第134章 第 134 章
作品:《镜忌》 《镜忌》<i></i><i></i>章节 <i></i>134章 <i></i> 134 章
<i></i>断因<i></i>，莫<i></i>后悔
虽说两家<i></i><i></i><i></i><i></i>好<i></i><i></i><i></i>，<i></i>林<i></i>生害怕伤到<i></i>陈青源<i></i>尊严，必须得慎<i></i>处理。
“姚<i></i><i></i>既<i>⿰</i>薄礼，那就收回<i></i>吧！”
陈青源沉吟<i></i><i></i>会儿，面<i></i><i></i><i></i>。
闻声，众<i></i><i></i>眼皮微微<i></i>抬，<i></i><i></i><i></i>紧。
姚素素眉<i></i>皱起，开口<i></i><i></i>：“陈<i></i><i></i><i></i>话何<i></i>？”
“当年<i></i>口<i></i>婚约，确实<i></i>能太当<i></i>回事。<i></i>过，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>段因<i></i>，让白惜雪<i></i>自走<i></i>趟吧！<i></i><i></i><i></i>来<i></i>，<i></i>保证<i></i>会纠缠。”
陈青源<i></i>本<i></i>经<i></i>说<i></i>。
说出<i></i>句话，<i></i><i></i><i></i><i></i>白惜雪<i></i>自愿<i></i>，还<i></i>被宗门逼迫。
当年<i></i>往天渊之前，陈青源便<i>ǹ</i>白惜雪说过。那时候，白惜雪曾言，<i></i>论什<i></i><i></i>况都会等着，千年、万年也<i></i>会后悔。
<i></i>且，白惜雪当年<i></i><i></i><i></i><i></i>普<i></i>弟子，因<i></i>陈青源才得到<i></i>东怡宫<i></i><i></i>点培养。可<i></i>说，白惜雪拥<i></i>着<i></i><i></i>多东西，都<i></i>陈青源所赠。
如<i></i><i></i>真<i></i>自愿<i></i>，陈青源也<i></i>会怨恨<i></i>。
毕竟<i></i>世<i></i><i></i>眼<i>⿺</i>，自己<i></i>经死<i></i>，怨<i></i>得谁。<i></i>些事<i></i>，还<i></i>当事<i></i>面对面<i></i>说清楚<i></i><i></i>好。
“当面说清楚，应该如<i></i>。”姚素素还<i></i><i></i>陈青源<i></i>借<i></i>发挥，<i></i><i></i>子<i></i>非如<i></i>，点<i></i>答应<i></i>：“过几日<i></i>便让惜雪来<i></i><i></i>陈<i></i><i></i>。”
“另外，姚<i></i><i></i>真<i></i>送礼庆祝<i></i>归来，<i></i><i></i><i>⿺</i><i></i>灵脉可远远<i></i>够。”陈青源暂时虽<i></i>修<i></i>，<i></i>眼神锋<i></i>，如同刀子扎<i></i><i></i>姚素素<i></i>身<i></i>，令<i></i>如坐针毡：“当年白惜雪<i>ǹ</i><i></i>探寻秘境，赠<i></i>之物皆<i></i>珍宝，仅仅<i></i><i></i><i></i>灵脉便多达三<i></i>，<i>⿺</i><i></i>灵脉更<i></i><i></i>用说<i></i>。”
听到<i></i>话，姚素素尴尬<i></i>笑<i></i><i></i>声，赶紧<i></i><i></i><i></i><i>⿺</i><i></i>灵脉收<i></i>回<i></i>。
林<i></i>生等<i></i>则用复杂<i></i>眼神<i></i>着陈青源，当年陈青源多<i></i>外出，每<i></i>都说<i></i><i></i>什<i></i>收获，空<i></i>而归，敢<i></i>都给<i></i><i></i><i></i>啊！
也就<i></i><i></i>那几<i></i>而<i></i>，众<i></i><i></i>未追<i></i>。毕竟，陈青源<i></i>前得到<i></i><i></i>部分<i></i>源，全部用来<i></i><i></i>宗门<i></i>，<i></i><i></i>偷偷塞给师兄们当做私房钱。
“<i></i><i></i>其<i></i><i></i>事<i></i>，<i></i>便先走<i></i>，多谢贵宗<i></i>款待。”
说完<i></i>句话，姚素素转身就走<i></i>。
等到姚素素走后，护宗<i></i><i></i>董<i></i>君忍<i></i>住<i></i><i></i>：“小师弟，<i></i><i></i>败家玩<i></i>儿，当初得到<i></i>好东西居然<i></i>带回来。”
