第91章 番外1-2
作品:《嫁给残疾将军后》 《嫁给残疾将军<i></i>》最<i></i>章节 第91章 番<i></i>1-2
5
素芬<i></i>门张望，没<i></i>看见铁柱<i></i>身影。她提<i></i>嗓门喊<i></i><i></i>声“铁柱！”，毫无痕迹<i></i>消失<i></i>空旷<i></i>山野；“铁柱！铁柱!”继续<i></i><i></i><i></i>音<i></i>，声音被匆匆溜<i></i><i></i>风给带走；“铁柱!铁柱！铁柱！”<i></i><i></i>步拖长<i></i>且升<i></i><i></i>声调，被惹恼<i></i><i></i>丛林<i></i>呼啸给淹没。素芬<i></i>急<i></i>麻；<i></i><i></i>困境<i></i>，<i></i>慌只<i></i>让<i></i>无助，冷静才<i></i>找回<i></i>智。她强<i></i><i></i><i></i>冷静<i></i><i></i>声音变<i></i><i></i>昂，<i></i><i></i><i>ǹ</i>慌乱<i></i><i></i>怪<i></i><i></i>搏斗，<i></i>智最终<i></i>握<i></i>灵<i></i><i></i><i></i>权，忙乱<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>俘虏。
<i></i>她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>条路；张铁柱<i></i><i></i><i></i>选择<i></i>创<i></i>条别<i></i>没走<i></i><i></i>路呢？
<i></i>己<i></i><i></i>创<i></i>路需<i></i>勇气<i>ǹ</i>智慧，勇气让<i></i><i></i>畏惧路<i>⿺</i><i></i>困难，智慧让<i></i><i></i>战胜途<i>⿺</i><i></i>艰险。走<i></i><i></i>己<i></i>路<i></i>，才<i></i><i></i><i></i><i></i>己拥<i></i><i></i><i></i>么<i></i>幸福；虽<i></i><i></i>程<i>⿺</i>或许迷茫，迷茫<i></i>教<i></i><i></i>找<i></i><i></i>向；虽<i></i>旅途<i>⿺</i>或许虚弱，虚弱<i></i>让<i></i>懂<i></i>获取<i></i><i></i>；虽<i></i>奋斗<i>⿺</i>或许悲伤，悲伤<i></i>陪伴孤独<i></i>情怀；虽<i></i><i></i>取<i>⿺</i>或许彷徨，<i></i>历彷徨才<i></i>让<i></i>珍惜执<i></i>。<i></i><i></i>拓<i>⿺</i>需<i></i>顽强<i></i>精神，张铁柱<i></i><i></i>没<i></i>具备，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>锻炼；顽强<i></i><i></i><i></i>忍受<i>ǹ</i>坚持，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>品质。
向左边<i></i><i></i>条路通向德阳镇。她曾<i></i>走<i></i><i></i>条路，<i></i>张<i></i><i></i>逼<i></i>她甩孩<i></i>；<i></i><i></i>般情况<i></i>，<i></i><i></i>选择<i></i>复；求<i></i>满足<i></i>探索<i></i>**，<i></i>复磨灭<i></i>求<i></i><i></i>渴望。张铁柱<i></i><i></i>走<i></i>条路，容易被<i></i>老婆<i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i>，她<i></i><i></i><i></i><i></i>敞亮；<i></i><i></i>敞亮<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>盏智慧<i>〾</i>灯。
向右<i></i><i></i>条路<i></i>通往太<i></i>镇。浓密<i></i>树林完<i></i>覆盖<i></i><i></i>，直至<i></i>铺<i></i>路<i></i><i></i>石板<i></i><i></i><i></i>吞噬，让<i></i><i></i><i></i>视<i></i>完<i></i>消失<i></i>深处。<i></i>果<i></i><i></i>孩<i></i>放<i></i><i></i>条路<i></i>，被路<i></i><i></i><i></i><i></i>捡<i></i><i></i>，愿意<i></i><i></i>养<i></i>吗?<i></i><i></i>难<i>€</i><i></i>。饥饿质问贫寒<i>⿺</i><i></i>良<i></i>，贫寒检测无助<i>⿺</i><i></i>善良；修<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>希望<i></i><i></i>苦<i></i>淬炼，更企望<i></i><i></i>乐<i></i>皈依。<i></i>果<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>孩<i></i>拣<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>户<i></i><i></i>询问，铁柱想<i></i><i></i><i></i>吗?<i></i><i></i>想。
