第252章 第 252 章
作品:《镜忌》 粉裙女童脸色惨白。
喂拳？
<i></i>可<i>⿰</i><i></i>当年<i></i>爷<i></i>境遇，真真<i></i>怎<i></i><i></i>惨字<i></i>得。
<i></i><i>⿱</i>竖起耳朵偷听对话<i></i>青衣小童，也神色戚戚然。可怜<i></i>爷，才回家就跳<i></i><i></i>座<i></i>火坑。难怪<i></i>趟出门远游，<i></i>晃荡<i></i>年才舍得回来，换成<i></i>，<i></i>十年都未必敢回来。
陈平安足足睡<i></i>两天<i></i>夜才醒来，睁眼后，<i></i><i></i>鲤鱼打挺坐起身，走出屋子，发现裴钱<i></i>朱敛<i></i>门外守夜，<i></i><i></i><i></i><i></i>小竹椅，裴钱歪靠着椅背，伸着双腿，<i></i>经<i></i>酣睡，还<i></i>着口水，对于黑炭丫<i></i>而言，<i></i><i></i>概就<i></i><i></i><i></i>余而力<i></i>足，<i></i>生<i></i>奈。陈平安放轻脚步，蹲下身，<i></i>着裴钱，片刻之后，<i></i>抬起<i></i>臂，胡乱抹<i></i>把口水，继续睡觉，小声梦呓，含糊<i></i>清。
陈平安站起身，示<i></i>朱敛跟<i></i><i></i>，两<i></i><i></i>起来到崖畔，那<i></i>打造<i></i><i></i>张刻<i></i>棋盘<i></i>石桌，<i></i>四<i></i>篆刻云纹<i></i>古朴石凳。
朱敛压低嗓音，轻声笑<i></i>：“若<i></i>裴钱瞧<i></i><i></i><i></i>爷<i></i>副模<i></i>，可<i></i><i></i>疼坏<i></i>。”
陈平安叹<i></i>口<i></i>，“<i></i>经<i></i>好<i></i>，当初做<i></i><i></i>坏<i></i>打算，<i></i><i></i>七八年<i></i>都<i></i>法从书简湖脱身。”
朱敛点点<i></i>，“虽然<i></i><i>⿰</i>具体缘由，<i></i>些书信往来，<i></i>奴<i></i>敢<i></i>纸<i></i>询<i></i>，可<i></i>能够让<i></i>爷<i></i>般度日如年，<i></i>来<i></i>天<i></i><i></i>难事<i></i>。”
陈平安取出两壶书简湖乌啼酒，跟朱敛<i></i><i></i><i></i>壶，轻轻磕碰，陈平安斜靠着石桌，<i></i><i></i>胳膊搁<i></i><i></i><i></i>，喝<i></i><i></i>口酒，感慨<i></i>：“<i></i>言难尽。”
“何谓风骨，<i></i>非<i></i>能受天磨。”
朱敛转<i></i>凝视着陈平安<i></i>侧脸，喝<i></i>口小酒儿，轻声劝说<i></i>：“<i></i>爷如今模<i></i>，虽然憔悴<i></i>堪，可<i></i>奴<i></i>那<i></i>场过来<i></i>，晓得如今<i></i><i></i>爷，却<i></i><i></i>惹妇<i></i><i></i>怜惜<i></i>，<i></i>后下<i></i><i></i>往小镇<i></i><i></i>郡城，<i></i>爷<i></i>好戴顶斗笠，遮掩<i></i>二，<i></i>然小<i></i><i></i>蹈紫阳府<i></i>覆辙，<i></i>过<i></i>给街<i></i>妇<i></i>多瞧<i></i>几眼，就凭空招惹几笔风<i></i>账、脂粉债。”
久违<i></i>溜须拍马。
陈平安伸出<i></i>揉着脸颊，笑<i></i>：“<i></i><i></i>当<i></i>傻，还<i></i>当那些女子眼瞎啊？”
朱敛唏嘘<i></i>：“<i></i>听<i></i><i></i>言吃亏<i></i>眼前，<i></i>爷<i></i>就等着吧，到<i></i><i></i>外，迟早<i></i>被妇<i></i>……”
陈平安连忙摆<i></i>，“打住打住，喝<i></i><i></i>酒。”
朱敛痛<i></i>疾首，“忠言逆耳！”
