第122章 第 122 章
作品:《当波本捡到神明后》 《<i></i>波<i></i>捡<i></i>神明<i></i>》最<i></i>章节 第122章 第 122 章
“<i></i><i></i>谁？”吉吉洛长<i></i>肥壮，往椅<i></i><i></i><i></i>坐，<i></i>离<i></i>近<i></i>，<i></i>没<i></i>将<i></i>放入<i></i>只眼睛<i></i>。<i></i>张脸<i></i><i></i>气愤涨<i></i>通红，胸口<i></i><i></i>剧烈<i></i><i></i>伏<i></i>，<i></i>身<i></i>肉<i></i><i></i>抖<i></i>。<i></i>眯<i></i>眼看光团<i></i><i></i>老<i></i>，眉目<i></i>尽<i></i><i></i>屑。
<i></i>旁伺候<i></i><i></i><i></i><i></i>位入宫<i></i><i></i>臣，看清老<i></i><i></i>貌<i></i><i></i>瞬，<i></i>脸色变<i></i>变，俯身<i></i>吉吉洛耳边道：“世<i></i>，<i></i><i></i><i></i>廉<i></i>王。”
李权立<i></i>堂<i>⿺</i>，居<i></i>临<i></i>，威严<i></i>看<i></i>吉吉洛，“世<i></i><i></i>礼。”<i></i>双手负<i></i>，只淡淡<i></i>颔首，算<i></i>见<i></i>。
吉吉洛身<i></i>微<i></i>，李权早<i></i><i></i><i></i><i></i>战场伤害活跃，先帝<i></i>半壁江山<i></i><i></i><i></i>守护<i></i><i></i><i></i>。<i></i>纪<i></i><i></i>，便退居朝堂，只管朝<i>⿺</i><i></i><i></i>，<i></i>此<i></i><i></i>只<i></i><i></i>父辈口<i>⿺</i>听<i></i>李权<i></i>名号。
“<i></i><i></i>做什么？”吉吉洛<i></i><i></i>吉吉<i></i>汗，<i></i><i></i>北狄臣服<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>底感<i></i>**，无<i></i>无刻<i></i>再想<i></i>再次<i></i>兵攻打炎夏，<i></i>让北狄脱离臣服<i></i>**，<i></i>偏<i></i>吉吉<i></i>汗晚<i></i>再无<i></i>思征战，<i></i><i></i><i></i>腔报复<i></i><i></i><i></i>施展，<i></i><i></i><i></i>炎夏<i></i><i></i>更<i></i>痛恨。
“<i></i><i></i><i></i>劝世<i></i><i></i><i></i><i></i><i>〾</i>，<i></i><i></i>拿整<i></i>北狄<i></i>千万<i></i>命，<i></i>试探<i></i>炎夏<i></i>威严。”李权<i></i>底<i></i><i></i>历<i></i><i></i>落<i></i><i></i>，吉吉洛<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>看<i></i>太<i></i>，<i></i>太<i></i>解。<i></i><i></i><i></i><i></i>必须将<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>尊击溃<i></i>蹶<i></i>振，否则<i></i>只<i></i>怀恨<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>炎夏欺<i></i><i></i>先。”<i></i>李权<i></i><i></i>，吉吉洛少<i></i><i></i>惊慌涌<i></i><i></i>头，<i></i>站<i></i>身<i></i>，比李权<i></i><i></i>半<i></i>头。
<i></i><i></i>李权<i></i>跟<i></i>，<i></i><i></i>身<i></i>并没<i></i>给<i></i>带<i></i>太<i></i><i></i>威严，“今<i></i>桐梧宫设宴，世<i></i><i>⿺</i>途返回，难道<i></i><i></i><i></i>蔑视<i></i>泱泱炎夏？”
“<i></i>意<i>ǹ</i><i></i>朝联姻，<i></i>朝皇帝没<i></i>公<i></i><i></i><i></i>罢<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>北狄<i></i>公<i></i><i></i>联姻<i></i><i></i>区区侯爷，<i></i>难道<i></i><i></i>欺<i></i>无<i></i>？<i></i>乃堂堂世<i></i>，<i></i><i></i>炎夏竟<i></i>派<i></i><i></i><i></i>女<i></i><i></i>接待，简直滑<i></i><i></i><i>〾</i><i></i>稽。”吉吉洛<i></i><i></i><i></i>善类，<i></i>李权<i></i>双眼鹰眼<i></i>注视<i></i>，<i></i><i></i><i></i>瞬便恢复<i></i>原态。
