第52章 第 52 章
作品:《认错白月光后她死遁了》 《认错白月光<i></i>她死遁<i></i>》最<i></i>章节 第52章 第 52 章
727
富察氏<i></i>边儿刚按<i></i>阿哥爷<i></i>吩咐，叮嘱<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i><i>€</i>话又<i></i><i></i><i></i>谨慎<i></i><i></i><i></i>，西边儿忽<i></i><i></i>信儿<i></i>——<i></i>阿哥<i></i><i></i>舅盛住，刚<i></i>旨<i></i><i></i>回京<i></i>，<i></i>惜却没<i></i><i></i>命，<i></i>没<i></i>解<i></i>叶尔羌办<i></i><i></i>臣<i></i>差<i></i>往回<i></i>呢，<i></i>死<i></i>西边儿<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>死，叫皇<i></i>给<i></i><i></i><i></i><i></i>场恩典，<i></i><i></i><i></i>泡影<i></i>，叫<i></i>无<i></i>叹息<i></i>声儿，<i></i><i></i><i></i><i></i>真没福气啊。
<i></i><i></i>信儿<i></i><i></i><i></i>，绵宁晚晌<i></i>没<i></i>，<i></i>己枯坐<i></i>书房半宿。
.
嘉庆<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>欢乐气氛笼罩整<i></i>京城。
今<i></i><i></i>明<i></i><i></i>连<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>喜<i></i><i></i>份，今<i></i><i></i><i></i><i></i>阿哥<i></i><i></i>婚、<i></i>阿哥<i></i>皇孙<i></i>诞<i></i>，<i></i>明<i></i>则<i></i>皇<i></i><i></i>五<i></i>岁整寿<i></i>。
皇<i></i>赶<i></i><i></i>己五<i></i>岁知<i></i>命<i>〾</i><i></i>，将儿孙<i>〾</i><i></i><i></i>办完，<i></i><i></i><i></i><i></i>叫<i></i>欣慰<i></i>已<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>宫<i></i><i></i>完<i></i>初<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>挪<i></i>圆明园<i></i>，<i></i>圆明园<i></i>贺元宵。
<i></i><i></i><i></i>皇<i></i><i></i>眷<i></i>随<i></i><i></i><i></i>挪<i></i><i></i><i></i>，唯<i></i><i></i>阿哥福晋舒舒<i></i>“病<i></i>”，<i></i>宜挪<i></i>，<i></i>便<i></i>留<i></i>宫<i></i>。
<i></i><i></i>阿哥绵恺<i></i>婚礼<i></i><i></i><i></i>六<i></i>，故此皇<i></i><i></i>廿廿<i></i>留<i></i>圆明园，绵宁先<i></i>回宫，尽长兄<i>〾</i>责，先<i></i>打<i></i>。
绵宁回宫，<i></i><i></i>色已晚，便并未先<i></i>绵恺<i></i>边<i></i>，<i></i><i></i>直接先回<i></i><i></i>己<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>居<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>，此<i></i>静悄悄<i></i>，富察氏她<i></i><i></i>已<i></i><i></i><i></i>圆明园，<i></i><i>⿺</i><i></i>除<i></i>门口<i></i>太监值房<i></i><i></i>太监看门儿<i>〾</i><i></i>，空院<i></i><i></i><i></i>只<i></i><i></i><i></i>管灯火<i></i><i></i><i></i><i></i>婆<i></i><i></i>。
此<i></i><i></i>，<i></i><i></i>舒舒房<i></i><i></i><i></i>。
绵宁眯眼看<i></i>看<i></i>房，<i></i>院<i></i><i></i>，唯<i></i>她<i></i>房<i></i>灯火通明。<i></i><i></i>她<i></i>位<i></i>宣示，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候儿，<i></i>倒呈<i></i><i></i><i></i>股<i></i><i></i>孤零零，叫<i></i>瞧<i></i><i></i><i></i>强装<i></i><i></i><i></i>煊赫<i></i>。
<i></i><i></i>喜欢<i></i><i></i>感觉。
“阿哥爷回<i></i><i></i>？奴才请阿哥爷<i></i>安！”舒舒廊<i></i><i></i><i></i>女瞧见<i></i>，忙<i></i>声叫<i></i><i></i>声儿，<i></i><i></i>给<i></i>头通风报信儿呢。
绵宁摆摆手，“<i></i><i></i><i></i>吧。”
几<i></i>女<i></i>怔<i></i>怔，<i></i>想难道<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>她<i></i>伺候完<i></i>再走么？
