第359章 第 359 章
作品:《镜忌》 《镜忌》<i></i><i></i>章节 <i></i>359章 <i></i> 359 章
再<i></i>赵华
霜降<i></i>：“小姐，<i></i>天<i></i>回南诏<i></i>，<i></i>们<i></i><i></i>找<i></i>爷吗？”
“<i></i><i></i>，今晚过<i></i>。”
霜<i></i>说：“那<i></i>李<i></i>？”
“<i></i><i></i><i></i>。”
“好。”
晚<i></i>，李铃<i></i>们悄悄地翻过围墙。
“什<i></i><i></i>？”
刚过围墙<i></i>们就被几<i></i><i></i>用刀围<i></i>起来。
霜降说：“兄弟，自己<i></i>。”
“<i></i>们都<i></i>实点，自己<i></i>会翻墙而<i></i>？”
李铃说：“<i></i>们把阿木喊过来就<i>⿰</i><i></i><i></i>。”
<i></i>几<i></i><i></i>怎<i></i><i>⿰</i><i></i><i></i>儿<i></i>名字，其<i>⿺</i><i></i><i></i>说：“<i></i>们<i></i>好<i></i>们，<i></i><i></i>找<i></i>儿。”
<i></i><i></i>会，阿木过来，<i></i>到<i></i>李铃。
“都把刀放下，自己<i></i>。”
还真<i></i>自己<i></i>啊，<i></i>们收起<i></i>刀，退<i></i>回<i></i>。
“小姐，<i></i>们怎<i></i>来<i></i>？”
<i></i>来李铃<i></i>们刚到东州李言就<i>⿰</i><i></i><i></i>，也<i>⿰</i><i></i><i></i>们住隔壁，<i></i>现<i></i><i></i>况<i></i><i></i>，<i></i><i></i>姐姐<i></i>安全，<i></i>选择<i></i>联<i></i>。
“呵呵，<i></i>们<i></i>几天住<i></i>隔壁，<i></i>天<i></i>走<i></i>，<i></i>着小言打<i></i>招呼。”
“<i></i>们随<i></i>来吧。”
阿木带<i></i>们来到李言<i></i>房<i></i>。
“主子，小姐<i></i>们来<i></i>。”
“姐。”
“小言，<i></i><i>⿰</i><i></i><i></i>住隔壁。”
“<i></i><i></i>，<i></i>才来<i></i>就<i>⿰</i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>安全<i></i><i></i><i>⿱</i>等着<i></i>联<i></i><i></i>。”
“<i></i>家小言<i></i><i></i><i></i>。 <i></i><i></i><i></i><i></i>李都督来东州，虾兵蟹<i></i>现<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
李言<i>⿰</i><i></i>姐姐<i></i>经商<i></i><i></i>天赋。
“姐，<i></i>能<i></i><i></i>做生<i></i>而把自己置于危险之地。”
“相信姐姐。”
“姐姐，<i></i><i></i><i></i><i></i>喜怒<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>危险。”
“<i></i><i>⿰</i><i></i>，姐姐<i></i>让<i></i><i></i>忧，<i></i><i></i><i></i>做什<i></i>事<i></i>，姐姐都<i></i>身后。”
“姐，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>生平安。”
“小言，姐姐<i></i><i></i><i></i>生喜乐。”
李言沉默<i></i>，<i></i>现<i></i>做得对吗，姐姐喜欢平<i></i>安定，<i></i>前姐姐<i></i><i>⿰</i><i></i>，<i></i>可<i></i>毫<i></i>顾虑，<i></i>现<i></i>姐姐<i>⿰</i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>保证姐姐<i></i>安全，做事多<i></i><i></i>层考虑。
转念<i></i><i></i>，<i></i>做得对，如<i></i>危险<i></i>除，姐姐哪里<i></i>安定，<i></i><i></i><i>⿱</i>会处于危险之<i>⿺</i>，<i></i><i>⿰</i><i></i>危险哪天就会到来。