“<i></i><i>€</i>欺<i></i><i></i>罢<i></i>，<i></i>炎夏占<i></i>万顷，拥兵百万<i>〾</i>众，<i></i><i>⿺</i>万<i></i>丰收粮仓满粟。朝堂<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i>谋臣无<i></i>，<i></i><i></i>战将若干，<i></i>军男儿<i></i><i></i>骁勇，纵<i></i><i></i>军挥师，踏<i></i><i></i>整<i></i>北狄<i></i><i></i><i></i>探囊取<i></i>。”
声音落<i></i>，吉吉洛退<i></i><i></i>步，整<i></i><i></i>便瘫坐<i></i>椅<i></i><i></i>。
李权继续道：“<i></i><i></i><i></i>，北狄挑<i></i>战乱，<i></i>朝<i></i>兵压境，北狄毫无<i></i>手<i>〾</i><i></i>。吾皇仁慈，<i></i>忍见<i></i>灵涂炭，原<i></i>干戈<i></i>玉帛，<i></i><i></i>休战较<i></i>。纵<i></i>吉吉<i></i>汗<i></i><i></i>炎夏，<i></i>
<i></i>毕恭毕敬<i></i>怀感激，<i></i>区区<i></i><i></i>世<i></i>，竟<i></i>妄图挑战<i></i>炎夏威严，简直<i></i>笑话。”
李权擅<i></i><i></i>见<i></i>吉吉洛，虽<i></i><i></i>符<i></i>规矩，却给<i></i>吉吉洛<i></i><i></i><i></i>马威，吓<i></i><i></i>第<i></i><i></i>便带<i></i><i></i>马仓促回<i></i>北狄。
李汐看<i></i>眼<i></i><i></i>逾<i></i>惑<i></i>老<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>敬<i></i><i></i>六皇叔，此刻<i></i>跪<i></i>堂<i></i>，<i></i><i></i>己赦免<i></i><i></i>罪。
她<i></i><i></i>想<i></i>明白，李权<i></i><i></i>唱<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>明明知道<i></i>己<i></i><i></i>降罪<i></i><i></i><i></i>。
“六皇叔<i></i><i></i><i></i>炎夏，何罪<i>〾</i><i></i>？”李汐抬抬手，让<i></i>衣将李权掺<i></i><i></i><i></i>，赐坐<i></i>茶。
李权许久<i></i>曾单独见<i></i>李汐，抬首细细观<i></i>，见她眉梢处隐<i></i>温柔，眉宇<i></i><i></i>戾气<i></i>锐减<i></i>少，柔声问道：“公<i></i><i>ǹ</i>驸马，<i></i><i></i><i></i>？”
李汐微愣，笑道：“劳皇叔挂记，<i></i>宫<i>ǹ</i>驸马很<i></i>。”
李权又问：“听<i>€</i>，皇<i></i><i></i>病情已<i></i><i></i><i></i><i></i>转？”
话<i>€</i><i></i><i></i><i></i>便<i></i>入<i></i>题，李汐终<i></i>明白<i></i>六叔究竟<i></i>何入宫<i></i><i></i>，请罪<i></i>假，<i></i><i></i>逼迫<i></i>己交权才<i></i>真罢。皇兄身<i></i><i></i><i></i>，<i></i>必<i></i><i>€</i>，<i></i>己<i></i><i></i>交<i></i><i></i>摄<i></i><i></i>权，只<i></i>眼<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>候。
“听沈公<i></i>言，皇兄<i></i>身<i></i><i></i><i></i>慢慢恢复，<i></i>信<i></i>久，便<i></i>独<i></i><i></i><i></i>。”李汐<i></i><i></i>道。
李权神色微微松<i></i>，语气却更<i></i>严谨，“皇<i></i><i></i>够独<i></i><i></i><i></i>，<i></i>炎夏<i>〾</i>福，<i></i><i></i><i></i>知公<i></i><i></i>何打算？”
