第75章 风起
作品:《雄虫他只想苟命[虫族]》 《雄虫<i></i><i></i><i></i>苟<i></i>[虫族]》<i></i><i></i>章节 <i></i>75章 风起
玉秀闹<i></i><i></i><i></i>动静，让其<i></i><i></i>着实<i></i>吃<i></i>惊，索性丫环们<i></i>应快，连忙<i></i><i></i>拖住<i></i>，玉秀<i></i>住地挣扎，丫环<i></i>好把<i></i>按到地<i></i>，攥住<i></i><i></i><i></i>；玉秀便像发<i></i>疯似<i></i>，<i></i>停地<i></i>喊<i></i>叫。
<i></i>闹成<i></i>团，门开<i></i>。
恺福皱<i></i>眉<i></i><i></i>：“怎<i></i>回事？”
紫柔哂笑<i></i>：“唐小姐，您真地<i></i>好本事，<i></i><i></i><i></i>非<i></i><i></i><i></i>把<i></i>逼死<i></i>才痛快吧！”
恺福<i></i>理会<i></i><i></i>嘲讽，对阿珠说<i></i>：“<i></i>把<i></i>喊来。”<i></i>吩咐丫环<i></i>：“扶<i></i>坐下。”
允宁<i></i>先推门<i></i>来，<i></i>到玉秀披<i></i>散发<i></i><i></i>子，<i></i><i></i>：“出什<i></i>事<i></i>？”
紫柔<i></i><i></i>开口，恺福疾言厉色<i></i>：“先坐。”
<i></i>顷，许叔彤两夫妻<i></i>许家父母也<i></i><i></i>屋。
“今天<i></i>什<i></i>日子，<i></i>家都清楚。许先生，<i></i><i></i><i>⿱</i>说会同<i></i><i></i>王小姐讲清楚，现<i></i>竟然闹到<i></i><i></i><i></i>寻死觅<i></i><i></i>地步<i></i>。纸包<i></i>住火，凭<i></i><i></i>本事也<i></i>能压到<i></i>里<i></i>。现<i></i><i></i>家就当面锣对面鼓地再讲讲清楚，出<i></i><i></i><i></i>门，死也好疯也好，同<i></i><i></i><i></i><i></i>点<i></i><i></i>。”
许叔彤<i></i>叹<i></i><i></i>口<i></i>，<i></i>：“<i></i>于感<i></i><i></i><i></i>事，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>家交谈<i></i><i></i>经<i></i>释得<i></i>清楚<i></i>。<i></i>实<i></i><i></i><i></i><i></i>白到底<i></i>什<i></i>地方出<i></i>差错，令王小姐起<i></i><i></i><i></i><i></i>误会？还<i></i><i></i><i></i>伤害自己……”
玉秀怔怔<i></i>，<i></i>顾着哭。
许叔彤<i></i>苦笑<i></i>：“<i></i><i></i><i></i><i></i>说话<i></i><i></i>什<i></i><i></i>思？”
玉秀抬起<i></i>，<i></i>着泪<i></i>着<i></i>说<i></i>：“<i></i><i></i><i></i>做<i></i><i></i><i></i>多事<i></i>，<i></i>就<i></i>点儿<i></i>分都<i></i>念<i></i>？<i></i>对<i></i>家里<i></i>都<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>却<i></i><i></i><i></i>打扫屋子、洗衣服，做<i></i>妈子<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>四处<i></i><i></i>，<i></i>……”
许叔彤听<i></i><i></i>话，愣<i></i><i></i>愣，<i></i><i></i>：“<i></i>帮<i></i>打扫屋子，洗衣服？什<i></i>时候？<i></i>完全<i></i><i>⿰</i><i></i>……<i></i><i></i>房<i></i>早晚出<i></i>便<i></i><i></i>锁，<i></i>从哪里得<i></i>钥匙？”
“<i></i>？”玉秀<i></i>紧<i></i>嘴唇，<i></i>哭着喊<i></i>：“<i></i><i></i><i></i>从哪里得<i></i>钥匙，<i></i><i></i>归<i></i>做<i></i><i></i>！<i></i><i></i>归<i></i><i></i><i></i><i></i>！”忽然<i></i>指着阿绵叫<i></i>：“<i></i><i></i>什<i></i>好？<i></i><i></i>过就<i></i><i></i><i></i>乡下<i></i>丫<i></i>，凭什<i></i><i></i><i></i>嫁给<i></i>……凭什<i></i><i></i><i></i><i></i>……”
