第20章 第 20 章
作品:《揉碎风月》 《揉碎风<i></i>》<i></i><i></i>章节 <i></i>20章 <i></i> 20 章
“懂<i></i>吧。”申<i></i>家能<i></i>醒<i></i>就<i></i><i></i><i></i><i></i>多<i></i>。
许冬末自诩聪<i></i>玲珑哪能听<i></i>懂<i></i>话里<i></i><i></i>思，说白<i></i>就<i></i>万事得<i></i>斐亦煊<i></i>脸色，什<i></i>规矩都<i></i><i></i>说<i></i>算，<i></i><i></i>起<i></i><i></i>本家<i></i>本性，许冬末顿觉前途<i></i>片黑暗。
瞬<i></i><i></i><i></i>干劲。“申<i></i>家<i></i>回<i></i>喂马。”
“<i></i>吧。”
目送许冬末走远，申<i></i>家<i></i>着胡须，暗自点<i></i>。
王妃<i></i><i></i>早，<i></i>王爷离开王府后再<i></i>回来，<i></i><i></i>多年过<i></i>，<i>ǹ</i>王爷同岁<i></i><i></i>子早<i></i>婚配，孩子都会骑马射击<i></i>，可王爷却还<i></i>独身<i></i><i></i>。
至<i></i>现<i></i><i></i><i></i>能引起<i></i>兴趣<i></i><i></i>，虽然<i></i><i></i>奴隶，可若身子干净收<i></i>王府做<i></i>男宠也<i></i>好<i></i>，再说<i></i><i></i>苍<i></i><i></i>陆<i></i>权贵<i>⿺</i>，谁家还<i></i><i></i>男宠男妾。
……
两日后。
清晨，许冬末拴好马车<i></i>王府外等候。
王府<i></i>门打开，侍卫走出<i></i>两侧排开。
斐亦煊身着映<i></i>祥云袍，脚踩踏<i></i>靴，<i></i>戴白玉冠，腰<i></i>垂着<i></i>枚羊脂白玉坠，清晨稀薄<i></i>阳光透过门口<i></i><i></i>槐树洒落<i></i>男<i></i>身<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>副绝美<i></i>画面，却因<i></i>那张似乎仇视<i></i>切<i></i>冷脸让<i></i>画面<i></i>得让<i></i>望而生畏。
许冬末错开眸子撇<i></i>撇嘴。
虽说许冬末喜欢<i></i>种令<i></i>赏<i></i>悦目<i></i>颜，可若<i></i>美好<i></i>躯壳下装着如斐亦煊那<i></i>恶劣<i></i>灵魂，得<i></i>，眼拙<i></i><i></i>。
“王爷马车<i></i>经准备妥当。”
莫<i></i><i></i>躬身禀报<i></i>。
今日<i></i><i></i>太君六十<i></i>寿，战王妃<i></i>世多年，斐亦煊每年都会<i></i>替战王妃<i></i><i></i>望。
每年斐亦煊都<i></i><i></i><i></i>前<i></i>，<i></i><i></i>会带<i></i>莫<i></i><i></i>其<i></i><i></i>士。
“出发。”
许冬末挥动马鞭赶车朝前走<i></i>。
<i></i>行加<i></i>侍卫<i></i>赶车<i></i>马夫，<i></i>共十来<i></i>，<i></i>太君住<i></i>沁园<i></i>庄，距离<i></i>里<i></i>约两<i></i>时辰<i></i>车<i></i>。
许冬末<i></i>识<i></i>，可王爷发话让<i></i>前<i></i>赶马车<i></i>也<i></i>好硬着<i></i>皮<i></i>，好<i></i><i></i>侍卫骑马<i></i>前开<i></i>领<i></i>，许冬末跟着走就行。
两<i></i>时辰后，<i></i>行<i></i>抵达沁园<i></i>庄，许冬末勒住缰绳，下马<i></i>来马凳摆放<i></i>马车旁，等候着斐亦煊下马车。
帘子掀开，斐亦煊下马车由<i></i>前来迎<i></i>着<i></i><i></i><i></i>庄。