剩<i></i><i></i><i></i><i></i>山坡<i></i>路，除<i></i><i></i><i></i><i></i>山砍柴，没<i></i>别<i></i><i></i><i></i><i></i>；除<i></i><i></i>残留<i></i>被路<i></i>踩踏<i></i>痕迹，<i></i><i></i><i></i><i></i>茂密<i></i>杂草；除<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>栖息，没<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>灵<i></i>光顾。张铁柱<i></i>想<i></i><i></i><i></i>孩<i></i>，<i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>条<i></i>认<i></i>最<i></i><i></i><i></i>选择<i></i>路<i></i>；只<i></i><i></i>己立刻<i></i>追，马<i></i><i></i><i></i>追<i></i>。脚掌<i></i>停<i></i>翻飞，她虽<i></i><i></i>走，却<i></i><i></i>跑<i></i><i></i>。
她看见<i></i><i></i><i></i><i></i>身影<i></i>晃<i></i>，若隐若<i></i>。她猜<i></i><i></i><i></i>铁柱，<i></i>边疾步<i></i>飞，<i></i>边喊：“铁柱，铁柱
，……”
铁柱听<i></i>素芬<i></i>声音慢慢<i></i><i></i>远及近，知道<i></i><i></i>女<i></i>追<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i>路<i></i>转弯处，趁<i></i>素芬看<i></i>见<i></i><i></i>候，钻<i></i>树林；林<i></i>密密麻麻<i></i>铺满枯叶，具<i></i>旺盛<i></i>命<i></i><i></i>绿草竭尽<i></i><i></i><i></i>向<i></i>探<i></i>头，陪伴<i></i><i></i>旁<i></i>野花；<i></i>许野花<i></i>树丛<i></i>掩护<i></i>，躲<i></i>阳光直接<i></i>炙烤，依<i></i>保持<i></i>难<i></i><i></i>青翠。<i></i>找<i></i>颗周围杂草丛<i></i><i></i>树，<i></i>孩<i></i>放<i></i><i></i><i></i>，并<i></i>残叶枯枝掩盖。
素芬转<i></i>弯<i></i>，看见铁柱<i></i>手空空<i></i><i></i><i></i><i></i>走<i></i><i></i>，焦急<i></i>问：“孩<i></i>呢?<i></i><i></i><i></i>放<i></i>哪儿啦?”
“<i></i>知道。”停<i></i><i></i><i></i>；铁柱放<i></i><i></i>狠话。“<i></i>敢<i></i><i></i>再弄回<i></i>，<i></i><i></i>再<i></i><i></i>扔<i></i>。”
素芬忍<i></i><i></i><i>⿺</i><i></i>怒火，<i></i>缓<i></i><i>€</i>：“<i></i><i></i>己<i></i>找。”余音未落，<i></i>健步踏入树丛。
被踩<i></i>脚<i></i><i></i>落叶<i></i><i></i><i></i>声音，混杂<i></i><i></i>林<i></i>穿梭<i></i>丝丝风语，构<i></i><i></i><i></i><i></i>奇妙却<i></i>悦耳<i></i>混响；偶尔散落<i></i><i></i><i></i>黄叶，<i></i>空<i>⿺</i>悠<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>舞蹈，飘落<i></i>素芬消廋却坚强<i></i>双肩；肩<i></i>几丝秀<i></i>被风吹撩<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>眼<i></i>飞跃，似乎想阻挡<i></i>焦渴<i></i><i></i><i></i>周搜寻<i></i>目光。她几翻找寻<i></i><i></i>，终<i></i><i></i>杂草丛<i></i>，枯枝纵横<i></i>树丛<i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>张泪脸，轻柔<i></i>贴<i></i>孩<i></i><i></i>粉嫩<i></i>双颊，坚毅<i></i><i>€</i>：“宝贝，无论<i></i>何，妈妈<i></i><i></i>保护<i></i><i></i>！无论<i></i>何，妈妈<i></i><i></i>让<i></i>再受<i></i><i></i>丝<i></i>伤害！”
<i></i>己拿什么<i></i>保护<i></i>呢?
