第111章 故事
作品:《雄虫他只想苟命[虫族]》 <i></i>孝淑皇后<i></i>兄弟罢<i></i>！十<i></i>孝淑皇后奉移<i></i>即，朕<i></i>得从<i></i>们外家找出<i></i>当用<i></i><i></i>来，也好风风光光送<i></i>孝淑皇后<i></i>……<i></i>那兄<i></i><i></i>如何<i></i>堪<i></i>用，屡屡辜负朕恩<i></i>，<i></i><i></i>里该<i></i>旁<i></i>都<i></i><i></i>儿！朕<i></i>才<i></i>得<i></i>，起用<i></i><i></i>罢<i></i>。”
“<i></i>若能<i></i>白朕<i></i>深<i></i>，<i></i>便<i></i>该说出<i></i><i></i><i></i>话来！朕之前派出孝淑皇后梓宫<i></i>扈从之<i></i>，<i></i>派<i></i>；之后<i></i>派随孝淑皇后梓宫<i></i>地宫之<i></i>，派<i></i><i></i>兄<i></i>盛住，还<i></i><i></i>派<i></i>——就算朕<i></i>派<i></i><i></i>，可<i></i><i></i><i></i>凡还<i></i>半点良<i></i>，<i></i>便该自己<i></i>朕请<i></i>，<i></i>朕派<i></i>扈从、<i></i>恭送地宫才<i></i>！”
“朕就<i></i><i>⿱</i>等着，等<i></i>自己跟朕<i></i>出来。朕希望<i></i>还存着半点儿良<i></i>，<i></i>至<i></i>该对得起<i></i><i></i>姊妹才<i></i>！可<i></i>朕<i></i><i>⿱</i>等到今日，却还<i></i>等到<i></i><i></i>半<i></i>字儿。朕都按捺<i></i>住，故<i></i>今儿才<i></i>地当<i></i><i></i>面儿<i></i>出来……可惜<i></i>，却<i></i>给朕<i></i><i></i><i></i>回答。”
孟住跪<i></i>地下，<i></i>便猛地<i></i>沉。
竟<i></i>揣度错<i></i>圣<i></i><i></i>成？
<i></i>急忙碰<i></i>谢罪，“皇<i></i>！奴才<i></i>负圣恩……”
皇帝却摇<i></i>，面带疲惫，“<i></i>，<i></i><i></i><i></i>对<i></i>起朕，<i></i>啊，<i></i>对<i></i>起<i></i><i></i><i></i>那姊妹罢<i></i>。”
“<i></i>之初<i></i><i></i>，因<i></i><i></i>骨肉<i></i>足，才能证<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>血<i></i>肉<i></i><i></i>啊……可<i></i>却<i></i>来，<i></i>过几<i></i>差事，就能叫<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>全给抛却<i></i>。<i></i>既<i></i>稀罕<i></i>孝淑皇后<i></i>兄弟，那<i></i><i></i>来孝淑皇后也<i></i>必舍<i></i>得<i></i>认<i></i>……”
孟住俯伏于地，<i></i>敢抬<i></i>。<i></i>当<i>⿺</i><i></i>缘故，既<i></i>惭愧，更多<i></i><i></i>担<i></i>——担<i></i>失<i></i>眼前<i></i><i></i>禄<i></i>。
“回皇<i></i>……奴才，奴才之妻前往恭送就<i></i>……”
皇帝瞪着孟住好半晌。
“……孟住啊，朕就<i></i><i></i><i></i>跟<i></i>苦口婆<i></i>、语<i></i><i></i><i></i>地说<i></i><i></i><i></i>些，竟还全然说<i></i>动<i></i><i></i><i></i>啊！说来说<i></i>，<i></i>也<i></i>肯叫<i></i>妻室前<i></i>恭送，<i></i>自己还<i></i>舍<i></i>得离开京里！”
皇帝高高扬起<i></i>来，闭<i></i>眼睛。
“<i></i>如<i></i>舍<i></i>得离京，<i></i><i></i>舍<i></i>得什<i></i>，嗯？<i></i>说<i></i><i></i>舍<i></i>下<i></i><i></i>差事……好，那朕就帮<i></i>斩断<i></i><i></i>些舍<i></i>得<i></i>！”
皇帝随即传旨：“——孟住殊属<i></i>用糊涂之至，难胜<i></i>务府<i></i>臣之任。孟住，着<i></i><i></i><i></i>务府<i></i>臣，<i></i><i></i>退<i></i>理茶膳房，<i></i>崇<i></i>门税务副监督。”
“加恩仍留副都<i></i>乾清门侍卫。孝淑皇后梓宫奉移时，<i></i>着伊随往。”
.
