第75章 第75章
作品:《不可逾越》 难<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>瞬<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>意路<i></i>审视<i></i>目光，粉丝狂热<i></i>期望。
难<i></i><i></i><i></i>此<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>待<i></i><i></i>男<i></i>，距离<i></i>次，<i></i>什么<i></i>候，又<i></i>谁呢？
<i></i><i></i><i></i><i></i>许久许久，久<i></i>记忆<i></i>快模糊<i></i>清，甚至<i></i>快忘<i></i><i></i><i></i>男<i></i>，究竟长什么模<i></i><i></i>。
甚至<i></i><i></i>许<i></i>遗憾。
“欧巴？”她曲<i></i>食指，轻轻敲<i></i>敲车窗。“米亚<i></i>。”
“喔西，吓死<i></i><i></i>！允儿啊<i></i>！”<i></i>清楚林允儿<i></i>做什么，原<i></i><i></i>耐<i></i><i></i>待，<i></i><i></i>长<i></i>却百无聊赖<i></i><i></i>纪<i></i>，只<i></i>拿<i></i>资料入神<i></i>研究<i></i>程，听<i></i>她<i></i>声音，<i></i><i></i><i></i>吓<i></i><i></i>。
“噢？怎么…怎么<i></i>？突<i></i><i></i>…”男<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i>灰白枯燥<i></i>头<i></i>，<i></i>情<i></i><i></i><i></i>怅<i></i>难<i></i>。
<i></i>觉<i></i><i></i>己又<i></i><i></i>找<i></i><i></i><i></i>染<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i>⿺</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>忧愁<i></i><i></i><i></i>男<i></i>，<i></i>她<i></i><i></i><i></i><i></i>纪<i></i>。
<i></i>知<i></i>什么<i></i>始，但<i></i><i></i>已<i></i><i></i><i></i>久远。
陪伴<i></i><i></i><i></i>很长，<i></i>步<i></i>步看<i></i><i></i>己长<i></i><i></i><i></i>，感情早已<i></i>再<i></i>简单<i></i><i></i><i></i><i></i>系，<i></i><i></i>变<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>近<i></i>长辈。
<i></i>见<i></i>“稚嫩”<i></i>姜<i></i><i></i><i></i>始，<i></i>思<i></i>知<i></i>何，总<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>回忆<i></i>往，<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>信号——
“<i></i><i></i>君未<i></i>，君<i></i><i></i>已老。”
念叨<i></i><i></i>句话<i></i>林允儿，清澈纯净<i></i>眼眸<i></i>，<i></i>迷惑，<i></i>恍惚，<i></i><i></i><i></i><i></i>触景<i></i>情<i></i>升<i></i><i></i><i></i>抹感伤。
“<i></i><i></i>米亚<i></i>，<i></i>，<i></i>像没<i></i>长<i></i><i></i>期待<i></i><i></i><i></i>。”
“莫呀，<i>€</i>什么傻话？！”
“<i></i><i></i>米亚<i></i>，<i></i>，<i></i>想<i></i><i></i><i></i>己期待<i></i><i></i><i></i>。”
“乱<i>€</i>什么，<i></i>什么鬼<i></i>，<i></i><i></i>粉丝<i></i><i></i><i></i>喜欢<i></i>！怎么<i></i>？<i></i><i></i><i></i>累<i></i>？”
累<i></i>？
更准确<i></i><i></i><i>€</i>，该<i></i>疲惫吧？
<i></i><i></i><i></i>向<i></i>走，iodl<i></i><i></i>代更迭，但她依旧<i></i>甘情愿停留<i></i>“少女”<i></i>身份<i></i>，<i></i>愿意舍弃，<i></i><i></i>努<i></i><i></i><i></i>“演员”<i></i><i></i>身份。
林允儿张<i></i>手，放<i></i>眼<i></i>，遮挡阳光，视<i></i>变暗<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>感受<i></i><i></i><i></i>空<i></i>温<i></i>。
