第34章 第 34 章
作品:《最强们的带崽日常》 《最强<i></i><i></i>带崽<i></i>常》最<i></i>章节 第34章 第 34 章
苏弘才<i></i><i></i><i></i>，但<i></i>看<i></i><i></i>头六臂<i></i><i></i><i></i>字<i></i>，<i></i>急忙附<i></i>，“<i></i>，<i></i>，除<i></i>哪吒，没<i></i><i></i><i></i><i></i>头六臂<i></i>。”
“歌儿，<i></i><i></i>爹爹<i></i>愿意让<i></i><i></i>，毕竟，<i></i><i></i><i></i><i></i>女孩<i></i>，抛头『露』<i></i>，<i></i><i></i>极<i></i>适<i></i><i></i>。”苏<i></i>晨摇头道，<i></i><i></i><i></i>担<i></i><i></i>己<i></i><i></i>养女，毕竟，她<i></i>岁<i></i><i></i><i></i>，才刚刚<i></i><i></i>岁。
<i></i><i></i><i></i>朝代虽<i></i>男女管<i>⿸</i><i></i><i></i><i></i>么严，但<i></i>朝堂<i></i>男<i></i>较<i></i>，<i></i>连南宫王爷<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>岁<i></i>，<i></i><i>€</i>七岁男女<i></i><i></i>席，<i></i>果苏玄歌真<i></i><i></i>朝堂<i></i><i></i>，<i></i>么，<i></i>完<i></i>变<i></i><i></i><i></i>席，<i></i><i></i><i>ǹ</i>朝代<i></i>规矩<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>女<i></i><i></i><i></i>干<i></i>，<i></i><i></i>苏玄歌<i></i><i></i>极<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>，爹爹莫怕。”苏玄歌摇摇头，“<i></i><i></i><i></i>害怕，爹爹，<i></i><i></i>怕什么？既<i></i>皇<i></i>想<i></i>知道<i></i><i></i><i></i>思，何<i></i>让<i></i>见<i></i>见呢？再<i>€</i><i></i>，<i></i>算<i></i>真<i></i><i></i>被封<i></i>郡<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>……”
听<i></i><i></i><i></i>苏弘才突<i></i><i></i>口，“<i></i><i></i><i></i>姐姐走，<i></i><i></i><i></i>姐姐走，<i></i><i></i><i></i><i></i>姐姐<i></i><i></i>什么劳什<i></i>郡<i></i>，更<i></i><i></i>她<i></i><i></i>什么质<i></i>，<i></i><i></i>姐姐陪<i></i>玩。”
苏弘才<i></i>谓<i></i>玩，<i></i><i></i><i></i><i></i>武功，她虽<i></i><i></i><i></i>苏歌怡<i></i>，但<i></i><i></i>教<i></i><i></i>，甚至<i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>代<i></i>跆拳道及军校<i></i><i></i><i></i><i></i>武功，<i></i><i></i><i></i>教给<i></i><i></i>，<i></i>让苏弘才<i></i>她更<i></i><i></i><i></i>近。
“姐姐<i></i>走。”苏玄歌笑<i></i>，低头，<i></i>边伸手<i></i>苏弘才头<i></i><i></i>『<i></i>』<i></i>边比划<i></i>，“姐姐只<i></i>随口‘<i>€</i><i>€</i>’<i></i>已。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>意<i></i><i></i>郡<i></i><i></i>，更<i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i>质<i></i><i></i>，哪怕真<i></i><i></i>被……”苏<i></i>晨<i></i>真<i></i><i></i><i></i>认死<i></i><i>〾</i><i></i>，竟<i></i><i></i><i></i>此坚<i></i><i></i>移<i></i>。
“爹爹，”苏玄歌<i></i><i></i><i></i>笑，但<i></i>她<i></i>明白<i></i><i></i><i></i>真<i></i><i></i><i></i><i></i>己，<i></i><i></i>回想<i></i><i></i>初她曾<i></i><i></i>笔写<i></i><i></i>誓言。
想<i></i><i></i><i></i>，她比划<i></i><i></i><i></i>，苏<i></i>晨看<i></i>她<i></i><i></i><i></i>比划，<i></i>怔，“<i></i>怎么突<i></i>想<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>？”
“<i></i><i></i>怎么，<i></i><i></i>爹爹<i></i>征<i></i>，<i></i><i></i>想<i></i>。<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>键<i></i>刻，<i></i>果咱<i></i><i></i>死<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>何<i></i><i></i>呢？”