<i></i><i></i>看阿哥爷<i></i><i></i>脸<i></i>风霜，女<i></i><i></i>便<i></i><i></i>没敢<i>€</i>话，<i></i>便赶紧<i></i><i></i>礼退<i></i><i></i><i></i>。
舒舒<i></i><i></i>儿意<i></i>，她见<i></i>绵宁，<i></i><i></i>终究<i></i><i></i><i></i>兴<i></i>。毕竟<i></i>么<i></i>空院<i></i>，又<i></i><i></i><i></i>月<i></i>寒夜<i></i>，听<i></i>宫<i></i>远远近近<i></i>炮仗声，她<i></i>己又何尝<i></i>凄凉呢？
今儿<i></i>阿哥爷竟<i></i>回<i></i><i></i>，<i></i><i></i>院<i></i><i></i>并没<i></i>旁<i></i><i></i>，<i></i>至少今晚，或者<i>€</i>至少眼<i></i>，阿哥爷<i></i>她<i></i><i></i><i></i>儿<i></i>。
虽<i>€</i>她知道阿哥爷<i></i>她<i></i>情<i></i>已<i></i><i></i>越<i></i>没<i></i>儿挽回<i></i>，但<i></i>……便只<i></i><i></i>今晚<i></i><i></i>，<i></i><i></i>单独<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>依旧<i></i>她梦寐<i></i>求<i></i>啊。
她按<i></i><i></i><i></i><i></i>欢喜，端庄<i></i><i></i>身，“阿哥爷怎回<i></i><i></i>？<i></i><i></i>候儿，圆明园<i></i><i></i><i></i>乐园<i></i>戏台，<i></i><i></i><i></i>该<i></i><i></i>唱<i></i>戏么？<i></i><i></i>万树园<i></i>边儿，焰火<i></i>该放<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i>热闹<i></i><i></i>候儿哪，阿哥爷孤身<i></i><i></i>披风戴雪<i></i>骑马回<i></i>，难道<i></i><i></i><i></i>陪陪妾身呀？”
她<i></i>己<i>€</i>完，她<i></i>己<i></i><i></i>忍<i></i>住<i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i>儿：她<i></i><i></i>知道她怎么明明<i></i><i></i><i></i><i></i>兴<i></i>，却<i></i><i></i><i></i>张嘴<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>话<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>此吧？怎么<i></i>改<i></i><i></i><i></i>。总归<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>委屈求<i></i>，便<i></i>什么<i></i>兴<i></i><i></i><i></i>兴<i></i>，总<i></i>叫<i></i><i></i>知道<i></i><i></i>，没<i></i><i></i><i></i>己扛<i></i><i></i>。
舒舒话<i></i><i></i><i></i>刺儿，绵宁<i></i><i></i>听<i></i><i></i><i></i>，<i></i>早<i></i>习惯<i></i>。
若<i></i><i></i><i></i>，<i></i>听见<i></i>，<i></i><i></i>未免<i></i><i></i><i></i><i></i>恼火<i></i>，<i></i><i></i>今儿，<i></i>倒<i></i><i></i>气<i></i>。甚至，<i></i><i></i><i></i>轻松<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>倒带<i></i><i></i>玩味<i></i>笑，凝<i></i>她<i></i>眼睛，“福晋<i></i><i></i>么<i></i>想见<i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>世夫妻，岂<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>怨<i></i>。”
舒舒扭<i></i>头<i></i>，望向窗<i></i>。她目光<i></i>及<i></i><i></i>向，<i></i><i></i>星楼<i></i><i></i>居。她便忍<i></i>住冷笑道，“阿哥爷<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>怨<i></i><i></i>。”
绵宁<i></i>笑意更<i></i><i></i>深，“<i></i>知道<i></i>每<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>儿，<i></i>情总<i></i>最<i></i><i></i>。便<i></i>没<i></i>儿，<i></i><i></i>找<i></i><i></i>儿<i></i><i></i>吵<i></i>吵，才<i></i>将<i></i><i></i><i></i>口气给泄<i></i>。”
舒舒霍<i></i>转回头<i></i>，“阿哥爷<i></i><i></i>什么意思？<i></i>又想<i>€</i><i></i>没<i></i>儿找<i></i>儿？”
“<i></i>阿哥爷既<i></i>知道<i></i><i></i><i></i><i></i>，又何苦<i></i><i></i>房<i></i><i></i>？<i></i><i></i><i></i>‘病<i></i>’，<i></i><i></i>阿哥爷身边<i></i>入<i></i><i></i>缺<i></i>陪<i></i>，阿哥爷<i></i>回<i></i><i></i><i></i>！”
