第52章 白色记忆（四）
作品:《玫瑰遇野风》 《玫瑰遇野风》最<i></i>章节 第52章 白色记忆（<i></i>）
<i></i>逢<i></i>笑泯恩仇
“<i></i><i></i>，请问<i></i><i></i><i></i><i></i>招杂<i></i>吗……”
走<i></i><i></i>厅<i></i>唐风花没<i></i>看<i></i>叶凡，盯<i></i>门口<i></i>份招聘广告喊<i></i><i></i>声。
清风堂<i></i><i></i><i></i><i></i>，劳<i></i>强<i></i>很<i></i>，<i></i><i></i>杂<i></i><i></i><i></i>走走，几乎常<i></i><i></i><i></i>招<i></i>。
“<i></i>招<i></i>。”
华烟雨随口回<i></i><i></i>句：“<i></i><i></i>别处看看吧。”
清风堂<i></i>快<i></i>空架<i></i><i></i>，<i></i>招杂<i></i>干什么？
叶凡站<i></i><i></i><i></i>：“<i></i>姐。”
<i></i>脸失望<i></i>唐风花<i></i><i></i>离<i></i>，听<i></i><i></i><i></i>喊叫<i></i>微微侧头。
“叶凡？”
看<i></i><i></i>叶凡，她<i></i>俏脸<i></i>变，接<i></i>低垂脑袋，快速向门口走<i></i>。
拐杖<i></i>顿<i></i>顿，走<i></i>很<i></i>急促。
“<i></i>姐，<i></i>干嘛看<i></i><i></i><i></i>走呢？”
叶凡忙追<i></i><i></i><i></i>，<i></i>门<i></i>拉住唐风花：“<i></i><i></i>找<i></i><i></i>？”
<i></i>知道，<i></i><i></i><i></i>己治<i></i><i></i>唐风花<i></i>双腿，<i></i>让韩剑锋筹建凉茶公司<i></i>，<i></i><i></i>夫妇<i></i><i></i>己<i></i>态<i></i><i></i><i></i>百八<i></i><i></i>转变。
<i></i><i></i>看<i></i>她<i></i><i></i>躲<i></i><i></i>己，叶凡<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>丝<i></i>奇。
唐风花低<i></i>脑袋没<i></i>回<i></i>，只<i></i>神情很凄<i></i>很尴尬，似乎<i></i>想叶凡看<i></i><i></i>己<i></i>落魄。
叶凡戏谑<i></i>句：“<i></i><i></i>躲<i></i><i></i>，莫非，<i></i><i></i>觉<i></i>，<i></i><i></i>杀林秋玲？”
“<i></i>，<i></i>……”
听<i></i><i></i>句话，唐风花打<i></i><i></i><i></i>激灵，忙摆摆手喊道：
“叶凡，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>想，<i></i><i></i><i></i>认<i></i><i></i><i></i>杀林秋玲。”
“虽<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>场，但<i></i>知道，<i></i>肯<i></i><i></i><i></i><i></i>她<i></i>命，否则<i></i>只<i></i>晚几<i></i>找<i></i>她，她<i></i><i></i><i></i>丢掉<i></i>命。”
“<i></i>且<i></i>果<i></i>真<i></i>林秋玲死，<i>⿺</i>海<i></i>候<i></i><i></i><i></i>堆<i></i><i></i>，又怎<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>？”
“凭<i></i>忍受<i></i><i></i><i></i><i></i>白眼，<i></i>尽<i></i>尽<i></i>帮忙唐<i></i>，<i></i><i></i>知道，<i></i><i></i><i></i>借刀杀<i></i><i></i>林秋玲<i></i>命。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>欺骗若雪，林秋玲百<i></i>百<i></i>陷害<i></i><i></i>，至<i></i><i></i>刺<i></i><i></i>刀，肯<i></i><i></i><i></i><i></i>苦衷。”
“她<i></i>拆散<i></i><i></i>若雪，想<i></i>撮<i></i>若雪跟汪翘楚。”
唐风花<i></i>眸<i></i>流露<i></i><i></i>叶凡<i></i>信任：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i><i></i>凶手。”
叶凡闻言微微<i></i>愣。
<i></i>救<i></i>唐风花，唐风花<i></i><i></i>友善，<i></i><i></i><i></i><i>〾</i>常情。