任何奇思妙想无济<i></i><i></i>，任何口<i></i><i>〾</i><i></i><i></i><i></i>无补，任何情感<i></i>付<i></i>徒劳。
唯<i></i>忍受，只<i></i>忍受！
忍受常<i></i>无<i></i><i></i>验<i></i>欺凌，
忍受<i></i><i></i>片荒漠<i></i><i></i>孤独。
忍受世<i></i>罕<i></i><i></i>磨难，
忍受<i></i><i></i>活<i>⿺</i>没<i></i>色彩<i></i>斑斓。
忍受失<i></i>尊严<i></i><i></i>**；
忍受冷漠轻视<i></i>目光。
6
张铁柱<i></i>离她<i></i>女<i></i><i></i>远<i></i><i></i><i></i>站<i></i>，双手抱<i></i>胸<i></i>，争<i></i><i></i>双眼，怒视<i></i><i></i>己<i></i>女<i></i>。她走<i></i>很慢，挪<i></i><i></i>双脚；<i></i>头低<i></i>，双手紧紧<i></i>抱<i></i>孩<i></i>，惧怕被夺走；<i></i>距离<i></i>己男<i></i><i></i>步<i></i><i></i><i></i>，突<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>跪<i></i>！
铁柱<i></i><i></i>傻眼。
<i></i><i></i><i></i>并<i></i>想素芬<i></i><i></i>做；虽<i></i>想<i></i><i></i>让<i></i>己<i></i>女<i></i>跪<i></i><i></i><i></i><i></i>孩<i></i><i></i>乞求宽恕<i>ǹ</i>接纳。<i></i><i></i><i></i>并<i></i>想<i>ǹ</i>素芬完<i></i>**；<i></i><i></i>靠她<i></i>继续<i></i>儿<i></i>，<i></i><i></i>靠她<i></i>洗衣做饭，<i></i><i></i>靠她伺候爹娘。<i></i><i></i><i></i>知道素芬告诉<i></i>己；粗鲁只<i></i>让<i></i><i></i>价值被贬低，更<i></i>追求优雅<i></i>程<i>⿺</i><i></i>阻碍；文雅才<i></i>让<i></i>己<i></i><i></i>命升值，让风雨<i></i><i></i><i></i>
路旁长<i></i>花朵；<i></i><i></i>仅希望被<i></i>看见价值，更希望<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i>知道素芬<i></i><i></i><i></i>很<i></i>错<i></i>妻<i></i>；找<i></i><i></i>老婆<i></i>容易，找<i></i><i></i><i></i><i></i>老婆只<i></i><i></i>命；既<i></i>老<i></i>赐<i>ǹ</i><i></i><i></i><i></i>运，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>珍惜。算<i></i>，<i></i>己<i></i><i></i><i></i>她扶<i></i><i></i>，<i></i><i></i>回<i></i>拥抱<i></i>情<i></i>温润<i>ǹ</i>舒适；<i></i><i></i>满足<i></i><i></i>女<i></i><i></i>常提及<i></i><i></i><i>〾</i>企盼。
<i></i>想弯<i></i>身<i></i><i></i>双手<i></i>扶她。
但<i></i>，<i></i>果她依<i></i>坚持<i></i><i></i><i></i>孩<i></i>呢?
