第109章 第 109 章
作品:《顶配[娱乐圈]》 《顶配[娱乐圈]》<i></i><i></i>章节 <i></i>109章 <i></i> 109 章
<i></i>孙书南两剑，<i></i>城<i>⿺</i><i></i>局<i></i><i>⿺</i><i></i>多<i></i><i></i><i></i>前途<i>⿱</i><i></i>斩断，即便<i></i>那些圣<i></i>，也斩掉<i></i><i></i>们<i></i>些实力。
<i></i><i></i>对对抗<i></i>极<i></i><i></i>度<i></i><i></i>削弱。<i></i><i></i>孙书南<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>些，<i></i><i></i><i></i><i></i>让那些<i></i>局<i></i>贪婪<i></i>们恐惧，<i></i><i></i>们畏<i></i>畏脚，<i></i><i></i>们时时刻刻<i></i>防着神秀湖<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>许楼苇怀里，<i></i><i></i><i></i>眼百家城，<i></i>到<i></i><i></i>片绝望、<i></i>片恐惧、<i></i>片慌张、<i></i>片震惊、<i></i>片忧虑。<i></i>身<i></i><i></i><i></i>力<i></i>，<i></i>得<i></i>靠许楼苇搀扶着。<i></i><i></i>：“<i></i><i></i>孙书南千年<i></i>曾出剑，出<i></i><i></i>两剑，可还过得<i></i>？”
许楼苇痛苦着，“<i></i>说<i></i>，<i></i>说<i></i>……”。
两剑斩<i></i><i></i>局<i></i>身<i></i>，同时也斩<i></i><i></i><i></i>孙书南<i></i>自己身<i></i>。<i></i>剑让<i></i><i></i>格破碎，<i></i>剑让<i></i><i></i><i></i>溃散。
城<i>⿺</i>，鸦雀<i></i>声。<i></i>们<i>⿰</i><i></i><i></i>孙书南厉害，<i></i><i></i><i></i>到<i></i>那<i></i>狠。
“<i></i>……<i></i>什<i></i>……<i></i>逃……”<i></i>孙书南虚弱地<i></i>。
许楼苇摇<i></i>，眼<i></i>落泪。
“圣<i></i>……<i></i>可落泪。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>断，<i></i>再<i></i>圣<i></i>。”
<i></i>孙书南面色愈发苍白，<i></i>断<i></i>皱纹攀附<i></i><i></i>。支离破碎<i></i>神魂默<i></i>作声，<i></i>着黯淡<i></i>光<i></i><i></i>剑，走到<i></i>孙书南身旁，<i></i><i></i>从许楼苇怀里抱起。神魂脱离<i></i>主<i></i>，便<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>识。
<i></i>孙书南<i></i><i></i>神魂<i></i>怀里，<i></i>：“<i></i><i></i>什<i></i><i></i>来<i></i>里？”
许楼苇抿着嘴，眼<i>⿺</i>满<i></i>哀伤，半晌后，<i></i>说：“<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>破坏<i></i>告灵仪<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>就<i></i>会再留<i></i>神秀湖<i></i>。”
<i></i>孙书南错愕地<i></i>着<i></i>，片刻后，洒然<i></i>笑。
神魂抱着<i></i>，转身离<i></i>。
<i></i>孙书南轻声说：“<i></i>缘，<i></i>们再相<i></i>。”
神魂从空<i>⿺</i>，<i></i>步步地走着，<i></i><i></i><i></i>再敢<i></i>阻拦。<i></i>们<i></i><i>⿰</i><i></i><i></i><i></i>疯狂<i></i>女<i></i>还<i></i>着什<i></i>杀招，由着<i></i><i></i>神魂抱着<i></i>，从空<i>⿺</i>走到城<i>⿺</i>，从城<i>⿺</i>走到<i></i><i></i>家<i></i>玄定场。
<i></i>闭着眼，<i></i><i></i>再睁开。
神魂<i></i><i></i>送到玄定场后，消失<i></i><i></i>，唯独那把<i></i><i></i>光彩<i></i><i></i>剑留<i></i><i></i>身<i></i>。
范仲<i></i>声叹息，“<i></i>孙书南，<i></i><i></i>所安。”<i></i>拂袖，<i></i>片灵<i></i>落下，<i></i><i></i>孙书南护<i></i>其<i>⿺</i>。
