第56章 第 56 章
作品:《毛茸茸为我争风吃醋怎么办》 《毛茸茸<i></i><i></i>争风吃醋怎么办》最<i></i>章节 第56章 第 56 章
<i></i><i></i><i></i>厅<i>⿺</i>见<i></i>带<i></i><i></i>纨绔<i></i><i></i><i></i>礼<i></i><i>⿺</i><i></i>男<i></i><i></i>，她<i></i>具<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>绷<i></i>住。
<i></i>······长<i></i><i></i>太随意<i></i><i></i>吧？<i></i>纨绔<i></i>貌倒<i></i><i></i>普通<i></i>般<i></i>，只<i></i><i></i><i></i><i></i>称田蚡<i></i><i></i>，<i></i><i></i>······<i></i><i></i>抽象派。
<i></i>复提醒<i></i>己<i></i><i></i><i></i>貌取<i></i>，<i></i><i></i><i></i>貌取<i></i>。
阿娇声音冷淡疏离<i></i><i></i>口道：“免礼，田<i></i><i></i>今<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>何<i></i>？”
虽<i></i>昨<i></i><i></i>皇<i></i><i>€</i><i></i><i></i>，<i></i>果见<i></i>田蚡她<i></i><i></i><i></i>赔礼道歉，<i></i><i></i><i></i><i></i>先弄清<i></i><i></i><i></i><i></i>什么意图。
田蚡赔笑道：“昨<i></i><i></i><i></i>孽<i></i><i></i>街市<i></i><i></i><i></i><i></i>端，<i></i><i></i>阿娇<i></i>姐<i></i>言<i></i>逊，臣已<i></i>责骂<i></i><i></i>，今<i></i>特意携犬<i></i>登门致歉。”
又转头<i></i>田恬斥道：“孽障！<i></i><i></i>快<i></i><i></i>请罪！”<i>€</i>话<i></i>田蚡脸<i></i><i></i>横肉<i></i><i></i>抖<i></i>，似乎真<i></i><i></i>怒极<i></i>。
<i></i>名<i></i>田恬<i></i><i></i>迫<i></i><i></i>爹田蚡<i></i>威慑，乖乖<i></i><i></i>跪<i></i>，“<i></i><i></i><i></i>眼<i></i>识泰山，昨<i></i><i></i><i></i><i></i>罪，请阿娇<i></i>姐处置，<i></i><i></i>绝无怨言。”
嗯？<i></i><i></i>展倒<i></i><i></i><i></i><i></i>乎意料，<i></i><i></i>始备<i></i><i></i>台词<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>貌<i></i>嘛，田蚡<i></i><i></i><i></i>辩<i></i>非<i></i>，难怪<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>今<i></i><i></i><i></i>皇<i></i>宠信。
看<i></i>跪<i></i>眼<i></i><i></i>田恬<i></i>弯腰揖礼<i></i>田蚡，阿娇<i></i><i></i>软<i></i>。
<i></i>管<i></i>什么原<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>长辈带<i></i>儿<i></i>专程<i></i>道歉，态<i></i>又诚恳，她没道<i></i>再端<i></i>架<i></i>。
遂换<i></i><i></i>副神情，道：“田<i></i><i></i>快快请<i></i>，田公<i></i><i></i>请<i></i><i></i>吧，田<i></i><i></i><i></i>长辈，阿娇<i></i><i></i>受<i></i><i></i><i></i><i></i>礼，况且昨<i></i>阿娇<i></i><i></i><i></i>欠考虑，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>久<i></i>意<i></i>落<i></i>忘却<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>记<i></i><i></i><i></i>，才<i></i>街市<i></i>没<i></i>留情<i></i>，<i></i><i></i>知晓<i></i><i></i><i></i><i>⿺</i>懊悔，<i></i>想寻<i></i><i></i><i></i>想<i></i><i></i>赔<i></i><i></i>呢，<i></i>曾想<i></i><i></i>竟<i></i>先<i></i><i></i>。”
田蚡<i></i><i></i>惊异<i></i>抬头，<i></i>概<i></i>她<i></i><i></i>转变太<i></i><i></i>。