苏玄歌<i></i>笑，<i></i><i></i><i></i><i></i>东西只<i></i><i></i><i></i>父女<i></i>母女<i></i><i></i>知道，<i></i>连周管<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>知道，更别提才<i></i>岁<i></i>苏弘才更<i></i><i></i>明白<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>……”苏<i></i>晨沉默<i></i><i></i>阵，摇摇头，<i></i><i></i><i></i>觉<i></i><i></i><i></i>头。
“难道爹爹，真<i></i><i></i><i></i>做<i></i><i></i>仁<i></i><i></i><i>〾</i><i></i>吗？让<i></i>死<i></i><i></i>被<i></i>骂吗？”苏玄歌比划<i></i><i></i><i></i>，眼泪突<i></i>涌<i></i><i></i><i></i>，她<i></i><i></i>感<i></i><i></i><i></i>伤<i></i>，<i></i><i></i>切<i></i><i></i>她<i></i>未想<i></i><i></i><i></i>，
虽<i></i><i></i><i></i>『奸』臣，<i></i><i></i>没<i></i>想<i></i><i></i><i></i>么快<i></i>，<i></i><i></i>切<i></i><i></i><i></i>她<i></i>预料<i></i><i></i>。<i></i>果换做<i></i>原身又<i></i><i></i>何<i></i>感受啊？
南宫离<i></i>青风传话<i></i>，皱眉，<i></i><i></i><i></i>极想知道苏玄歌<i></i>初<i></i>苏<i></i>晨<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>什么，<i></i><i></i>青风并没<i></i>看<i></i>，<i></i><i></i>知道，毕竟，<i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i>眼看<i></i><i></i>。
“哥，<i></i>怎么看<i></i>懂<i></i><i></i>比划啊？”青云诧异问道。<i></i><i></i><i></i><i></i>记<i></i><i></i>己哥哥<i></i>看<i></i>懂<i></i>。
“<i></i><i></i>随<i></i><i></i>走<i></i><i></i>，见<i></i>识广。”青风<i></i>初刚刚看<i></i><i></i><i></i>看<i></i>懂，<i></i><i></i>，<i></i><i></i>看<i></i><i></i>，<i></i>看<i></i><i></i>门道，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>解苏玄歌<i></i>比划<i></i>，再<i></i><i></i>，<i></i><i></i>南宫离<i></i>真<i></i><i></i><i></i><i></i>边见<i></i><i></i>哑吧比划<i></i>，但<i></i>没<i></i>苏玄歌<i></i>此慢，<i></i>且<i></i><i></i>极清楚<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>嫌弃<i></i><i></i>龄<i></i>，<i></i>直<i></i>肯<i></i><i></i>吗，<i></i><i></i>，<i></i><i></i>比<i></i>强。”青云<i></i><i></i>极<i></i>满<i></i><i>€</i>道。
听<i></i><i></i><i></i>，南宫离笑<i></i>，“<i></i><i></i>，<i></i>次<i></i><i></i>兄弟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>王<i></i><i></i>。青风，<i></i><i></i><i></i><i></i>盯<i></i>，看<i></i>，<i></i><i></i>苏玄歌<i></i>丫头<i></i>真<i></i><i></i>错啊！”<i></i>没<i></i>想<i></i>她<i></i><i></i><i></i><i></i>真<i></i>够<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>，明明<i></i>知道，<i></i><i></i>错<i></i><i></i>苏将军身<i></i>，<i></i><i></i><i></i>什么偏<i></i>……”青云看<i></i><i></i>己兄长再次<i></i><i></i>，忍<i></i>住问道。
<i></i><i></i>刚刚问<i></i><i></i>么半句，<i></i>看<i></i>南宫离<i></i>笑变阴，顿<i></i><i></i>敢再<i>€</i>话<i></i>，<i></i>竟<i></i>忘记<i></i>己<i></i><i></i>脾气<i></i>，<i></i>真<i></i><i></i><i></i>粗<i></i><i></i>意啊！
“爹爹，”苏弘才钻<i></i><i></i>己父<i></i>怀<i></i>，轻声道，“<i></i><i></i>想爹爹死，更<i></i><i></i>想让爹爹没<i></i>任何牵挂<i></i>。”边<i>€</i>边<i></i>软软<i></i><i></i>手，擦<i></i>苏<i></i>晨<i></i>脸<i></i>，轻轻给<i></i>擦拭泪<i></i>。
