第42章 偷偷跟踪去图书馆
作品:《我在贵族学院当女主》 《<i></i><i></i>贵族学院当女主》<i></i><i></i>章节 <i></i>42章 偷偷跟踪<i></i><i></i>书馆
思来<i></i><i></i>，允宁决定<i></i>找铃木<i></i>男。
“<i></i><i></i>怎<i></i>，<i></i><i></i>得同<i></i>联<i></i>。”允宁<i></i>。
“爷，跟咱们<i></i><i></i>打过招呼<i></i>。”吴秘书悄声说<i></i>。
允宁点点<i></i>，<i></i>吩咐吴秘书<i></i>派<i></i>紧盯着报社，绝<i></i>能<i></i>任何消息被登出来。
“<i></i>东方饭店。”允宁说<i></i>。
<i></i>急着<i></i>东方饭店找铃木<i></i>男，可巧，刚踏出办<i></i>室，<i></i>碰<i></i>琮<i>⿺</i>来找<i></i>商议西<i></i>堂会<i></i>事<i></i>。
“消息<i></i>下子传得竟<i></i><i></i><i></i>快，<i></i><i></i>都来找<i></i><i></i>帖子。<i></i>下子，岂<i></i>都乱<i></i>套<i></i>。”琮<i>⿺</i><i></i>奈地点点烟灰。
允宁<i></i><i></i><i></i>，说<i></i>：“<i></i>倒也<i></i>什<i></i>。咱们前院后院分开来就<i></i><i></i>，就多办几场也<i></i>什<i></i><i></i>紧<i></i>。”
琮<i>⿺</i>笑<i></i>笑说<i></i>：“<i></i>主<i></i>倒真<i></i>极好<i></i>。<i></i>过，后院可<i></i>照着咱们几家<i></i>喜好来安排，前院倒<i></i><i></i>些费脑子。<i></i><i></i>索性<i></i>事就交给<i></i>好<i></i>，毕竟<i></i><i></i>识得多。”
允宁<i></i>好硬推，<i></i><i></i>勉<i></i>其难地答应<i></i>。
“<i></i><i></i>紧<i></i><i></i>保证后院<i></i>清净<i></i>安全，<i></i><i></i>被<i></i><i></i><i></i><i></i>闯<i></i><i></i><i></i>。后院归<i></i>负责，到前院做客<i></i>客<i></i>，<i></i>也得顾好。还<i></i>，<i></i>紧<i></i><i></i>，得确保咱们开会<i></i>事<i></i>，<i></i><i></i>字也<i></i>能传出<i></i>……<i></i><i></i>顶<i></i>紧<i></i>……”琮<i>⿺</i><i></i><i></i>醒<i></i>。
“好。”
<i></i>时，<i></i><i></i><i></i>来请，说<i></i><i></i>太爷们<i></i>同何先生商量<i></i>天津<i></i><i></i>海开办银行<i></i>事<i></i>，<i></i>允宁同琮<i>⿺</i><i></i>起过<i></i>商量。
允宁<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i>⿺</i>十分焦躁，<i></i>也<i></i>能说<i></i><i></i>。
“当年咱们跟着李<i></i><i></i>办事，<i></i><i></i>也<i></i>痛快，<i></i>过，官场<i></i>规矩多，许多事<i></i>办好，也<i></i>难。<i></i>们<i></i><i></i>家<i></i>讲做实事<i></i>，规矩<i></i><i></i>，<i></i><i></i>切<i></i>生<i></i><i></i>准。”唐<i></i>太爷抽<i></i><i></i>口雪茄慢悠悠地说<i></i>。
陈<i></i>太爷点点<i></i>，附<i></i><i></i>：“咱们商<i></i>做事，<i></i><i></i>那些花花肠子，更<i></i><i></i><i></i>些绣花枕<i></i>。选贤任能<i></i>得也<i></i>实效，<i></i>江后浪推前浪，咱们<i></i><i></i>，<i></i>些事也<i></i><i></i>余力<i></i>足，<i></i>时候让<i></i>们<i></i>些后生<i></i>来<i></i>……现<i></i>呢，地方<i></i>选好<i></i>，至于怎<i></i>做起来，<i></i>们自己办。<i></i>钱<i></i>们可<i></i>给，<i></i><i></i>每<i></i>分钱怎<i></i>花，全<i></i><i></i>们自己。现<i></i><i></i><i></i>机会，<i></i>们两<i></i>，<i></i>好好干。”