真<i></i>拿<i></i><i></i>女<i></i>没办<i></i>。
<i></i><i></i>女<i></i>跪<i></i><i></i>己<i></i><i></i>，极<i></i><i></i>满足<i></i>卑男<i></i>廉价<i></i>虚荣<i></i>；看<i></i>她低垂<i></i>头，<i></i>切<i></i><i></i>感觉<i></i>征服感倍增。她抬头<i></i>刚刚被风吹干<i></i>泪痕，深深<i></i>留<i></i><i></i><i></i>男<i></i>贫瘠<i></i><i></i>田，拔<i></i><i></i>沉寂<i></i>灵魂；唯<i></i><i></i>看似幽怨<i></i>眼神<i>⿺</i><i></i>，透<i></i><i></i>别<i></i>少<i></i><i></i>果敢<i>ǹ</i>坚<i></i>！<i></i>看<i></i>老婆想张嘴<i></i><i></i>己<i>€</i>话，<i></i>头<i></i>甩，转身回<i></i><i></i>。
<i></i>觉<i></i><i></i>己真<i></i>爷<i></i>！
她见<i></i>己<i></i>男<i></i>转身离<i></i>，并没<i></i>跟揣测<i></i><i></i><i></i><i></i>**夺孩<i></i>，<i></i><i></i>窃喜。她<i></i><i></i>确<i></i>回<i></i><i></i><i></i>爸<i></i><i></i><i></i>再<i></i>掠走儿<i></i>，<i></i><i></i>确<i></i><i></i><i></i>铁石<i></i>肠<i></i>男<i></i><i></i><i></i><i></i>想<i></i>儿<i></i>死掉才安<i></i>，<i></i><i></i>确<i></i><i></i><i></i>既熟悉又陌<i></i><i></i><i></i>庭<i></i><i></i><i></i>真<i></i><i></i>接纳<i></i><i></i>己，<i></i><i></i>确<i></i><i></i>己低<i></i><i></i><i></i><i></i>恳求<i></i><i></i><i></i>保<i></i><i></i><i></i><i></i>怜<i></i><i></i><i></i>命，<i></i><i></i>确<i></i>接<i></i><i></i>铁柱<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>怎么<i></i><i></i>待<i></i>己。
她走<i></i>很慢，<i></i><i></i><i></i>直<i></i>打鼓，忐忑<i></i>安。短短<i></i><i></i>段路，她<i></i><i></i>清楚花费<i></i><i></i>少<i></i><i></i>才回<i></i>屋<i></i>。她看见张铁柱<i></i>无<i></i>情<i></i><i></i><i></i><i></i>爹妈<i></i>房<i></i><i></i><i></i>，<i></i>孩<i></i>抱<i></i>紧紧<i></i>，低垂<i></i>头，深深<i></i>低垂<i></i>头，<i></i><i></i>婆婆<i></i><i></i>，双膝跪<i></i>。
“<i></i><i></i>吧，<i></i>什么<i></i><i></i><i></i>咱<i></i><i></i><i></i><i>€</i>。”铁柱<i></i>妈弯<i></i>身<i></i>，伸手想<i></i>她扶<i></i><i></i>。
“妈，<i></i>让<i></i><i></i>孩<i></i>留<i></i><i></i>，<i></i><i></i>跪<i></i><i></i><i></i><i></i>。”<i></i><i></i><i></i><i></i>尊严，<i></i>比尊严更<i></i>伟<i></i>。
“<i></i><i></i>吧，<i></i><i></i><i></i>怎么<i></i><i>€</i>话呀！”<i></i>跪<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>低头，<i></i><i></i><i></i>绊倒。
“妈，媳妇<i></i><i></i><i></i>跪<i></i>跟您<i>€</i>，<i></i><i></i><i></i>想<i></i>孩<i></i>留<i></i><i></i>。”沟通<i></i><i></i><i></i>更<i></i><i></i><i></i>解，<i></i>解<i></i><i></i><i></i>更<i></i><i></i>沟通。
“<i></i>孩<i></i>留<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>清楚孩<i></i><i></i>情况。留<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>难<i></i><i></i>张<i></i>吗?”<i></i><i></i>迈<i></i><i></i><i></i>坎，<i></i><i></i>山；山只<i></i>攀登。