阿娇装<i></i>没看见，她<i></i>遇强则强，遇弱则弱啦。知错<i></i>改，善莫<i></i>焉，既<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>兴师问罪<i></i>，她<i></i>愿意<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>提醒<i></i><i></i><i></i><i></i>，“田<i></i><i></i>知<i></i>明<i></i>，<i></i>皇<i></i>器<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，先<i></i><i></i>担<i></i>田公<i></i><i></i>街市<i></i><i></i><i></i><i></i>损<i></i><i></i><i></i>颜<i></i>名声，但<i></i>今<i></i>见<i></i><i></i><i></i>此明辨，阿娇便知<i></i>己<i></i>担<i></i><i></i><i></i>余<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>教导<i></i>田公<i></i>，往<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>般<i></i>皇<i></i>效<i></i>。”
田蚡只<i></i>短暂<i></i>停顿，很快道：“<i></i><i></i><i></i><i></i>，阿娇<i></i>姐见识卓远，臣<i></i><i></i>谨记。”
“<i></i>敢<i></i>敢。”
<i></i>此客套<i></i>番<i>〾</i><i></i>田蚡才满脸堆笑<i></i>领<i></i>田恬走<i></i>。
阿娇<i></i>长舒<i></i>口气，看<i></i><i></i>件<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>算解决<i></i><i></i>吧。<i></i><i></i>继续她<i></i>汉代饮食探索<i>〾</i>旅。
忙碌<i></i>几<i></i><i>〾</i><i></i><i></i><i></i>缺<i></i><i></i>确<i></i><i></i><i></i>星半<i></i>。
阿娇皱<i></i>眉头，<i></i><i></i>知道<i></i><i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i><i></i><i></i>食材什么<i></i>候才<i></i>引入。
尤<i></i><i></i>辣椒<i></i>蒜<i></i><i></i>站<i></i>调味料顶端<i></i>存<i></i>居<i></i><i></i>没<i></i>。
姜<i></i><i></i>葱倒<i></i><i></i><i></i>，<i></i>葱似乎<i></i>没<i></i>，蒜<i></i><i></i>王者<i></i>知道<i></i>世界<i></i>哪<i></i>角落，<i></i><i></i><i></i><i></i>叫做“薤”<i></i>替代品，<i></i><i></i><i></i>味道<i></i><i></i><i></i>类似，只<i></i>带<i></i><i></i>隐隐<i></i>甜味，略像<i></i>膨胀<i></i>葱头，只<i></i>勉强<i></i><i></i><i></i><i></i>蒜<i></i>替代。
<i></i>致筛选<i></i><i></i>次菜式，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>技术<i></i>厨师，<i></i><i></i><i></i>兴<i></i>菜肴<i></i><i></i><i></i><i></i>创意菜式，<i></i>且只<i></i>待遇足够<i></i>怕招<i></i><i></i><i></i>才。嗯！
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>问题，她······<i></i>太识字。
别无<i></i><i></i>，<i></i><i></i>认命<i></i><i></i><i></i><i></i>找她老娘刘嫖给她请<i></i>先<i></i>或者送她<i></i>私塾<i></i><i></i>。
刘嫖<i></i>意<i></i>。又想<i></i>什么似<i></i>问：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>歌舞<i></i><i></i><i></i>忘却<i></i>吧？”
阿娇<i></i><i></i>头“嗯，忘<i></i>。”
刘嫖<i></i>情倒<i></i>比刚才严肃<i></i><i></i>：“乐舞<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
阿娇<i></i><i></i>没什么兴趣，她<i></i><i></i>代<i></i>没练<i></i>，觉<i></i>没什么<i></i>赋。
刘嫖教育她：“女<i></i><i></i>歌舞永远<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。将<i></i><i></i><i></i>宫<i>⿺</i><i></i><i></i>，即<i></i><i></i><i></i>精通，<i></i><i></i>懂<i></i><i></i><i></i>，皇室贵族闲暇<i></i>除<i></i><i></i>猎<i></i>棋，<i></i><i></i><i></i><i></i>歌舞娱乐。”
阿娇仔细<i></i>想，<i></i><i></i>，万<i></i><i></i><i></i><i></i>宫<i></i>什么才艺<i></i>演，她总<i></i><i></i><i>€</i>“<i></i>给<i></i><i></i><i></i>演做<i></i>菜吧”。
果真<i></i>此怕<i></i><i></i>收获满座问号脸。
想<i></i><i></i><i></i>场<i></i>，她讪笑<i></i>声，<i></i>意<i></i><i></i><i></i>提议。