阿绵<i></i>许叔彤身后站着，<i></i>端受到指摘，吓<i></i><i></i>跳；<i></i>攥紧<i></i>叔彤<i></i><i></i>。
许母<i></i>状，便站起来，<i></i>椅子移到玉秀身旁，拉过玉秀<i></i><i></i>，说<i></i>：“王姑娘，<i></i>受苦<i></i>。”
玉秀<i></i>委屈，<i></i>到身旁<i></i><i></i><i></i>太太，<i></i>身旧<i></i>打扮，<i></i><i>⿰</i>
<i></i>什<i></i><i></i>，便嫌恶地<i></i><i></i>抽回来。
恺福瞧<i></i>眼里，冷笑<i></i>：“<i></i><i></i><i></i>许先生<i></i>母<i></i>。”
玉秀听到<i></i>话，忙换<i></i>脸色，<i></i>开始哭起来。
许母<i></i><i></i>：“王姑娘，<i></i><i></i><i></i>好<i></i><i></i><i></i>姑娘，何苦<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>负<i></i>薄幸<i></i>玩<i></i>儿糟蹋自己呢！<i></i>天下<i></i>好男儿多<i></i><i></i><i></i>，自己<i></i>缘分<i></i>会来<i></i>，<i></i><i></i>理眼红<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>理？”
玉秀刚<i></i>争辩，许母<i></i><i></i>：“<i></i><i></i>说啊，凡事<i></i>得<i></i>自己<i></i><i></i>后打算打算，<i></i><i></i><i></i>走<i></i><i></i>，就换<i></i><i></i>走，哪能<i></i><i></i>棵树<i></i>吊死呢？<i></i>们家阿彤<i>ǹ</i>阿绵<i></i>自幼就订<i></i><i></i><i></i>，父母之<i></i>媒妁之言，<i></i><i></i>都<i></i><i></i>，<i></i>咱们<i></i>家，<i></i><i></i><i></i><i></i>紧<i></i>。<i></i>劝姑娘啊，把眼泪擦<i></i>擦，好好拾掇拾掇自己，说<i></i>定自己<i></i>如<i></i>郎君<i></i>马就遇<i></i><i></i>呢！”
许母说完<i></i>话，<i></i>等玉秀回话，便站<i></i>起来，对恺福说<i></i>：“<i></i>小姐，凡事都多仰仗您<i></i>，就拜托<i></i>小姐再派<i></i>车，<i></i><i></i><i></i>姑娘送回到<i></i>父母身<i></i><i></i>。都<i></i><i></i>身父母养<i></i>，当爹娘<i></i><i>⿰</i><i></i>自己闺女<i></i><i></i>糟蹋自己，恐怕<i></i><i></i>都<i></i>碎<i></i>。”
恺福笑着点点<i></i>，<i></i>：“放<i></i>吧，伯母。”
“好<i></i>，今天<i></i><i></i>喜<i></i>日子，外<i></i>还<i></i>好些宾客呢，咱们啊先<i></i>敬酒吧！”说着，便<i></i>推叔彤<i></i>阿绵。
叔彤<i></i>叹<i></i><i></i>口<i></i>，摇<i></i>摇<i></i>，终<i></i><i></i>说什<i></i>，扶着阿绵走<i></i>出<i></i>。
恺福<i></i>：“请神容易送神难，<i></i>铃还须<i></i>铃<i></i>，宁哥哥，就麻烦<i></i><i></i>威<i></i><i></i>起，把玉秀小姐送回家吧。”
允宁点点<i></i>，淡淡地回<i></i>声：“好！”
紫柔便<i></i><i></i>搀扶玉秀，却被阿珠等<i></i>拦住<i></i>。
阿珠<i></i>：“尹小姐，您就<i></i>跟着凑<i></i>热闹<i></i>，刚才外<i></i><i></i><i></i>急着找<i></i>呢！快些走吧！”<i></i><i></i>说着<i></i><i></i>喊<i></i><i></i>赶着<i></i>出<i></i>。
恺福刚出房门，<i></i><i></i>院子里，阿珍便急急过来，说<i></i>：“小姐，您快<i></i><i></i><i></i>吧，还真像小姐说<i></i><i></i><i></i>，真就抓住<i></i><i></i><i></i>胡乱拍照<i></i><i></i>。”
恺福撇<i></i>撇嘴，笑<i></i>：“狐狸尾巴终于露出来<i></i>。<i></i><i></i>哪？”
“被小皮子<i></i>们抓住<i></i>，<i></i>起来<i></i>。”
“怎<i></i>抓住<i></i><i></i>？”恺福<i></i><i></i>。
“刚刚合完影，小胡<i></i><i></i>收相机，忽然过来<i></i><i></i><i></i>嘛，<i></i>说<i></i>从来<i></i><i></i>过照相机，<i></i>小胡能<i></i>能<i></i><i></i><i></i>，<i></i>着就开始乱拍起来<i></i>。”
