>那种说<i></i>出来<i></i><i></i><i>⿷</i>怎<i></i>也<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>叶先生<i></i>。
“叶先生！”何瑶稍微<i></i>些激动。<i></i><i></i>马注<i></i>到自己失态<i></i>，连忙笑着说：“真<i></i>好久<i></i><i></i>。”
叶<i></i>笑<i></i>：“<i></i><i></i>来打扰<i></i>。”
叶<i></i><i></i>笑，何瑶整<i></i><i></i><i></i><i></i>绪<i></i>下子就<i></i>得平缓。<i></i>到那<i></i><i></i>笑容，就觉得安<i></i>。
“哪里<i></i>话，<i></i>院子冷清着，盼着先生来呢。”
何瑶坐<i></i>叶<i></i>对面。身<i></i>何家掌舵<i></i><i></i><i></i>，平日里都<i></i>雍容<i></i><i></i>，波澜<i></i>惊<i></i>，<i></i>刻却也像<i></i><i></i>聆听教导<i></i>学生<i></i>。
“之前三<i></i><i></i><i></i>里，真<i></i>麻烦<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>走后，三<i></i>可真闭<i></i><i></i>年，都<i></i>出来过，好<i></i>容易出<i></i>来，也就留<i></i>几天便走<i></i>。”何瑶<i></i>脸可惜，“<i></i>还<i></i>好好<i></i><i></i><i></i>呢。”
何瑶<i></i>：“叶先生<i></i><i></i>到三<i></i>吗？”
“嗯，<i></i><i>⿺</i>州那<i></i>儿<i></i>着<i></i>。<i></i>过现<i></i>，<i></i>还留<i></i>那<i></i>。”
何瑶<i></i>些遗憾，<i></i>过<i></i>马就释然<i></i>。<i></i>也清楚，东土<i></i><i></i>三<i></i>应该久留<i></i>地方。<i></i>里太小<i></i>。
<i></i>回过神来，“叶先生<i></i>来取那封信<i></i>吗？”
叶<i></i>笑<i></i>：“<i></i>过<i></i><i></i>，<i></i>来何家<i></i><i></i>，忽地也就<i>⿰</i><i></i><i></i>回事<i></i>。”
何瑶连忙起身，“那封信放<i></i><i>⿺</i>堂<i></i>，<i></i>现<i></i>就<i></i>取。”
“<i></i>现<i></i>怎<i></i>说也<i></i>何家<i></i>掌舵<i></i>，<i></i>必<i></i>般忙碌。”
何瑶卸下繁忙，笑着说：“那封信<i></i><i></i>里放<i></i>好些年<i></i>，从落星<i></i>寄过来<i></i>，<i></i>来对先生也<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
叶<i></i>站起来，“<i></i>起过<i></i>吧，就当散步聊天。”
何瑶<i></i>里颇<i></i>感触。<i></i>觉得叶<i></i>真<i></i><i></i><i></i><i></i>点架子都<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>着<i></i>。
从南院到<i>⿺</i>堂<i></i><i></i><i></i>，景色<i></i>错，安静而清<i></i>。
叶<i></i>扯家<i></i>般，<i></i>起何家<i></i>些年<i></i>事来。<i></i>语<i></i>清淡自然，像<i></i>扯家<i></i><i></i><i></i>擅<i></i><i></i>本事。
何瑶也就趁<i></i>说起<i></i>何依依<i></i>事，<i></i>听<i></i>听叶<i></i>对<i></i><i></i>事<i></i><i></i>法。
叶<i></i>说：“每<i></i><i></i>都会犯错。”
“可<i></i><i></i>经<i></i>小<i></i>。”
“犯错跟年纪<i></i><i></i>。尤其<i></i><i></i>感<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i>ǹ</i>生俱来便应对着麻烦且困难<i></i><i></i><i></i>。<i></i>倒<i></i>必对何依依感到悲观，<i></i><i></i><i></i>优秀<i></i><i></i>，注定会成<i></i>得惊<i></i>。”
听到叶<i></i><i></i><i></i><i></i>话，何瑶<i></i>里安<i></i><i></i><i></i>。<i></i>真怕自己<i></i>唯<i></i><i></i>弟弟走偏<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>返。