记<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候，宿舍<i></i>热闹，姑娘<i></i>烂漫，<i></i><i></i><i></i>煎熬，却互<i></i>扶持<i></i>少女<i></i>代，曾<i></i><i></i><i></i>减低痛苦，玩<i></i><i></i><i></i>游戏，叫做“夜灯传话”。
<i>€</i><i></i><i></i>己<i></i><i></i>满，<i></i><i></i><i></i>队友，<i></i><i></i><i></i><i></i>思<i></i>己。
<i></i><i></i>灯，手牵<i></i>身旁坐<i></i><i></i><i></i>手，记<i></i><i></i><i></i>坐<i></i><i></i>己身边<i></i>，<i></i>谁呢？
此刻掌
<i></i><i></i>温<i></i>，跟<i></i><i></i>感受<i></i><i></i>，<i></i><i></i>很<i></i>似呢。
<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>痛苦压抑，忍<i></i>住<i></i>泄情绪。
却唯独<i></i><i></i><i></i>，<i></i>直<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>思。
比较孩<i></i>气<i></i>林<i></i>允，<i></i>忍<i></i>住想<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己<i>€</i>：
林<i></i>允xi！
<i></i><i></i><i></i>仍旧守<i></i><i></i>变<i></i>思绪吗？
<i></i><i></i>喜欢<i></i><i></i>吧，<i></i>依<i></i>喜欢<i></i><i></i><i></i><i></i>吗？
<i></i><i></i>，<i></i><i></i>真<i></i><i></i><i></i><i></i>某<i></i><i></i><i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>否<i></i>够<i></i>信<i></i><i>€</i><i></i>：
“<i></i>，喜欢<i></i><i></i>己。”
…
<i></i>纪<i></i><i></i>叔看<i></i>陷入沉思<i></i>林允儿，<i></i><i></i>担<i></i>她<i></i>状态，声音变<i></i><i></i><i></i>翼翼，<i></i>怕刺激<i></i>她。
“允儿？<i></i>迟<i></i><i></i>喔，wuli走吧？”
<i></i>问她<i></i>何原<i></i>让<i></i>己胡思乱想，<i></i>料，已<i></i>长<i></i><i></i>林姑娘缄口<i></i>答，<i></i>顾<i></i><i></i>回忆<i></i>往。
<i></i><i></i><i></i>乐<i></i><i></i>，但更<i></i><i></i><i></i>伤感。
打<i></i>门。
“<i></i>。”<i></i><i></i><i></i>，林允儿<i></i><i></i>失望<i></i>。
打<i></i>门<i></i><i></i>瞬<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，耳边传<i></i>阵阵清风，伴<i></i><i></i>道撕<i></i>裂肺<i></i>喊叫声。
停驻，确认。
“阿嘎西——”
<i></i><i></i>幻听。
直<i></i><i></i>声悠远空灵<i></i>呼喊，仿佛将她<i></i>己<i></i>遥远<i></i>思绪世界<i>⿺</i>，猛<i></i>拉回<i></i><i></i>。
眯<i></i>眼睛，<i></i>意识<i></i>侧头眺望。
“林<i></i>允xi！米亚<i></i>，<i></i>迷路<i></i>！！”
映入眼帘<i></i>，<i></i><i></i>张精致绝伦<i></i>轮廓。
许久未剪<i></i>长<i></i>简单<i></i>塞<i></i>渔夫帽<i></i>，<i></i><i></i>夏风<i></i>吹拂<i></i>，几缕刘海俏皮<i></i>跳<i></i><i></i>，似乎被<i></i>梢扰<i></i><i></i>。
<i></i>微微皱眉，显<i></i>清冷<i></i>慵懒，<i></i><i></i>瞬<i></i><i></i>风情，让原<i></i>沉浸<i></i><i></i><i></i>林允儿，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>端详<i></i><i></i><i></i><i></i>孔，嘴<i></i><i></i>复<i></i>：
“真<i></i>看<i></i>少<i></i>呢。”
缓缓<i></i><i></i><i></i><i></i>道车影，歪歪扭扭<i></i>向林允儿靠近，按<i></i>喇叭，车<i></i>手<i></i><i></i>挂<i></i><i></i><i></i>热气腾腾<i></i>炸鸡盒。