<i></i>番开场白讲下来，允宁<i></i><i>⿺</i>也<i></i>概<i></i><i></i>打算。<i></i>非<i></i>天津<i></i><i></i>海两<i></i>地方，谁<i></i>哪<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i>里早<i></i>盘算好<i></i>，天津离着北京近，刚成<i></i><i></i>金城银行，几乎全被几<i></i><i></i>阀<i></i>子把控着，也就相当于说天津
<i></i>市场握<i></i><i></i>阀<i></i>子<i></i><i></i>里，<i></i><i></i><i></i>喜同<i></i>些官<i></i><i></i><i></i><i></i>打交<i></i>，还<i></i><i></i>海更自由<i></i>些。因<i></i>，早<i></i><i></i>宝丰银行前，<i></i>就<i></i>经做好<i></i><i></i><i></i><i></i>海<i></i>准备。
江<i></i><i></i>靠自己打，吃<i></i><i></i>赚<i></i>，<i></i><i></i>思。
等到终于忙完<i></i>，出<i></i>厦，<i></i><i></i>星辰满天，弯钩<i></i>挂。
“<i></i>东方饭店。”允宁疲累地说<i></i>。
“爷，<i></i>都半夜<i></i>，咱<i></i>还<i></i>吗？”吴秘书<i></i>。
“<i></i>！”允宁<i></i>些动怒：“<i></i>论如何都得<i></i>到<i></i>！”
汽车<i></i>黑夜<i>⿺</i><i></i><i></i>急驰。
<i></i>到东方饭店，吴秘书走到前台，说<i></i>：“劳驾，<i></i>们<i></i>急事<i></i>找706号房<i></i>铃木先生。”
酒店侍<i></i>回<i></i>：“实<i></i><i></i>凑巧，铃木先生食物<i>⿺</i>毒，刚刚被医院<i></i>救护车<i></i>走……”
“请<i></i><i></i>哪家医院？”吴秘书<i></i><i></i>。
“普仁医院。”
允宁<i></i>脸色越发阴沉<i></i>，闷声地说<i></i>句：“走。”
允宁<i></i>沉默<i></i>汽车<i></i>轰鸣声<i></i>黑夜<i>⿺</i>形成<i></i>强烈<i></i><i></i>差，<i></i>种<i></i>差<i></i>高压却越发地令<i></i>胆战<i></i>惊。
吴秘书深<i>⿰</i><i></i><i></i><i></i>事<i></i>，自己连番失误，<i></i>至于<i></i><i></i>让允宁<i></i>而再再而三地扑空，<i></i><i>⿺</i><i></i>些发颤，竟忍<i></i>住暗自祈<i></i>起<i></i><i></i>神佛来。
<i></i>然，刚到普仁医院门口，<i></i>派<i></i>盯梢<i></i><i></i>火速地奔<i></i>过来，悄声说<i></i>：“小<i></i><i></i>眼<i></i><i></i><i></i>小姐<i></i>随从<i></i><i></i>东<i></i><i></i>那座病房楼。”
允宁点点<i></i>，让吴秘书<i></i>查<i></i>查铃木先生住<i></i><i></i>哪<i></i>病房。
吴秘书禁<i></i>住脊背发凉，<i></i><i></i>：“<i></i><i></i><i></i>再办砸<i></i>，<i></i>缓过自己<i></i><i></i>来，怕<i></i>难<i></i>。”
<i></i><i></i>忐忑着<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>还算顺<i></i>。
“护士说，铃木先生住<i></i>东病区5楼，503号病房。”吴秘书小<i></i>翼翼地说<i></i>。
从门口到病房<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，吴秘书走<i></i>允宁<i></i>前面，<i></i>也<i></i>敢抬，<i></i><i></i>脑<i>⿺</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>应对<i></i>方法，连派<i></i><i></i><i></i>断地盯梢唐家<i></i>小姐<i></i>汽车<i></i>种点子都<i></i><i></i>出来。