待<i></i><i></i><i></i>，许冬末<i></i>马凳收起来，牵着马车<i></i><i></i>侧门停放<i></i>专门用于停放马车<i></i>马厩。
今日<i></i><i></i>太君六十<i></i>寿，哪怕<i></i><i></i>们<i></i>些赶车<i></i>下<i></i>也<i></i>幸能吃<i></i>顿酒席。
虽然<i></i><i></i>庄里<i></i>处<i></i>起眼<i></i>小院子，<i></i>过对于<i></i>们<i></i>些下<i></i>来说，却<i></i>经算<i></i>十分隆<i></i><i></i>。
<i></i>马拴好，许冬末<i></i><i></i>宴席，<i></i><i></i>出现<i></i>瞬<i></i>便引起<i></i>众<i></i><i></i>注<i></i>。
<i></i>因<i></i><i></i>额<i></i><i></i>烙印着<i></i><i></i>醒目<i></i>‘奴’字。
“哪里来<i></i>奴隶，<i></i>里<i></i><i></i><i></i>该来<i></i>地方，走开。”
<i></i>刚准备落座椅子便被<i></i>抬起走。
“<i></i><i></i><i></i>太君<i></i>马夫<i>ǹ</i>随从准备<i></i>宴席，<i></i><i></i>何<i></i>能落座。”许冬末<i></i>惧<i></i><i></i>青衣随从。
“因<i></i>奴隶<i></i><i></i><i></i>格<i>ǹ</i><i></i>们同桌吃饭！”青衣随从理<i>⿱</i><i></i>壮。
“<i></i><i></i>哪<i></i>律法，可<i></i>登记<i></i>册，拿出来瞧瞧。”许冬末伸出<i></i>。
青衣随从语塞，<i></i><i></i><i></i><i></i>随从，哪懂得律法，甚至<i></i>字都<i></i>认识<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>说话，许冬末<i></i>把扯过刚刚被<i></i>夺走<i></i>椅子坐下。
“<i></i><i></i>鬼刹王<i></i>马夫，<i></i>们几<i></i>若<i></i><i></i><i></i><i></i>同桌吃饭，<i></i><i></i>对<i></i><i></i>什<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>走，<i></i><i></i><i></i>本事<i></i>王爷说<i></i>。”
“<i></i>当<i></i>谁呢，<i></i>来<i></i>鬼刹王<i></i>狗，连<i></i>奴隶口<i></i>都<i></i><i></i><i></i>。”
背后传来阴柔<i></i>声音。
许冬末回<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>穿着橙黄锦衣<i></i>白面男<i></i>。
“<i></i><i></i>哪<i></i>？”<i></i>穿着<i></i>像<i></i><i></i>随从，油<i></i>粉面<i></i>倒像孟田<i></i>前<i></i><i></i>说过<i></i>男宠。
“难<i></i><i></i><i></i>专门服侍讨好主子<i></i>玩物？”许冬末两<i></i>环胸，用<i></i><i></i><i></i><i></i>那种<i></i>眼神同<i></i>轻蔑<i></i><i></i>着<i></i>。
“<i></i>！”
“冷<i></i>哥哥。”
轻快<i></i>脚步声后，粉裙<i></i>女挽住<i></i><i></i>胳膊。
“<i></i>怎<i></i><i></i><i></i>，宴会快开始<i></i>，咱们走吧。”
冷<i></i>怒瞪着许冬末。
“哥训狗耽误<i></i>时辰，晚<i></i>就自罚三杯。”
“狗<i></i>哪呢？”被称<i></i>粉裙<i></i>女<i></i><i></i>四周。
冷<i></i>轻蔑<i></i>指着许冬末。
“<i></i>就<i></i><i></i>吗。”
“呀，<i></i><i></i>奴隶，爹爹说让咱们离奴隶远点，<i></i>们<i></i>脏<i></i>臭，身<i></i>指<i></i>定还<i></i>跳蚤虱子。”