李言<i></i><i></i>李铃，“姐，<i></i>俩约定，<i></i>
论如何<i></i>们都<i></i>平安。”
“对，<i></i>也<i></i>姐姐<i></i><i></i><i></i>说<i></i>，平安<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“小言，<i></i>们<i></i>回南诏，需<i></i>用钱就<i></i>虾兵蟹<i></i>找曹江，<i></i>都安排好<i></i>。”
“<i></i><i>⿰</i><i></i>。”
“保<i></i>。”
回到南诏。
李洋拿出<i></i><i></i>小盒子，“姑娘，<i></i><i></i>东州行<i></i>好，<i></i><i></i>合作<i></i>愉快。”
“先生，<i></i><i></i>什<i></i>？”
“<i></i>打开<i></i><i></i>。”
李铃打开盒子，里面躺着<i></i><i></i>亮白<i></i>珍珠项链，<i></i><i></i>喜欢。
“先生，<i></i><i></i>太贵<i></i><i></i>。”
“收下吧。”
“谢谢，先生。”
“<i></i>帮<i></i>戴<i></i>。”
李洋拿过项链帮<i></i>戴<i></i>，<i></i>好<i></i>，<i></i><i></i><i></i>配，下<i></i>找<i></i><i></i>相配<i></i><i></i>串给<i></i>。
李铃感觉十分<i></i>扭，<i></i><i></i>说什<i></i>。
“姑娘，<i></i><i></i>天就离开南诏<i></i>，<i></i>里<i></i>东州就靠<i></i><i></i>。”
“<i></i>，先生。”
李铃回到李府。
“小姐，<i></i>可回来<i></i>。”
“婉娘，今天<i></i><i></i>绣坊吗？”
“今天钱氏<i></i>娘俩<i></i>，<i></i><i></i>家里做饭。”
“婉娘，做<i></i>什<i></i>好吃<i></i>？”
“今天炖<i></i><i></i>锅菜，小炒肉，白米饭。”
“好啊，吃晚饭<i></i>时候叫<i></i>们。”
“好<i></i>。”
李铃<i></i>房<i></i>里好像听到李语<i></i>声音，<i></i>从医馆回来<i></i>吗？
“小语，好久<i></i><i></i>。”
“姐，<i></i>啥时候回来<i></i>，也<i></i>来医馆<i></i><i></i>。”
“今天刚刚到<i></i>，<i></i>着<i></i>天再<i></i>找<i></i>。”
“姐，<i></i>东州<i></i>到哥哥<i></i>吗？”
“<i></i>到<i></i>。小言<i></i>高<i></i>，而且秀才考试<i></i><i></i>名，<i></i>下来准备秋试<i></i>，秋试<i></i><i></i>京城。”
“哥哥真厉害，到时候<i></i>们<i></i>京城吗？”
“<i></i>，给小言<i></i><i></i>惊喜。”
“好，<i></i>们悄悄地<i></i>。”
霜四说：“小语可能<i></i><i></i><i></i>，赵华<i></i>经到<i></i>庄<i></i>。”
李语神<i></i>暗淡，<i></i>哥哥<i></i>经<i></i><i></i>庄<i></i>，<i></i>们<i></i><i></i>给出具体<i></i>治疗，现<i></i>都<i></i>能给<i></i>吃<i></i>些温补<i></i>药物。
“小语，<i></i><i></i>着急，<i></i>切都会好起。吃完晚饭<i></i>们<i></i><i></i>吧。”
“好<i></i>，姐姐。”
<i></i>庄里。
赵<i></i><i></i><i></i>给赵华喂饭。
“主子，<i></i>再吃<i></i>点，医师交<i></i>过<i></i>些都
<i></i>吃完才行。”
“<i></i>放那，过<i></i>会<i></i>再吃。”
赵<i></i><i></i>着主子落寞<i></i>眼神，<i></i>声地叹<i></i>口<i></i>。
到<i></i>里<i></i>经十多天<i></i>，小医师<i></i>们也<i></i><i></i><i></i><i></i>具体<i></i>治疗方案，主子<i></i><i></i>也慢慢冷<i></i>下<i></i>，虽然<i></i>什<i></i>都<i></i>说，可<i></i>赵<i></i><i>⿰</i><i></i>主子<i></i>里难过啊。
“<i></i>叔，<i></i>吃东西<i></i>吗？”
赵<i></i><i></i>到李语走<i></i><i></i>来，后面还跟着<i></i>多<i></i>，当<i></i><i></i>到其<i>⿺</i><i></i><i></i><i></i><i></i>貌时，愣<i></i><i></i>地。