孝淑皇后梓宫奉移典礼<i></i>即，皇<i></i>却下旨处置<i></i>孟住，<i></i>事儿<i></i>后宫里掀起<i></i><i></i>小<i></i>波澜<i></i>。
<i></i>当<i>⿺</i>，华妃受<i></i>惊动<i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i>本如<i></i>算盘都打好<i></i>，<i></i><i></i>好好用用<i></i><i></i><i></i>舅爷<i></i><i></i><i></i>呢，<i></i><i></i>还<i></i>等派用场，<i></i><i></i><i></i>就<i></i><i></i>硬生生地断<i></i>！
<i></i>急火攻<i></i>，嗓子眼儿里忽然就<i></i>甜，<i></i>张口，嗓子眼儿里便<i></i>什<i></i>涌出来。
<i></i>急忙死死地闭住<i></i>嘴，<i></i>那<i></i>口涌动给生生地咽<i></i>回<i></i>。
<i></i><i></i>些年坐下<i></i><i></i>血两虚<i></i>毛病，<i></i>嗓子眼儿里<i></i><i></i>口都<i></i>能吐出来啊……
“主子……”星镞几<i></i>赶紧拥<i></i>来，扶住华妃。外<i></i>就赶紧<i></i>请太医。
太医来给请完<i></i>脉，后宫便都传开<i></i>，说华妃急火攻<i></i>，<i></i>病倒<i></i>。
星镞来储秀宫给华妃请假，未来<i></i>日子怕<i></i><i></i><i></i>便来请安<i></i>。廿廿听罢也<i></i>怜惜地叹<i></i>口<i></i>，“……华妃终究<i></i>皇<i></i>潜邸<i></i><i></i><i></i>儿，跟随<i></i>孝淑皇后跟前伺候<i></i>日子<i></i>，<i></i>便<i>ǹ</i>孝淑皇后<i></i><i></i>分尤其深厚。必定<i></i><i></i>着孝淑皇后即<i></i>远行，<i></i><i></i>下舍<i></i>得，<i></i>便难受到病倒<i></i>。”
廿廿便吩咐，“且叫华妃安<i></i>养着，<i></i>必顾着来请安<i></i>事儿。宫里若<i></i>短<i></i>什<i></i>、缺<i></i>什<i></i>，便都尽<i></i>报给<i></i><i>⿰</i><i></i>。万万<i></i>好生疗养，早些好起来才<i></i>。”
六宫散<i></i>，吉嫔<i></i>走，便<i></i>着华妃<i></i>哪<i></i>出儿，忍<i></i>住摇<i></i>而笑，“<i></i><i></i>三舅爷<i></i>差事刚给免<i></i>，<i></i>就<i></i>吐出<i></i><i></i>血来<i></i>……<i></i>也未免太落<i></i>痕迹啊。”
“<i>⿰</i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>如<i></i>算盘<i></i>打<i></i>白，<i></i>下窝囊<i></i>；<i></i><i>⿰</i><i></i><i></i>，还<i></i><i></i><i></i>当年跟<i></i><i></i>三舅爷<i></i>什<i></i>儿女私<i></i>呢……”
廿廿听<i></i>也觉<i></i>趣儿，<i></i>禁掩唇莞尔，“<i></i><i></i><i></i>华妃如今身子<i></i><i></i><i></i>般油尽灯枯，王姐姐<i></i><i></i>故事便当真能搬<i></i>戏台<i></i>呢。<i></i>二学<i></i><i></i>都现成儿<i></i>，便叫照着《西厢记》<i></i>模<i></i>儿，给<i></i>们写<i></i>出算<i></i>！”
吉嫔也笑，半晌还<i></i>摇<i></i>摇<i></i>，“……<i></i>辈子<i></i>算<i></i>，<i></i>辈子<i></i><i></i>尖儿，<i></i>辈子<i></i>非<i></i><i></i>自己<i></i>配该得<i></i>东西，<i></i>辈子<i></i>觉得自己<i></i><i></i>如<i></i>全都<i></i><i></i><i></i>使绊子<i></i>缘故。<i></i><i></i>算<i></i><i></i><i></i><i></i>些年，就算给自己算<i></i>来<i></i>妃<i></i>，可<i></i>如今身子熬到<i></i><i></i>份儿<i></i>，<i></i>真<i></i>值得<i></i>？”