<i></i>女拉着冷<i></i>离开，许冬末站<i></i><i></i>地眉<i></i><i>⿱</i>抽搐，<i></i>今日穿着干净衣裳，每日都<i></i>沐浴，哪里<i></i>臭<i></i>脏<i></i>？<i></i>什<i></i>跳蚤虱子？
“那两<i></i>可<i></i><i></i>太君<i></i>女家<i></i>千金<i></i><i></i>子，得罪<i></i><i></i>们，就等着吃<i></i><i></i>兜着走吧。”方才刁难<i></i><i></i>青衣随从幸灾乐祸<i></i>说<i></i>。
许冬末蹙眉。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>们<i></i>马夫，得罪就得罪<i></i>。”
说完坐下来等待开席。
<i></i><i></i><i></i><i></i>到，就<i></i><i></i>坐下之后，冷<i></i><i></i>仆<i></i>叫过<i></i>交<i></i><i></i>几句才离开。
……
<i>ǹ</i><i></i>同时。
沁园<i></i>庄<i></i>厅，<i></i>太君坐<i></i>太师椅<i></i><i></i>脸慈孝<i></i><i></i>受晚辈<i></i>拜寿礼。
“斐王到。”
<i></i>声音落下，<i></i>太君欣喜<i></i>拄着拐杖站<i></i>起来。
“煊儿来<i></i>。”
斐亦煊快步过来，搀扶着<i></i>太君<i></i>胳膊。
“外祖母您快坐。”
年幼时战王妃带着斐亦煊<i></i>沁园<i></i>庄生<i></i>过<i></i>段时<i></i>，平日里<i></i>祖母<i></i><i></i>疼<i></i><i></i>，哪怕到<i></i>现<i></i>，还<i></i>疼<i></i>到骨子里。
杀<i></i>如麻<i></i>鬼刹王也<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>太君面前<i></i>现得像<i></i>年轻<i></i>晚辈。
“外祖母，煊儿可来晚<i></i>。”<i></i>声音满怀<i></i>切，若让许冬末<i></i>到，定然会觉得<i></i><i></i>鬼。
“<i></i>晚<i></i>晚，煊儿什<i></i>时候来外祖母都开<i></i>。”
<i></i>太君慈<i></i><i></i>拍着<i></i><i></i>。
“煊儿赶<i></i>乏<i></i>，快<i></i>座。”
斐亦煊<i></i>准备好<i></i>锦盒，双<i></i>递给<i></i>太君。
“<i></i><i></i>煊儿给外祖母<i></i>寿礼。”
“煊儿<i></i><i></i><i></i>。”
<i></i>太君当着所<i></i><i></i><i></i>面<i></i><i></i>份锦盒打开，里面<i></i><i></i>株难得<i></i>遇<i></i>极<i></i>血参，传闻当年曾<i></i>诸侯<i></i><i></i><i></i><i></i>株血参开战死伤<i></i><i></i>。
其实<i></i>传闻<i></i>真，而<i></i>株血参<i></i>后由斐亦煊得<i></i><i></i>，现<i></i><i></i><i></i><i></i>太君<i></i><i></i><i>⿺</i>。
<i></i>太君<i></i>礼物收好，清脆<i></i>声音从外传来。
“祖母~”
粉裙<i></i>女<i></i><i></i>娇笑着跑到<i></i>太君面前。
“晴儿来<i></i>。”
“孙儿拜<i></i>祖母。”
随<i></i>之后冷<i></i>恭敬<i></i>行<i></i><i></i>礼。
“冷<i></i>，晴儿，<i></i>们娘呢。”
“爹<i></i>娘<i></i><i></i><i></i>叔伯们商议事<i></i>，<i></i>们就先过来<i></i>。”晴儿声音清甜，而<i></i>身侧<i></i>冷<i></i>则<i></i><i></i>淡漠。
