第29章 谁的小孙女！
作品:《团宠反派亲闺女[穿书]》 《团宠<i></i>派<i></i>闺女[穿书]》最<i></i>章节 第29章 谁<i></i><i></i>孙女！
顾宁禧手<i></i>端<i></i><i></i><i></i>白瓷兔<i></i>碗，匆匆<i></i>跑<i></i>诩渺<i></i><i></i>，额头<i></i>沁<i></i><i></i>层薄汗。
“<i></i><i></i>启城最<i></i>吃<i></i>玫瑰冰酪，<i></i>气热，解解暑气。”
顾宁禧虽<i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i>，但<i></i>诩渺<i></i>炎热<i></i><i></i>气<i></i>，泰<i></i><i></i>若，汗<i></i><i></i><i></i><i></i>滴，<i>ǹ</i>顾宁禧<i></i>比，<i></i>倒更像<i></i>需<i></i>解暑<i></i><i></i>。
诩渺眉目含笑，接<i></i>顾宁禧手<i>⿺</i><i></i>冰酪，吃<i></i><i></i>口。
冰酪沁凉，夹带<i></i>幽香<i></i>玫瑰香气，<i></i>口<i></i><i></i>，驱散<i></i>夏<i></i><i></i><i></i>燥，令<i></i><i></i>旷神怡。
顾宁禧满眼期待：“<i></i>何？<i></i><i></i><i></i>吃？”
诩渺<i></i><i></i>头。
顾宁禧长呼<i></i>口气，似<i></i>紧张<i></i><i></i>终<i></i><i></i><i></i>缓。<i></i><i></i><i></i>么<i></i>担<i></i>诩渺<i></i><i></i>吃，<i></i><i></i><i></i>吃冰酪吃<i></i>少，只知道<i></i><i></i>店<i></i>启城最<i></i>吃<i></i>冰酪<i></i>，深受姑娘孩童喜<i></i>。<i></i>跑<i></i>店<i></i>，<i></i><i></i><i></i>冰酪<i></i><i></i><i></i>口味，看<i></i><i></i>眼花缭乱，最<i></i>只<i></i>问店<i></i>哪<i></i>口味深受<i></i>众喜<i></i>，才买<i></i><i></i>玫瑰冰酪。
诩渺被顾宁禧略显笨拙<i></i>模<i></i>逗笑。
诩渺<i></i>嫣<i></i><i></i>笑，惊艳<i></i>顾宁禧<i></i><i></i>周围观<i></i><i></i>，皆被诩渺<i></i>笑迷<i></i><i></i>花灿烂。
顾宁禧意识<i></i><i></i>己<i></i><i></i>失态，赶忙抽回思绪，轻咳<i></i>神<i></i>掩饰尴尬：“诩渺姑娘<i></i><i></i><i></i>何<i></i>笑？”
诩渺收回笑容，目光变<i></i>悠远深沉，似<i></i>陷入回忆：“<i></i><i></i><i></i>位故<i></i><i>ǹ</i><i></i>长<i></i><i></i><i></i><i></i>似。”
顾宁禧恍<i></i>：“<i></i><i></i><i></i><i></i>······”
诩渺垂头苦笑：“<i></i><i></i><i></i>错认称<i></i>。”
顾宁禧握<i></i>伞柄<i></i>手<i></i><i></i><i></i>紧<i></i>紧，<i></i><i>⿺</i>顿<i></i>觉<i></i><i></i><i></i>滋味：“<i></i>位故<i></i>，<i></i>诩渺姑娘<i></i><i>€</i>很<i></i><i></i>？”
诩渺沉思<i></i><i></i>，摇摇头：“只<i></i><i></i><i></i>普通<i></i>故<i></i>。”
顾宁禧见诩渺神情透<i></i>淡淡<i></i>哀伤，便知诩渺<i>€</i><i></i><i></i>谎话。
<i></i><i></i>奇诩渺<i></i><i></i>位故<i></i><i>〾</i><i></i><i></i><i></i><i></i>何<i></i>，让诩渺压抑<i></i><i></i><i></i><i></i>痛苦，故<i></i>轻松轻描淡写<i></i><i>€</i><i></i>‘只<i></i><i></i><i></i>普通<i></i>故<i></i>’<i></i>话。
顾宁禧道：“<i></i><i></i><i></i><i></i>诩渺<i></i>顾某<i></i><i></i><i></i>，<i></i>像<i></i>······普通<i></i>故<i></i>。”
诩渺捧<i></i>装<i></i>冰酪<i></i>兔<i></i>瓷碗，缓步走<i></i>街<i></i>：“<i></i>做<i></i>伤害<i></i><i></i>欺骗<i></i><i></i><i></i>情。”
顾宁禧诧异，顿<i></i>又觉<i></i><i></i><i></i>意思，<i></i><i></i>急，无意<i></i>将诩渺推向<i></i>愿回忆<i></i><i></i><i></i>。
诩渺见顾宁禧<i></i><i></i><i></i>知<i></i>措，道：“<i></i>直<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>敢<i></i>信，除<i></i>双<i></i><i></i>，竟<i></i><i></i>此<i></i>像<i></i><i></i><i></i>。”
<div class="content" id="content1">