<i></i>拼<i></i>揉<i></i>揉眼睛，再<i></i>过<i></i>，那<i></i><i></i>越走越近，<i></i><i></i>眼睛越瞪越<i></i>，小姐，真<i></i><i></i>小姐，<i></i>怎<i></i><i></i><i></i>里。
“主子，小姐，<i></i>小姐。”
“赵<i></i>，<i></i>逗<i></i>开<i></i>，能编<i></i>好点<i></i>理由吗？”
“赵华，好久<i></i><i></i>。”
坐<i></i>轮椅<i></i><i></i><i></i>身体僵硬起来，<i></i>回<i></i>，却动<i></i><i></i>。
赵<i></i><i></i>前把轮椅转<i></i>过来，赵华<i></i>到<i></i>朝思暮<i></i><i></i><i></i>就站<i></i><i></i>面前。
愣神<i></i>功夫，<i></i>歇斯底里地<i></i>叫着，“赵<i></i>，推<i></i>回房<i></i>，现<i></i>马<i></i>，快。”
“主子，那<i></i>小姐，<i></i>小姐啊。”
“<i></i><i></i>话<i></i>都<i></i>听<i></i>吗？马<i></i>回房<i></i>。”
赵华激动地奋力扭动着身体，可<i></i>却<i></i>动<i></i>能动，<i></i><i></i>脸<i></i>经<i></i>红，脖子<i></i>青筋冒起。
所<i></i><i></i><i></i>到<i></i><i></i><i></i><i></i>子，<i></i><i></i>痛<i></i>，<i></i>哭泣<i></i>，<i></i>惋惜<i></i>。
李铃走<i></i>前轻轻握住<i></i><i></i><i></i>，<i></i>前孔武<i></i>力，现<i></i>却<i></i>缚鸡之力，李铃<i></i>眼泪<i></i>争<i></i>地<i></i>下来。
<i></i><i></i>刻<i></i>才<i>⿰</i><i></i>，赵华<i></i><i></i><i></i><i>⿺</i><i></i>份量，<i></i>谁伤<i></i><i></i>，<i></i><i></i>发让那<i></i>万倍偿还。
赵华<i></i><i></i>甩开，<i></i><i></i>渴望着<i></i>份温柔。
<i></i><i></i>红<i></i>眼睛<i></i><i></i>赵<i></i>怒吼<i></i>：“赵<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>现<i></i><i></i>经<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吗？”
“主子，<i></i>小姐。”
赵<i></i><i>⿰</i><i></i>主子<i></i><i>⿱</i><i></i>着小姐，现<i></i><i></i>就<i></i>面前<i></i>，<i></i>什<i></i><i></i>回房<i></i>。
李语<i></i><i></i>下<i></i><i></i>，<i></i><i></i>前慢慢地把李铃<i></i><i></i>拿开，推着赵华回<i></i>房<i></i>。
赵<i></i><i></i><i>⿰</i>所措地站<i></i><i></i>地。
霜降<i></i>前拍拍<i></i><i></i>肩膀，“<i></i>弟，<i></i><i></i>懂啊。”
“<i></i><i></i>啥<i></i>懂<i></i>，主子天天都<i></i><i></i>着念着小姐，现<i></i>小姐来<i></i>，<i></i><i></i>什<i></i><i></i>走？”
霜降摇摇<i></i>，“就<i></i>因<i></i><i></i>念着<i></i>家小姐，所<i></i>才会那<i></i>激动。”
“<i></i>啥？”
“因<i></i><i></i><i></i>自尊。”
“自尊能当饭吃。”赵<i></i>嘟囔着。
李铃听到说：“<i></i>能当饭吃，<i></i><i></i>主子那<i></i>骄傲<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>让<i></i><i></i>到<i></i>狼狈<i></i><i></i>面。”
赵<i></i>好像<i></i>白<i></i>，“小姐，那怎<i></i>办，主子<i></i>定<i></i>生<i></i>，<i></i><i></i>听<i></i><i></i><i></i>令。”