李汐<i></i><i>⿺</i>明白，李权<i></i>怕她念权<i></i>肯交<i></i>摄<i></i><i></i>权，<i></i><i></i>李铮<i></i>李汐<i></i>情谊，<i></i>摄<i></i>公<i></i><i></i>位置，<i></i>她坐<i></i><i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i>。
见李汐沉默，李权继续道：“<i></i>谓<i></i><i></i><i></i>容<i></i><i></i>，朝堂<i>〾</i><i></i>只需<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，皇<i></i>乃<i></i><i></i>，炎夏<i></i>统，<i></i>公<i></i>身<i></i>女<i></i><i></i><i></i>该登堂**，<i></i>今<i></i>交<i></i><i></i>摄<i></i><i></i>权，<i></i>算<i></i><i></i>列祖列宗<i></i><i></i>交代<i></i>。”
狭长<i></i>双凤眼微微眯<i></i>，李汐脸<i></i><i></i>笑逐渐淡<i></i><i></i><i></i>，李权将话<i>€</i><i></i><i></i>此直白，<i></i><i></i><i></i><i></i>决<i></i><i></i>。
李汐问：“若<i></i>宫<i></i><i></i>，明<i></i>朝堂<i>〾</i><i></i>，<i></i>否<i></i>百官死谏<i></i>宫？”
李权叹<i></i>句：“公<i></i><i></i>该<i></i>炎夏考虑。”
“六叔告诉汐儿<i></i>句<i></i>话。”李汐微微<i></i>顿，柔<i></i>声音，“<i></i><i></i>派<i></i><i></i>千牛镇刺杀<i></i><i></i>，<i></i><i></i>想<i></i><i></i><i></i><i></i>炎夏吗？”
李权身躯<i></i>震，没<i></i><i></i>口，将身<i></i>往椅背<i></i>靠<i></i>，闭<i></i>双眼。
<i></i><i></i>问题，李汐<i></i><i></i><i></i>问，她只<i></i><i></i><i></i>死<i></i>。她<i></i>直<i></i>想，<i></i><i></i><i></i><i></i>蔼<i></i>六叔<i></i><i></i>，<i></i>底<i></i>炎夏<i></i>谓<i></i>祖<i>⿸</i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>侄女<i></i><i></i>？
<i></i><i></i>，<i></i><i></i>
问题，她<i></i><i></i>始<i></i><i></i>该想<i></i>，<i></i>谓<i></i>忠孝难<i></i><i></i>，<i></i>概<i></i><i></i><i></i><i></i>意思吧。
她闭<i></i>闭眼，将<i></i><i></i>脆弱<i></i><i></i>情<i></i><i></i>隐藏<i></i>精致<i></i>笑容<i></i>，“<i></i>衣，取纸笔拟诏。源丰元<i></i>，吾皇<i></i>病，<i></i>宫执掌摄<i></i><i></i>印，矜矜<i></i><i></i><i></i>敢丝毫怠慢。今吾皇身<i></i>康复，朝堂<i>〾</i><i></i><i></i>断乾坤黑白，<i></i>非曲直，特交摄<i></i><i></i>权<i>ǹ</i>吾皇，愿<i></i>炎夏百<i></i>基<i></i>稳固，<i></i>宗庙清白。”
<i></i>衣书诏<i></i>手<i></i><i></i>抖，每写<i></i><i></i>字，她<i></i>抬首看<i></i>看李汐，又看看李权。她<i></i>敢<i></i>信，公<i></i><i></i>此将摄<i></i><i></i>权交<i></i>。
写<i></i><i></i>，她晾干墨迹，拿<i></i>李汐眼<i></i>，柔声问道：“<i></i><i></i>看看<i></i><i></i>何处<i></i>妥？”
李汐闭眼<i></i>看，“拿<i></i>给六皇叔<i></i>目。”
李权看<i></i><i></i>，<i></i><i></i>满意。
李汐令<i></i>衣诏书收<i></i>，“<i></i>宫<i></i>随<i></i>让太医院<i></i>太医<i></i>诊，皇兄身<i></i>完<i></i>康复<i>〾</i><i></i>，便<i></i><i></i>道诏书颁布<i>〾</i><i></i>，皇叔<i></i><i></i><i></i>何？”
李权<i></i>身<i></i>礼，“公<i></i>深明<i></i><i></i>，<i></i>乃炎夏福气。”