绵宁却仿佛压根儿<i></i>没听见舒舒<i></i><i>€</i>什么，<i></i>只依旧顺<i></i><i></i><i></i>己<i></i>话茬儿<i>€</i>，“……<i></i><i></i>岳父<i></i><i></i><i></i>根儿底<i></i>溘逝<i></i>，故此每<i></i><i></i><i></i>，旁<i></i><i></i><i></i>喜气洋洋，<i></i><i></i><i></i>福晋<i></i><i></i><i></i><i></i>却<i></i>忧愁愤恨。”
“<i></i><i></i>啊，岳父溘逝<i></i><i></i>么<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>死<i></i><i></i><i></i><i></i>明<i></i>白<i></i>，<i></i><i></i>今<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>郁结<i></i>，<i></i><i></i>身康<i></i>健<i></i>岳父，<i></i>怎么忽<i></i><i></i>溘逝<i></i>呢？<i></i>且竟<i></i><i></i>死<i></i><i></i><i></i>根儿底<i></i>，<i></i>歹连<i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i><i></i>。”
舒舒已<i></i><i>€</i><i></i><i></i>话<i></i>，扭头死死盯住绵宁<i></i>。
绵宁却放松<i></i>叹<i></i>口气道，“<i></i>知道，<i></i>算查<i></i><i></i>什
么<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>却<i></i>已<i></i>安排<i></i>仇<i></i><i></i>恨。<i></i>仅<i></i><i></i>件<i></i>儿，<i></i>世<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>儿，但凡<i></i>找<i></i><i></i>答案<i></i>，<i></i><i></i><i></i>凭<i></i><i></i>己<i></i><i></i>负，<i></i>己<i></i>认<i></i><i></i><i></i><i></i>答案<i></i>，安排<i></i><i></i><i></i><i></i>仇<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>觉<i></i><i></i><i></i>儿<i></i>错，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己太<i></i><i></i>信，<i></i><i></i>信<i></i><i></i>己<i></i>想<i></i><i></i>切<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>、<i></i>永远<i></i><i></i><i></i>失误。<i></i><i></i><i></i>，若<i></i><i></i>敢质疑<i></i><i></i>认<i></i>，<i></i>便<i></i>将<i></i><i></i>跟<i></i><i></i>己选<i></i><i></i>仇<i></i><i></i><i></i><i></i>恨。”
“<i>€</i><i></i>底，<i></i><i></i><i></i><i></i>容<i></i>给<i></i><i></i><i></i>真<i></i><i></i>答案，<i></i>则<i></i><i></i><i></i>容<i></i><i></i>挑战<i></i><i></i><i></i>信——<i></i><i></i><i></i>己<i></i>认<i></i>，才<i></i><i></i><i></i><i></i><i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>做<i></i>最<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
绵宁<i>€</i><i></i>，忍<i></i>住抿嘴<i></i>乐，“<i></i>真别<i>€</i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>钮祜禄氏弘毅公<i></i><i></i>嫡系格格该<i></i><i></i>模<i></i>儿。<i></i>像狼<i></i><i></i><i></i>信<i></i>孤僻，<i></i>容挑战。”
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>适<i></i><i></i><i></i><i></i>母<i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>母<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>般<i></i><i></i><i></i>什么幺蛾<i></i>，<i></i>让男<i></i><i></i><i></i>头安<i></i>省<i></i>儿——若<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i>，<i></i><i></i>汗玛<i></i><i></i>汗阿玛<i></i><i></i>挑<i>⿺</i><i></i><i></i>，<i></i>真<i></i>选<i></i><i></i><i></i>，<i></i>确<i></i><i></i><i></i>良苦。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>位毕竟总归想<i></i><i></i>，<i></i><i>ǹ</i><i></i>却<i></i><i></i><i></i>没<i></i>真真<i></i><i></i><i></i><i></i>条<i></i><i></i>……”