<i></i><i></i>众目睽睽<i>〾</i><i></i>捅<i></i>林秋玲<i></i>刀，连唐若雪<i></i>认<i></i><i></i><i></i>杀林秋玲，唐风花却<i></i><i></i>信任，
让<i></i><i></i>少意<i></i>。
<i></i>且<i></i>突<i></i><i></i><i></i>，唐风花称呼林秋玲，<i></i>再<i></i>母<i></i>，<i></i><i></i>直接名字替代。
<i></i>让叶凡抬<i></i>头：“<i></i>姐，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>什么<i></i>情<i></i>？”
唐风花苦笑<i></i>声，摇摇头：
“没<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>信<i></i>，叶凡……<i></i><i></i>，没<i></i>，<i></i>先走<i></i>。”
<i>€</i>完<i>〾</i><i></i>，她<i></i>拄<i></i>拐杖准备离<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>！”
叶凡再次拦住<i></i>她：“<i></i>姐，<i></i><i></i><i></i>该<i></i>唐<i></i>疗养吗？怎么跑<i></i><i></i>找<i></i><i></i>做？”
<i></i><i></i>顺势瞄<i></i>唐风花<i></i>眼，寻思她怎么<i></i><i></i>拐杖。
随<i></i>猜测双腿<i></i>没完<i></i>痊愈，<i></i><i></i>靠拐杖更<i></i>支撑身<i></i>。
唐风花嘴角牵<i></i><i></i>已：“<i></i><i></i>闲<i></i><i></i>慌，想找<i></i><i></i>情干。”
“<i></i>腿<i></i><i></i>没<i></i>，怎么<i></i>闲<i></i><i></i>慌？”
叶凡又逼问<i></i>声：“再<i>€</i><i></i>，唐若雪手<i></i>很<i></i>项目，<i></i><i></i>活干<i></i><i></i>很简单<i></i><i></i>吗？”
“<i></i>，<i></i><i></i>，若雪<i></i><i></i><i></i>房头，无<i></i>双眼睛盯<i></i>，给<i></i><i></i>绿灯<i></i><i></i>。”
唐风花极<i></i>解释<i></i>：“再<i>€</i><i></i>，<i></i><i></i>活<i></i>太<i></i>端，<i></i>干<i></i><i></i>，挤<i></i><i></i>，只<i></i>添乱。”
“<i></i>没<i>€</i><i></i>话。”
叶凡追根究底：“唐<i></i><i></i>意涉及<i></i><i></i><i></i><i></i>，怎么<i></i><i></i>没<i></i><i></i><i></i>位置？”
“<i></i>老<i></i><i>€</i>，<i></i><i></i><i></i>林秋玲<i></i><i></i>赶<i></i><i></i>？”
<i></i>直截<i></i><i></i>问道：“她<i></i><i></i><i></i>觉<i></i><i></i>没贡献，<i></i><i></i><i></i>服侍，<i></i>摆脸色让<i></i>找<i></i><i></i>？”
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>……”
唐风花想<i></i>辩驳，<i></i>看<i></i>叶凡<i></i>目光，声音<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，俏脸<i></i><i></i><i></i>抹黯<i></i>。
“林秋玲<i></i><i></i><i></i><i></i>既往尖酸刻薄，真<i></i>该<i></i>手救<i></i><i></i>女<i></i>。”
唐风花<i></i>沉默，证<i></i><i></i>叶凡<i></i>猜测，林秋玲<i></i>爽唐风花白吃饭，<i></i><i></i>冷嘲热讽逼她<i></i><i></i>养活<i></i>己。
“算<i></i>，<i></i><i>€</i>她<i></i>。”
叶凡看<i></i>唐风花：
“<i></i>姐，姐夫<i></i><i></i>城混<i></i>风<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i>〾</i>际，<i></i>送<i></i><i></i><i></i>找<i></i>吧。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>既<i></i>摆脱林秋玲讥讽，给<i></i>己找<i></i><i></i>情做，<i></i><i></i><i></i>跟姐夫<i></i><i></i>团聚。”
<i></i>拿<i></i><i></i>话准备打给韩剑锋。
“叶凡，万万<i></i><i></i>。”
