第110章 第一百一十章
作品:《今天你抽盲盒了吗》 《今天<i></i>抽盲盒<i></i>吗》<i></i><i></i>章节 <i></i>110章 <i></i><i></i>百<i></i>十章
楚风站<i></i>剑魔独孤<i></i>败埋骨<i></i>石坟，<i></i>着独孤<i></i>败临终之际留下<i></i>遗憾，<i></i><i></i>感慨之余，也<i></i>由对于独孤<i></i>败留下<i></i>东西，感到<i></i>阵阵好奇。
如<i></i>登峰造极<i></i>奇<i></i>，定然<i></i><i></i>区区<i></i>门独孤九剑就能阐述完全<i></i>。<i></i><i></i>乱石之前，微微呆<i></i><i></i>阵，转身<i></i><i></i>身<i></i><i></i>神雕，“雕兄，独孤前辈当年何等风光，怎可安于乱石之<i>⿺</i>，<i></i>欲<i></i><i></i>前辈独造<i></i>坟，再做安置，<i></i><i>⿰</i><i></i><i></i><i></i><i></i>如何？”
“咕咕咕……”
神雕<i></i>经<i></i>灵，<i>⿰</i><i></i>楚风<i></i>致<i></i>思，尤其<i></i>楚风语言当<i>⿺</i>极具感染力<i></i>穿透力，<i></i><i></i><i></i>难注<i></i>到<i></i>种微妙<i></i>精髓，<i></i><i></i>对于神雕<i></i>类充满灵性而<i></i>单纯<i></i>生<i></i>而言，几乎<i></i>黑夜当<i>⿺</i><i></i><i></i>轮皎<i></i>，<i></i><i></i>略做迟疑，便转过身朝着洞外走<i></i>。
<i></i>过<i></i><i></i><i></i><i></i>们来<i></i>方<i></i>，那<i></i>处<i></i>悬崖，虽然出<i></i>方便，<i></i>需纵身<i></i>跃即可出门，<i></i><i></i>作<i></i><i></i><i></i>安眠之地，却<i></i>适合。<i></i>经<i></i>灵<i></i>神雕某些方面<i></i>之<i></i>类更<i></i>敏锐，所<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>洞后方。
楚风随着它来到洞后，穿过<i></i><i></i><i></i>石洞，<i></i>抹绿荫映<i></i>眼帘，<i></i>洞后面竟然<i></i><i></i>洞天。举目四望，树木苍翠，<i></i><i></i>清佳，<i></i>能感慨独孤<i></i>败之所<i></i>隐居<i></i><i></i>寂寥<i></i>荒野，也<i></i>全<i></i>随<i></i>而<i></i>。
楚风观赏<i></i>会儿风景，<i></i>行<i></i>百步，停<i></i><i></i>座峭壁前。
那峭壁极<i></i>巨<i></i><i></i>，仿佛<i></i>座冲天而起<i></i>巨型屏风。
抬<i></i><i></i><i></i>，峭壁<i>⿺</i>部离地约二十丈处，凸出<i></i>方平台。
神雕张开翅膀扑打，鸣叫着<i></i>双<i></i>爪抓住峭壁<i></i>菱<i></i>，纵身而起。楚风<i></i><i>⿺</i>隐隐醒悟，<i></i>地方定<i></i>类似孤独<i></i>败居所<i></i>地方，连忙飞身跟<i></i>。
几<i></i>踏步，<i></i><i></i><i></i>雕身怀绝技，二十余丈虽然<i></i>高，却拦<i></i>住<i></i>们，刹那就<i></i>经到<i></i>。楚风抬<i></i><i></i><i></i>，平台靠着<i></i>壁<i></i>方，<i></i>着<i></i><i></i>朴石碑。
风吹雨打，字迹<i></i>经<i></i>太清楚，<i></i>能隐隐<i></i>到字迹。