<i></i><i></i><i></i>计划<i></i><i></i>己<i></i>厨艺<i></i><i></i><i></i>强，毕竟<i></i><i></i><i></i>讨<i></i>太<i></i>、皇帝，既<i></i><i></i><i></i><i></i>贵<i></i>入手，<i></i>必须<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>最<i></i>莫<i></i><i></i><i></i>手<i></i><i>⿸</i><i></i>。
<i></i>汉朝官员<i></i>五<i></i><i></i>休沐，她基<i></i><i></i><i></i>乘<i></i>刘彻休息<i></i><i></i><i></i>看<i></i>，<i></i><i></i><i></i>陪<i></i><i></i>六博棋增<i></i>感情。
<i></i>宫<i></i><i></i>般<i></i>顺势<i></i>探望太<i></i>，<i></i><i></i>次她<i></i>轿辇<i></i>往长乐宫<i></i><i></i><i></i>候，冯山追<i></i><i></i><i>€</i>太<i></i>殿<i></i><i></i><i></i>珠玉<i></i>赠，<i></i>才忘<i></i>，请采薇姑娘随<i></i>回<i></i>取<i></i>。
珠玉？<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>她<i></i>己<i></i>吧，<i></i><i></i><i></i><i></i>感谢。
冯山却道：“殿<i></i>专程吩咐<i></i>必让阿娇<i></i>姐再跑<i></i>趟，殿<i></i><i></i>预备<i></i>马场<i></i>。”
“哦，<i></i>此，采薇<i></i><i></i>吧，<i></i>劳公公转达阿娇<i></i>谢意。”
冯山躬身道：“奴才遵命。”
采薇略<i></i>犹疑，<i></i>答：“<i></i>。”
“<i>〾</i><i></i><i></i>太<i></i>宫<i></i><i></i>找<i></i><i></i><i></i>。”阿娇很<i></i>兴<i></i>意<i></i><i>〾</i>财，吩咐完<i></i><i></i><i></i>情<i></i>错<i></i>走<i></i>。
太<i></i>书房<i>⿺</i>，独留采薇，冯山守<i></i>殿<i></i>。
许久，冯山听<i></i>太<i></i>传唤，立刻打<i></i>殿门，只见采薇跪<i></i><i></i><i></i>泪眼婆娑。
“冯山，<i></i>东西交给她。”
“<i></i>。”冯山领命取<i></i><i></i><i></i>锦盒交<i></i>采薇。
太<i></i>看<i></i><i></i>眼跪<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，又道：“采薇，<i></i>先<i></i>此处冷静<i></i><i></i>，再<i></i>见阿娇，别让她看<i></i>什么。”
采薇惶恐万千<i></i><i></i><i></i>，“奴婢遵命。”
太<i></i><i>€</i>罢便<i></i><i></i>马场，留<i></i><i></i><i></i>太监看<i></i>她。
采薇<i></i>跪<i></i><i></i><i></i>，许久才终<i></i><i></i>复，<i></i>身<i></i><i></i><i></i>踉跄，旁边<i></i><i></i>太监扶<i></i><i></i><i></i>。
“谢公公。”
“姑娘<i></i>礼<i></i>，太<i></i>殿<i></i>吩咐姑娘若<i></i>没<i></i>异<i></i><i></i>，便<i></i><i></i>长乐宫<i></i>。”
阿娇<i></i>长信宫<i></i><i></i>太<i></i>闲聊，询问<i></i>往<i></i><i></i>，太<i></i><i></i>身边<i></i>嬷嬷轮流向她讲述，<i></i>很<i></i>意思。
比<i></i>太<i></i><i></i>初<i></i><i></i>宫女<i></i>被<i></i>吕太<i></i>赏赐给诸侯王，<i></i><i></i>请求负责遣送<i></i>宦官将<i></i>己放<i></i>赵<i></i><i></i>，宦官临<i></i>却忘<i></i>此<i></i>，阴差阳错<i></i>边<i></i><i></i>代<i></i>。
又<i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候父<i></i>早死，<i></i><i></i>贫困，弟弟窦广<i></i>被<i></i>拐卖，<i></i>幸险险<i></i>逢，<i></i><i></i>真<i></i>声泪俱<i></i>。
<i>€</i><i></i>往<i></i>，太<i></i>脸<i></i>浮<i></i><i></i><i></i><i></i>感概，<i></i><i></i>笑容却真。
阿娇<i></i>笑，“<i>€</i>明皇祖母<i></i><i></i>福<i>〾</i><i></i>。”
<i>€</i>话<i></i>采薇<i></i><i></i><i></i>，阿娇随口问：“怎么<i></i>么久？”
采薇立<i></i>屈膝跪<i></i>，“回<i></i>姐，殿<i></i><i>€</i>觉<i></i><i></i><i></i><i></i>玉佩<i></i><i></i>姐甚<i></i><i></i>宜，却<i></i><i></i>找<i></i><i></i>，<i></i><i></i>耽误<i></i><i></i><i></i><i></i>，请<i></i>姐恕罪。”
“哦，没<i></i>，<i></i><i></i>吧。”
太<i></i>问：“<i></i>什么<i></i>？”
阿娇转头向太<i></i>笑道：“回皇祖母，<i></i>殿<i></i><i>€</i><i></i><i></i>珠玉赠<i>ǹ</i><i></i>，让采薇<i></i>取<i></i>。”
