第67章 别瞎掺和啊
作品:《团宠反派亲闺女[穿书]》 见<i></i>叶承再杀半圣，已<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>准备，但依<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>震撼。
“<i></i>怎么<i></i><i></i>！”
杨<i></i><i></i>见<i></i>此幕，脸色瞬<i></i>变<i></i>雪白，<i></i>丧考妣，<i></i>断<i></i><i></i>退。
<i></i>位半圣<i></i>元婴冲<i></i>，想<i></i>逃遁，另<i></i><i></i>道剑芒落<i></i>，将<i></i>击散。
另<i></i><i></i>位半圣浑身震颤，瞪圆<i></i>眼睛，几乎吓破<i></i>胆，<i></i>做梦<i></i>想<i></i><i></i>，<i></i>位元婴初期<i></i>修士，竟<i></i><i></i>够<i></i>此轻易**半圣，几乎无<i></i>抗<i>〾</i><i></i>。
“<i></i><i></i>底<i></i><i></i><i></i>鬼……”
<i></i>位半圣颤声问道。
但<i></i>待<i></i><i></i><i></i>，却<i></i><i></i>道剑芒斩<i></i>，将<i></i>肉身斩<i></i><i></i>半，顺带<i></i>连<i></i>眉<i></i><i></i>灵台，丹田<i>〾</i><i></i><i></i>元婴，<i></i>剑灭杀。
<i></i><i></i>切看<i></i><i></i>，轻描淡写，似乎根<i></i><i></i>费<i></i>，<i></i>位半圣<i></i>级<i></i>强者，<i></i><i></i><i></i><i></i>般半圣，无限接近<i></i>真<i></i><i></i>圣<i></i>，只差<i></i>最<i></i><i></i>步雷劫，即<i></i><i></i>圣，但<i></i><i></i><i></i>几招<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>被叶承斩掉<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>真<i></i>。
斩杀<i></i>位半圣<i></i>，斩婴剑<i></i><i></i>飞回，没入叶承<i></i><i></i>。
<i></i>道凌冽<i></i>寒芒扫<i></i>，叶承朝<i></i>杨<i></i><i></i>看<i></i>。
杨<i></i><i></i>浑身<i></i>颤，<i></i>芒<i></i>背，浑身忍<i></i>住<i></i>颤抖，手脚<i></i><i></i>受控<i>⿸</i>，<i></i><i></i>张俊俏<i></i>脸庞，此刻变<i></i>铁青，玉折扇掉<i></i><i></i><i></i><i></i>。
‘糟<i></i>，叶丹宗<i></i><i></i><i></i>杀杨<i></i><i></i>？’
金玄<i></i><i></i>惊失色，叶承杀<i></i><i></i>位半圣，<i></i><i></i>回旋<i></i>余<i></i>，若叶承杀<i></i>杨<i></i><i></i>，<i></i>跟捅破<i></i><i></i>没什么<i></i><i></i>，<i></i>许连<i></i><i></i><i></i>受<i></i>波及。
“叶丹宗，请别杀此<i></i>……<i></i>名<i></i>杨<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>辰星域，<i></i>父<i></i>乃<i></i><i></i>位<i></i>阶丹宗，<i></i>仙珍阁<i></i>，势<i></i>极<i></i>……连老阁<i></i><i></i>给<i></i><i></i><i></i>薄<i></i>，<i></i>若杀<i></i><i></i><i></i><i></i><i>ǹ</i>整<i></i>仙珍阁<i></i>敌啊！”金玄<i></i><i></i>惊肉跳道。
杨<i></i><i></i>听此，<i></i><i>⿺</i>顿<i></i>感觉稍<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，忙<i></i>头<i></i>迭道：“叶丹宗，刚才<i></i><i></i>错<i></i>，<i></i>向您道歉！请您别杀<i></i>，今<i></i><i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>负责！”
杨<i></i><i></i><i>€</i>此话<i></i><i></i>候，双眸<i>⿺</i>满<i></i>惊恐<i></i>神色。纵<i></i><i></i>此，但<i></i>眼底深处，却闪<i></i><i></i><i></i>丝<i></i>易察觉<i></i>杀意。
‘今<i></i><i></i>耻辱，怎<i></i>忘记？怎<i></i>忘记！待<i></i>回<i></i><i></i>辰星域，<i></i><i>ǹ</i><i></i><i></i>死<i></i>休！’
<i></i><i></i>丝杀意，虽<i></i>微<i></i><i></i>闻，被杨<i></i><i></i>隐藏<i></i>很<i></i>。但叶承<i></i>神识何<i></i>敏锐，哪怕别<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>丝怨气，<i></i><i></i><i></i>感悟<i></i>，更<i></i>况<i></i>杀意呢？
突<i></i>。
“<i></i>想杀<i></i>？”叶承看向杨<i></i><i></i>，似笑非笑道。
“没……没<i></i>！”
杨<i></i><i></i>被吓<i></i><i></i>跳
<div class="content" id="content1">