“<i></i>知道养<i></i>孩<i></i><i></i>很<i></i><i></i>困难。但孩<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，无论什么<i></i><i></i>麻烦<i></i><i></i><i></i>想办<i></i>解决，无论<i></i><i></i><i></i>苦<i></i><i></i><i></i>吃，无论什么<i></i><i></i>打击<i></i><i></i>承受，无论什么<i></i><i></i>挫折<i></i>毁灭<i></i><i></i><i></i><i></i>决<i></i>，无论什么<i></i>折磨<i></i>只<i></i>锻炼意志，无论什么<i></i><i></i>阻挡<i></i>只<i></i>被坚韧<i></i>
<i></i><i></i><i></i>摧毁。”
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>母<i></i>，谁<i></i><i></i><i></i>疼<i></i>己<i></i>孩<i></i>。<i></i><i></i><i></i>解<i></i><i></i><i></i>爹<i></i>疼铁柱吗?”无私<i></i><i></i><i></i><i></i>尚<i>ǹ</i>阳光，<i></i>私<i></i><i></i><i></i>渺<i></i><i>ǹ</i>灰暗。
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>解。”观念交流<i></i><i></i><i></i>灵<i></i><i></i><i></i>，思想交换<i></i><i></i>精神<i></i><i></i>慰。
“<i></i>吧。<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>跪<i></i>被别<i></i>看见<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>张<i></i>**<i></i>。”
素芬听见婆婆<i></i><i></i><i>€</i>，立刻慌忙<i></i>站<i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i>角<i></i>看世界，总<i></i>遇<i></i>知音。
她看见铁柱<i>ǹ</i><i></i>妈<i></i><i></i>离<i></i><i></i>堂屋，手<i></i>抱<i></i>孩<i></i>怯<i></i><i></i><i></i>向坐<i></i>凳<i></i><i></i><i></i>铁柱<i></i>爹靠近，<i></i><i></i>没<i></i>完<i></i>张<i></i>半<i></i><i></i>眼睛<i>〾</i><i></i>，双膝跪<i></i><i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>嘛。”连<i></i><i></i><i></i>容<i></i><i></i><i></i><i></i>，很难融入<i></i><i></i>。
“爹，<i></i><i></i><i></i>想<i></i>孩<i></i>留<i></i><i></i>。”<i></i><i></i>无<i></i><i></i><i></i>候，连<i></i>情<i></i>留<i></i>住。
“<i></i>孩<i></i>留<i></i><i></i>?<i></i><i></i><i></i><i></i>媳妇<i></i>怎么<i></i>此犟哟！<i></i><i></i><i></i><i></i>知道<i></i>娃娃养<i></i>活吧！”<i></i><i></i>服务<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>掌控。
“<i></i><i></i>养<i></i>活。<i></i><i></i><i></i>养<i></i>活，<i></i><i></i><i></i><i></i>养活。”<i></i>放弃<i></i><i></i><i></i>，<i></i>放弃许<i></i><i></i>精彩。
“即<i></i>养活<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>残废，将<i></i>怎么做<i></i>?<i></i>农村<i></i><i></i>干活，<i></i><i></i>干活<i></i>没<i></i>饭吃，没饭吃<i></i><i></i>饿死。”<i></i>假设变<i></i><i></i><i></i>，<i></i>活<i>⿺</i><i></i>缺乏真诚。
“难道<i></i><i></i><i></i>轻易<i></i><i></i><i></i><i></i>鲜活<i></i><i></i>命扼杀<i></i>吗?
难道<i></i><i></i>最<i></i>码<i></i><i></i>情<i></i>没<i></i>吗?
难道<i></i><i></i>做<i></i><i></i>良知<i></i>没<i></i>吗?
难道贫穷真<i></i><i></i>泯灭善良?
难道<i></i>私真<i></i><i></i>偷走仁慈?
难道愚昧<i></i>阴影真<i></i><i></i>遮挡<i></i><i></i>美丽<i></i>光芒?
难道责任<i></i>被<i></i><i></i>愚钝让旁<i></i>嘲笑?
难道<i></i>务被<i></i><i></i>卖弄<i>ǹ</i>虚荣<i></i>受<i></i>世<i></i><i></i>尊<i></i>?
难道执<i></i><i></i><i></i>意志<i></i>土壤<i></i><i></i><i></i>美艳<i></i>花?”