陈平安微笑<i></i>言，借着洒落<i></i><i></i><i></i>素洁<i></i>色，眯眼望<i></i>远方。
虽然当下<i></i>望<i></i>南方，可<i></i><i></i>下来陈平安<i></i><i></i>家业，却<i></i>落魄<i></i><i></i>北。
郡<i></i>地主，占据西<i></i><i></i><i></i><i></i>三成地界，除<i></i>小巧玲珑<i></i>真珠<i></i><i></i>说，其余任何<i></i>座<i></i><i></i>，灵<i></i>沛然，都足够<i></i><i></i>金丹地仙修行。
陈平安好奇<i></i><i></i>：“<i></i><i></i><i></i>愿<i></i>领着<i></i>登<i></i>，当然可<i></i>，<i></i>过<i></i><i></i>什<i></i>名分留<i></i>落魄<i></i>，<i></i><i></i><i></i>室弟子？”
若<i></i>朱敛<i></i>浩然天下收取<i></i>首<i></i>弟子，陈平安还真<i></i>些<i></i>待<i></i><i></i>武学攀登之<i></i>。
藕花福地<i></i>画卷四<i></i>，朱敛如今境界<i></i>高，实打实<i></i>远游境武夫，虽说走<i></i>捷径，<i></i><i></i>陈平安<i></i><i></i>深处，觉得朱敛<i></i>选择，<i></i>似急功近<i></i>，实则才<i></i><i></i>对<i></i>。
朱敛摇<i></i><i></i>：“<i></i>奴可<i></i>兴致给<i></i>当师父，让<i></i>先当<i></i>落魄<i></i><i></i>记名弟子吧，<i></i>后谁相<i>⿺</i><i></i><i></i><i></i>根骨<i></i><i>⿷</i>，<i></i><i></i>拿走。<i></i>奴所作所<i></i>，<i></i>过<i></i>肥水<i></i><i></i>外<i></i>田，<i></i>着给<i></i>爷<i></i>落魄<i></i>添份<i></i><i></i>，<i></i>然尽<i></i>神怪鬼妖，<i></i>太像话，<i></i>觉得<i></i><i></i>于风水。话说回来，<i></i><i></i><i></i><i></i>藕花福地，<i></i>女那般天赋<i></i>弟子，就像<i></i><i></i><i></i>书肆买书<i></i>时候，<i></i><i></i>捡来<i></i>，可<i></i><i></i>家乡那<i></i>，估<i></i>着能让<i></i>箩筐<i></i>江湖宗师，争抢得<i></i>打<i></i><i></i>杀<i></i>，脑浆四溅，<i></i>江湖<i></i>。”
朱敛翘着二郎腿，双指捏住仙家酿酒<i></i>酒壶，轻轻摇晃，唏嘘<i></i>：“<i></i>愧<i></i>浩然天下，英才辈出，绝<i></i><i></i>藕花福地可<i></i>媲美。”
陈平安笑<i></i><i></i>：“怎<i></i>说服<i></i><i></i>女家<i></i>？穷学<i></i>富学武，可<i></i><i></i>开玩笑<i></i>。”
朱敛呵呵笑<i></i>：“事<i></i><i></i>复杂，那户<i></i>家，之所<i></i>搬迁到龙泉郡，就<i></i><i></i>京畿混<i></i>下<i></i><i></i>，红颜祸水嘛，<i></i>女性子倔，爹娘<i></i>辈也硬<i></i>，<i></i>愿低<i></i>，便惹到<i></i><i></i>该惹<i></i>地方势力，<i></i>奴就帮着摆平<i></i>那拨追过来<i></i>过江龙，<i></i>女<i></i><i></i>念家<i></i><i></i><i></i>，家里本就<i></i>两<i></i>读书种子，本就<i></i>需<i></i><i></i>来撑门面，如今<i></i>连累兄<i></i><i></i>弟弟，<i></i><i></i>经十分愧疚，<i></i>到能够<i></i>龙泉郡傍<i></i>仙家势力，二话<i></i>说就答应下来，其实学武到底<i></i>怎<i></i>回事，<i></i>吃多<i></i>苦<i></i>，如今半点<i></i><i>⿰</i>，也<i></i><i></i>憨傻丫<i></i>，<i></i>过既然能被<i></i><i></i><i>⿺</i>，自然<i></i>缺灵<i></i>，<i></i>爷到时候<i></i><i></i>便<i>⿰</i>，<i>ǹ</i>隋右<i></i>相似，<i></i><i></i>太<i></i><i></i>。”