林允儿眼<i></i><i></i>茫<i></i>，渐渐<i></i>淡<i></i>。
感伤<i></i><i></i>绪<i></i>瞬即逝，她嫣<i></i><i></i>笑。
“快道歉。”
“哈？凭什么？！迷路<i></i>很难<i></i>，<i></i>且<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>迟<i></i>，<i></i><i></i>听，<i></i>失信，<i></i><i></i>气，<i></i>道歉，<i></i>教养，<i></i><i></i>啊…”林允儿<i></i><i></i>阿姆伸<i></i><i></i>根手指，笑<i></i>笑，眼睛藏<i></i><i></i><i></i><i></i>意，“<i></i>输<i></i>。”
“…<i></i>错<i></i>，<i></i>赢<i></i>。”阿姆摇摇头，似乎<i></i><i></i>她<i></i>幼稚
颇<i></i>无语。
<i></i><i></i><i></i>场<i></i>胜利<i></i>林允儿，<i></i>情<i></i><i></i><i></i><i></i>朗<i></i>，敲敲车门，<i></i><i></i><i></i><i></i>阿姆眨眨眼，意思再简单<i></i><i></i>。
<i></i>车。
“<i></i><i></i>车，怎么坐？坐<i></i><i></i>。”晕车厉害<i></i>阿姆，<i></i>留痕迹<i></i>皱<i></i>皱眉，鄙视<i></i>看<i></i><i></i>眼<i></i>辆昂贵<i></i>保姆车。
<i></i><i></i><i></i><i></i>阴影<i></i>。
“<i></i>啊。”
她毫<i></i>介意，更没<i></i>丝毫<i></i>犹豫，<i></i><i></i>纪<i></i><i></i>头雾<i></i>，目瞪口呆<i></i><i></i>情<i>⿺</i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>摩<i></i>。
“诶嘿呦，<i></i>输<i></i>！！”阿姆兴奋<i></i><i></i>喊，<i></i><i></i>她比<i></i><i></i><i></i>指，<i></i>情<i>€</i><i></i><i></i><i></i>傲娇<i></i><i></i>。
“嗯？”想<i></i><i></i><i></i><i></i>，才<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己输<i></i>哪<i></i><i></i>林允儿，<i></i><i></i>拍<i></i>阿姆<i></i>手指，颇<i></i><i></i>笑<i></i>瞪<i></i><i></i><i></i>眼，<i></i><i></i>轻声呢喃道：
“幼稚鬼。”
林允儿侧坐<i></i><i></i>座，看<i></i>阿姆启<i></i>油门，脸<i></i><i></i>笑容灿烂<i></i>已，<i></i><i>ǹ</i>篮球场<i></i><i></i>注视<i></i><i></i><i></i>孩<i></i><i></i>挥手告别。
<i></i><i></i>目瞪口呆，完<i></i><i></i>知道<i></i><i></i><i></i>什么<i></i><i></i>纪<i></i><i></i>叔，<i></i>身<i></i>疯狂<i></i><i></i>喊：
“允儿啊，<i></i><i></i>哪？<i></i><i></i>谁？！别走啊！”
听<i></i>声音，阿姆倒<i></i><i></i><i></i>惊讶，忍<i></i>住侧头看<i></i>怡<i></i><i></i><i></i><i></i>林允儿，<i></i>情似乎<i></i><i></i>意<i></i>。
“莫呀？原<i></i><i></i>没骗<i></i>啊，真<i></i>叫林<i></i>允？”
“<i></i><i></i><i></i>，姐姐<i></i><i></i>骗<i></i><i></i>。”
“<i></i>看<i></i><i></i>，<i></i><i></i>司<i></i><i></i>喜欢玩<i></i>字游戏啊。”
阿姆刚<i>€</i>完，<i></i>头<i></i>配<i></i>，竟<i></i>又传<i></i>惊慌失措<i></i>呐喊声：“允儿呀！<i></i>哪啊！回答<i></i>！”
“看看看，<i></i>哥<i></i>，<i></i>敬<i></i>！”
林允儿被阿姆逗<i></i><i></i><i></i><i></i>已，抓紧<i></i><i></i>衣角，笑<i></i><i></i>仰<i></i><i></i>。
姑娘眼<i></i><i></i><i></i>笑意，突<i></i>抓住<i></i>少<i></i>凌乱飞舞<i></i>几缕头<i></i>，明知故问：
“<i></i>又<i></i>扎头<i></i>，<i></i>皮筋干嘛？”
阿姆扯<i></i>扯嘴角。
像痞坏，像<i></i><i></i>，像无<i></i>畏惧，像极<i></i>慵懒<i></i>灵魂。