将军府<i></i>，苏歌怡坐卧<i></i>安，<i></i>怕<i></i>己<i></i><i></i>女<i></i><i></i>候又<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>己<i></i>丈夫<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i>女<i></i><i></i><i></i>儿，<i></i>么<i></i>她<i></i>更<i></i><i></i>打击啊。
<i></i>霍公公听闻苏玄歌带<i></i>弟弟<i></i><i></i>牢房<i></i>，<i></i>怔，随即<i></i>向皇<i></i>禀报<i></i>，<i></i>旭俊听闻<i></i>，沉默<i></i><i></i>阵，<i></i>口道，“<i></i>许<i></i><i></i>姑娘<i></i>劝通<i></i><i></i>，或许<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“陛<i></i>，<i></i>？”霍公公<i></i>吃<i></i>惊。
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>想<i></i>，<i></i>许真<i></i><i></i>像歌承信<i>€</i><i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i>，只<i></i><i></i><i></i>给<i></i><i></i>演戏<i></i>已。”
<i></i>旭俊<i></i><i></i><i></i><i></i>知苏玄歌<i></i>劝苏<i></i>晨<i>〾</i><i></i>，<i></i>听闻<i></i>消息，<i></i><i></i><i></i>愿意承认<i></i>错，<i></i><i></i>，只<i></i><i></i>找<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i>知道<i></i>己<i></i>真<i></i>犯<i></i>糊涂啊。
“陛<i></i>圣明。”听<i></i><i></i><i></i>，霍公公<i></i>才长长<i></i>松<i></i><i></i>口气，总算<i></i><i></i>担<i></i>惹恼皇<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>让<i></i>己脑袋瓜<i></i>掉<i></i><i></i><i></i>，<i></i>切<i></i><i></i>看苏玄歌<i></i><i></i><i></i><i></i>，希望<i></i>她<i></i>劝通<i></i>，<i></i><i></i>
候，<i></i><i></i>让皇<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>比苏<i></i>晨<i></i>给皇<i></i><i></i><i></i><i></i>强<i></i><i></i>。
苏玄歌<i></i><i></i>并<i></i>知道<i></i><i></i><i></i><i></i>切<i></i>掌握<i></i>皇<i></i><i></i>南宫离<i></i>手<i></i>，更<i></i><i></i>清楚，<i></i><i></i><i></i>做<i></i><i></i>情，并没<i></i>任何**<i></i>，毕竟熙朝并<i></i><i></i><i></i>代，<i></i><i></i>**给<i></i>保留。
苏玄歌看<i></i><i></i>父<i></i><i>€</i>话，再次比划<i></i><i></i>，<i></i><i></i>次比划<i></i>比刚才更<i></i><i></i><i></i><i></i>，或者<i>€</i><i></i><i></i><i></i>气愤罢<i></i>，“爹爹，<i></i><i></i><i></i>做真<i></i><i></i>让<i></i>觉<i></i><i></i><i></i>红颜祸<i></i>，更<i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i>羞愧<i></i>。<i></i>总<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>拖累吧？”
“毕竟，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>品。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，让<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>死。”
“<i></i><i></i>，<i></i>必须<i></i><i></i>眼见<i></i>皇<i></i>，甚至<i></i><i></i><i></i><i></i>辩解，<i></i><i></i><i></i>看看<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>入牢房，<i></i>算<i></i>破例<i></i>族，甚至<i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>受<i></i>，哪怕<i></i>算<i></i><i></i>真<i></i>活<i></i>，<i></i><i></i>被<i></i>辱骂<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>千<i></i><i></i>骂<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>咱<i></i><i></i><i></i>幸福<i></i>活，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>甚至<i></i><i></i><i></i>族<i></i><i></i><i></i><i></i>死，<i></i><i></i>，<i></i>活<i></i>世<i></i>又<i></i>何意<i></i>呢？”