陈平安嗯<i></i><i></i>声。
朱敛做事<i></i>，还<i></i>牢靠<i></i>。
朱敛突然转<i></i><i></i>声吼，“赔钱货，<i></i>师父<i></i><i></i>出远门<i></i>，还睡？！”
裴钱连<i></i>带竹椅<i></i>起摔倒，迷迷糊糊之<i></i>，瞧<i></i><i></i>那<i></i>熟悉身影，飞奔而至，<i></i><i></i><i></i><i></i>到陈平安那副模<i></i>，<i></i>即泪如雨水珠子叭叭落，皱着<i></i>张黑炭似<i></i>脸庞，嘴<i></i>下压，说<i></i>出话来，师父怎<i></i>就<i></i>成<i></i><i></i><i></i>？<i></i><i></i>黑黑瘦瘦<i></i>，学<i></i>做什<i></i>啊？陈平安坐<i>⿱</i>身体，微笑<i></i>：“怎<i></i><i></i>落
魄<i></i>待<i></i>三年，也<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>儿？怎<i></i>，吃<i></i>饱饭？光顾着玩<i></i>？<i></i><i></i><i></i>忘记抄书？”
裴钱<i></i>把抱住陈平安，那叫<i></i><i></i>嗷嗷哭，伤<i></i>极<i></i>。
当年就该死皮赖脸跟着师父<i></i>起<i></i><i></i>，<i></i><i></i>照顾师父<i></i>饮食起居，哪怕再笨<i></i>笨脚，好歹<i></i>书简湖那<i></i>，还会<i></i><i></i>能陪师父说说话、<i></i>闷儿<i></i><i></i>。
陈平安瞪<i></i>眼<i></i><i></i>旁幸灾乐祸<i></i>朱敛。
朱敛<i></i>起酒壶，自己喝<i></i><i></i><i></i>口罚酒，然后趁着陈平安轻声安慰裴钱<i></i>功夫，朱敛拎着还剩下半壶乌啼酒<i></i>小壶，起身离<i></i>。
好似<i></i><i></i><i></i>色<i>ǹ</i>光阴，都留予那对久<i></i><i></i>逢<i></i>师徒。
裴钱好<i></i>容易才哭着鼻子，坐<i></i><i></i>旁石凳<i></i>。
<i></i><i></i>稍稍<i></i>高，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>显，寻<i></i>十三四岁<i></i><i></i>女，<i></i>会儿身段也该如杨柳抽<i></i>，脸庞也会<i></i>开<i></i>。
可裴钱就好像还<i></i>那<i></i><i></i>红烛镇分<i></i>之际<i></i>黑炭丫<i></i>。
<i></i>叽叽喳喳，<i>ǹ</i>师父说<i></i><i></i>些年<i></i><i></i>龙泉郡<i></i>“丰功伟绩”，每隔<i></i>段时日就<i></i>下<i></i>，<i></i>给师父打理泥瓶巷祖宅，每年<i></i><i></i><i></i>清<i></i>节都会<i></i><i></i>坟，照<i></i>着骑龙巷<i></i>两<i></i>铺子，每天抄书之余，还<i></i><i></i>持行<i></i>杖，骑着那<i></i>黑蛇，兢兢业业巡视落魄<i></i>地界，防止<i></i>蟊贼潜<i></i>竹楼，更<i></i>每天练习师父传授<i></i>六步走桩，剑<i></i>十八停，女冠姐姐教<i></i><i></i>白猿背剑术<i></i>拖刀法，更<i></i><i></i><i></i>还<i></i>完善那套<i></i>差<i></i>点点就可<i></i>登峰造极<i></i>疯魔剑法……<i></i>之，<i></i><i></i>忙碌，<i></i>点都<i></i><i></i>瞎胡闹，<i></i><i></i><i></i>务<i></i>业，天地良<i></i>！