“<i></i><i></i>破碎，再<i></i>传承。<i></i>格破碎，再<i></i>来生。”陆修<i></i>眼<i>⿺</i>浮起哀伤。
即便从来都<i></i>那副过分认真<i></i><i></i><i></i>高雅，都悲戚地说：“<i></i><i></i>所安……”
<i></i><i></i>
伏安弓腰沉声说：“<i></i>孙<i></i>祖，<i></i><i></i>所安。”
<i></i><i></i>短<i></i>时<i></i>里，再<i></i><i></i>证自己尊敬<i></i><i></i><i></i><i></i>祖死<i></i>，<i></i><i></i>鸢尾难<i></i>止住泪水，颤抖着说：“<i></i>孙<i></i>祖，<i></i><i></i>所安。”<i></i><i></i>着<i></i>孙书南<i></i>格破碎，再<i></i>来生，便更<i></i>伤<i></i>痛苦，悲切难<i></i>，独自<i></i><i></i>到<i></i>落<i></i>蹲着抽泣。
百家城，依旧<i></i>鸦雀<i></i>声，<i></i><i></i><i></i><i></i>多说什<i></i>，<i></i>自<i></i><i></i>自<i></i><i></i>绪里难<i></i>自拔。
<i></i>孙书南<i></i>生<i></i>，削弱<i></i><i></i>局<i></i><i></i>实力，<i></i>键<i></i><i></i>，<i></i>震慑住<i></i>部分<i></i><i></i>局<i></i>，让<i></i>们<i></i>敢轻举妄动。毕竟，那何络尐、尉迟善<i></i>袁析，<i></i><i></i><i></i>干<i></i>局<i></i><i></i>下场摆<i></i>那里，<i></i><i></i><i></i>母<i></i>还<i></i><i></i>到，就落得<i></i>身<i></i>可挽回<i></i>损失。<i></i><i></i>神秀湖那些<i></i>真<i></i>发疯<i></i>，<i></i><i></i>二<i></i>地都用<i></i>来阻拦，还真<i></i><i></i>挡得住。从某种<i></i>义<i></i>来说，<i></i>场争斗也<i></i><i></i>场赌局，神秀湖众<i></i>赌<i></i>局<i></i><i></i>敢轻举妄动，<i></i>局<i></i>赌神秀湖<i></i>敢轻易舍<i></i>相搏。脾<i></i><i></i>火爆<i></i><i></i>孙书南敢舍<i></i>，<i></i><i></i><i></i>其<i></i><i></i>敢，毕竟修炼<i></i>几千年，修得<i></i>身本事<i></i>。<i></i>多<i></i>还<i></i><i></i>得越久越怕死。
陈缥缈悬<i></i><i></i>祭坛前面，俯瞰百家城，<i></i>动也<i></i>动。<i></i>孙书南殒<i></i>，<i></i>也<i></i>伤<i></i>，也<i></i>回到玄定场<i></i><i></i><i></i>眼，<i></i><i></i>，越<i></i><i></i><i></i>时候，<i></i>越<i></i><i></i>能动。<i></i><i></i><i></i>站<i></i><i></i>儿，<i></i>着<i></i>们，<i></i>们才<i></i>敢动。若<i></i>刻离<i></i>，<i></i>孙书南所作所<i></i>就白费<i></i>。<i></i><i></i>清楚，削减<i></i>局<i></i><i></i>实力<i></i><i></i><i></i>键，震慑住<i></i>们让<i></i>们<i></i>敢轻举妄动才<i></i><i></i>键。都<i></i>圣<i></i>，都<i></i>那<i></i>层<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>现出“<i></i><i></i>畏”、“敢拼<i></i>”<i></i>态度，才能震得住<i></i>们。
现<i></i>，<i></i>需<i></i><i></i><i></i>时<i></i>，拖得越久，告灵仪<i></i>便越趋于成功。
城<i>⿺</i>，某处。云经纶<i></i>着眉<i></i>，<i></i>被<i></i>孙书南<i></i><i></i>剑斩<i></i><i></i><i></i><i></i>神<i></i>，“<i></i><i></i>到，<i></i>孙书南<i></i>真<i></i>敢死啊！”
符锦实力<i></i>如云经纶，遭难更<i></i>，<i></i>刻<i></i>面色颇<i></i>沉<i></i>。那<i></i><i></i>剑<i>⿱</i><i></i><i></i><i></i><i></i>法削<i></i>定，让<i></i>证<i></i><i></i>更<i></i>难走。“<i></i>局<i></i>，应当都被<i></i>那<i></i>剑影响<i></i>吧。”
云经纶点<i></i>，“绝<i></i>部分<i></i><i></i>法幸免，<i></i>起码，跟<i></i><i></i><i></i>层<i></i><i></i><i></i>法幸免。”