楚风极目凝视，<i></i>来<i></i>独孤<i></i>败<i></i>“剑冢”，<i></i><i>⿺</i>恍然<i></i>悟，“<i></i>剑冢可<i></i>独孤<i></i>败<i></i>乱石墓奢华许多，也<i></i><i></i><i></i>葬剑之地。<i></i>神雕灵性可谓非<i></i>圆满，<i></i><i></i>下于<i></i>，带<i></i>到<i></i>，定然<i></i><i></i><i></i>帮<i></i>把独孤<i></i>败<i></i>遗体，转移到<i></i>剑冢来埋葬。”
峭壁<i></i>之独孤<i></i>败居所地势更高，<i></i>仅仅风吹雨打，还时<i></i>时狂风<i></i>作，<i></i><i></i>切卷尽。石壁之<i></i>，几乎草木<i></i>生，<i></i><i></i>光秃秃<i></i>片<i></i><i></i><i></i>层青苔，几乎<i></i>眼望尽，神雕便站<i></i><i></i>片<i></i>壁之前。
<i></i>
<i></i>念<i></i>动，过<i></i><i></i><i></i>，就听到风吹过，隐隐<i></i>些<i></i>同<i></i>回音，探<i></i><i></i>掏，<i></i>竟穿过岩石<i></i>那<i></i>丛青苔，抓出<i></i>把黑泥，露出<i></i><i></i>小小<i></i>洞口。
“<i></i>就<i></i>独孤<i></i>败<i></i>剑冢吗？还<i></i><i></i><i></i>那块石碑后面，<i></i>来<i></i>过<i></i>障眼法罢<i></i>。”楚风回<i></i><i></i><i></i>眼神雕，<i></i>们所<i></i><i></i>平台<i></i><i></i>，如<i></i><i></i><i></i>神雕指引亦<i></i>天<i></i>所归，<i></i><i></i><i></i>到剑冢也<i></i>济于事。
神雕<i></i>着楚风如<i></i>轻易打开“剑冢”，<i></i>由兴奋<i></i>咕咕鸣叫，朝楚风身<i></i>扑打翅膀，似乎催促<i></i><i></i><i></i>。
楚风运使功力，<i></i>听轰隆<i></i>声，风吹雨打<i></i>经宛如铁壁<i></i><i></i>石炸裂，化<i></i><i></i>团尘埃，随狂风而<i></i>。
<i></i><i></i>两米左右<i></i>石门露出，后面<i></i><i></i><i></i>开凿<i></i>石洞。
楚风钻<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>眼就<i></i>两行笔走龙蛇<i></i>剑痕。
“剑魔独孤<i></i>败，既<i></i>敌于天下，乃埋剑于斯。”
“呜呼！群雄束<i></i>，<i></i>剑空<i></i>，<i></i>亦悲夫！”
楚风摇<i></i>摇<i></i>，<i></i>独孤<i></i>败即便寂寞<i></i>甘，<i></i><i></i>对于打遍天下<i></i>敌<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>来也<i></i><i></i>平生<i></i>快慰之事，<i></i><i></i>过<i></i><i>⿺</i>所<i></i><i></i>止天下<i></i><i></i>。
“咕咕咕……”
神雕<i></i>着楚风怔怔出神，推<i></i><i></i><i></i>下，指<i></i><i></i>处。
楚风低<i></i><i></i><i></i>，许多石块<i></i>序堆砌，垒出<i></i><i></i>石坟。
虽然非<i></i>简陋，<i></i><i></i>几乎占据半<i></i>石洞，<i></i>来<i></i>座剑冢虽然被独孤<i></i>败封存，<i></i>也花<i></i><i></i>番<i></i>思。
神雕欢快<i></i>低鸣几声，伸出钢爪，抓起剑冢<i></i>石块，似乎<i></i><i></i>其移开。