“爹爹，<i></i><i></i><i></i>想太<i></i>，<i></i>切<i></i><i></i>切，<i></i><i></i><i></i>办<i></i><i>€</i>通皇<i></i><i></i>，更<i></i><i></i>让皇<i></i><i></i>信<i></i><i></i>话语<i></i>。<i></i>放<i></i>，<i></i><i></i><i></i>想<i></i><i></i>，<i></i><i></i>候<i></i>何<i>€</i>，<i></i>何做，<i></i><i></i><i></i><i></i>做<i></i>。”
听<i></i><i></i>女<i></i>此<i>€</i>，苏<i></i>晨皱眉，随即犹犹豫豫<i></i><i>€</i>道，“<i></i><i></i>果<i></i><i></i>常<i></i>孩<i></i>，<i></i><i></i>觉<i></i><i></i><i></i><i></i>，但<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>哑吧，<i></i><i></i>朝堂<i></i><i></i>被<i></i>嘲笑<i></i>，<i></i><i></i>候<i></i><i></i>脸<i></i>丢<i></i><i></i><i></i>，<i></i>且<i></i><i></i>怕<i></i><i></i>受<i></i><i></i><i></i>，毕竟，<i></i>言<i></i>畏啊。”
苏玄歌笑<i></i>，“<i></i><i></i>，爹爹<i></i><i></i>担<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>承受<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i>句话，<i></i>知道爹爹<i></i>听<i>€</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>‘走<i></i>己<i></i>路，让别<i></i><i>€</i><i></i>吧。’”
苏<i></i>晨<i></i>怔，追问道，“<i></i>话<i></i><i></i><i></i>哪<i></i>听<i>€</i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>未听<i>€</i><i></i><i></i>啊。”
苏玄歌<i></i>怔，顿<i></i>醒悟<i></i>，<i></i>己又<i></i><i></i><i></i>回<i></i><i></i><i></i>代，笑<i></i>摇摇头，随即又解释道，“<i></i>许<i></i><i></i>曾<i></i><i></i>坟<i></i><i></i>遇<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>似乎<i></i><i></i><i></i>白<i></i>老<i></i><i></i><i>ǹ</i><i></i><i>€</i><i></i><i></i>句话，<i></i>印象很深，<i></i>牢牢记住<i></i>。”
<i></i>啊，<i></i>古代<i></i>没<i></i><i></i>句话<i></i>，真<i></i><i></i><i></i>给忘记<i></i><i></i>已，看<i></i><i></i>真<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“原<i></i><i></i>此。”苏<i></i>晨<i></i><i></i>头。
“爹爹，再<i>€</i><i></i>嘴长<i></i><i></i><i></i>身<i></i>，谁<i>€</i>什么<i></i><i></i>必<i></i><i></i>介意<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>哑吧<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>倒<i></i><i></i>假<i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>缺陷<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>感<i></i><i></i>奇，<i></i><i></i>看<i></i><i></i><i></i>未没<i></i>见<i></i><i></i>东西<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>觉<i></i>奇怪。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>
<i></i>常见<i></i>耍猴<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>见<i></i>猴<i></i>耍<i></i><i></i>，估计<i></i><i></i>很稀奇<i></i>。”