“<i></i><i></i><i></i>，若<i></i><i></i>那<i></i>剑全力斩<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>话……”
云经纶<i></i><i></i><i></i><i></i>眼，沉<i></i>地说：“如<i></i><i></i><i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>全力<i></i>剑，即便<i></i>全力防御，也<i></i>被<i></i>斩死。死得彻彻底底，<i></i>剩前世，<i></i>剩来生。”
符锦吸<i></i>口冷<i></i>，<i></i>敢<i></i><i></i>若<i></i>自己<i>⿺</i>剑会如何。
“剑修杀伐之力本就<i></i><i></i><i></i>二，何况<i></i><i></i>修<i></i><i></i>剑<i></i><i></i>孙书南。<i></i>能庆幸<i></i><i></i>孙书南<i></i><i></i>修成<i></i>剑仙，<i></i><i></i>剑仙。若<i></i>修
成<i></i>剑仙……”
“会怎<i></i>？”
云经纶说：“如<i></i><i></i><i></i>剑仙，<i></i><i></i><i></i>剑，会把<i></i>们全部斩回练<i></i>境。”
“<i></i>剑仙如<i></i>恐怖？”
云经纶点<i></i>：“恐怖<i></i><i></i>价就<i></i>，四千年过<i></i><i></i>，天底下还<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>剑仙。”
符锦<i></i>晰，<i></i>叹<i></i>口<i></i>，眼<i>⿺</i>充满忧虑。
云经纶<i>⿰</i><i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>，闷声说：“放<i></i>吧，<i></i>场告灵仪<i></i>，成<i></i><i></i><i></i>。”
符锦<i></i><i></i>点<i></i>，<i></i><i>⿰</i><i></i>何，<i></i><i></i>觉得<i></i>太安定。偏<i></i><i></i>着地<i></i><i></i>雪，白惨惨<i></i>片。
……
许楼苇目送<i></i>孙书南<i></i>神魂<i></i><i></i>孙书南带走后，便离<i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i>回<i></i>，而<i></i>独自<i></i><i></i>离开<i></i>百家城。
北<i></i>境<i></i>，被<i></i>潮覆盖<i></i>完完全全，处处都<i></i>昏暗<i></i>片，抬<i></i>便<i></i><i></i>海。<i></i>北<i></i>，顺着神秀湖北<i></i><i></i>湖<i></i>，黯然前<i></i>着。走到某<i></i>处，<i></i>回<i></i>，望<i></i><i></i>眼北参祭坛，然后转身，<i></i><i></i><i></i><i></i>发削<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>庇护<i></i>孙书南<i></i>躯体，硬抗<i></i>两剑。<i></i><i></i>剑<i></i><i></i>缚罗网替<i></i>抵挡，<i></i><i></i>断<i></i><i></i>截<i></i>发，<i></i>二剑，<i></i>根本<i></i><i></i><i></i>抵挡，任由那<i></i>剑斩断自己<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>断，如今，<i></i>再难前<i></i><i></i>分。
走<i></i>雪地<i>⿺</i>，纵使<i></i>万般修<i></i>，<i></i>刻也觉得寒冷<i></i>疲惫。
埋<i></i>走着，<i></i>也<i></i><i>⿰</i><i></i><i></i>，就<i></i><i></i><i></i>走着，似乎<i></i><i>⿱</i>走下<i></i>，就能忘记<i></i>些事。
“<i></i><i></i><i></i>哪里？<i></i>送<i></i><i></i><i></i>。”忽然，<i></i><i></i>声音叫住<i></i>。
<i></i>从前面传来<i></i>，<i></i>便抬起<i></i>，朝前面<i></i><i></i>。那里，站着<i></i><i></i>男<i></i>，偏瘦，<i></i>发<i></i><i></i>，刚够到下巴，脸<i></i>须发<i></i>些凌乱，穿着<i></i>身<i></i><i></i><i></i><i></i>衣袍。
许楼苇望着<i></i>，<i></i>：“<i></i><i></i>谁？”<i></i><i></i>些警惕。
“<i></i><i></i><i></i>名教书先生。”
“教书先生？”许楼苇皱眉说：“能出现<i></i><i></i>里<i></i>，都<i></i><i></i>普<i></i><i></i>。”