采薇将锦盒呈给阿娇，她打<i></i>略看<i></i><i></i>眼，锦缎衬<i></i>几<i></i>首饰<i></i><i></i><i></i>祥云玉佩，拿<i></i><i></i>看<i></i>。
雕刻技<i></i>精湛，绿白<i></i>色泽，但<i></i>她<i></i>玉没什么<i></i>解。
“阿娇<i></i>识玉，但既<i></i>殿<i></i><i></i>赐，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
旁边伺候<i></i>嬷嬷看<i></i><i></i>眼，笑<i></i><i>€</i>：“奴婢看<i></i><i></i><i></i>蓝田玉，<i></i>色<i></i>极<i></i>难<i></i><i></i>。”
太<i></i>听<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>兴，“太<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>今<i></i>更<i></i>明<i></i>懂<i></i>，<i></i><i></i><i></i>儿女<i></i><i></i>，哀<i></i><i></i><i></i>少<i></i>忧<i></i><i></i>。”
“<i></i>。请皇祖母放<i></i>。”殿几<i></i><i></i><i></i>笑意温融，手<i></i><i></i>玩<i></i>刘彻送<i></i>礼<i></i>，<i></i>太<i></i>闲话<i></i>常，<i></i><i></i>竟像<i></i>普通<i></i><i></i><i></i>茶余饭<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>宫<i></i>回<i></i><i></i><i></i><i></i>几<i></i>，陈枫却突<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>单独向她禀报。
<i></i>倒<i></i>稀罕<i></i>，阿娇放<i></i>竹简，让<i></i>退<i></i><i></i>，采薇似乎<i></i><i></i>踌躇。
<i></i><i></i><i></i>退<i></i>，阿娇<i></i>奇道：“何<i></i>啊？”
“回<i></i>姐，采薇<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>宫<i></i>回<i></i>便<i></i><i></i>劲，属<i></i>见她似乎哭<i></i>，<i></i><i></i>姐<i></i><i></i>又强装无<i></i>。”
阿娇惊讶，“真<i></i><i></i><i></i>？<i></i><i></i>几<i></i>瞧<i></i>倒<i></i><i></i>，除<i></i>偶<i></i>失误，<i></i><i></i>很周<i></i><i></i>。<i></i>没看错？”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>错。”
“嗯，<i></i>找<i></i><i></i><i></i>她谈谈，<i></i><i></i><i></i>遇<i></i><i></i>什么<i></i>。”诶？她<i></i>没注意，陈枫居<i></i>注意<i></i><i></i>！<i></i><i></i><i>€</i>明很<i></i>意采薇吗？<i></i>专门告诉她，<i></i>该<i></i>希望她<i></i>帮帮采薇。
看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>情况啊。<i></i><i></i>略带调侃<i></i><i>€</i>：“陈枫，<i></i><i></i>采薇很<i></i><i></i><i></i>啊。”
陈枫抬<i></i>头，神色似乎带<i></i><i></i>迷蒙，很少见<i></i>神情。
“属<i></i>担<i></i>采薇遇<i></i>难<i></i>，<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>，便<i></i><i></i>做<i></i>职<i></i><i>〾</i><i></i><i></i><i></i>。”
啥？
“陈枫<i></i><i></i><i>€</i>什么？”
陈枫顿<i></i><i></i><i></i>，又老老<i></i><i></i><i></i>复<i></i><i></i>遍。
她望<i></i>陈枫，仿佛看<i></i><i></i>担<i></i>员<i></i><i></i>班<i></i>鱼<i></i>老板。
<i></i><i></i>c她<i></i>再<i></i>磕<i></i><i></i><i></i>。
阿娇扶额，“嗯……<i></i>知道<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>采薇<i>€</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吗？”
“回<i></i>姐，无<i></i><i></i>。”
晚<i></i>阿娇趁<i></i>房<i></i>只剩<i></i>采薇，试探<i></i>问她最近<i></i><i></i><i></i><i></i>否<i></i>安<i></i>？
采薇<i></i><i></i>惊讶，“回<i></i>姐，奴婢<i></i><i></i><i></i>安<i></i>。”
阿娇问道：“<i></i><i></i><i></i>最近几<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>焉<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>什么<i></i>吗？”