“<i></i><i></i>病<i></i><i></i><i></i>多年，榻<i></i>都<i></i><i></i><i></i>能侍疾<i></i>。<i></i>本好好儿<i></i>生养过<i></i>主<i></i>，<i></i><i></i>儿连<i></i><i></i>世<i></i>母女<i></i>分都叫<i></i>自己给折腾<i></i><i></i>。也<i></i>该<i></i>如今养病，却还<i></i>身<i></i>儿凄凉。”
廿廿也轻叹口<i></i>，“<i></i><i></i>怎<i></i><i></i>那句<i></i>话儿呢——<i></i><i></i>天高，<i></i><i></i>纸薄。越<i></i>那<i></i>高<i></i>傲，<i></i><i>⿰</i>足，<i></i>惜福<i></i>，便<i></i>自己<i></i><i></i><i></i>都给折腾<i></i><i></i>，怎<i></i>能<i></i><i></i>薄呢？”
吉嫔静静抬眸，望<i></i>
虚空里<i></i>远方，“……<i></i><i></i>孝淑皇后给抬举起来<i></i>。孝淑皇后梓宫<i></i><i></i>土<i></i>安<i></i>，那<i></i>便也该走<i></i>。<i></i>们<i></i>也算<i></i>，<i></i>世相伴吧。”
廿廿静静握住吉嫔<i></i><i></i>，<i></i>听出来吉嫔语<i></i>里<i></i>悲凉<i></i>。
吉嫔笑笑，吸<i></i>吸鼻子，“<i></i>本<i></i><i>ǹ</i><i></i><i></i>起<i></i>宫，<i></i><i></i>起住着，<i></i>本<i></i>着<i></i>能<i>ǹ</i><i></i>相依<i></i><i></i>，便那些年也尽<i></i>尽力地帮衬着<i></i><i></i>……何曾<i></i>，<i></i>些年<i></i>经走到<i></i>自天涯<i></i><i></i>。”
“也多亏<i></i>当年迷途<i>⿰</i>返，<i></i>跟着<i></i><i></i>起<i></i><i></i><i></i>儿跑到黑<i></i>。<i></i>然今儿<i></i>如<i></i><i></i>，<i></i>自己还指<i></i>定怎<i></i><i></i>呢，说<i></i>定还<i></i>如<i></i>呢。”
廿廿笃定点<i></i>，“姐姐<i></i><i></i>福报之<i></i>，<i></i>如何<i></i><i></i>那<i></i>薄<i></i>之<i></i>能<i></i>得起呢？”
吉嫔便凝着廿廿，略带<i></i>点点儿挑衅，<i></i><i></i>更多<i></i>待地说，“那，<i></i>敢<i></i>敢再生养<i></i>皇嗣啊！若<i></i><i></i>主<i></i>话，<i></i>就还交给<i></i>来带？！”
到<i></i><i></i><i></i><i></i>年岁，吉嫔<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>过也<i></i><i></i>孩子。<i></i><i></i><i></i>如华妃那<i></i>膝下凄凉。
廿廿便笑<i></i>，“<i></i>何非得<i></i><i></i>主，才能交给姐姐<i></i>？”
吉嫔<i></i>些脸发红，“……<i></i>终究<i></i>过<i></i><i></i>嫔<i></i>，<i></i>若生下<i></i><i></i><i></i>主还好说，可若<i></i>生下<i></i><i></i>皇子，便必定<i></i>能交给<i></i><i></i>养<i></i>。”
廿廿却托着腮，望着吉嫔微笑，“……<i></i>什<i></i><i></i>能呢？<i></i><i></i>姐姐<i></i>何<i></i>分，姐姐也终归<i></i>皇<i></i>潜邸<i></i><i></i><i></i>儿，论<i></i><i></i>，还<i></i>论<i></i>历，都足够<i></i>。”
吉嫔登时面色更红<i></i>起来，“<i></i>先<i></i>许<i></i>口<i></i>儿<i></i>空愿！<i></i><i></i><i></i>认真<i></i>，那<i></i>就赶紧生<i></i>皇嗣来啊！”
.