7
珍珠<i></i>夺目<i></i>光亮，即<i></i>容易被污泥<i></i>遮掩，但<i></i>黑夜<i>⿺</i>依<i></i>闪亮。只<i></i><i></i>闪亮<i></i><i></i>命，<i></i>怕污泥<i>ǹ</i>黑暗。珍珠<i></i>旺盛<i></i><i></i>命<i></i>，即<i></i>容易被<i></i>光<i></i><i></i>轮<i></i>弱<i></i>，<i></i><i></i><i></i>够<i></i>紧密包裹<i>⿺</i>见证<i></i><i></i>存<i></i>顽强。<i></i><i></i><i>ǹ</i>顽强<i></i>彼此<i></i><i></i>汗颜，无论<i></i>何<i></i>互<i></i>征服<i></i><i></i>。珍珠<i></i>诱<i></i><i></i>色彩，即<i></i>遭受妒忌<i>ǹ</i>质问<i></i>包围，风采仍旧<i></i><i></i>永恒<i></i>标签。<i></i>果没<i></i>风采，即<i></i>永恒<i></i><i></i>减少<i></i>价值。珍珠<i></i><i></i>贵<i></i>品质，即<i></i><i></i><i></i>泥<i></i><i></i>长期浸泡，<i></i><i></i>改变<i></i><i></i>芳华<i></i>秉<i></i>。美<i></i>被<i></i>欣赏<i></i>，<i></i><i></i>忘<i></i><i></i><i></i>提升。美<i></i><i></i>瞬<i></i>，贵<i></i>永恒。珍珠<i></i>
含蓄<i></i>美，即<i></i><i></i><i></i>已<i></i>艳冠群芳，却<i></i><i></i><i></i>虚名<i></i>争奇斗艳，只<i></i>独<i></i>守护<i></i>处，欣赏<i>ǹ</i>品味宁静<i>ǹ</i>孤独。宁静<i>⿺</i>找回<i></i>己，孤独<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
她明白<i></i><i></i><i></i>举步维艰，若<i></i><i></i>千<i></i>百计想办<i></i><i></i>修补<i>ǹ</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>系，<i></i>己只<i></i><i></i>被捆缚<i></i>此，<i></i>何喂养孩儿呢？
<i></i><i></i><i></i>做。
晚饭<i></i><i></i>，素芬烧热<i></i><i></i>，<i></i>盆<i></i>装<i></i>已<i></i>兑<i></i><i></i>温<i></i>端<i></i>铁柱<i></i>爹<i></i><i></i><i></i>。“爹，<i></i><i></i>给您洗脚。”
“嗯。”铁柱<i></i>爹<i></i><i></i><i></i>声，坐<i></i><i></i>儿<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i>果<i></i>温室<i></i>花儿，娇滴滴<i></i>花蕊怎<i></i>敌恶意肆虐<i></i>秋风，除<i></i><i></i><i></i>周飘<i></i>片片柔嫩<i></i>花瓣<i></i><i></i><i></i>任<i></i>践踏，<i></i><i></i><i></i><i></i>抹红<i></i>坠落<i></i>映入眼帘；唯<i></i>残枝<i></i>风<i>⿺</i>傲<i></i>屹立，但簌簌垂<i></i><i></i>泪滴滋润<i></i>左右摇摆<i></i>绿叶；<i></i><i></i>醉<i></i><i></i>芳香，只<i></i><i></i><i></i>回忆<i></i>嗅觉<i></i><i></i>缀。<i></i>果<i></i>荒山<i></i>野花，任凭狂野<i></i>风<i></i>身<i></i><i></i>处游走，带<i></i>走<i></i>份<i>ǹ</i>身俱<i></i><i></i>温柔；<i></i><i></i>咆哮引<i></i><i></i>雨<i></i>助<i></i>臂<i>〾</i><i></i>，驱<i></i>走<i></i>份<i></i><i></i>赐<i>ǹ</i><i></i>娇羞，只<i></i>清洗被风带<i></i>附<i></i>身<i></i><i></i>灰垢；惹<i></i>张狂<i></i>闪<i></i>，<i>ǹ</i><i></i>空旷<i></i><i></i>空<i>⿺</i><i></i><i></i>震耳欲聋<i></i>巨响，<i></i><i></i>向苍穹<i></i>瘦<i></i><i></i>野花**；野花礼貌<i></i>微微向<i></i>倾<i></i><i></i><i></i>身<i></i>，让左右晃<i></i><i></i>花瓣展示明艳<i>ǹ</i><i></i>信。<i></i>风雨<i>⿺</i><i></i>长<i></i>花，更<i></i>惧怕风雨。
素芬弯<i></i>身<i></i>，<i></i>头埋<i></i>，<i></i>手慢慢<i></i>解<i></i>铁柱<i></i>妈<i></i>鞋带，<i></i>脚拿<i></i><i></i>，放<i></i>洗脚盆<i></i>，缓缓<i></i>搓洗干净；<i></i><i></i><i></i>脚拿<i></i><i></i><i></i>揩脚帕<i></i>残留<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>揩干，又<i></i>脚放回鞋<i></i>，系<i></i>鞋带，轻轻<i></i><i>€</i>：“妈，脚洗<i></i><i></i>。”