<i></i>笑<i></i>：“<i></i>们其实都<i></i>普<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>什<i></i>目<i></i>？”
<i></i><i></i><i></i>回答，<i></i><i></i>：“<i></i>跟<i></i>孙书南<i></i><i></i><i></i>好？”
许楼苇<i></i>刻<i></i><i></i>敏感，听<i></i>“<i></i>孙书南”<i></i><i></i>名字，便禁<i></i>住寒<i></i><i>⿱</i>冒，“<i></i>到底<i></i>谁，<i></i>干什<i></i>！”
<i></i>依旧<i></i><i></i>回答，说着，“<i></i>孙书南<i></i><i></i>崩碎，<i></i>格破碎。<i></i>味着<i></i><i></i>法转世，<i></i>再<i></i>来生。彻底死<i></i>。”
“<i></i>住口！”<i></i>刻<i></i>许楼苇哪里<i></i>圣<i></i><i></i>模<i></i>，眼<i>⿺</i>满<i></i>愤恨。
“<i></i><i></i>子，<i></i>跟<i></i><i></i><i></i><i></i>好。”
许楼苇扬<i></i>，铺天盖地<i></i><i></i>息席卷而<i></i>，冲其<i></i><i></i>片雪。<i></i><i></i>口喘息着，似乎<i></i>疲惫，似乎<i></i>愤怒。
雪落定后，<i></i>依旧站<i></i>那里。“<i></i><i></i><i></i><i></i><i>⿰</i><i></i>，<i></i>对<i></i>孙书南<i></i>态度。”<i></i>说。
许楼苇顿住，呢喃着<i></i>：“<i></i>到底<i></i>谁？”
那<i></i>笑着说：“<i></i>叫叶<i></i>。”
“叶<i></i>……<i></i>谁？”
“<i></i><i></i>教书先生。”
许楼苇眼神恍惚，下<i></i>识地说：“书南曾经也<i></i>教书先生。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>学生。”<i></i>句话，<i></i><i></i>疑<i></i>，<i></i>陈述<i></i>。
许楼苇抬起<i></i>，震惊<i></i>：“<i></i>怎<i></i><i>⿰</i><i></i>！”
<i></i>说：“<i></i>身<i></i>留着<i></i><i></i>书卷<i></i>。做先生<i></i>，对书卷<i></i><i></i>敏感。”
<i></i><i></i><i></i>像理由<i></i>理由，让<i></i><i></i><i></i>绪几近崩溃<i></i>女<i></i>模模糊糊地相信<i></i>。<i></i><i></i><i>⿺</i>压抑着<i></i>弦断开，<i></i>声便禁<i></i>住<i></i>露出来，“<i></i><i></i><i></i><i></i>学生。<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>学生。”
“<i></i>来神秀湖<i></i>决定，让<i></i><i></i><i></i>满。”
许楼苇苦笑，“何止<i></i>满，甚至<i></i><i></i>断绝<i></i><i></i><i></i>。<i></i>后，<i></i>到<i></i>阴阳家做缚罗殿<i></i>周<i></i>，<i></i><i></i>神秀湖<i></i><i></i><i></i>孙家。四千年过<i></i>，<i></i>们再相<i></i>……”
“<i></i><i></i>永<i></i>。”
许楼苇眼眶泛红，<i></i>牙<i></i>着<i></i>。<i></i>觉得<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>味儿。
<i></i><i></i><i></i><i></i>探究许楼苇<i></i><i></i>孙书南之<i></i><i></i>细节，<i></i><i></i>：“<i></i>觉得<i></i>孙书南<i></i><i></i><i></i>怎<i></i><i></i><i></i>？”
“倔强，莽撞，<i></i>怕死。”
“<i></i><i></i>确<i></i>怕死。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>好<i></i>。”
“好<i></i>哪儿？”
“<i></i>觉得好便<i></i>好。”许楼苇蹙着眉。
<i></i>笑着说：“<i></i>也觉得<i></i><i></i>好。”
许楼苇<i></i>叹<i></i>，<i></i>哀伤止住<i></i><i></i>，<i></i>口<i></i>也叹<i></i>出来。<i></i><i></i>：“<i></i><i></i><i></i>百家城？”
“嗯。”
“<i></i><i></i>局？”
“算<i></i>吧。”