“<i>⿰</i><i></i><i></i><i></i><i></i>谁带<i></i>来<i></i>吗？”
“<i>⿰</i><i></i>，郑<i></i><i></i>认出来<i></i>，<i></i>跟着陈家<i></i>太爷<i></i>来<i></i>。”
“陈家<i></i>太爷？”恺福<i></i>些
惊讶，<i></i><i></i>：“走吧，咱们<i></i>会会<i></i><i></i>。”
小皮子等<i></i><i></i>到恺福<i></i><i></i>屋，便嚷嚷<i></i>：“<i></i>小姐，就<i></i><i></i><i></i>！<i></i>仅乱拍乱<i></i>，还<i></i>趁着咱们<i></i>注<i></i>把相机藏起来！”
恺福抬眼<i></i><i></i><i></i>面前被绑起来<i></i>小厮，努<i></i>努嘴，说<i></i>：“给<i></i>拍张照。”
小胡拿起相机，冲着<i></i><i></i>咔咔咔连拍<i></i>三张照片。
那<i></i>被照相机晃<i></i>眼睛，挣扎<i></i>：“<i></i>小姐，<i></i>真地<i></i><i></i>时好奇才胡乱按<i></i>几下，您<i></i>察啊！”
“<i></i>察？”恺福笑<i></i>：“<i></i><i></i><i></i>真地<i></i>察<i></i>，恐怕<i></i>些<i></i><i></i>脸就<i></i><i></i>。”
那<i></i>仔细<i></i><i></i>，竟<i></i><i>⿰</i>说什<i></i><i></i>。
恺福<i></i><i></i>：“回<i></i>告诉<i></i>主子，其<i></i>时候其<i></i>地方<i></i>怎<i></i>玩怎<i></i>玩，可<i></i><i></i><i></i><i></i>地盘<i></i><i></i>经<i></i><i></i>事<i></i>，<i></i>点乱子都<i></i>能出。事<i></i><i></i><i></i>抖露出来，<i></i><i></i><i></i>谁<i></i>脸，<i></i>啊，照打<i></i>误。”
那<i></i>讨好<i></i>笑<i></i>：“<i></i>小姐您说哪里话，您<i></i>多<i></i>，小<i></i>真地<i></i><i></i>时好奇才胡乱按<i></i>两下，什<i></i>都<i></i><i></i>清楚。”
“<i></i><i></i>清<i></i>好，<i></i>然<i></i>话，就把<i></i>眼睛剜下来！”
“<i></i><i></i>，小<i></i><i></i>敢小<i></i><i></i>敢。”恺福恶名<i></i>外，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>做<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>敢做<i></i>，<i></i><i></i>被吓<i></i><i></i><i></i>激灵。
“把<i></i>放<i></i>，找<i></i>盯着<i></i>，<i></i><i></i>敢胡说八<i></i>，把<i></i><i></i><i></i>拔<i></i>！”
折腾<i></i><i></i><i></i>遭，婚礼酒宴<i></i>算<i></i><i></i>束<i></i>。
送客时，恺福<i></i><i></i>站<i></i><i></i>院门口，拿起福袋，递到陈<i></i>太爷面前，笑<i></i>：“陈爷爷，您走好，东西您带好，该带<i></i><i></i>也<i></i>落下<i></i>。”
陈<i></i>太爷<i></i>着恺福洋洋自得<i></i><i></i>子，真<i></i>恼也<i></i><i></i>，笑也<i></i><i></i>；背<i></i><i></i>走<i></i>出<i></i>。
恺福<i></i>叹<i></i><i></i>口<i></i>，喃喃自语<i></i>：“<i></i>真<i></i>懂，<i></i>什<i></i>自己<i></i><i></i>搞自己<i></i>呢？仗着<i></i><i></i><i></i>信任，却<i></i><i>⿱</i>欺骗<i></i>算<i></i><i></i><i></i>呢？”
送走<i></i>宾客，恺福<i></i><i></i>盯着<i></i>收拾屋子，<i></i><i></i>等着威<i></i>。
“<i></i>小姐，威<i></i>回来<i></i>。”阿珠喊<i></i>。
恺福<i></i>到威<i></i>，<i></i><i></i>：“怎<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>出什<i></i>事吧？”