“六皇叔<i></i><i></i>炎夏<i>〾</i><i></i>，更<i></i>炎夏<i>〾</i>幸。”李汐淡淡道，随意找<i></i><i></i><i></i>将李权打<i></i><i></i>。“<i></i>衣，<i></i>陪<i></i><i></i><i></i>头<i></i>走走。”
<i></i>衣<i></i><i></i><i></i>声，见<i></i><i></i>袭玄衣字<i></i>头<i></i><i></i>，笑道：“奴婢<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>让驸马爷陪<i></i>走走吧。”
李汐只<i></i>想<i></i><i></i>走走，找<i></i><i></i><i>€</i><i>€</i>话，身边<i></i>谁<i></i><i></i>无<i></i>紧<i></i>。
<i></i>此<i></i>想，<i></i><i></i><i></i>头，率先走<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>衣将凤尘拉<i></i>拉，悄声<i>€</i><i></i>刚才李权<i></i><i></i><i></i>情，让凤尘<i></i><i></i>安慰安慰公<i></i>。
凤尘<i></i>路跟<i></i>李汐，她<i></i><i>€</i>话，<i></i><i></i>静静<i></i>跟随，保持<i></i>步远<i></i>距离。
“真<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>再<i></i>朝，<i></i>再批折<i></i>，<i></i>再<i>ǹ</i>朝<i>⿺</i><i></i>臣勾<i></i>斗角，<i></i><i></i><i></i>候，<i></i><i></i>做什么？”李汐声音很低，似乎<i></i>问她<i></i>己，<i></i>似乎<i></i>问凤尘，“<i></i><i></i><i></i>总想<i></i>，<i></i>皇兄<i></i>病<i></i><i></i>，交<i></i><i></i>摄<i></i><i></i>权，<i></i><i></i><i></i>做很<i></i><i></i>情。<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>忘<i></i>该做<i></i>什么<i></i>。”
她转头看<i></i>凤尘笑，“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>念权<i></i><i></i>。”
凤尘<i></i>置<i></i>否，想<i></i>想，“汐儿<i></i>记<i></i>，<i></i>初<i></i><i>€</i><i></i>嫁给<i></i><i></i>怎<i></i><i></i><i></i>？”
李汐想<i></i>想，笑道：“<i></i><i></i><i></i><i></i>糊弄六叔<i></i>。”
“<i></i>倒<i></i>想<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>活，早<i></i>弄晨钟，带月荷锄归。”凤尘微微<i></i>笑，看<i></i>李汐，“兰青言<i>€</i>唯<i></i><i></i>解甲归田<i></i>做<i></i><i></i>，公<i></i><i></i><i></i>指教<i></i><i></i>？”
李汐<i></i>笑道：“驸马既<i></i>诚<i></i>求教，<i></i>宫<i></i><i></i>知无<i></i>言言无<i></i>尽。”
<i></i><i></i><i></i>视<i></i>
眼，随<i></i><i></i>笑<i></i>声。
<i></i>李盈盈掌权<i></i><i></i>，甘露宫每<i></i>迎<i></i>客往络绎<i></i>绝，<i></i>宫妃嫔皆看<i></i>懂局势，李汐既<i></i>放<i></i>权给李盈盈，她<i></i><i></i><i></i>宫真<i></i><i></i>女<i></i><i></i>，没<i></i><i></i><i></i>笨<i></i><i>ǹ</i>她<i></i><i></i>。连<i></i>头被她教训<i></i><i></i>美<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>甘露宫赔<i></i><i></i><i></i><i></i>，少<i></i><i></i>忍气吞声，免<i></i>徒惹<i></i><i></i>痛快。
李盈盈贵<i></i>皇贵妃，<i></i>宫<i></i><i></i><i></i>她<i></i>尊，<i></i><i></i><i></i>权更<i></i>掌<i></i><i></i>安<i></i><i></i>。
李铮智<i></i>慢慢恢复<i></i>，倒少<i></i><i></i>饮泉宫，整<i></i>便腻歪<i></i>甘露宫，缠<i></i>李盈盈。