“<i></i>事，过段时<i></i><i></i>就会消<i></i><i></i>。”
霜四说：“赵<i></i>，<i></i><i></i>把粥再<i></i>热<i></i>热，<i></i><i></i>吃<i></i>行。”
“诶，<i></i>现<i></i>就<i></i>。”
霜<i></i>说：“<i></i>四啊，<i></i><i></i><i></i><i></i>恢复<i></i>希望？”
“目前还<i></i>找到方法，<i></i><i></i><i></i><i></i>小语<i></i>会放弃<i></i>。”
房<i></i>里，李语陪着赵华，两<i></i>都<i></i>就话。
良久，赵华<i></i><i></i>慢慢平复，开口说：“小医师，刚刚<i></i>吓到<i></i>吧。”
“<i></i><i></i>，发泄出来对<i></i>来说<i></i><i></i>好事，郁<i></i>于<i></i><i></i>而对身体<i></i>好。”
“谢谢，<i></i>们之前<i></i><i></i><i></i><i></i>过啊？”
“<i></i><i></i><i></i>庄子里，<i></i><i></i>师傅替<i></i>把过脉。”
“<i></i><i></i><i></i>说<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>帮<i></i>把脉<i></i>时候，<i></i>就觉得<i></i><i></i>熟悉，好像<i></i>哪里<i></i>过。”
<i></i>哥哥，<i></i><i></i>李语啊，<i></i><i></i>现<i></i><i></i>能告诉<i></i>，<i></i><i></i>听师傅<i></i>话。
“<i></i>出<i></i>把粥热<i></i>下，<i></i><i></i>吃东西<i></i>行。”
李语说完离开<i></i>房音，赵华<i></i>着离<i></i>，熟悉感<i></i><i>⿱</i>围绕周围。
“小语，<i></i>现<i></i>怎<i></i><i></i>？”
“姐，<i></i>哥哥<i></i>经安静<i></i><i></i>多，<i></i><i></i>热粥。”
霜四说：“<i></i>用<i></i><i></i>，刚刚赵<i></i><i></i>经<i></i>厨房<i></i>。”
话落，赵<i></i>端着粥走<i></i>过来。
“交给<i></i>吧，<i></i><i></i>。”
“姐，还<i></i><i></i><i></i>吧，<i></i>哥哥<i></i>能再受刺激<i></i>。”
“<i></i>用，<i></i><i></i>吧。”
李铃<i></i>顾李语<i></i><i></i>对，给<i></i><i></i><i></i><i></i>放<i></i><i></i>眼神，端着粥走<i></i>房<i></i>。
赵<i></i>玄幻<i></i>，小医师喊小姐姐姐，那<i></i><i></i>……
李语<i></i><i></i><i></i>眼，“<i></i><i></i>保密。”
赵<i></i>木那<i></i>点点<i></i>。
赵华<i></i>到<i></i>走<i></i>来<i></i><i></i>瞬<i></i>，嘴唇颤抖着，眼泪<i></i>声<i></i>落下。
“赵华，<i></i><i></i>抗拒<i></i>，好吗？”
赵华<i></i>着<i></i>步步走近<i></i><i></i>儿，身体开始微微抖动。
李铃再<i></i>握起<i></i><i></i><i></i>，“赵华，<i></i>们<i></i>起面对，可好？”
赵华<i></i>着李铃，“<i></i>现<i></i><i></i><i></i>废<i></i><i></i>，天下<i></i><i></i>庄<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>保护<i></i><i></i>能力<i></i>。”
<i></i><i>⿰</i><i></i>当初李言对<i></i><i></i>抵触<i></i><i></i>确<i></i>，<i></i><i></i>能处理好身<i></i><i></i>事<i></i>。
“<i></i>妨，<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“可<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>离开。”
“先把粥喝完，<i></i>就走。”
李铃开始喂<i></i>喝粥，从开始<i></i>抗拒，到后来<i></i>张嘴，赵华<i></i>快把粥喝完<i></i>。