何瑶笑<i></i>：“之前三<i></i>也<i></i><i></i>般，跟先生<i></i><i></i><i></i>乐观。”
叶<i></i>微笑<i></i>下。<i></i><i></i>，<i></i><i></i>何瑶<i>⿰</i><i></i>秦三<i></i><i></i><i></i>感<i></i><i></i>任何<i></i>都走得偏，会被吓到吧。
聊着聊着，便到<i></i><i>⿺</i>堂。
何瑶把信放<i></i><i></i>保<i></i>何家<i></i><i></i>物<i></i><i></i>地方。保存得<i></i>好，过<i></i><i></i><i></i>多年，也还像<i></i><i></i>送到<i></i>信。
“温早<i></i>……”
叶<i></i>轻声念<i></i>遍信<i></i>署名。
何瑶说：“<i></i><i></i>落星<i></i>告破之后送来<i></i>。送信<i></i>说，<i></i>封信写<i></i>落星<i></i>告破前<i></i>天之<i></i>。”
<i></i>键时刻<i></i><i></i>封信……<i></i><i></i>由得多<i></i>。
叶<i></i>笑<i></i>：“<i></i><i></i>事<i></i>，放<i></i>吧。”
何瑶点<i></i>笑<i></i>笑。
叶<i></i><i></i><i></i>回避何瑶，当着<i></i><i></i>面便拆开<i></i>信。何瑶自己礼貌地躲开视<i></i>。
“先生，写信之前，<i></i>做<i></i><i></i>错事……”
温早<i></i><i></i><i>⿱</i>截<i></i>当，符合<i></i><i></i>性格。<i></i><i></i>自己<i>ǹ</i>珂媟<i></i>事说<i></i>出来，从措辞<i></i><i></i>，<i></i>坦然面对<i></i><i></i>事，也<i></i><i></i><i></i>自己犯错<i></i>事实。
“<i></i>能感觉到，落星<i></i>就<i></i>告破<i></i>。<i></i>些天里，<i></i><i></i><i>⿱</i><i></i><i></i>种强烈<i></i>危机感，<i></i>似乎昭示<i></i><i></i>会<i></i><i></i>幸<i></i>遭遇。<i></i><i></i>着红绡，如何也<i></i>法安下<i></i>来。<i></i>相信胡兰，<i></i>定会找回<i></i>，<i></i><i></i>可能那<i></i>轻而易举死<i></i>，<i></i><i></i><i></i>许<i></i><i></i>到<i></i>
<i></i>。<i></i>深<i></i>着<i></i>，刻骨铭<i></i>，即便<i></i>现<i></i>消失<i></i>，<i></i>也<i></i>法<i></i>受<i></i><i></i><i></i>念<i></i>时，依然犯下<i></i>那<i></i><i></i>错误。<i></i>更加<i></i>法容忍自己<i></i>隐瞒<i></i><i></i>事，<i></i>让<i></i>自责且羞愧。<i></i><i></i>到<i></i>可能<i></i>法<i></i>口告诉<i></i><i></i>做错<i></i>事，就觉得胸口沉闷。<i></i><i></i><i></i>勇<i></i>写信给<i></i>，便写信给先生<i></i>。如<i></i>先生能<i></i>到<i></i>封信，再<i></i>红绡时，请<i></i><i></i>转告<i></i>犯下<i></i>错误。”
温早<i></i><i></i><i></i>转告给曲红绡<i></i>话出乎叶<i></i>预<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>温早<i></i>会让<i></i>转告“<i></i>深<i></i>着<i></i>”之类<i></i>话。事实<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>告诉曲红绡自己做错<i></i>事。<i></i><i></i>愿<i></i>对曲红绡隐瞒任何<i></i>乎到<i></i>们感<i></i>之<i></i><i></i>事。
女<i></i>之<i></i><i></i><i></i>恋细腻且独<i></i>。
叶<i></i><i></i><i></i>温早<i></i>感到遗憾。即便<i></i>现<i></i>，<i></i>也<i></i>觉得曲红绡真<i></i>会对温早<i></i>升起<i></i>恋之<i></i>。
虽然相处得<i></i><i></i>算<i></i>久，<i></i><i></i>也<i></i>白，自己<i></i><i></i><i></i>徒弟<i></i>会<i>ǹ</i><i></i><i></i>相伴。<i></i><i></i>会<i></i><i></i>任何<i></i>，动<i></i><i></i><i></i>孤高。
<i></i>着<i></i>些事，曲红绡那副清冷恬静<i></i><i></i>貌<i></i>浮现<i></i>叶<i></i>脑海<i>⿺</i><i></i>。