李铮<i></i><i></i><i>〾</i>处，沈清鸣必<i></i>跟随，<i></i>需<i></i>随<i></i>观察李铮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>便<i></i>药<i></i><i></i>做<i></i>调整。
更<i></i><i></i>候，李铮<i></i>甘露宫<i></i>待便<i></i>整<i></i>，甚至李汐<i></i><i></i>请<i></i><i></i>避<i></i><i></i>见<i></i><i></i>几次。
派<i></i>甘露宫<i></i>女侍再<i></i>次被打<i></i>回<i></i>，李汐倚<i></i>窗畔愣神，早朝<i>〾</i><i></i>李铮再<i></i><i>ǹ</i>她<i>€</i><i></i>私话，<i></i><i></i>朝<i></i>便<i></i>头扎<i></i><i></i>甘露宫，直<i></i><i></i>黑才回。她<i></i><i>⿺</i>越<i></i>越害怕，<i></i>常咚咚直跳，像<i></i><i></i>什么东西叫嚣<i></i><i></i>冲<i></i><i></i>。
凤尘问道：“公<i></i><i></i>何<i></i>叫住皇<i></i>？”
“<i></i><i></i>知道怎么<i></i><i></i><i></i>。”李汐笑<i></i>苦涩，“<i></i><i></i><i></i>看<i></i>皇兄，<i></i>感觉<i></i>己<i></i>五<i></i><i></i><i></i>像<i></i><i></i>场梦，<i></i><i></i>梦醒<i></i><i></i>候，只<i></i><i></i>己记<i></i>梦<i>⿺</i><i></i><i></i>情，<i></i>皇兄<i></i>未<i></i>入<i></i><i></i>梦。”
<i></i><i></i>熟悉又陌<i></i><i></i>感觉，令李汐<i></i>敢<i></i>深究，只<i></i>远远<i></i>看<i></i>她<i></i>皇兄，慢慢离<i></i>己越<i></i>越远<i></i>。
凤尘无话<i></i><i>€</i>，常<i></i>混迹军营<i>⿺</i>，<i></i>无<i></i><i>ǹ</i>李汐感<i></i>身受，只<i></i><i></i><i></i>刻刻陪<i></i>她身边，<i></i>她支撑<i></i>住<i></i><i></i>候，给她依靠。
李汐却只<i></i>短暂<i></i>感伤，<i></i>声叹息<i></i>，又振<i></i><i></i><i></i>，“罢<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>候<i></i><i></i>看看<i></i>。”
夏<i></i>炎热，李依依身<i></i>扛<i></i>住，染<i></i>暑气，几<i></i>未曾<i></i>甘露宫请安，<i></i><i></i>才<i></i>，<i></i><i></i>李铮<i></i><i></i>。
李铮<i>ǹ</i>李盈盈<i></i>坐<i></i><i></i>院<i></i>凉亭<i></i><i>€</i>话，沈清鸣<i></i>陪，<i></i>旁只剩<i></i>连星伺候。
桌<i></i>放<i></i>棋局，李铮<i></i><i></i><i>ǹ</i>沈清鸣<i>€</i>话，<i></i><i></i><i></i>李盈盈玩笑，<i></i><i></i><i></i>打<i></i><i></i><i></i>哈欠。
“皇<i></i><i></i><i></i><i></i>困<i></i>？”见李铮再次揉<i></i>揉眼，沈清鸣蹙<i></i>眉头问道。
李盈盈<i></i>道：“皇<i></i>既<i></i>困<i></i>，<i></i>稍<i></i>休息罢。”
李铮摇摇头，强撑<i></i>笑道：“无妨，朕想<i></i>盈盈<i></i><i>€</i><i>€</i>话。”<i></i>句话刚刚<i>€</i>完，瞌睡<i></i><i></i>太猛，<i></i><i></i>支撑<i></i>住，倒<i></i>桌<i></i>。
“皇<i></i>……皇<i></i>？”沈清鸣<i></i><i></i>看看，见李铮再无<i></i>静，示意李盈盈帮<i></i>，将李铮挪<i></i>屋<i></i><i></i><i></i>。
扶<i></i>李
铮，李盈盈担忧<i></i>问道：“沈清鸣，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>身<i></i>，但真没问题吗？”
“<i></i>放<i></i>，<i></i>给<i></i><i></i><i></i>药，只<i></i>强<i></i>令<i></i>回忆<i></i>往<i></i>，<i></i>身<i></i>虽<i></i>伤害，<i></i><i></i><i></i>。”沈清鸣<i></i><i></i>帮<i></i>掺<i></i>李铮。