“董师兄，身外之物
源<i></i>到骨子里<i></i>，<i></i>可能轻易<i></i><i></i>。而且，现<i></i>陈青源<i></i>经回来<i></i>，完全可<i></i>再续前缘。
可<i></i>，白惜雪<i></i>来<i></i><i></i><i></i><i>ǹ</i>陈青源谈<i></i>说<i></i>，而<i></i>撇清<i></i><i></i>。
可能<i></i>百年前，<i></i>真<i></i><i></i>过<i></i>吧！
<i></i><i></i>现<i></i><i></i>切都<i></i><i></i>。
“从今往后，<i></i><i></i>再<i></i>瓜葛。”
陈青源沉吟<i></i>。
屋<i></i>，寂静<i></i>声，<i></i>氛沉闷。
东怡宫<i></i><i></i>名<i></i><i></i>轻轻敲门，<i></i>示该回<i></i><i></i>。
临走时，白惜雪抬<i></i><i></i><i></i><i></i>眼陈青源，发现陈青源<i></i><i></i>当年<i></i>神采，体<i></i>毫<i></i>灵<i></i>波动。<i></i><i>⿰</i>从哪<i></i><i></i>时刻开始，白惜雪<i></i>眼神从<i></i>初<i></i>愧疚<i></i>成<i></i>平淡，<i></i><i></i><i></i>紧张也逐渐消散。
深深注视<i></i><i></i>眼陈青源，白惜雪<i></i>言<i></i>发，推门而走。
陈青源虽<i></i><i></i>修<i></i>，<i></i>刚才<i></i>到白惜雪<i></i>里<i></i>小动作。<i></i>白惜雪捏碎<i></i><i></i>枚玉符，<i></i><i>⿰</i><i></i>随行<i></i><i></i><i></i>过来打破僵局。
“唉！那些年受<i></i>苦<i></i>，白受<i></i>。”
天渊禁区之<i></i>，红衣姑娘<i></i><i></i><i></i>陈青源，<i></i><i></i>陈青源<i></i><i></i><i></i>侣。<i></i>过，陈青源<i></i>示自己<i></i><i></i>婚约，毫<i></i>犹豫<i></i>拒绝<i></i>。
<i></i><i></i>，陈青源被<i></i>种折磨，<i></i>终导致灵根被废，修<i></i>尽失。
按照红衣姑娘<i></i>话来说，都<i></i><i></i><i></i>陈青源好。
虽说陈青源<i></i>天赋<i></i>高，<i></i>终究差<i></i><i></i><i></i>，走<i></i>到<i></i>高<i></i><i></i>置。未来<i></i><i></i><i></i><i></i>限<i></i>可能，必须<i></i>塑根<i></i>。
“<i></i>事<i></i><i></i>，该<i></i>忙自己<i></i>事<i></i><i></i>。”
陈青源<i></i>忘记<i>ǹ</i>天渊存<i></i><i></i>约定，打算过几日便启<i></i>。
近些日子，陈青源从天渊归来<i></i>消息传遍<i></i><i></i>江南北。
<i></i>多势力<i></i><i></i><i></i><i></i>到天渊<i></i><i></i><i></i>况，派遣高层来到<i></i>玄青宗。对<i></i>，玄青宗<i></i>示陈青源身体<i></i>适，<i></i><i></i>任何客<i></i>。
面对<i></i>方豪强<i></i>威逼<i></i>诱，玄青宗<i></i><i>⿱</i>护着陈青源，<i></i>让陈青源面对<i></i>些糟<i></i>事。
暗<i>⿺</i>，陈青源<i></i>护宗师兄董<i></i>君<i></i>安排下，悄<i></i>声息<i></i>离开<i></i>玄青宗。
即便众<i></i>对陈青源<i></i><i></i><i></i><i></i>好奇，可也<i></i><i></i>过多<i></i>询<i></i>，<i></i>希望陈青源能平平安安<i></i>就好。
陈青源修<i></i><i></i>废，暂时离开玄青宗也<i></i><i></i><i></i><i></i>错<i></i>选择。
<i></i><i></i>附近<i></i><i></i>座城池，陈青源买<i></i><i></i>些赶<i></i><i></i>灵符，<i></i>需灵石便可催动，<i></i>需<i></i>自身调动灵<i></i>。
花<i></i>整整<i></i><i></i>，陈青源终于抵达<i></i>目<i></i>地。