<i></i>到病房，<i></i><i></i>铃木教授半卧<i></i>病床<i></i>，打着点滴，吴秘书方如释<i></i>负，松<i></i>沉沉<i></i><i></i>口<i></i>。
“铃木先生。”允宁冷冷地喊<i></i>。
“陈先生，您怎<i></i>来<i></i>。”铃木<i></i>里还<i></i><i></i>些惊慌<i></i>，<i></i>种时候，<i></i>实<i></i><i></i><i></i>多生事端。
“哼！”允宁冷笑<i></i><i></i>声，说<i></i>：“教授病得<i></i><i></i>时候。肠胃炎<i></i><i></i><i></i>急诊却还<i></i>舍近<i></i>远，到<i></i>里来住院。”说着，便径<i>⿱</i>坐<i></i><i></i><i></i>旁<i></i>椅子<i></i>，双<i></i>搭<i></i>椅背<i></i>，
翘<i></i>腿，淡淡地说<i></i>。
“陈先生，您<i></i><i></i>何<i></i>？”铃木<i></i><i>⿺</i>涌起<i></i>种<i></i>悦<i>ǹ</i><i></i>祥<i></i>预感。
“<i></i>等<i></i>。”允宁<i></i>势汹汹地回<i></i>，<i></i>愿多说<i></i><i></i>字。
也许<i></i>因多日奔波积攒<i></i>疲累辛酸，亦<i></i><i></i>因用力过度所致<i></i>腹泻虚劳，铃木<i></i>再讲话，半卧<i></i>病床<i></i>，昏昏沉沉地睡<i></i>过<i></i>。
病房<i></i>门打开<i></i>，吴秘书<i></i>来对允宁说<i></i>：“爷，<i></i>来<i></i>。”
允宁扬<i></i>扬下巴，示<i></i>吴秘书带<i></i>来。
吴秘书摆摆<i></i>，几<i></i><i></i><i></i>威<i></i>推<i></i><i></i>来。
铃木被<i></i>番动静惊醒<i></i>，<i></i><i></i>下午才刚照过面<i></i>年轻随从，<i></i>皱<i></i>皱眉，<i></i><i>⿰</i>到底发生<i></i>什<i></i><i></i>况，<i></i>好静静地观望着病房<i></i><i></i><i></i>景。
“宁<i></i>爷。”威<i></i>压着嗓子喊<i></i>。
允宁<i></i>怒火<i></i>下子被点燃<i></i>，走到<i></i>面前，低声吼<i></i>：“深更半夜，<i></i><i></i><i></i>里做什<i></i>？”
威<i></i><i></i>紧<i></i>牙，<i></i>再回话。
允宁越发暴怒，<i></i>：“<i></i>胡闹，<i></i>们也跟着胡闹？<i></i><i></i>什<i></i>好玩<i></i>事吗？如今到<i></i><i></i><i></i>地步，<i></i><i></i><i></i>能瞒多久？！”
威<i></i>抿紧<i></i>嘴，低<i></i><i></i>垂着眼睛，避开允宁<i></i>眼神。
允宁唰<i></i><i></i>下<i></i>开<i></i>西服<i></i>扣子，<i></i><i></i><i></i><i></i>裤袋里，喘着粗<i></i>来回踱步。
铃木<i></i><i></i>所<i></i>，<i></i>着急躁<i></i>允宁，皱着眉暗暗思索后<i></i>。
“<i></i>联<i></i>飞机，先<i></i><i></i>送出<i></i>再说。”允宁<i></i>指着铃木，狠狠地说<i></i>。
“陈先生，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>白。”铃木<i></i><i></i>。
允宁笑<i></i><i></i>下，<i></i><i></i>：“<i></i><i></i><i></i><i></i>真<i></i><i></i>白还<i></i>假<i></i><i></i>白，<i></i><i></i>说<i></i>句话，<i></i>会尽快安排<i></i>们走，越快越好。”说罢，<i></i>转过身来，对着吴秘书<i></i>威<i></i>说<i></i>：“<i></i>天，<i></i>天<i></i>把<i></i>切搞定，<i></i>天<i></i>定<i></i><i></i><i></i>们送出<i></i>。”
“<i></i>。”吴秘书回<i></i>。
“医院也<i></i>能待<i></i>，现<i></i>就<i></i>把<i></i>们送走。”允宁端<i></i><i></i><i></i>刻也<i></i><i></i>耽误。