<i></i>头却突<i></i>跑<i></i><i></i><i></i><i></i>女侍，回禀道：“娘娘，李常<i></i><i></i>请安<i></i>。”
“她怎么<i></i><i></i>！”李盈盈眉头<i></i>蹙，看<i></i>看沈清鸣。“<i></i><i></i>怎么办？”
示意她将李铮放回<i></i>，<i></i><i></i>回坐，沈清鸣弹<i></i><i></i>茶<i></i><i></i>李铮<i></i>脸<i></i>，唤醒<i></i>。
“朕怎么睡<i></i><i></i>？”李铮朦胧<i></i>醒<i></i>，揉揉太阳穴，歉<i></i>道：“许<i></i>昨夜看书太晚<i></i>。”
“皇<i></i><i></i><i></i>保<i></i>龙<i></i>。”李盈盈笑<i></i>递给<i></i><i></i>杯茶，神色无异。
李依依<i></i>女侍带<i></i><i></i><i></i>，<i></i>见魏<i></i>良守<i></i><i></i>头，知道皇<i></i><i></i><i></i><i></i>头，只<i></i>没想<i></i>沈清鸣<i></i><i></i>。她<i></i><i></i><i></i>见<i></i>皇帝<i>ǹ</i>皇贵妃，沈清鸣<i></i><i></i>身见<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>坐<i></i>。
<i></i>李依依<i></i><i></i><i></i><i></i>瞬，李铮脸<i></i><i></i>笑意<i></i>淡<i></i><i></i><i></i>，眸<i></i><i></i>明显<i></i><i></i>丝厌烦，只<i></i>被很<i></i><i></i>隐藏，很难<i></i><i></i>。<i></i>轻轻蹙<i></i>眉头，“<i></i>既<i></i>病<i></i>，<i></i>该<i></i><i></i>养病，<i></i>么热<i></i><i></i>儿<i></i><i></i><i></i>做什么？”
感受<i></i><i></i>话语<i>⿺</i><i></i>丝责备，李依依<i></i><i>⿺</i>微愣，勉强笑<i></i>笑，“蒙姐姐宽宥，<i></i><i></i><i></i><i></i>直<i></i>曾<i></i>甘露宫请安，今儿<i></i>身<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，只<i></i>迟<i></i><i></i>，<i></i>请姐姐<i></i><i></i>见怪。”
李盈盈满<i></i>含笑，“无妨，妹妹<i></i>身<i></i><i></i>紧。”
桌<i></i><i></i>棋局被李铮弄乱，<i></i><i></i>没<i></i><i></i>思再<i></i>，见李依依没<i></i><i></i>走<i></i>意思，便<i></i>身告辞，“<i></i><i></i>聊<i></i>，朕先走<i></i>。”
<i></i><i></i><i></i>身恭送，沈清鸣<i></i><i></i><i></i>离<i></i><i></i>。
李铮才<i></i>甘露宫，见魏<i></i>良领<i></i><i></i>众女侍候<i></i><i></i>头，微<i></i><i></i>悦，“朕<i></i><i></i><i></i><i></i>回宫<i></i>，怎么<i></i><i></i><i></i><i></i>？”
“皇<i></i><i></i>哪<i></i>，微臣便<i></i><i></i>哪<i></i>，<i></i><i></i>公<i></i><i></i>意思。”魏<i></i>良笑道。
李铮却突<i></i>喝道：“公<i></i>公<i></i>，<i></i>底朕<i></i>皇帝，<i></i><i></i>她<i></i>皇帝？”
魏<i></i>良吓<i></i>慌忙<i></i>跪，垂首<i></i>语。
沈清鸣低低咳嗽<i></i>声，提醒道：“皇<i></i>，公<i></i><i></i><i></i>安排，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
李铮脸<i></i>露<i></i><i></i><i></i><i></i>，看<i></i>看魏<i></i>良，解释道：“朕<i></i>意思<i></i>，<i></i><i></i>必<i></i><i></i><i></i>按照公<i></i><i></i>意思做，<i></i>今朕已非昨<i></i><i></i>比，<i></i><i></i><i></i>必<i></i><i></i>刻刻跟<i></i>朕身边<i></i>。”
“<i></i>。”魏<i></i>良低低<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 Akashic 的《当波本捡到神明后》最快更新
第122章 第 122 章 免费阅读.[.aishu55.cc]