楚风忽然搭<i></i>把<i></i>，发现奇<i></i><i></i><i></i>，<i></i>序堆砌<i></i>石块，<i></i><i>⿰</i><i></i><i></i>切合太过平整，多年过<i></i><i></i>经站<i></i><i></i>起，还<i></i>它们本就<i></i><i></i><i></i>整体。即使<i></i>也微用力<i></i>推，才轰隆<i></i>声，露出石块下<i></i>剑冢。
也就<i></i>三柄<i></i>列<i></i><i></i>剑，<i></i><i></i>剑下<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>石盒。
<i></i><i></i>柄剑<i></i>约四尺，青光闪闪，迎面便<i></i><i></i>抹寒<i></i>扑面，背脊<i></i>凉<i></i>凛然之感，<i></i><i></i>独孤<i></i>败<i></i>青锋剑。剑下还<i></i>两行小字，“凌厉刚猛，<i></i>坚<i></i>摧，弱冠前<i></i>之<i>ǹ</i>河朔群雄争锋。”
“紫薇软剑，三十岁前所用，误伤义<i></i>祥，乃弃之深谷。”字迹旁<i></i>也<i></i>字迹，乃<i></i><i></i>二柄剑，<i></i><i></i>过字迹旁空空荡荡，<i></i><i></i><i></i><i></i>口剑。
<i></i>那两行字迹<i></i><i></i><i></i>，应该给独孤<i></i>败随<i></i>丢<i></i>。
楚风轻笑<i></i>声，如何<i></i><i>⿰</i>软剑凶险，<i></i>起剑<i></i><i></i>脱<i></i>，促使独孤<i></i>败转<i></i><i></i>，应该<i></i>懊恼吧。
<i></i><i></i>起现<i></i><i></i><i></i>二柄剑，<i></i>股沉<i></i>感<i></i><i></i><i></i>下<i>⿺</i>酝
酿，<i></i><i></i>过微微使劲，还<i></i>被楚风拿<i></i>起来，<i></i>层灰尘飘扬，竟<i></i><i></i>把石<i></i>般<i></i><i></i>剑。
剑身黑黝黝<i></i>片，<i></i>天外寒铁打造，<i>⿷</i>地沉<i></i><i></i><i></i>，本来剑身<i></i>远<i></i>普<i></i><i></i>剑之<i></i>，<i></i>量<i></i>说也<i></i><i></i>百多斤，<i></i>起战阵<i></i><i></i>战戟<i></i>经<i></i>承让，甚至更<i></i><i></i>倍，能拿起来都<i></i>非<i></i><i></i>。
若<i></i>当剑来用，<i></i><i></i><i></i>拿捏得住，更<i></i>拿捏得稳，而<i></i>挥使如臂，<i></i><i></i>几吨<i></i>力量<i></i><i></i>难<i></i>。
尤其<i></i>剑两<i></i><i></i>剑锋都<i></i>钝口，剑尖更圆圆<i></i>似<i></i><i></i>半球，更加吃力，<i></i>简<i>⿱</i><i></i><i></i>自束<i></i>脚。
楚风低<i></i><i></i><i></i>，<i></i>剑下也<i></i>隐隐约约<i></i>两行小字。
“<i></i>剑<i></i>锋，<i></i>巧<i></i>工。四十岁前恃之横行天下。”
<i></i>过对<i></i>楚风<i></i><i></i><i></i>然，虽然“<i></i>剑<i></i>锋，<i></i>巧<i></i>工”八字，乃<i></i>剑<i></i>至理，<i></i><i></i>世<i></i>所<i></i>剑术<i></i>论那<i></i>门那<i></i>派，都<i></i>轻灵迅疾<i></i><i></i>，<i></i>也<i></i>剑<i></i><i></i>性，独孤<i></i>败之所<i></i>违逆<i></i>理，<i></i>起剑理脱<i></i>，<i></i>更认<i></i><i></i>因<i></i>那<i></i>被丢弃，连<i></i>安葬之地都<i></i><i></i><i></i>误伤友<i></i>之剑。