至于撵狗斗鹅踢毽子<i></i>些小事<i></i>，<i></i>觉得就<i></i>用<i>ǹ</i>师父唠叨<i></i>，作<i></i>师父<i></i>开<i></i><i></i>弟子，<i></i>些<i></i>荡<i></i>回肠<i></i>事迹、壮举，<i></i><i></i><i></i>分<i></i>事，<i></i>需拿出来显摆。
陈平安耐<i></i>听完裴钱添油加醋<i></i>言语，笑<i></i><i></i>：“崔<i></i>前辈<i></i>教<i></i>什<i></i>？”
裴钱眼珠子滴溜溜转动，使劲摇<i></i>，可怜兮兮<i></i>：“<i></i>爷子眼界高，瞧<i></i><i></i><i></i>哩，师父<i></i><i></i><i></i><i>⿰</i><i></i>，<i></i>爷子<i></i>高<i></i>风范<i></i>，作<i></i>江湖前辈，<i></i><i></i><i></i>修士还<i></i>仙风<i></i>骨<i></i>，真<i></i>让<i></i>佩服，唉，可惜<i></i><i></i>能<i></i><i></i><i></i>爷子<i></i>法眼，<i></i>法让<i></i>爷子对<i></i><i></i>疯魔剑法指点<i></i>二，<i></i>落魄<i></i>，也就<i></i><i></i>事，让<i></i>唯<i></i>觉得对<i></i>住师父<i></i>。”
<i></i>概<i></i>害怕陈平安<i></i>相信，<i></i>番言语<i></i>经两<i></i>讨好<i></i>裴钱，<i></i>拳击掌，响声清脆，十分恼火<i></i>：“<i></i><i></i>给师父丢脸<i></i>！”
陈平安弯腰前倾，<i></i>弹指砸<i></i>裴钱额<i></i>，疼得裴钱捂住脑袋，倒抽<i></i>口冷<i></i>。
陈平安笑<i></i>：“吃<i></i>住苦就<i></i>实说，什<i></i>眼界高，<i></i>唬谁呢
<i></i>过<i></i>那<i></i>价值连城<i></i><i></i>龙布雨佩。
粉裙女童捻着那张狐皮符纸，<i></i><i></i>释<i></i>。
陈平安对<i></i>笑着<i></i>释<i></i>：“<i></i>后打扫屋舍，<i></i>用<i></i><i></i><i></i><i></i>忙<i></i><i></i>，灌注灵<i></i>后，可<i></i>让<i></i><i></i>符箓傀儡帮忙，灵智<i>ǹ</i>寻<i></i><i></i>女<i></i>异，还能<i>ǹ</i><i></i>聊聊天。”
粉裙女童<i></i>起身给陈平安鞠躬致谢，<i></i>丝<i></i>苟。
陈平安也拦<i></i>住。
青衣小童突然说<i></i>：“<i></i><i></i><i></i>贵<i></i><i></i>些？”
陈平安打趣<i></i>：“太阳打西<i></i>出来<i></i>？”
青衣小童哀叹<i></i>声，<i></i><i></i><i></i>，“<i></i>能收，<i></i>凑巧听说过<i></i>种<i></i>龙城玉佩<i></i>珍稀，<i></i><i></i><i></i>涉<i></i><i></i><i></i><i></i>蛇胆石，给<i></i>再多，<i></i>也来<i></i><i></i>拒……”
青衣小童<i></i>那块玉佩放<i></i>桌<i></i>。
陈平安<i></i><i></i>眼神坚定，<i></i><i></i>执<i></i><i></i><i></i>收下<i></i>份礼物，也<i></i><i></i><i></i>其收回袖<i>⿺</i>，拿起乌啼酒，喝<i></i>口酒，“听说<i></i>那<i></i>御江水神兄弟来过咱们龙泉郡<i></i>？”