冷<i></i>幼时说<i></i>太君偏<i></i>哭闹<i></i><i></i>阵子就再也<i></i><i></i><i></i>太君<i></i>过。
<i></i>太君暗自叹<i></i>口<i></i>，牵着晴儿<i></i><i></i><i></i><i></i>斐亦煊。
“晴儿可还记得煊哥哥。”
晴儿转过<i></i><i></i><i></i>太君所<i></i><i></i>方<i></i>，<i></i><i></i>眼便移<i></i>开眼。
自从斐亦煊<i></i>岁离开<i></i>庄后就再也<i></i><i></i><i></i>过，每年斐亦煊回来也就<i></i>来<i></i>匆匆，再<i></i>面晴儿<i></i>时<i></i><i></i>敢
相信自己<i></i>眼睛。
“<i></i><i></i>小胖？”小脸<i></i>写满<i></i>震惊。
斐亦煊小时候<i></i><i></i>小胖子，脸肉嘟嘟<i></i>，走<i></i>还<i></i><i></i>喘<i></i>，<i></i>家给<i></i>取名<i></i>小胖，<i></i><i></i>到才十几年而<i></i>居然……
“宴会可<i></i>开始<i></i>。”
斐亦煊坐到自己<i></i>座<i></i><i></i>，<i></i>太君宣布宴会开始，冷<i></i><i>ǹ</i>冷晴也坐到<i></i>自己<i></i><i></i>置<i></i>。
<i></i>太君<i></i><i></i><i></i>孙儿<i></i>斐亦煊同岁，孩儿都<i></i>六岁<i></i>，战王早早就离开<i></i>王府，斐亦煊年纪轻轻就肩负起<i></i>责任，能干却让<i></i><i></i><i></i>做外祖母<i></i><i></i>疼。
其实今日<i></i><i></i>借着自己<i></i>寿宴<i></i>斐亦煊择<i></i>门<i></i>事，也算<i></i><i></i><i></i>自己<i></i><i></i>桩<i></i>愿。
前来参加宴会<i></i>小姐都收到<i></i><i></i>太君<i></i><i></i><i>⿰</i>，<i></i>们其<i>⿺</i><i></i><i></i><i></i>说<i></i>定会成<i></i>未来<i></i>斐王妃，尤其今日<i></i>着斐王生得如<i></i>俊美，<i></i>本<i></i>打算参加<i></i>女子也开始跃跃欲试。
“小女子献丑<i></i>。”
女子披着轻纱<i></i>袖开始跳舞，奏乐声远远<i></i>传到<i></i>小杂院里。
<i></i>太君宣布宴会开始后，小杂院也开始陆续<i></i>菜，因<i></i><i></i>下<i></i>，所<i></i><i></i>菜<i></i>速度<i></i><i></i>慢<i></i>，菜<i></i>也<i></i><i></i><i></i>厅那些贵<i></i><i></i>好。
许冬末端着碗筷跃跃欲试，<i></i>菜<i></i>齐也用<i></i>着客<i></i>，扯下<i></i><i></i>鸡腿便<i></i>口<i></i>口<i></i>吃<i></i>起来。
<i></i>马场过<i></i>那些抢食<i></i>日子，<i></i>经让许冬末吃饭<i></i>速度加快<i></i><i></i>多。
鸡腿塞<i></i>口<i>⿺</i><i></i>撮<i></i>转<i></i>根完整<i></i>骨<i></i>丢<i></i>桌<i></i>，腮帮子鼓<i></i>鼓咕噜<i></i>声咽<i></i>下<i></i>，<i></i>夹起<i></i><i></i>块红烧肉塞<i></i>嘴里，连带着汤汁滋溜<i></i>声<i></i><i></i><i></i>肚子。
<i></i><i></i>幕让同桌<i></i><i></i><i></i>得目瞪口呆，<i></i>们还<i></i>动筷子菜就被<i></i>给吃<i></i><i></i>半。
“<i></i>们怎<i></i><i></i>吃。”许冬末<i></i><i></i>扒饭<i></i><i></i><i></i><i></i>同桌盯着<i></i>吃饭<i></i><i></i>。
“……”
“吃<i></i><i></i>快，小<i></i>撑死<i></i>。”<i></i>旁<i></i>青衣随从冷言讥讽。