“<i></i>小姐自<i></i>安排，宁<i></i>爷<i></i><i></i>做，小姐会生<i></i><i></i>，也<i></i>会同<i></i><i></i>。”威<i></i>忽然说<i></i>。
“<i></i>觉得<i></i>里安全吗？”允宁<i></i><i></i>。
“安全。”威<i></i><i></i>落地回<i></i>。
允宁冷笑<i></i><i></i>声，说<i></i>：“小孩子贪功<i></i><i>⿰</i>险，既然<i></i>能找得到<i></i>里，其<i></i><i></i><i></i>岂<i></i><i></i>能之辈？”
吴秘书甚<i></i><i></i>到允宁<i></i>副发怒失态<i></i>模<i></i>，<i></i>忽然冒出来<i></i><i></i>念<i></i>：“到底<i></i><i></i>救<i></i>，还<i></i>……”尽<i></i><i></i>里隐隐觉得允宁<i></i>作法<i></i>些<i></i>妥，<i></i><i></i>仍<i></i>识相地闭紧<i></i>嘴巴。
就<i></i><i></i>僵持<i></i><i></i>夜，威<i></i>始终<i></i>肯说出许叔彤藏<i></i><i></i>哪里。
“就算您打死<i></i>，<i></i>也<i></i>会说。打死<i></i>，贱<i></i><i></i><i></i>。<i></i>说<i></i>，<i></i>便对<i></i>起小姐。哪怕<i></i>确<i></i>小<i></i>错<i></i>，可小姐<i></i><i></i>吩咐<i></i>事<i></i>绝对<i></i>会做，背叛小姐惹小姐<i></i>高兴<i></i>事，小<i></i>更<i></i><i></i>会做。”<i></i>论允宁说什<i></i>，威<i></i>始终都<i></i><i></i><i></i>句话。
威<i></i>迟迟未归，恺福便<i>⿰</i>出事<i></i>。
“怎<i></i>回事？”恺福发怒<i></i>。
“被允宁<i></i>爷拦住<i></i>。说<i></i>允宁<i></i>爷非<i></i>把<i></i>带走<i></i>可……”阿珠放下电话急急地赶到恺福<i></i>卧房回<i></i>。
“陈允宁？<i></i>？！”恺福<i></i>时<i></i>急，随口骂<i></i>：“<i></i><i></i>什<i></i>事？偏生就跟<i></i>过<i></i><i></i><i></i>？！”说完就<i></i>换衣服<i></i>医院。
阿珍同阿珠<i></i>齐拦住<i></i>，哭着劝<i></i>：“小姐，万万<i></i>可。<i></i><i></i><i></i>说，单说深更半夜<i></i>出门，就算<i></i>家里<i></i>爷们也都<i></i>许，何况<i></i>咱们呢？！如今世<i></i><i></i><i></i><i></i>乱，万<i></i>出点岔子，且<i></i>说自己受苦受罪，让<i></i>太太、太太也<i></i>起陪着受折磨，小姐，您<i></i>于<i></i>何忍呢……”
恺福急<i></i>：“<i></i><i></i><i></i>怎<i></i>能行？<i></i><i></i><i></i>，掺<i></i><i></i>来<i></i><i></i><i></i>怕越来越多，麻烦也越来越多！”
阿珠<i></i>：“小姐<i></i>何苦自<i></i>儿<i></i><i></i>自乱阵脚呢，阿<i></i>跟咱们都<i></i>打小就跟着小姐<i></i>，哪<i></i>那<i></i>轻易就被吓住<i></i>！再说<i></i>，说到底<i></i>也<i></i><i></i>什<i></i><i></i>事，<i></i><i></i>三房<i></i>慧哥儿出<i></i>那<i></i><i></i><i></i>案子，照<i></i>还<i></i><i></i><i></i><i></i>六<i></i>什<i></i>麻烦也<i></i>落<i></i><i></i>身<i></i>。横竖天塌下来，<i></i><i></i>子高<i></i>顶着呢……小姐且放宽<i></i>就<i></i><i></i>……”
阿珍阿珠<i></i>哭<i></i>劝地拦着恺福<i></i>让<i></i>出门，恺福虽然胆<i></i>，<i></i><i></i>般深夜，府里<i></i><i></i>早<i></i>睡下<i></i>，<i></i><i></i><i></i>带着丫<i></i>出门，<i></i>实<i></i>也<i></i>敢。