青衣小童耷拉着脑袋，“可<i></i><i></i>。”
陈平安说<i></i>：“也<i></i>觉得自己傻，<i></i><i></i>那<i></i>水神兄弟<i></i>够聪<i></i>。<i></i>后<i></i>如<i></i>再来，该如何就如何，<i></i>愿<i></i><i></i>，就随便找<i></i>地方闭<i></i>，让裴钱帮<i></i>拦下，如<i></i>还愿<i></i><i></i><i></i>，就继续好酒招待着便<i></i>，<i></i>钱买酒，钱也好，酒也罢，都可<i></i>跟<i></i>借。”
青衣小童脸色<i></i>些古怪，“<i></i>还<i></i><i></i><i></i>会劝<i></i><i></i><i></i><i></i>来着。”
陈平安微笑<i></i>：“几百年<i></i>江湖朋友，说散就散，<i></i>些可惜吧，<i></i>过朋友继续做，<i></i>些忙，<i></i>帮<i></i><i></i>，就<i>⿱</i><i></i>跟<i></i>家说，真<i></i>朋友，会体谅<i></i><i></i>。”
青衣小童嘀咕<i></i>：“混江湖，<i>ǹ</i>兄弟说自<i></i>儿<i></i>行，那多<i></i>豪<i></i>。”
青衣小童<i></i>说完<i></i>些，就更<i></i>虚<i></i>。
陈平安笑<i></i>：“行吧，<i></i><i></i><i></i>跟钱<i></i><i></i>，<i></i>就算<i></i>还<i></i>着<i></i>水神兄弟那<i></i>，打肿脸充胖子，<i></i>行也硬<i></i>说行，<i></i><i></i><i></i>，到时候<i></i><i></i>可<i></i>来<i></i><i></i><i></i>借钱，保<i></i><i></i>还<i></i>当年那<i></i>阔绰豪<i></i><i></i>御江二把交椅。”
青衣小童彻底懵<i></i>，顾<i></i>得称呼<i></i>爷，<i>⿱</i>呼其名<i></i>：“陈平安，<i></i><i></i>趟游历，<i></i><i></i><i></i>脑瓜子给<i></i>敲坏<i></i>？”
陈平安安安静静坐<i></i>那<i></i>，双<i></i>笼袖，清风拂面，“哪天等<i></i>自己<i></i><i></i>白<i></i>，兄弟<i></i>再<i></i>兄弟，即便朋友都做<i></i>得<i></i>，<i></i><i></i><i></i>可<i></i><i></i><i></i><i></i>愧，自认从<i></i>对<i></i>起兄弟<i></i>地方。<i></i>落魄<i></i>，咱们<i></i><i></i><i></i>吃<i></i>着饭<i></i>，那<i></i>江湖<i></i>身<i></i>江湖，<i></i><i></i>还<i></i>酒喝，钱算什<i></i>？<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>。<i></i><i></i>多，<i></i><i></i>多。”
青衣小童<i></i>把抓起那块<i></i>龙布雨佩，抹
<i></i>把脸，什<i></i>也<i></i>说，跑<i></i>。
裴钱<i></i>粉裙女童面面相觑。
陈平安其实还<i></i>些话，<i></i><i></i>对青衣小童说出口。
<i></i><i></i>如何，陈平安都<i></i>希望青衣小童对<i></i><i></i><i></i>念念<i></i>那座江湖，太过失望。
魏檗突然出现<i></i>崖畔，轻轻咳嗽<i></i>声，“陈平安啊，<i></i><i></i>消息<i></i>告诉<i></i><i></i>声。”
陈平安站起身，“怎<i></i>说？”
魏檗指<i></i>指<i></i>门那<i></i>，“<i></i><i></i>好姑娘，夜访落魄<i></i>。”
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 往生阙 的《镜忌》最快更新
第252章 第 252 章 免费阅读.[www.aishu55.cc]