哪知采薇扑通跪<i></i>，“奴婢服侍<i></i><i></i>，求<i></i>姐恕罪。”
阿娇<i></i><i></i>扶她，“哪<i></i><i></i>罪<i></i>？<i></i>快<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>担<i></i><i></i>遇<i></i>什么难<i></i>，又<i></i>肯告诉<i></i>，<i></i><i>€</i><i></i>，若<i></i><i></i>什么<i></i><i></i>帮<i></i><i></i>，<i></i>尽管<i>€</i>。”
采薇倔强道：“没<i></i>，奴婢没<i></i>难处，奴婢……奴婢往<i></i><i></i>更<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>再<i></i>错<i></i>。请<i></i>姐原谅。”
<i></i>概<i></i>问<i></i><i></i>什么<i></i>，<i></i>知道采薇<i></i>什么<i></i>么<i></i>肯<i></i>口求<i></i>帮助，<i></i><i></i>看她焦急<i></i>模<i></i>，阿娇只<i></i>先
<i></i>罢。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>，原谅<i></i>原谅<i></i>，<i></i>怎么<i></i>么倔呢？罢<i></i>，<i></i>逼<i></i><i></i>，<i></i>愿意告诉<i></i><i></i><i></i>候再告诉<i></i>吧。”
采薇又跪<i></i>，声音<i></i><i></i>带<i></i><i></i>哭腔，“奴婢谢<i></i>姐<i></i>怀。”
“唉……<i></i>早<i></i>，休息<i></i>吧。”她再另让<i></i><i></i>打探<i></i><i></i>采薇<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>什么<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>没打探<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>又<i></i><i></i><i></i>宫<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>段<i></i><i></i>仔细观察，她觉<i></i><i></i>棋<i></i>刘彻并<i></i>喜欢别<i></i>让<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>擅长，阿娇便卯足<i></i>劲儿<i></i>拼杀。
<i>€</i><i></i>奔讨<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>每次她<i></i>己<i></i>玩<i></i>很尽兴。
<i></i><i></i><i></i><i></i>宫带<i></i><i></i>栗<i></i>糕，栗<i></i>煮熟磨碎<i></i><i></i>糯米粉再蒸熟，<i></i>蔗糖，具<i></i>配比细节<i></i><i></i>孙圣<i></i>索<i></i><i></i><i></i>。
她已<i></i>试<i></i><i></i>，最<i></i><i></i><i></i>品栗糕口感软糯，清甜<i></i>腻。
刘彻哪怕休息<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>书房或<i></i>马场，很容易<i></i><i></i>找<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>她<i></i>没<i></i>达书房<i></i><i></i>半路<i></i>遇<i></i><i></i>胶东王刘寄，老远<i></i>唤她“阿娇姐姐！”
<i></i><i></i><i></i>她<i></i><i></i>蹭<i></i>几次<i></i><i></i>，<i></i><i></i>又“<i></i>谈甚欢”<i>〾</i><i></i>，刘寄待她<i></i><i></i>近<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>她<i></i>挺喜欢刘彻<i></i><i></i><i></i><i></i>迷弟<i></i><i></i>格<i></i>，活泼<i></i><i></i>，<i></i>没<i></i><i></i><i></i>皇<i></i><i></i>般轻贱别<i></i>。
倒真<i></i>龙<i></i>九<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>。
刘寄<i></i><i></i>跟<i></i>又兴<i></i>采烈<i></i>问：“<i></i><i></i><i></i><i></i>哪？”看<i></i>采薇手<i>⿺</i><i></i>食盒，“<i></i><i></i>找太<i></i>哥哥吗？”
阿娇笑<i></i>捏<i></i>捏<i></i><i></i>q弹<i></i><i></i>脸蛋，“<i></i>呀。”
看<i></i>眼睛<i></i>离<i></i>食盒，却又<i></i><i></i>口<i></i><i></i><i></i>，阿娇失笑，“今<i></i>做<i></i><i></i>栗<i></i>糕，<i></i><i></i><i></i>找太<i></i>，<i></i><i></i>吃吧。”
“<i></i>哇！”