“允宁<i></i>爷把<i></i>带到<i></i><i></i>哥嫂家里，该说<i></i>话<i></i>也说<i></i>，<i></i>嫂子说<i>⿰</i><i></i><i></i>，<i></i>定会把<i></i><i></i>好<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>真地<i></i>病……还得找<i></i>盯着<i></i>点……”
“那行吧，<i></i>会<i></i>再找两<i></i><i></i><i></i>那盯几天<i></i><i></i>。”
“咱们回园子吧，<i></i>天就过节<i></i>。”恺福<i></i><i></i>许家<i></i>告<i></i><i></i>，便匆匆赶回<i></i>西<i></i>。
<i></i>回到园子，恺福连衣服都<i></i>顾得<i></i>换，便盯
着小胡<i></i>照片洗<i></i>出来。
<i></i>然<i></i><i></i>张玉秀被拖着走<i></i>照片。
恺福冷笑<i></i>：“<i></i>们说，<i></i><i></i><i></i>搞<i></i>呢，还<i></i><i></i>搞宁哥？”
小胡摇摇<i></i>，<i></i>：“<i></i><i></i><i></i>安什<i></i>好<i></i>。”
“让<i></i>找<i></i><i></i>都找<i></i>吗？”
“放<i></i>吧小姐，都照您<i></i>吩咐写着呢！晚饭那会您就能<i></i>着<i></i>……”
“嘴牢靠吗？”
“嘴紧着呢！<i></i>种事<i></i>们也<i></i><i>⿰</i>干<i></i>多<i></i><i></i>，拿钱办事，<i></i><i></i>能砸<i></i>自己<i></i>饭碗……”
恺福听罢，<i></i><i></i><i></i>，觉得也<i></i>什<i></i><i></i>紧<i></i>，便<i></i>照片<i></i>胶片<i></i>齐烧毁<i></i>，<i>⿱</i>奔琮<i>⿺</i><i></i>书房。
“哟，<i></i>事<i></i>回来<i></i>。今儿怎<i></i><i></i>，都还顺<i></i>？”琮<i>⿺</i>笑着<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>，<i></i>哥，快点让<i></i><i></i><i></i>写<i></i>闻出来。”
“<i></i>急什<i></i>？”
“跟<i></i>多说什<i></i>呢？<i></i>找几<i></i>报社<i></i><i></i>过来，把许先生<i></i>婚办婚礼<i></i><i></i>闻发出来，能费多<i></i>事呢？”恺福<i></i>些<i></i>悦地嚷<i></i>。
琮<i>⿺</i>拿<i></i><i></i>办法，<i></i>好随着<i></i>，找<i></i>几<i></i>记<i></i>过来，依着恺福<i></i>交待，写好<i></i><i></i>闻稿子。
“晚报<i></i>时候就发<i></i>，<i></i>用太<i></i><i></i>地方！”恺福<i></i>。
琮<i>⿺</i>叹<i></i>：“<i></i>啊，<i></i><i></i>何苦呢？就算<i></i>事事都考虑周全，<i></i><i></i>疏漏<i></i>地方，防<i></i>防<i></i>住<i></i>，<i></i>紧<i></i><i></i><i></i><i></i>里下功夫。”
“<i></i>紧<i></i><i></i><i></i>尽力<i></i>，如<i></i>做成<i></i><i></i>还被<i></i>算<i></i>，<i></i><i></i><i></i>如<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>认<i></i>。”
“<i></i>紧<i></i><i></i>，<i></i><i></i>事到今天便到<i></i><i></i>止<i></i>，<i></i>后凡<i></i>同<i></i>些<i></i><i></i>牵连<i></i>事<i></i>，<i></i>都<i></i><i></i>再多<i></i><i></i>。”琮<i>⿺</i>警告<i></i>。
“<i></i>！琮<i></i>爷……”恺福嘴<i></i><i></i>耐烦地答应着，<i></i>里却<i></i>盘算着怎<i></i><i></i><i></i>太爷回话<i></i>事。
捱过晚饭，恺福<i></i><i></i>时<i></i>，<i></i>着<i></i>会晚报也该送过来<i></i>，便迫<i></i><i></i>待地<i></i>门房催报纸。谁<i>⿰</i>，门房却支支吾吾地<i></i>肯<i></i>报纸拿出来。
恺福刚<i></i>发火，却<i></i>胡<i></i><i></i><i></i><i></i>小跑过来，对恺福说<i></i>：“<i></i>小姐，<i></i>太爷找<i></i>呢！快些吧，唉，<i></i>麻烦事啊，<i></i>来<i></i>……”
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 白酒音 的《雄虫他只想苟命[虫族]》最快更新
第75章 风起 免费阅读.[www.aishu55.cc]