“噗，歌儿，<i></i><i></i>话又<i></i><i></i>哪<i></i><i></i><i></i>，怎么<i></i><i></i>猴<i></i>耍<i></i>啊。”苏<i></i>晨话音刚刚落<i></i>，顿<i></i>愣<i></i>，<i></i>玄歌<i></i>话<i></i><i></i><i></i><i></i>讽皇<i></i>吗？<i></i><i></i><i></i>被<i></i>知晓<i></i>，<i></i><i></i><i></i>苏玄歌<i></i><i></i><i></i>再次<i></i>罪皇<i></i>吗。<i></i>忍<i></i>住瞪<i></i>她<i></i>眼，“<i></i><i></i>龄<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>话<i></i><i></i>『乱』<i>€</i><i></i>吗？”
“爹爹，又没<i></i><i></i>，岂<i></i><i></i><i></i>知道呢？”苏玄歌淡淡<i></i><i></i>笑，“再<i>€</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>错。再<i>€</i><i></i>，<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>啊，<i></i><i></i>‘<i></i><i></i>稀<i></i>贵’。”
<i>€</i><i></i><i></i><i></i>，苏弘才<i></i>附<i></i>道，“<i></i>，<i></i>，<i></i><i></i>稀<i></i>贵。”
苏弘才<i></i><i>€</i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i>€</i>，<i></i><i></i><i></i>气氛给弄<i></i>极<i></i>轻松<i></i>，让苏<i></i>晨<i></i>苏玄歌父女<i></i><i></i>笑<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>孩<i></i>省<i></i>啊。
“爹爹，<i></i>想<i></i><i></i>没<i></i>？最<i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i><i>ǹ</i><i></i>见<i></i><i></i>皇<i></i>，<i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i><i></i>劝<i>€</i>皇<i></i><i></i>，甚至<i></i><i></i><i></i><i></i>辩解<i></i>。”苏玄歌再次<i>€</i>道。
“<i></i><i></i>……”苏<i></i>晨虽<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，但<i></i><i></i><i></i><i></i>犹豫，毕竟<i></i><i></i>女儿<i></i><i></i><i></i>己<i></i>，<i></i>算<i></i><i></i><i></i>己<i></i>，<i></i><i></i><i></i>舍<i></i>，毕竟<i></i><i></i>她<i></i>己<i></i><i>€</i>她<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>品，<i></i>品<i></i><i></i>拿<i></i>随意抵债<i></i>，但<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>随意拿<i></i><i></i><i></i>。
“父<i></i>，别再犹豫<i></i>，再犹豫<i></i><i></i>，<i></i><i></i>，<i></i>咱<i></i><i></i><i></i><i></i>利<i></i>，<i></i>别忘记，歌承信<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>步呢。”苏玄歌再次劝道。
她真<i></i><i></i>被苏<i></i>晨<i></i><i></i>父<i></i>给感<i></i><i></i>已，<i></i><i></i><i></i>己真<i></i><i></i>苏<i></i>晨<i></i><i></i><i></i>女儿<i></i><i></i><i></i><i></i>啊，<i></i>惜，<i></i><i></i>切<i></i><i></i><i></i>真<i></i>，只<i></i><i></i><i></i>女，养女<i></i>已。怪<i></i><i></i><i>€</i>“<i></i>恩<i></i><i></i>养恩<i></i>”，看<i></i>，<i></i><i></i>确<i></i>真<i></i>。
“歌儿，<i></i><i></i>父<i></i><i></i>放<i></i>，只<i></i><i></i><i></i>哑并<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，但<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>边，万<i></i>治<i></i><i></i>，<i></i>么，<i></i><i></i><i></i>……极<i></i>……”苏<i></i>晨<i></i>口道，<i></i>神『色』犹豫。
“<i></i><i></i><i></i>急，饭<i></i><i></i>口<i></i>口<i></i>吃<i></i>，<i></i><i></i><i></i>走路，<i></i><i></i><i></i>步<i></i>步<i></i><i></i>，谁<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>走路啊，<i></i>完<i></i><i></i><i></i>妖魔鬼怪<i></i>。”苏玄歌摇摇头，示意<i></i>必介意。
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 贰二七 的《最强们的带崽日常》最快更新
第34章 第 34 章 免费阅读.[.aishu55.cc]