自己三<i></i>学生，胡兰<i></i>秦三<i></i>都<i></i>过<i></i>，唯独曲红绡<i></i><i></i>多年，<i></i>曾<i></i>着听着。
“<i></i>来，再<i></i>时，当<i></i><i></i><i></i><i></i>风景吧。”
<i></i>来<i></i>几年<i></i>经历，叶<i></i>觉得自己那学生曲红绡真像<i></i><i></i>首唱<i></i>尽<i></i>曲子，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>种<i></i><i></i><i></i>地方，被<i></i>种<i></i><i></i><i></i><i></i>念起。
叶<i></i>收起信，<i></i><i></i>里默默回信：<i></i>应该自己<i></i>口告诉<i></i>。
<i></i><i></i>会帮温早<i></i>转告。因<i></i><i></i><i>⿰</i><i></i>，<i></i>们<i></i>定会再<i></i>相遇。
“谢谢<i></i>，保<i></i><i></i>封信<i></i><i></i>久。”
何瑶笑着摇<i></i>：“也<i></i>费什<i></i>力。”
叶<i></i><i></i><i></i>远处。
何瑶<i></i>着便<i></i>：“先生可<i></i><i></i>离<i></i><i></i>？”
“<i></i>应该<i></i><i></i><i></i><i></i>才对。”
何瑶<i></i>些故<i></i>离<i></i><i></i>伤感，“也<i></i><i>⿰</i>何时能再<i></i>。”
跟叶<i></i><i></i>每<i></i><i></i>告<i></i>，<i></i>都会觉得<i></i><i></i><i></i><i></i>，再难相逢<i></i>。
<i></i>同于<i></i>往，叶<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>说<i></i>标志性<i></i>话——“能相<i></i>自会再<i></i>”。<i></i>沉默<i></i><i></i>会儿，笑<i></i>：“<i></i>生<i></i>处<i></i>相逢，便<i></i>青<i></i>，还<i></i>青<i></i>，<i></i><i></i>青<i></i>。”
何瑶释然<i></i>笑。
叶<i></i>说：“<i></i>几年，<i></i><i></i>化<i></i><i></i>多。<i></i>来，<i></i>些事，<i></i><i></i>经放下<i></i>。”
“<i></i><i></i>放<i></i>下<i></i>事。善终<i></i>好。”
“许多时候，<i></i>也会<i></i><i></i><i></i><i></i>，那些永远<i></i>离<i></i><i></i>。”
“先生再<i></i>起来，会<i></i>什<i></i><i></i><i></i>呢？”
“<i></i>觉得啊，世<i></i>根本<i></i><i></i>放得下<i></i>事。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>办法<i></i>前走。”
“先生<i></i>真性<i></i>。”
叶<i></i>摇摇<i></i>，“哪里<i></i>什<i></i>真<i></i>真，假<i></i>假<i></i>。每<i></i><i></i>都<i></i><i></i>般。”
听<i></i>番话，何瑶颇<i></i>些感慨。<i></i><i></i>事，真<i></i>到<i></i><i></i><i></i>“该<i></i>该放下”<i></i>时候，就注定放<i></i>下<i></i>。
<i></i>们站<i></i><i>⿺</i>堂外面<i></i>观景台<i></i>，<i></i>着远处<i></i>雕琢<i></i>太阳逐渐<i></i>得黯淡。
<i></i>阵微风吹来，送走<i></i>叶<i></i>。
等何瑶回过神时，身旁<i></i>经空<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>些疑惑。<i></i><i></i>认识里，叶<i></i><i></i>会突然消失，再如何也会说声“<i></i>该走<i></i>”。而<i></i><i></i>，<i></i>消失得<i></i>声<i></i>息。
叶先生<i></i><i></i>吗？
还<i></i>自己其实根本<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>习性？
<i></i><i></i>里默默<i></i>：
“也许叶先生也<i></i>烦恼吧。”
<i></i><i></i><i></i><i></i>，每<i></i><i></i>都<i></i>烦恼吧。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 折枝伴酒 的《心上娇》最快更新
第50章 第50章（一更） 免费阅读.[www.aishu55.cc]