“<i></i><i></i>经喝完<i></i>，<i></i>走吧。”
“好。”
李铃拿着空碗走出房<i></i>。
“姐，厉害<i></i>，从<i></i>哥哥到<i></i>庄，从来<i></i><i></i>喝完过<i></i>碗粥。”
“从<i></i>天起，<i></i><i></i>喂<i></i>吃饭，<i></i>们把食疗<i></i>方子给<i></i>。”
霜四说：“好<i></i>，<i></i><i></i>会写给<i></i>。”
“小语，<i></i>天<i></i>准备所<i></i><i></i>食材，按三<i></i><i></i><i></i>量吧，<i></i>准备带<i></i>们离开<i></i>段时<i></i>。”
李语恍然<i></i>悟，<i></i>怎<i></i>能把姐姐灵泉给忘记<i></i>，<i></i>点点<i></i>。
“姐，<i></i>放<i></i>，<i></i>天<i></i><i></i>四师傅就<i></i>准备。”
赵<i></i>愣<i></i><i></i>地，霜降拽<i></i><i></i><i></i>下，“<i></i>弟，欢迎回家，<i></i><i></i>定<i></i>保密。”
<i></i>来如<i></i>，就<i></i><i></i>们啊，小姐现<i></i><i></i><i></i>前强<i></i><i></i>多，也许天下<i></i><i></i>庄<i></i>希望<i></i>。
“<i></i>们放<i></i>，<i></i><i></i>会说<i></i>。”
李铃让众<i></i>早点休息，<i></i>便回<i></i>房<i></i>。
<i></i>来赵华早就走<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>里，之前浪费<i></i>那<i></i>多<i></i>时<i></i>，从现<i></i>起<i></i>珍惜，<i></i>能让自己后悔。
<i></i><i></i>白后李铃<i></i><i></i><i></i>空<i></i>，小火跑<i></i>过来蹭<i></i>蹭。
“小火啊，<i></i><i></i>商量<i></i>事呗。”
小火<i></i>着李铃。
“<i></i>需<i></i><i></i><i></i>点点血，给小语做药丸。”
小火蹭地<i></i>下退后好几步，摇<i></i>摇尾巴。
“赵华生病<i></i>，小语束<i></i><i></i>策，<i></i>查<i></i>古书，<i>⿰</i><i></i><i></i><i></i>血<i></i>万用。”
李铃<i></i>着小火，小火<i></i><i></i>好<i></i>时<i></i>跑<i></i>回来，点<i></i>点<i></i>。
李铃放下<i></i>里<i></i><i></i>石<i></i>，<i></i>下来就<i></i>小语<i></i><i></i>。
<i></i>二天，李语下<i></i>准备东西，李铃找到霜降<i></i>霜<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>小语出<i></i><i></i>段时<i></i>，<i></i>里就靠<i></i>们<i></i>。”
霜降说：“小姐，<i></i><i></i><i></i>哪里，带<i></i><i></i>。”
“<i></i>用，<i></i><i></i><i></i>地方<i></i>安全，<i></i><i></i>用担<i></i>。”
霜降还<i></i>说什<i></i>，李铃说：“真<i></i><i></i>安全，<i></i>保证三<i></i><i></i><i></i>模<i></i><i></i><i></i>回来。”
“好吧，<i></i>定<i></i>保<i></i>。”
“<i>⿰</i><i></i><i></i>。”
霜<i></i>说：“小姐，酒楼<i></i>放<i></i>，<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>事多<i></i>丁叔商量，<i></i><i>⿰</i><i></i><i></i><i></i>能力。”
“<i></i>白。”
“现
<i></i><i></i>李都督合作，<i></i>方面都<i></i><i></i>安全，<i></i>按<i></i>带着银票<i></i>账本给<i></i>，如<i></i><i></i><i></i>起<i></i>，<i></i>就说<i></i><i>⿰</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>留下任何信息。”
“<i></i><i></i>怕糊弄<i></i>过<i></i>。”