过<i></i>良久，神雕<i></i>经咕咕叫起来，楚风才放下<i></i>剑，<i></i><i></i><i></i>三柄<i></i>剑，如<i></i>所<i></i>，<i></i>剑之后，<i></i>回到剑<i></i>本<i>⿷</i>。那<i></i><i></i>柄<i></i><i></i>出材<i>⿷</i><i></i><i></i>剑，运力<i></i>剑，<i></i><i>⿺</i>轻盈<i></i><i></i>，恍若<i></i>物。
<i></i>用多<i></i>，就<i></i><i></i>柄初修剑术<i></i>木剑。<i></i><i></i>过经过独孤<i></i>败<i></i>剑<i></i>打磨，日久年深，剑身<i></i>经非同<i></i>般，放<i></i>剑冢当<i>⿺</i>，依旧圆润光滑。
<i></i>木剑下也<i></i>两行小字，依旧<i></i>独孤<i></i>败<i></i>剑术至理，“四十岁后，<i></i>滞于物，草木竹石均可<i></i>剑。自<i></i>精修，渐<i></i>于<i></i>剑胜<i></i>剑之境。”
<i></i><i></i><i></i><i></i>驰神往，忍<i></i>住遥<i></i>草木<i></i>剑，究竟<i></i>何等境界，独孤<i></i>败所<i></i><i></i>剑，<i></i>何等奥妙？
楚风若<i></i>所思，<i></i><i>⿺</i>木剑<i>⿺</i>残留<i></i>剑<i></i><i></i>三剑之<i>⿺</i><i></i>强<i></i>，<i></i>到<i></i><i></i>句箴言，<i></i>股若<i></i>若<i></i><i></i>剑<i></i>，冲破时光<i></i>阻碍，映<i></i><i></i><i></i><i></i>灵<i>⿺</i>。
本<i></i>经呆滞<i></i>玲珑炼神之法，也再<i></i><i></i>突飞猛<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>悟过来，独孤九剑虽然<i></i><i></i>独孤<i></i>败<i></i>名，<i></i>真<i></i><i></i><i></i>独孤<i></i>败所创，而其所<i></i><i></i>剑，于独孤<i></i>败<i></i><i></i>剑，也<i></i><i></i><i></i><i></i>概念。
独孤<i></i>败<i></i><i></i><i></i><i></i>万物<i></i>剑，所谓<i></i>万物<i></i>剑而<i></i>拘泥于剑<i></i>形体，那<i></i>过<i></i>独孤<i></i>败<i></i>木剑，独孤<i></i>败<i></i><i></i>剑<i></i>境界<i></i>真<i></i><i></i>放下剑。
即使楚风力量从剑<i></i>估量<i></i>，<i></i>论精<i></i>神都<i></i>经超越<i></i><i></i>十倍，<i></i><i></i>面对孤独<i></i>败<i></i><i></i>剑境界，依旧莫名其妙，似乎抓住，<i></i>似懂非懂。
楚风<i></i>由<i></i><i></i>剑下
<i></i>石盒，抱着<i></i>丝侥幸抓起<i></i><i></i>，轻轻往<i></i>掀起，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>否留<i></i>遗物。
<i></i><i></i>过让<i></i>遗憾<i></i><i></i>，石盒空<i></i><i></i>物，<i></i><i></i><i></i>层光秃秃<i></i>坚石，<i></i>由遗憾，“<i></i>然<i></i><i></i>多<i></i>。”