没直接回答她，<i></i><i></i><i></i>问她：“<i></i><i></i>又<i></i>喜欢<i></i>，给<i></i>钱干嘛？”
受邻<i></i>文<i></i><i></i>影响，林<i></i>允<i></i>眼<i></i>闪<i></i><i></i>丝坏笑<i></i>犹豫，轻<i></i><i></i>嘴唇，<i></i><i></i><i></i>儿才轻声细语道：
“干<i></i>啊。”
<i>€</i>完，林姑娘<i></i><i></i>情柔<i></i>像云朵。
仿佛偷<i></i>阿姆藏<i></i>包<i></i><i></i>酒，<i></i><i></i>她<i></i>脸，红<i></i><i></i>晚霞。
“嗯…嗯？嗯？！阿西吧！”
<i></i><i></i>啊，总<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>让<i></i>己变回
幼稚<i></i><i></i>孩<i></i>。
“<i></i>喜欢，<i></i><i>€</i>话，<i></i>温柔，<i></i><i>€</i>谎，女孩<i></i>，<i></i>伤<i></i>，比<i></i>呢——”林允儿终<i></i><i></i>身，眼神低敛，坐<i></i><i></i>阿姆<i></i>身<i></i>。
她看<i></i>僵直<i></i>阿姆，根<i></i>掩饰<i></i>住灿烂<i></i>笑容，靠近<i></i><i></i>，双手环住阿姆<i></i>脖<i></i>，手指轻轻挑<i></i>，少<i></i>脖<i></i><i></i><i></i>蓝色耳坠缓缓摆<i></i>。
她<i></i><i></i><i></i>耳边轻声细语：
“金泰妍，认识吗？”
<i></i><i></i>，<i></i>才<i></i>林允儿<i></i><i></i>此<i></i>常，<i></i>此<i></i>待少<i></i><i></i>真<i></i><i></i><i></i>。
幼稚<i></i><i></i>孩<i></i>。
“<i></i>喜欢，<i></i><i>€</i>话，<i></i>温柔，<i></i><i>€</i>谎，女孩<i></i>，<i></i>伤<i></i>，比<i></i>呢——”林允儿终<i></i><i></i>身，眼神低敛，坐<i></i><i></i>阿姆<i></i>身<i></i>。
她看<i></i>僵直<i></i>阿姆，根<i></i>掩饰<i></i>住灿烂<i></i>笑容，靠近<i></i><i></i>，双手环住阿姆<i></i>脖<i></i>，手指轻轻挑<i></i>，少<i></i>脖<i></i><i></i><i></i>蓝色耳坠缓缓摆<i></i>。
她<i></i><i></i><i></i>耳边轻声细语：
“金泰妍，认识吗？”
<i></i><i></i>，<i></i>才<i></i>林允儿<i></i><i></i>此<i></i>常，<i></i>此<i></i>待少<i></i><i></i>真<i></i><i></i><i></i>。
幼稚<i></i><i></i>孩<i></i>。
“<i></i>喜欢，<i></i><i>€</i>话，<i></i>温柔，<i></i><i>€</i>谎，女孩<i></i>，<i></i>伤<i></i>，比<i></i>呢——”林允儿终<i></i><i></i>身，眼神低敛，坐<i></i><i></i>阿姆<i></i>身<i></i>。
她看<i></i>僵直<i></i>阿姆，根<i></i>掩饰<i></i>住灿烂<i></i>笑容，靠近<i></i><i></i>，双手环住阿姆<i></i>脖<i></i>，手指轻轻挑<i></i>，少<i></i>脖<i></i><i></i><i></i>蓝色耳坠缓缓摆<i></i>。
她<i></i><i></i><i></i>耳边轻声细语：
“金泰妍，认识吗？”
<i></i><i></i>，<i></i>才<i></i>林允儿<i></i><i></i>此<i></i>常，<i></i>此<i></i>待少<i></i><i></i>真<i></i><i></i><i></i>。
幼稚<i></i><i></i>孩<i></i>。
“<i></i>喜欢，<i></i><i>€</i>话，<i></i>温柔，<i></i><i>€</i>谎，女孩<i></i>，<i></i>伤<i></i>，比<i></i>呢——”林允儿终<i></i><i></i>身，眼神低敛，坐<i></i><i></i>阿姆<i></i>身<i></i>。
她看<i></i>僵直<i></i>阿姆，根<i></i>掩饰<i></i>住灿烂<i></i>笑容，靠近<i></i><i></i>，双手环住阿姆<i></i>脖<i></i>，手指轻轻挑<i></i>，少<i></i>脖<i></i><i></i><i></i>蓝色耳坠缓缓摆<i></i>。
她<i></i><i></i><i></i>耳边轻声细语：
“金泰妍，认识吗？”
<i></i><i></i>，<i></i>才<i></i>林允儿<i></i><i></i>此<i></i>常，<i></i>此<i></i>待少<i></i><i></i>真<i></i><i></i><i></i>。
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 东方度 的《不可逾越》最快更新
第75章 第75章 免费阅读.[.aishu55.cc]