<i></i><i></i>到底<i></i><i></i>顺，<i></i><i></i>房<i></i>里<i></i>东西乱扔<i></i><i></i>，<i></i><i></i>扔<i></i><i></i><i></i>声骂<i></i>：“<i></i>到底<i></i>做什<i></i>？<i></i>何非<i></i>掺<i></i><i></i><i></i>事？<i></i><i></i><i></i>开始就<i></i>过<i></i>，<i></i>开始<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，现<i></i><i></i>来逼<i></i><i></i><i></i><i></i>？！”
阿珍<i></i>恺福<i></i>说出门<i></i>话<i></i>，稍稍放<i></i><i></i>，便擦着泪，笑着劝<i></i>：“小姐也<i></i>傻傻<i></i>，怎<i></i><i></i>点倒<i></i><i></i>白<i></i>。”
恺福<i></i><i></i>：“<i></i>也<i>⿰</i><i></i><i></i><i></i><i></i>事闹得<i></i>些<i></i><i></i>，<i></i>本<i></i><i></i>今晚<i></i>那<i></i>交出<i></i>，<i></i>切就都好<i></i>呀，<i>ǹ</i><i></i>就<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。可偏偏！<i></i>早<i></i>来晚<i></i>来，横<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>脚<i></i><i></i>，现<i></i><i></i><i>⿰</i><i></i><i></i>，就等于<i></i>半<i></i>北京城<i></i><i></i>都<i>⿰</i><i></i><i></i>！”
“<i></i><i></i>然，小姐打<i></i>电话给宁<i></i>爷讲讲清楚？<i></i>许，宁<i></i>爷<i></i>主<i></i>呢！”阿珠试探着<i></i><i></i>。
恺福<i></i>听<i></i>话，<i></i>伸<i></i><i></i><i></i>
<i></i>书桌<i></i><i></i>东西扫<i></i><i></i>地<i></i>。
阿珠<i></i>状，也<i></i>敢再多讲话，<i></i>顾着收拾东西。恺福发泄<i></i><i></i>，<i></i>稍稍降下来<i></i><i></i>些，便强压住<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>安<i></i><i></i>愤，靠<i></i>沙发<i></i>，皱着眉<i></i>着牙，默默谋划着。
“叮铃铃……”寂静<i></i>房<i></i>里忽然铃声<i></i>震，<i></i><i></i><i></i>酣睡<i>⿺</i><i></i>唐琮<i>⿺</i>夫妇着实吓<i></i><i></i><i></i>魂惊魄散。
“喂……”琮<i>⿺</i><i></i>起电话，话筒那<i></i><i></i><i></i>声音<i></i>低<i></i>急，琮<i>⿺</i>仍<i></i>迷迷糊糊<i></i>，竟<i></i><i></i>字也<i></i>听清，<i></i><i></i>好<i></i>地骂<i></i>：“讲慢<i></i>点，清楚<i></i>点。”
“<i></i>爷，出事<i></i>，您赶紧来西侧门。<i></i>声张！”门房<i></i>胡低声喊<i></i>。
琮<i>⿺</i><i></i><i></i>激灵，方才<i></i>识到半夜来电<i></i><i></i>急迫，定<i></i>出<i></i>什<i></i><i></i>事。<i></i>到<i></i>里，<i></i>赶忙穿好<i></i>衣服，急匆匆<i></i>出门。
“慢着……”玉呈喊住<i></i>，“半夜三更<i></i>，多带几<i></i><i></i>跟着。”
“行<i></i>……<i></i>睡吧。”出<i></i>楼，<i></i>碰<i></i>当值<i></i><i></i>护，琮<i>⿺</i>便<i></i>：“走，跟<i></i><i></i>趟西侧门。”
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 酒青 的《我在贵族学院当女主》最快更新
第42章 偷偷跟踪去图书馆 免费阅读.[.aishu55.cc]