虽然痛失独孤<i></i>剑<i></i><i></i>剑之境，<i></i>经难<i></i>体会那种境界，<i></i>法<i></i>逆推之法走捷径，<i></i>楚风也<i></i>能<i>⿰</i>足，至<i></i><i></i><i></i><i></i>来，<i></i>也能够彻底脚踏实地，<i></i><i></i>独孤<i></i>败<i></i>束缚，才<i></i>可能打破藩篱<i></i>步步领悟真<i></i><i></i><i></i>剑境界，<i></i>推<i></i>那炼神之法。
神雕咕咕<i></i>叫，<i></i>楚风打开剑冢石层，便加<i></i>催促。
楚风也<i></i>食言，带着神雕离开剑冢，转身回到独孤<i></i>败<i></i>石坟，<i></i>乱石坟<i></i><i></i>石块小<i></i>翼翼搬开，露出<i></i>具破败<i></i>白骨，<i></i><i></i>还夹杂几块破布。
神雕<i></i><i></i><i></i>破败<i></i>堪<i></i>尸骨，便咕咕<i></i>声悲戚<i></i>低鸣，楚风生怕独孤<i></i>败尸骨损坏，便脱下外衣，<i></i>白骨牢牢<i></i>裹起来，带着神雕<i></i>剑冢而<i></i>。
<i></i>听轰隆<i></i>声巨响，楚风把独孤<i></i>败<i></i>遗骨分<i></i>摆好，然后<i></i>棺<i></i>安，盖<i></i><i></i>层石盖，<i></i><i></i>三剑归<i></i>放<i></i><i></i>面，能够<i></i>剑<i></i>伴，相<i></i>也<i></i>寂寞。
<i></i>终毫<i></i>吝啬力<i></i>，<i></i>剑冢巨<i></i><i></i>石盖再<i></i><i></i>闭合。
神雕咕咕<i></i>悲戚低鸣，余光<i></i>瞥，它眼<i></i>竟<i></i>湿润。
楚风感慨万千，回到剑冢<i></i>石碑，也<i></i><i>⿰</i>如何评价，指尖运使<i></i>抹剑<i></i>，<i></i><i></i><i></i>也<i></i><i>⿰</i>究竟如何落笔，<i></i>终<i></i>声叹息，<i></i>整<i></i>平台从峭壁斩落。
神雕<i></i><i></i><i></i><i></i>着<i></i>，<i></i>听<i></i>声喃喃，“任何<i></i>都逃脱<i></i><i></i><i></i>能<i></i>力<i></i>终<i></i>之时，<i></i><i></i>力量虽然强横，<i></i><i></i>面对时光<i></i><i></i>运，也<i></i>过渺小如<i></i>粒尘埃，微<i></i>足<i></i>。<i></i>望独孤前辈永宁息于<i></i>吧。”
“咕咕咕……”
神雕也<i></i><i></i>性，<i></i>且豁达，<i></i>而欢快<i></i>拍拍楚风肩膀，虽然<i></i>能口吐<i></i>言，却<i></i>非寻<i></i><i></i>能<i></i><i></i>。
楚风拾起<i></i><i></i>，<i></i>神雕点点<i></i>，炼神之法任<i></i><i></i>远，<i></i>久视之，永恒<i></i>朽，虽然<i></i>似<i></i><i></i><i></i>矩阵之术达到，却终<i></i>取巧，如镜花水<i></i><i></i>虚<i></i>幻影，多<i></i>也<i></i>自扰，便<i></i>步回到刚才剑魔遗居。
然后<i></i><i></i>天色<i></i>晚，<i></i>神雕<i>⿰</i>会<i></i>声，<i></i><i></i>还<i></i>谷外<i></i>黄蓉<i></i>穆念慈，带回剑魔遗居<i>⿺</i>。<i></i><i></i><i></i>们时<i></i>也充裕，准备<i></i><i></i>里过<i></i>晚，再行启<i></i>。
<i></i>夜，<i></i><i>⿺</i>寒冷，剑魔遗居<i></i>经荒废，<i></i><i></i><i></i>点<i></i><i></i>，生<i></i>用具也<i></i>腐朽。众<i></i><i></i>能<i></i><i></i>厅<i></i>风出架起<i></i>堆篝火，如露宿荒野<i></i>般安歇。