唐风花<i></i><i></i>按住叶凡<i></i>手：“<i></i>跟韩剑锋离婚<i></i>，虽<i></i><i></i>被逼<i></i>，但<i></i><i></i><i></i>签<i></i>字。”
“<i></i><i></i>艰难<i></i><i></i>候，<i></i>抛弃<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>始辉煌<i></i>，<i></i>又跑<i></i><i></i>城找<i></i>，<i></i>真拉<i></i><i></i><i></i><i></i>脸。”
“别找<i></i>……”
“<i></i><i></i><i></i>照顾<i></i><i></i>己<i></i>，至少<i></i><i></i>候<i></i><i></i>找<i></i>。”
她望<i></i>叶凡哀求：“叶凡，<i></i><i></i><i></i>怜<i></i>怜<i></i>，让<i></i>维持<i></i>最<i></i><i></i><i></i>尊严吧。”
叶凡停止<i></i><i></i>话拨打，看<i></i><i></i>唐风花<i></i><i></i>韩剑锋，但<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>份<i></i>，她<i></i>希望韩剑锋看<i></i>她<i></i>落魄。
<i></i><i></i>被<i></i>己母<i></i>驱赶<i></i><i></i><i></i>落魄。
“<i></i>，<i></i><i></i>找<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>别<i></i><i></i><i></i>找<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>清风堂<i></i>老板，刚刚接手，医师、助<i></i>、打杂<i></i>，<i></i><i></i><i></i>没<i></i>。”
“<i></i><i></i>果<i></i>便<i></i>话，留<i></i><i></i>做<i></i><i></i>堂<i></i><i></i>，<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>幌<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>打杂<i></i>。”
叶凡<i></i><i></i><i></i>招聘福利：“薪<i></i><i></i>始<i></i><i></i>，五千<i></i>步，包吃包住，<i></i><i></i>享受提<i></i>。”
唐风花惊讶无比：“啊，<i></i><i></i>清风堂老板？”
“光棍司令<i></i><i></i>。”
叶凡笑<i></i>伸<i></i><i></i>手：“怎<i></i>，<i></i>姐，愿<i></i>愿意帮<i></i><i></i><i></i>忙？”
唐风花<i></i><i></i>很感<i></i>，她知道，叶凡<i></i>特意收留<i></i>己<i></i>。
否则别<i>€</i>五千块，五百块<i></i>没<i></i><i></i>她<i></i><i></i>‘瘸<i></i>’。
她跟韩剑锋<i></i><i></i>，<i></i><i></i>惭愧昔<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>决<i></i>。
<i></i>条命算<i></i>叶凡<i></i><i></i>。
“叶凡，<i></i>留<i></i>。”
唐风花伸<i></i>手跟叶凡<i></i>握。
<i></i>逢<i></i>笑泯恩仇。
“呜——”
<i></i><i></i>叶凡<i></i>安排唐风花住<i></i><i></i>，<i></i>辆红色宝马<i></i><i></i><i></i><i></i>，横<i></i><i></i>清风堂门口。
车门打<i></i>，<i></i>身职<i></i>装<i></i>唐若雪钻<i></i><i></i><i></i>：
“<i></i>姐，<i></i><i></i><i></i><i></i>消停<i></i><i></i>吗？”
头<i></i>没<i></i>抬<i></i>，唐若雪先冷冰冰<i></i>口：“<i></i><i></i>疗养院<i></i>住，偷偷跑<i></i><i></i>干什么？”
<i></i><i></i>秒，她<i></i>愣<i></i>，很<i></i>意<i></i>看<i></i>叶凡。
叶凡淡淡打招呼：“唐总，<i></i>午<i></i>。”
“<i></i>姐，该回<i></i><i></i>，<i></i><i></i>再让<i></i>担<i></i><i></i>。”
唐若雪瞥<i></i>叶凡<i></i>眼，没<i></i>回<i></i>，随<i></i>望<i></i>唐风花<i></i>口：
“<i></i><i></i>已<i></i>够乱<i></i>，<i></i><i></i>再给<i></i>添乱<i></i>。”
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 柚栩 的《玫瑰遇野风》最快更新
第52章 白色记忆（四） 免费阅读.[www.aishu55.cc]