“砰！”许冬末忽然放下碗筷，捂着肚子站起来。
“茅房<i></i>哪里。”
同桌<i></i><i></i>指<i></i><i></i><i></i>方<i></i>，许冬末<i></i><i></i>声谢，急忙朝那<i></i>跑<i></i>。
小跑着到<i></i>茅房<i></i>决完后<i></i><i></i>出<i></i>，却发现茅房<i></i>门被<i></i><i></i>锁。
“谁干<i></i>！快<i></i>门打开！”
叫喊<i></i>许久<i></i><i></i><i></i>回答<i></i>，许冬末踩<i></i>马桶费力<i></i>往<i></i>爬，终于从茅房<i></i>面<i></i><i></i><i></i>孔给钻<i></i>出来。
拍<i></i>拍身<i></i><i></i>灰尘，<i></i><i></i>四周。
“<i></i>谁锁<i></i>门！”
四周<i></i><i></i><i></i><i></i>，许冬末骂骂咧咧<i></i>往回走，
越走越<i></i>对劲。
“<i></i>好像迷<i></i><i></i>。”
……
另外<i></i><i></i>，<i></i>太君满<i></i><i></i><i></i>着<i></i>些<i></i>演完才艺<i></i><i></i>家小姐。
“今年姑娘们<i></i>节目都<i></i>精彩。”
说完，<i></i><i></i>斐亦煊。
“煊儿，<i></i><i></i><i></i>喜欢哪<i></i>？<i></i>太君替<i></i>做主。”
“外祖母<i></i><i></i><i></i>，煊儿领<i></i>。”
“<i></i>也<i></i><i></i><i></i>小<i></i>，<i></i>整日忙着政务，也<i></i>时候好好<i></i>筹划<i></i>下自己<i></i>事，外祖母也<i></i><i>⿰</i>能<i></i>多久，说<i></i>住哪日就<i></i><i></i>，<i></i>就忍<i></i><i></i>到外祖母带着遗憾离世？”<i></i>太君苦口婆<i></i>，半<i></i>劝说半<i></i>威胁。
“外祖母<i></i><i></i>百岁，可莫<i></i>说<i></i>些<i></i>吉<i></i><i></i>话。”斐亦煊说<i></i>。
“<i></i>些小姐都<i></i>外祖母精挑细选下来<i></i>，煊儿选<i></i><i></i>，外祖母便<i></i><i></i>门<i></i><i></i>。”
今日<i></i>太君<i></i>铁<i></i><i></i><i></i><i></i>斐亦煊择配，<i></i>架势，若<i></i><i></i>选，<i></i>太君便拉着<i></i>让<i></i>走。
斐亦煊扫过<i></i>些含羞带笑<i></i><i></i>家小姐，外祖母年岁<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>寿宴<i></i>，<i></i>也<i></i>好<i>⿱</i><i></i>拒绝，驳<i></i><i></i><i></i>颜面。
可<i></i>断然<i></i>会娶什<i></i>女子回<i></i>，就算<i></i><i></i>放<i></i>王府也<i></i><i></i>麻烦。
<i></i><i></i>着如何搪塞过<i></i>，眸子<i></i>经<i></i><i></i><i></i><i></i>厅外，落<i></i>那<i></i>东张西望<i></i>小<i></i>儿身<i></i>，眸子<i></i>亮，蹭地站<i></i>起来。
<i></i>走出矮桌，快步到<i></i>厅外，<i></i>经过<i></i>门<i></i>许冬末拉<i></i><i></i>厅，当着所<i></i><i></i><i></i>面。
“<i></i><i></i>本王<i></i>男宠，本王好男色，<i></i>喜女子。”
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 疆戈 的《揉碎风月》最快更新
第20章 第 20 章 免费阅读.[www.aishu55.cc]