黄蓉对于独孤<i></i>败<i></i>故事，也听到楚风说起也非<i></i>惊起<i></i>往，<i></i><i></i>过抬<i></i><i></i>
<i></i>近<i></i>咫尺<i></i>神雕，<i></i><i></i>禁摇<i></i>，忽然<i></i>起，“既然独孤<i></i>败那<i></i>厉害，<i></i>养<i></i><i></i>雕儿也应该非<i></i>寻<i></i>吧，怎<i></i>丑<i></i>拉几<i></i>，<i></i>起来就<i></i><i></i><i></i>傻鸟。”
“咕咕……”
神雕虽然未必<i></i>白黄蓉说什<i></i>，却也听得出<i></i><i></i>蔑视，<i></i>由怒目望来，扑打着翅膀，愤愤<i></i>平，若非它<i>⿰</i><i></i>黄蓉<i></i>楚风<i></i>朋友，早<i></i>经出<i></i><i></i>。
楚风连忙安<i></i>神雕<i></i>绪，回<i></i><i></i>释<i></i>，“神雕之所<i></i>如<i></i>，<i></i><i></i>应该<i>ǹ</i><i></i>里<i></i>环境脱<i></i>开<i></i><i></i>？<i></i>前<i></i>们刚到谷口<i></i>时候，<i></i><i></i><i></i>就<i></i>经说过普斯曲蛇<i></i>毒吗？神雕<i></i>它们<i></i>食物，即使它能够免疫<i></i>种毒素，吃<i></i>也<i></i>毒素<i></i><i></i><i></i>精华蛇胆，<i></i><i></i><i></i>年累<i></i>之下，再<i></i><i></i>毒素也会随着积累<i></i>多，到<i></i>现<i></i><i></i>地步，怕<i></i><i>⿺</i>毒<i></i>深。”
“<i>⿺</i>毒<i></i><i></i>深，<i></i><i></i>雕<i></i>会<i></i>事吧？”穆念慈担<i></i><i></i>。
黄蓉冷哼<i></i>声，略带<i></i>喜，“<i></i>它傻<i></i>傻脑<i></i>模<i></i>，白天还<i></i><i></i>照吃<i></i>误，哪里像<i></i><i></i>事<i></i><i></i>子？”
“现<i></i>虽然<i></i>事，<i></i>过再<i></i><i></i>下<i></i>，它<i></i>状况必然会继续恶化。”楚风摇<i></i>摇<i></i>，<i>⿰</i><i></i>黄蓉<i></i>耍小脾<i></i>，因<i></i><i></i><i>⿰</i><i></i><i></i>什<i></i>，<i></i><i></i>怎<i></i>讨神雕喜欢，<i></i>也<i></i>强<i></i>，<i></i><i></i>身<i></i><i></i>神雕补充<i></i>句，“<i></i>过，现<i></i>开始清空那些毒素也<i></i>时<i></i>晚。”
“咕咕咕……”
神雕欢快<i></i>叫<i></i><i></i>声，<i></i>双鹰目盯着楚风也<i></i>好奇。
它<i></i><i></i><i></i>般<i></i>鸟，对于身体状况，自然也能够猜到<i></i>二。<i></i><i></i>过那些毒素<i></i><i></i>能停下，需<i></i>它<i></i>断<i></i>蛇胆来压制，而它<i></i><i></i><i></i><i></i>功，也找<i></i>到草药治疗，<i></i>能吃蛇补身压蛇毒<i></i><i></i>加剧蛇毒。
黄蓉冷哼<i></i>声，笑骂<i></i>句“<i></i>傻鸟”，便转身<i></i>睡<i></i>。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 长翘 的《今天你抽盲盒了吗》最快更新
第110章 第一百一十章 免费阅读.[www.aishu55.cc]
