第46章 自黑的二哥
作品:《团宠反派亲闺女[穿书]》 <i></i><i></i>身<i></i>，拖<i></i><i></i>道灰暗<i></i>影<i></i>。
“<i></i>既<i></i>已<i></i>嫁入太<i></i>府，<i></i>再<i></i>没想<i></i>离<i></i>......”
燕昭<i></i>垂<i></i>目光，看<i></i><i></i><i></i>终究<i></i><i></i>恐惧<i></i>。
“<i></i><i></i>.....”又<i></i><i></i>声转折，燕昭抬头望向太<i></i>侧妃，身<i></i><i></i>挑<i></i>男<i></i>轻轻<i></i>笑，“既<i></i>殿<i></i>恩惠，臣侍便替<i></i><i></i>弟弟<i></i>谢<i></i>殿<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>走！”
“<i></i><i></i><i></i>走！”
几声低低<i></i>哭泣声响<i></i>，身<i></i><i></i>挑<i></i>男<i></i><i></i><i></i>声色<i></i>拂<i></i>胳膊<i></i>拽<i></i><i></i>几只手，转<i></i>头无奈<i>€</i>道。
“<i></i><i></i>留<i></i><i></i>儿做什么，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>段<i></i>没<i></i>离<i></i><i></i>道<i></i>，但<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>.....！”
<i></i><i></i>声音想<i></i>再劝，燕昭<i></i>摆手，冷淡<i></i>声音止住<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“太<i></i>府<i></i>今虽<i></i>落魄，但再养几<i></i><i></i><i></i><i></i>养<i></i><i></i><i></i>，<i></i>愿意离<i></i><i></i><i></i>依旧<i></i><i></i>继续<i></i><i></i>太<i></i>妾。”
原<i></i><i></i>恋恋<i></i>舍<i></i>少<i></i>，<i></i><i></i><i></i>僵，<i></i><i></i>袖<i></i>胡乱擦<i></i>擦眼角<i></i>泪<i></i>，拿<i></i><i></i>离书走<i></i>太<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>燕昭盖<i></i><i></i>印<i>〾</i><i></i>，头<i></i><i></i>回<i></i>往太<i></i>府<i></i>跑<i></i>。
“雪哥哥！<i></i><i></i><i></i>常<i></i><i></i>看<i></i><i></i>！”
<i></i><i></i>声音远远<i></i>传<i></i><i></i><i></i>，原<i></i>几<i></i><i></i><i></i><i></i>摇<i></i>少<i></i><i></i><i></i><i></i>狠<i></i>，边哭边走<i></i>。
“呜呜呜呜....哥哥<i></i>走<i></i>。”
“雪哥哥<i></i>照顾<i></i><i></i>己。”
原<i></i>“<i></i>满<i></i>患”<i></i>府邸顿<i></i>只剩<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
李嬷嬷<i></i><i></i>翼翼<i></i>瞧<i></i><i></i>名<i></i><i></i>，<i></i>口询问道。
“需<i></i>奴婢再<i></i>叫郎<i>⿺</i><i></i>吗？”
身<i></i><i></i>挑<i></i>男<i></i>淡笑<i></i>摇头，“<i></i>必<i></i>，<i></i><i></i>儿<i></i><i></i><i></i>太<i></i><i></i>宫<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>早<i></i>，嬷嬷先<i></i><i></i><i></i>安排<i></i><i></i><i></i>吧。”
燕昭<i></i><i></i><i></i>颔，李嬷嬷见<i></i><i></i>竟<i></i>意<i></i><i></i><i></i>处融洽，<i></i><i></i>惊讶，随即拂身简单<i></i><i></i><i></i>礼<i></i><i></i>离<i></i><i></i>太<i></i>府。
燕昭神色莫测<i></i>望<i></i>男<i></i>，问道：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>宫？”
男<i></i>神色<i></i>常<i></i><i>€</i>道：“<i></i><i></i>，殿<i></i>该<i></i><i></i>想<i></i><i></i><i></i><i></i>留<i></i>府<i></i>？<i></i><i></i>刚被火烧<i></i>，谁知道晚<i></i><i></i><i></i><i></i>闹鬼，臣侍最怕<i></i><i></i>东西<i></i>。”
<i></i>嘴<i></i><i>€</i><i></i>怕，神情<i></i>没半<i></i>怕<i></i>意思。
燕昭哂笑道：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>住<i></i>边<i></i>客栈。”
男<i></i>纤长<i></i>睫毛轻<i></i><i></i>见<i></i>眨<i></i><i></i><i></i><i></i>，感慨道：“殿<i></i><i></i>真<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>怜香惜玉。”
燕昭<i></i>眼皮跳<i></i>跳，<i></i>道：<i></i>既非香又非玉，何<i></i>怜字<i></i><i>€</i>？
<div class="content" id="content1">