十<i></i>，孝淑皇后梓宫奉移地宫之典礼成，<i></i>外等<i></i>七年<i></i>孝淑皇后终于<i></i>土<i></i>安<i></i>。
连后宫里<i></i>众<i></i>也都跟着舒<i></i>口<i></i>。
可<i></i>孝淑皇后<i></i><i></i>事儿都办完<i></i>，华妃<i></i>病却也<i></i>未<i></i>半点起色，<i></i>倒因<i></i>严冬<i></i>到来，<i></i>更起<i></i>来炕<i></i>。
可怜景仁宫里<i></i>两<i></i><i></i><i></i>，那日得<i></i>华妃许<i></i>那<i></i><i></i>声空愿，还等着下<i></i>呢，<i></i><i></i>等来<i></i>却<i></i>华妃病倒<i></i>消息。
就<i></i><i></i>咫尺天涯地，<i></i>天儿往东<i></i>儿延禧宫<i></i>方<i></i><i></i>，就<i></i>听<i></i>点动静。
可惜，迟迟等<i></i>来动静，两<i></i><i></i><i></i>便都<i></i>些沉<i></i>住<i></i><i></i>。
<i></i>日两<i></i>从储秀宫请安回来，趁着淳嫔还<i></i>回来，<i></i>便私下里鼓鼓捣捣地<i></i>偷着往延禧宫<i></i><i></i>趟。
左右也近，便快快地<i></i>，快快地回，<i></i>来也<i></i>至于叫淳嫔给<i>⿰</i><i></i><i></i>。
两<i></i>打定<i></i>主<i></i>，<i></i>小<i></i>翼翼地往东走，冷<i></i>防，东<i></i>
儿却来<i></i><i></i>驾暖轿。
两<i></i><i></i>惊，却<i></i>经<i></i>走<i></i><i></i>顶<i></i>碰，躲都躲<i></i>开<i></i>。
两<i></i><i></i>好退到夹<i></i><i></i><i></i><i></i>行礼。
暖轿停下，窗帘挑开，露出<i></i><i></i>淳嫔<i></i><i></i>张笑脸。
“两<i></i>姐姐，<i></i><i></i>往哪儿<i></i>啊？<i></i>好歹<i></i>咱们景仁宫<i></i>主事之<i></i>，<i></i>们出门儿来，好歹也得先跟<i></i>报<i></i>声儿吧？<i></i>准<i></i>，<i></i>们才能出来；<i></i>若<i></i>准呢，那还得烦劳两<i></i>姐姐继续安分守己地<i></i>咱们自己宫里呆着。”
安<i></i><i></i><i></i>荣<i></i><i></i>两<i></i>面<i></i>都<i></i><i></i>红<i></i>白<i></i>。
<i></i>过幸好<i></i><i></i>寒冬腊<i></i><i></i>，什<i></i>红啊白啊<i></i>，都能归<i></i>到<i></i>外<i></i><i></i>寒<i></i><i></i>。
荣<i></i><i></i>便先笑笑，“回淳嫔娘娘，<i></i>们俩能<i></i>哪儿呢？<i></i>们俩都<i></i>从储秀宫回来，<i></i>就<i></i>回咱们宫里<i></i>呀！可<i></i>听说您还<i></i>回来呢，<i></i>们俩就<i></i>着<i></i>门口儿站站，候着您回来呀！”
淳嫔咯咯地笑出声儿来，“难<i></i>荣<i></i><i></i>对<i></i>还<i></i><i></i>份儿<i></i>，那<i></i>可真<i></i><i></i>敢当啊。<i></i>过荣<i></i><i></i>怕<i></i><i></i>错方<i></i><i></i>吧？咱们景仁宫<i></i>西<i></i>儿，<i></i>们两<i></i><i></i><i></i>往东<i></i>儿来啊，<i></i>瞧着<i></i>们二<i></i><i></i><i></i>回咱们自己<i></i>宫，<i></i>们倒像<i></i>往华妃娘娘<i></i>延禧宫来似<i></i>。”
荣<i></i><i></i>尴尬得<i></i>些<i></i>地自容，赶紧<i></i>安<i></i><i></i><i></i>眼，希望安<i></i><i></i>能替<i></i><i></i>围。
安<i></i><i></i><i></i>便<i></i><i></i><i></i>嘴唇，硬生生<i></i>释<i></i>，“……<i></i>们<i></i>往东<i></i>儿来<i></i>，可<i></i>谁说<i></i>们就<i></i>朝延禧宫<i></i>呢？<i></i>们分<i></i><i></i><i></i>咱们景仁宫<i></i>延禧宫<i>⿺</i><i></i>儿<i></i>呢嘛！”
淳嫔也<i></i>急，<i></i>冲着<i></i>们两<i></i>乐，“那安<i></i><i></i><i></i>倒<i></i>说说，<i></i>们<i></i><i></i><i></i>干什<i></i>？<i></i><i></i><i></i>们说<i></i><i></i><i></i>理，那<i></i>就信。”
安<i></i><i></i>使劲儿翻<i></i>翻眼皮<i></i><i></i><i></i>会子，“<i></i>们两<i></i>，<i></i>们两<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>儿<i></i>玩儿呢！”
“嗄？”淳嫔都<i></i>些惊讶<i></i>，“玩儿呢？<i></i>们两<i></i>玩儿什<i></i>呢？”
安<i></i><i></i>赶紧冲着地<i></i><i></i>冰雪<i></i>划拉，“就，就玩儿<i></i><i></i>啊！<i></i>地<i></i><i></i>雪踩实诚<i></i>，就<i></i>成冰<i></i>，<i></i>们两<i></i>打出溜滑呢！”
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 白酒音 的《雄虫他只想苟命[虫族]》最快更新
第111章 故事 免费阅读.[.aishu55.cc]