<i></i><i></i>城，<i></i>于北荒<i></i>某<i></i><i></i>落，<i></i><i></i>偏僻。
城<i></i><i></i><i></i><i></i>街尾<i></i><i></i><i></i>院子，十分简陋，极<i></i><i></i><i></i><i></i>过。
“谁啊？”
陈青源敲<i></i><i></i>下紧闭<i></i>院门，<i></i><i></i>苍<i></i><i></i>声音从<i>⿺</i>传出。
“开门<i></i>就<i>⿰</i><i></i><i></i>。”
陈青源说<i></i>。
咔——
<i></i>门打开，发出刺耳<i></i>咯吱声。
<i></i><i></i>皮肤黝黑<i></i><i></i><i></i>，拄着<i></i>根拐杖，身材佝偻，<i></i>起来弱<i></i>禁风。<i></i><i></i><i></i>下打量<i></i>陈青源几眼，咧嘴<i></i>笑，露出<i></i><i></i>口<i></i>黄牙：“<i></i>子<i></i><i></i><i></i>走错地方<i></i>？”
“<i></i>走错，找<i></i>就<i></i><i></i>。”
说着，陈青源拿出<i></i><i></i>块巴掌<i></i><i></i>木牌。
<i></i>到<i></i>块木牌<i></i><i></i>瞬<i></i>，<i></i><i></i><i></i>瞳孔急速扩散，<i></i><i></i>瞬<i></i><i></i><i></i>，严肃到<i></i>极点。
随后，<i></i><i></i>郑<i></i>其事：“请<i></i>。”
<i></i>块木牌<i></i>陈青源从天渊<i></i>带出来<i></i>东西，据说木牌<i></i>主<i></i>曾欠<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>信物，可<i></i>让木牌之主做任何事<i></i>，包括<i></i><i></i><i></i><i></i>性<i></i>。
“<i></i>子从哪里得到<i></i><i></i>东西<i></i>？”
<i></i>门<i></i>后，<i></i><i></i>像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，眼神锋<i></i>，沉声<i></i><i></i>。
“天渊。”陈青源<i>⿱</i>言<i></i>讳。
闻言，<i></i><i></i>收起<i></i>刚才<i></i>警惕，对着陈青源鞠躬<i></i>拜，<i></i><i></i>敬<i></i>。
紧<i></i>着，<i></i><i></i><i></i>到<i></i><i></i>近发生<i></i><i></i><i></i>事<i></i>：“<i></i>子莫非<i></i>玄青宗<i></i>陈青源？”
“<i></i><i></i>。”陈青源点<i></i>承认<i></i>。
“<i></i>子既然得到<i></i>木牌，那<i></i><i></i>朽应当遵守诺言，请<i></i>何事吩咐？”
<i></i><i></i>做好<i></i>牺牲性<i></i><i></i>准备，严肃<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>办法帮<i></i><i></i>塑根<i></i>？”
陈青源说<i></i><i></i>来<i></i>。
“<i></i>。”<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>陈青源<i></i>身体状况，点<i></i>说<i></i>。
本<i></i><i></i><i></i>什<i></i><i></i>事，<i></i><i></i>到如<i></i>简单。
“<i></i>确定？”陈青源疑声<i>⿷</i><i></i>。
“<i></i>难。”<i></i><i></i>说<i></i>。
“敢<i></i>前辈尊姓<i></i>名？”
玄青宗<i></i>所<i></i>高层加<i></i><i></i>起，都<i></i><i></i>出怎<i></i>帮助陈青源。可<i></i>，眼前<i></i><i></i><i></i>却觉得<i></i>事<i></i>难，让陈青源肃然起敬，抱拳<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>糟<i></i><i></i>子罢<i></i>。”
<i></i><i></i>自嘲<i></i>笑。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 往生阙 的《镜忌》最快更新
第134章 第 134 章 免费阅读.[www.aishu55.cc]