<i></i><i></i>品尝<i></i>栗糕<i></i>依例<i></i><i></i>棋。<i></i>次旁边<i></i><i></i><i></i>刘寄观战。
阿娇注意仔细看刘彻<i></i>神色，试探<i></i>口：“殿<i></i>，<i></i>单纯<i></i>棋似乎趣味<i></i>足，阿娇<i></i><i></i>想<i></i>。”
太<i></i>抬头看<i></i>她，“<i>€</i><i></i>听听”。
<i></i>旁<i></i>刘寄<i></i><i></i><i></i>奇<i></i>看<i></i>她。
<i></i>罢。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>，原谅<i></i>原谅<i></i>，<i></i>怎么<i></i>么倔呢？罢<i></i>，<i></i>逼<i></i><i></i>，<i></i>愿意告诉<i></i><i></i><i></i>候再告诉<i></i>吧。”
采薇又跪<i></i>，声音<i></i><i></i>带<i></i><i></i>哭腔，“奴婢谢<i></i>姐<i></i>怀。”
“唉……<i></i>早<i></i>，休息<i></i>吧。”她再另让<i></i><i></i>打探<i></i><i></i>采薇<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>什么<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>没打探<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>又<i></i><i></i><i></i>宫<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>段<i></i><i></i>仔细观察，她觉<i></i><i></i>棋<i></i>刘彻并<i></i>喜欢别<i></i>让<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>擅长，阿娇便卯足<i></i>劲儿<i></i>拼杀。
<i>€</i><i></i>奔讨<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>每次她<i></i>己<i></i>玩<i></i>很尽兴。
<i></i><i></i><i></i><i></i>宫带<i></i><i></i>栗<i></i>糕，栗<i></i>煮熟磨碎<i></i><i></i>糯米粉再蒸熟，<i></i>蔗糖，具<i></i>配比细节<i></i><i></i>孙圣<i></i>索<i></i><i></i><i></i>。
她已<i></i>试<i></i><i></i>，最<i></i><i></i><i></i>品栗糕口感软糯，清甜<i></i>腻。
刘彻哪怕休息<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>书房或<i></i>马场，很容易<i></i><i></i>找<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>她<i></i>没<i></i>达书房<i></i><i></i>半路<i></i>遇<i></i><i></i>胶东王刘寄，老远<i></i>唤她“阿娇姐姐！”
<i></i><i></i><i></i>她<i></i><i></i>蹭<i></i>几次<i></i><i></i>，<i></i><i></i>又“<i></i>谈甚欢”<i>〾</i><i></i>，刘寄待她<i></i><i></i>近<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>她<i></i>挺喜欢刘彻<i></i><i></i><i></i><i></i>迷弟<i></i><i></i>格<i></i>，活泼<i></i><i></i>，<i></i>没<i></i><i></i><i></i>皇<i></i><i></i>般轻贱别<i></i>。
倒真<i></i>龙<i></i>九<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>。
刘寄<i></i><i></i>跟<i></i>又兴<i></i>采烈<i></i>问：“<i></i><i></i><i></i><i></i>哪？”看<i></i>采薇手<i>⿺</i><i></i>食盒，“<i></i><i></i>找太<i></i>哥哥吗？”
阿娇笑<i></i>捏<i></i>捏<i></i><i></i>q弹<i></i><i></i>脸蛋，“<i></i>呀。”
看<i></i>眼睛<i></i>离<i></i>食盒，却又<i></i><i></i>口<i></i><i></i><i></i>，阿娇失笑，“今<i></i>做<i></i><i></i>栗<i></i>糕，<i></i><i></i><i></i>找太<i></i>，<i></i><i></i>吃吧。”
“<i></i>哇！”
<i></i><i></i>品尝<i></i>栗糕<i></i>依例<i></i><i></i>棋。<i></i>次旁边<i></i><i></i><i></i>刘寄观战。
阿娇注意仔细看刘彻<i></i>神色，试探<i></i>口：“殿<i></i>，<i></i>单纯<i></i>棋似乎趣味<i></i>足，阿娇<i></i><i></i>想<i></i>。”
太<i></i>抬头看<i></i>她，“<i>€</i><i></i>听听”。
<i></i>旁<i></i>刘寄<i></i><i></i><i></i>奇<i></i>看<i></i>她。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 星辰粒粒 的《毛茸茸为我争风吃醋怎么办》最快更新
第56章 第 56 章 免费阅读.[www.aishu55.cc]