舒舒<i></i>颤，绵宁眼<i>⿺</i>追<i></i>涌<i></i><i></i>凉意，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>笑意却<i></i>倒越<i></i><i></i>浓<i></i>。
“<i></i><i></i>没<i></i>儿跟<i></i><i></i>男<i></i><i></i>条<i></i><i></i><i></i>母，便<i></i>再<i></i>狼<i></i>，便再<i></i>驭<i></i><i></i><i></i>……又<i></i>何<i></i>啊？甚至<i></i><i></i>久<i></i>，<i></i><i></i>母<i></i>倒<i></i>将精神头儿<i></i>转<i></i>跟<i></i>己男<i></i>争斗<i></i><i></i>，甚至<i></i><i></i><i></i>仅<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，连她男<i></i><i></i><i></i><i></i>听她<i></i>，<i></i>她俯首帖耳<i></i><i></i><i></i>。”
舒舒终<i></i>打熬<i></i>住，眼角已<i></i>迸<i></i>泪花儿<i></i>，“阿哥爷<i></i>算什么话？！<i></i><i></i>跟阿哥爷<i></i>条<i></i>？<i></i><i></i>跟阿哥爷<i></i>条<i></i><i></i>话，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>苦<i></i>孤诣，<i></i><i></i><i></i>帮谁<i></i>争夺储君<i></i>位？”
“明明朝野<i></i><i></i><i></i>知道<i></i>今皇<i></i>娘娘<i></i>卯足<i></i>劲儿，想<i></i>扶<i></i><i></i>阿哥，<i>ǹ</i>阿哥爷<i></i>争<i></i><i></i>储位呢！<i></i><i></i>阿哥爷偏偏非<i></i>卖<i></i><i></i>儿<i></i><i></i><i></i>，非<i></i><i></i>赚<i></i>孝<i></i><i></i>门<i></i>，故此<i>ǹ</i>皇<i></i>娘娘非<i></i>演<i></i><i></i><i></i><i></i>母<i></i>情深啊——甚至，阿哥爷<i></i>非<i></i>超<i></i><i></i>阿哥<i></i><i></i>阿哥<i></i>，<i></i>皇<i></i>娘娘跟<i></i>比<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>儿<i></i><i></i>孝顺呢！”
“阿哥爷既<i></i>此，皇<i></i>又<i></i>何肯放<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>五<i></i><i></i>便<i></i>阿哥爷<i></i><i></i>递<i></i>句<i></i>话儿，阿哥爷每回<i></i><i></i>想<i></i><i></i>想，<i></i>便言听计<i></i>……便<i></i><i></i>回辉<i></i><i></i>拉氏抢先<i></i><i></i>阿哥爷<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>皇<i></i>娘娘授意<i></i>？”
绵宁听<i></i>舒舒<i>€</i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>微微皱<i></i>皱眉。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>忍住<i></i>，并未张
口<i></i>辩。
见绵宁<i></i>此，舒舒<i></i><i></i><i></i>更<i></i><i></i>底，<i></i><i></i>却<i></i>更<i></i><i></i>寒<i></i>。
“……阿哥爷<i></i>跟皇<i></i>娘娘做戏，阿哥爷<i></i><i></i>皇<i></i>娘娘言听计<i></i>，<i></i>难道咱<i></i><i></i><i></i>真<i></i>万<i></i><i></i>只<i></i>俯首帖耳？<i></i>，咱<i></i><i></i>怎么护<i></i>咱<i></i><i></i>己，<i></i>怎么防范<i></i>皇<i></i>娘娘<i></i>她<i></i>儿<i></i><i></i><i></i>？！”
“<i></i>像<i></i>戏台<i></i><i></i>演<i></i>似<i></i>，<i></i>世<i></i><i></i><i></i>唱红脸，<i></i><i></i><i></i><i></i>唱白脸<i></i>帮衬<i></i>。<i></i>咱<i></i><i></i><i></i>，既<i></i>阿哥爷选<i></i><i></i>唱<i></i>红脸，便<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>唱<i></i>白脸，扮<i></i>恶<i></i><i></i>吧？”