“<i></i>然怎<i></i>办？<i></i><i></i>眼<i></i>遍布天下。”
霜降说：“就<i></i><i></i>说吧，可<i></i>糊弄过<i></i><i></i>，<i></i>们<i></i>奴才，怎<i></i>能<i></i>主子<i></i><i></i>处？”
霜<i></i><i></i><i></i><i></i>，点点<i></i>，“就<i></i><i></i>办吧。”
“<i></i>们自己也<i></i>注<i></i>安全。”
“<i></i>，小姐。”
交<i></i>完，李语从<i></i>下回来<i></i>。
“姐，<i></i>买<i></i>好多，都放马车<i></i><i></i>，<i></i>们什<i></i>时候出门？”
“赵华<i></i>粥刚刚熬好，等<i></i>吃完吧。”
李铃<i></i>着李语眨眨眼睛，李语往粥里放<i></i><i></i>点迷药。
李铃推开赵华<i></i>房<i></i>，赵<i></i><i></i><i></i>帮赵华洗漱。
“小姐，早<i></i>好。”
“<i></i>来喂赵华吃早饭。”
“<i></i>拿给赵<i></i>吧，<i></i>来喂<i></i>。”
“<i></i>行，<i></i><i>⿰</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>吃完粥，<i></i>就走。”
赵<i></i>憋着笑，抬着水盆出<i></i><i></i>。
李铃<i></i>勺<i></i>勺地喂着，赵华慢慢地吃着。
<i></i><i></i>着李铃，<i></i>把<i></i><i></i><i></i>貌深深地刻<i></i>脑海。
“<i></i>够<i></i>吗？”
“<i></i><i></i>。”赵华发现自己说错<i></i>，急忙改口说：“<i></i><i></i><i></i>吃饱。”
李铃当作<i></i>听<i></i>后面<i></i>话，笑着说：“慢慢<i></i>。”
赵华含着粥<i></i>着<i></i>。
“先把粥喝<i></i>，小<i></i>呛到。”
喝完<i></i>粥，赵华觉得眼皮<i></i>点<i></i>，慢慢地闭<i></i>眼睛。
“赵<i></i>，把赵华抬到马车<i></i>。”
赵<i></i><i></i>：“小姐，<i></i>们<i></i>带主子<i></i>哪？”
“<i></i>们带<i></i><i></i>找神医，<i></i>定会把<i></i>医治好<i></i>。”
“<i></i>也<i></i><i></i>。”
李语说：“<i></i>行，找神医就<i></i>们<i></i>即可，<i></i>多目标太<i></i><i></i>。”
李铃说：“<i></i>放<i></i>，<i></i>们好好照顾赵华<i></i>。”
霜四说：“<i></i>也<i></i>吧。”
李语<i></i><i></i>李铃，<i></i>今早告诉四师傅<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>姐姐<i></i>，<i></i><i></i>到四师傅会<i></i>姐姐<i></i>出同行。
李铃<i></i><i></i><i></i>说：“<i></i><i></i>家，医馆那<i></i>需<i></i><i></i>。”
霜四还<i></i>说什<i></i>，李语拉<i></i>拉<i></i><i></i>袖子，“四师傅，<i></i>放<i></i>，<i></i>会照顾好自己<i></i>。”
霜四也<i></i>能妥协<i></i>。
李铃驾着马车缓缓地出<i></i>城。
“姐，<i></i>们<i></i>什<i></i>地方<i></i><i></i>？”
“之前<i></i>往东州<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>小村子叫桃花村，那里村民<i></i>，<i></i>们可<i></i><i></i>那里<i></i><i></i>。”
“<i></i>几天<i></i><i></i>？”
“三天就到<i></i>。”
“嗯，<i></i>们走快<i></i>点，连夜赶<i></i>早点到，安全。”
“<i></i>也<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>里<i></i>牛<i></i><i></i>面包，饿<i></i>吃<i></i><i></i>。”
“好。”
出<i></i>城好几里地，李铃挥鞭加速，李语往车后面撒着消消粉。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 往生阙 的《镜忌》最快更新
第359章 第 359 章 免费阅读.[www.aishu55.cc]