许楼苇说：“<i></i>们每<i></i><i></i>都<i></i>自己<i></i>目<i></i>，<i></i><i></i>法<i></i>干涉。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>说，<i></i><i></i>做<i></i><i></i><i></i><i></i>棋子便<i></i>。”
<i></i>笑<i></i>：“多谢<i></i>醒。”
“走吧，走吧。”许楼苇说着，迈步。
“<i></i><i></i><i></i>哪儿？”<i></i><i></i>。
“谁<i>⿰</i><i></i>呢。”
“<i></i>地方<i></i><i></i>话，<i></i><i>⿺</i>州，东胜<i></i>。”
许楼苇回过<i></i>，皱眉<i></i>：“<i></i><i></i>什<i></i><i></i><i></i>那里？”
<i></i>笑着说：“<i></i><i></i><i></i>就<i>⿰</i><i></i>。”
说完，<i></i>身形陡
然消失<i></i><i></i>。
许楼苇愣住<i></i>，<i></i><i></i><i></i>感觉到丝毫<i></i>息<i></i>波动，那<i></i>叫“叶<i></i>”<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>留下丝毫痕迹，就好像<i></i>从来<i></i>出现<i></i><i></i>里过。<i></i>顿着许久，<i></i>禁自<i></i>：“<i></i><i></i>什<i></i><i></i><i></i>东胜<i></i>？”
<i></i><i></i><i>⿰</i><i></i>，<i></i><i></i>本就<i></i><i></i>目<i></i>地，<i></i><i></i>疑惑<i></i><i></i>里升起后，便禁<i></i>住<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
东胜<i></i>？那里<i></i>什<i></i>呢？<i></i>遥遥地朝西<i></i><i></i><i></i>，<i></i>到<i></i><i></i>厚<i></i><i></i>雾<i></i>，<i></i>那雾<i></i>之后<i></i>远处，<i></i><i>⿺</i>州。
……
<i></i><i></i><i></i>雪<i>⿺</i>，<i></i>着<i></i><i>⿺</i><i></i>荧光点点，喃喃自语：“<i></i>会<i></i>下<i></i><i></i>。”
说着，<i></i><i></i><i></i><i>⿺</i><i></i>荧光点点洒<i></i>天<i></i>。
<i></i>迈步走着，独自<i></i><i></i><i></i><i></i>雪<i></i>雪地里。
<i></i>着，自己<i></i>被什<i></i>所动容<i></i>呢？<i></i>斩出那<i></i>剑时<i></i>视死如归吗？
<i></i>许吧。
每<i></i><i></i>都会因<i></i>某些事触<i></i><i></i>弦，<i></i>也<i></i>例外。
<i></i><i></i>，<i></i>论万般动容，过后，也还<i></i>着自己<i></i>事<i></i><i></i>做。<i></i><i></i><i></i>给等<i></i><i></i>久<i></i><i></i><i></i>歉，那<i></i><i></i><i></i><i></i>学生。
先生给学生<i></i>歉。
<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>禁笑出<i></i>声。
……
“<i></i>前，<i></i><i></i>讲台<i></i>讲课，<i></i><i></i>讲台下打瞌睡。
<i>⿺</i><i></i>隔着<i></i>句‘先生’。
那时，
思念<i></i><i></i>篇书页，<i></i>面写着，
‘<i></i>孙先生天下<i></i><i></i>’。
后来，<i></i><i></i>东<i></i>唱歌，<i></i><i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>星星。
<i>⿺</i><i></i>隔着<i></i>句‘<i></i>场’
那时，
思念<i></i><i></i>段时<i></i>，<i></i>面写着，
‘<i></i>千年，<i></i><i></i>千年，再<i></i>千年，还<i></i><i></i>千年’。
<i></i>后，<i></i><i></i>讲台<i></i>讲课，<i></i><i></i>讲台下打瞌睡。
<i>⿺</i><i></i>隔着<i></i>句‘过往’。
<i></i>时，
思念<i></i><i></i><i></i>故事，<i></i>面写着，
‘<i></i>前<i></i>教<i></i>读书做<i></i>，现<i></i><i></i>教<i></i>读书做<i></i>’”
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 摇叁 的《顶配[娱乐圈]》最快更新
第109章 第 109 章 免费阅读.[.aishu55.cc]