“<i></i>知道，<i></i><i></i><i></i>指望谁呢，<i></i>唯<i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i>。皇<i></i>娘娘<i></i>边儿但凡<i></i><i></i>阿哥爷<i></i>利<i></i>，阿哥爷<i></i>己唯唯诺诺<i></i>，<i></i><i></i><i></i>却<i></i>站<i></i><i></i>，每件<i></i>每<i></i>字儿<i></i>替阿哥爷争，<i></i>容<i></i>她仗<i></i>她<i></i><i>⿺</i>宫、<i></i>长辈，<i></i><i></i>任意将阿哥爷<i></i>给揉圆搓扁<i></i><i></i>！”
舒舒<i>€</i><i></i>乐<i></i><i></i>，她抬手抹<i></i><i></i>眼角<i></i>泪花，“<i></i>便<i></i><i></i>么维护阿哥爷，比维护<i></i><i></i>己<i></i>更<i></i><i></i>，<i></i><i></i>却终究换<i></i>什么呀？<i></i>换<i></i><i></i>竟<i></i><i></i>阿哥爷隔<i></i>差五<i></i><i></i><i>€</i><i></i>，跟阿哥爷<i></i><i></i><i></i><i></i>条<i></i>……”
“<i></i><i></i>倒<i></i><i></i>问阿哥爷<i></i>句，<i></i>做<i></i><i></i>，若<i></i><i></i><i></i><i></i>阿哥爷<i></i><i></i>话，<i></i>又<i></i><i></i><i></i>谁？<i></i>难道<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己么？<i></i><i></i><i></i>妇<i></i>，<i></i>争<i></i><i></i>么<i></i>，<i></i><i></i><i></i>己<i></i><i>€</i>，<i></i>任何<i></i>意<i></i>么？”
“再<i>€</i><i></i>，<i></i>又<i></i>没<i></i>孩<i></i>，<i></i>争<i></i><i></i><i></i>，难道<i></i>给<i></i>己<i></i>孩<i></i>预备<i></i><i></i>？”
“又或者，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>母<i></i><i></i>怎<i></i>？<i></i>今<i></i>阿玛<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>弟弟<i></i>纪<i></i><i></i>，便<i></i>承袭<i></i>爵位，却<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>宗<i></i>果毅公，<i></i>只<i></i><i></i><i></i>伯父留<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>爵罢<i></i>……<i></i>母<i></i><i></i><i></i>切<i></i>已<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>怎么<i></i>？”
舒舒<i></i><i></i><i></i>话，饱含怨怒，却<i></i>依旧<i></i>留<i></i><i></i>白<i></i>底<i></i>。绵宁依旧含笑听<i></i>，毫无触<i></i>。
<i></i><i></i>话终究<i></i><i></i><i></i><i>€</i>，早已<i></i><i></i><i></i>鲜<i></i>，<i></i>算舒舒<i></i>己<i></i><i></i>么想<i></i>，<i></i><i></i><i></i>么做<i></i>，<i></i><i></i>……<i></i><i></i><i></i><i>€</i>，<i></i>真<i></i>半<i></i>儿<i></i><i></i>没<i></i>，<i></i>倒给<i></i>添<i></i>许<i></i><i></i>麻烦<i></i>。
<i></i><i></i>她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>计谋，<i></i><i></i>她觉<i></i>别<i></i><i></i>看<i></i>穿<i></i><i></i>戏，<i></i>则压根儿<i></i>没维持<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>旦败露<i>〾</i><i></i>，<i></i>倒<i></i><i></i><i></i>替她找补……她给<i></i>带<i></i><i></i>助益，早已随<i></i>她阿玛布彦达赉<i></i>死<i></i>，<i></i><i></i>剩无几<i></i>；甚至，她给<i></i>带<i></i><i></i>麻烦，早已<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>助益<i></i><i></i>。
想<i></i><i></i>儿，绵宁便又笑<i></i>，笑<i></i>更<i></i>灿烂，“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>想知道岳父<i></i>**<i></i>么？<i></i><i></i>，<i></i><i></i>已<i></i><i></i><i></i><i></i>几<i></i><i></i>，且<i></i>已<i></i><i></i><i></i><i></i>认<i></i><i></i><i></i><i></i>仇<i></i><i></i>，<i></i>便<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>再追问<i></i>？”
舒舒惊
愕<i></i>望住绵宁，“怎么，听<i></i>阿哥爷<i></i>意思，仿佛阿哥爷倒<i></i><i></i><i></i><i></i>儿，<i></i><i></i>颇<i></i><i></i><i></i>儿？”
绵宁罕见<i></i>露<i></i>鬼道<i></i><i></i>笑，“嗯，毕竟<i></i>老<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>阿玛，<i></i><i></i><i></i>岳父。既<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>身份，<i></i>老<i></i><i></i><i></i><i></i>切<i></i><i></i><i></i><i>ǹ</i><i></i><i></i><i></i>瓜葛，<i></i><i></i><i></i>何<i></i><i></i>留神<i></i>老<i></i><i></i><i></i>呢？”
舒舒<i></i><i></i><i></i><i></i>怔，眯<i></i>眼<i></i>打<i></i><i></i>眼<i></i><i></i>阿哥爷。
<i></i><i></i>陌<i></i>啊，陌<i></i><i></i>仿佛完<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>伴<i></i>夫妻。又或者<i>€</i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>陌<i></i>，<i></i><i></i><i></i>此<i></i><i></i><i></i><i></i>诡异神色太<i></i>陌<i></i>。
<i></i>阿哥<i></i><i></i><i></i>眼<i></i><i></i><i></i>象<i></i>向<i></i>什么<i></i><i></i>？勤奋、持<i></i>、隐忍、孝顺……<i></i><i></i><i></i><i></i>，怎么<i></i>露<i></i><i></i><i></i><i></i>笑容<i></i>？
“既<i></i>阿哥爷知道，<i></i>何阿哥爷<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>告诉<i></i>？”舒舒几乎<i></i>吼<i></i><i></i><i></i>。
绵宁耸耸肩，“<i></i><i></i><i></i><i></i>没追<i></i>问<i></i>？<i></i>早<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i>算盘，凭<i></i><i></i><i></i>负，<i></i>认<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，又岂<i></i><i></i><i></i>改<i></i>？故此<i></i>又何苦<i>€</i>？<i>€</i><i></i><i></i>，非但解<i></i><i></i><i></i><i></i><i>⿺</i><i></i>疑惑，<i></i>倒又<i></i>惹<i></i><i></i><i>ǹ</i><i></i><i></i><i></i>场<i></i>吵……便<i></i><i></i><i></i>烦，<i></i><i></i>烦<i></i>。”
绵宁转<i></i>转拇指<i></i><i></i>扳指儿，<i></i>向清癯<i></i>脸，<i></i>灯影<i></i>夜色<i></i><i></i>割<i>〾</i><i></i>，越<i></i><i></i>显<i></i>几<i></i>寒峻<i></i>凉薄<i></i>。
舒舒只觉<i></i>己<i></i><i></i>几口气儿<i></i>梗住<i></i>，<i></i>卡<i></i>嗓<i></i>眼儿<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>今<i></i>阿哥爷又<i></i>何想<i>€</i><i></i>？阿哥爷今儿<i></i><i></i>烦<i></i><i>ǹ</i>阿哥爷<i></i>吵<i></i>场<i></i>么？”
绵宁听<i></i>，仿佛觉<i></i><i></i>趣儿，竟又启唇轻笑，“福晋，<i></i>难道<i></i>知道么，<i></i><i></i>忍耐总<i></i><i></i><i></i>限<i></i>。<i></i><i></i>旦超<i></i><i></i><i></i>限<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>忍<i></i>；<i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i>，<i></i><i></i>倒<i></i>觉<i></i><i></i>气，甚至<i></i>觉<i></i><i></i>趣儿<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>乎<i></i><i></i>，<i></i>看她<i>ǹ</i><i></i>吵，<i></i><i></i>跟<i></i><i></i><i></i><i></i>气；<i></i>若<i></i><i></i>看<i></i><i></i>，<i></i><i></i>乎<i></i>，<i></i>么看她<i></i><i></i>眼<i></i>吹胡<i></i>瞪眼睛<i></i>，<i></i><i></i><i></i>倒<i></i><i></i>气<i></i>，<i></i><i></i>像看<i></i>戏台<i></i><i></i><i></i>戏<i></i>演戏似<i></i>，只剩<i></i><i></i>趣儿<i></i>。”
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 九祥锦 的《认错白月光后她死遁了》最快更新
第52章 第 52 章 免费阅读.[www.aishu55.cc]