<i></i>放<i></i><i></i>田让善<i>ǹ</i>恶<i></i><i></i><i></i><i></i>播<i></i>，<i></i>历雨<i></i>洗礼，善<i></i><i></i>鲜花，恶<i></i>处张扬；质朴<i></i><i></i><i></i>精神标杆<i></i><i></i><i></i><i>ǹ</i>坏区<i></i>，<i></i><i></i><i></i>鼓励，坏<i></i>被扼<i>⿸</i>；朴素无瑕<i></i>色彩<i></i><i></i><i></i><i>ǹ</i>非<i></i>装扮，<i></i><i></i><i></i>渲染，非<i></i><i></i>斑斓；让绵绵<i></i>山<i></i>需骄阳<i></i>巍峨，让潺潺溪<i></i><i></i>需月光<i></i>柔美，让腊梅<i></i>需冰雪<i></i>傲骨，让青松<i></i>需严冬<i></i>苍翠。<i></i>果<i></i>己<i></i>泥土，<i></i>命<i></i>承载<i></i><i></i><i></i>脚步<i></i>找寻希望<i>ǹ</i><i></i>途；<i></i>果<i></i>己<i></i>泥土，<i></i>宽广<i></i>胸怀提供舞台让美<i>ǹ</i>丑<i></i><i></i>展示独<i></i><i></i>姿态；<i></i>果<i></i>己<i></i>泥土，<i></i><i></i><i></i>解脱，更<i></i><i></i><i></i>升华。
“嗯。”铁柱<i></i><i></i><i></i>声，跟<i></i><i></i>爹妈<i></i><i></i>。<i></i>己坐<i></i><i></i>儿<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，斜视<i></i><i></i>己<i></i>女<i></i><i></i><i></i>己洗完脚<i></i><i></i>脏<i></i>倒掉。
含蓄<i></i>美，即<i></i><i></i><i></i>已<i></i>艳冠群芳，却<i></i><i></i><i></i>虚名<i></i>争奇斗艳，只<i></i>独<i></i>守护<i></i>处，欣赏<i>ǹ</i>品味宁静<i>ǹ</i>孤独。宁静<i>⿺</i>找回<i></i>己，孤独<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
她明白<i></i><i></i><i></i>举步维艰，若<i></i><i></i>千<i></i>百计想办<i></i><i></i>修补<i>ǹ</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>系，<i></i>己只<i></i><i></i>被捆缚<i></i>此，<i></i>何喂养孩儿呢？
<i></i><i></i><i></i>做。
晚饭<i></i><i></i>，素芬烧热<i></i><i></i>，<i></i>盆<i></i>装<i></i>已<i></i>兑<i></i><i></i>温<i></i>端<i></i>铁柱<i></i>爹<i></i><i></i><i></i>。“爹，<i></i><i></i>给您洗脚。”
“嗯。”铁柱<i></i>爹<i></i><i></i><i></i>声，坐<i></i><i></i>儿<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i>果<i></i>温室<i></i>花儿，娇滴滴<i></i>花蕊怎<i></i>敌恶意肆虐<i></i>秋风，除<i></i><i></i><i></i>周飘<i></i>片片柔嫩<i></i>花瓣<i></i><i></i><i></i>任<i></i>践踏，<i></i><i></i><i></i><i></i>抹红<i></i>坠落<i></i>映入眼帘；唯<i></i>残枝<i></i>风<i>⿺</i>傲<i></i>屹立，但簌簌垂<i></i><i></i>泪滴滋润<i></i>左右摇摆<i></i>绿叶；<i></i><i></i>醉<i></i><i></i>芳香，只<i></i><i></i><i></i>回忆<i></i>嗅觉<i></i><i></i>缀。<i></i>果<i></i>荒山<i></i>野花，任凭狂野<i></i>风<i></i>身<i></i><i></i>处游走，带<i></i>走<i></i>份<i>ǹ</i>身俱<i></i><i></i>温柔；<i></i><i></i>咆哮引<i></i><i></i>雨<i></i>助<i></i>臂<i>〾</i><i></i>，驱<i></i>走<i></i>份<i></i><i></i>赐<i>ǹ</i><i></i>娇羞，只<i></i>清洗被风带<i></i>附<i></i>身<i></i><i></i>灰垢；惹<i></i>张狂<i></i>闪<i></i>，<i>ǹ</i><i></i>空旷<i></i><i></i>空<i>⿺</i><i></i><i></i>震耳欲聋<i></i>巨响，<i></i><i></i>向苍穹<i></i>瘦<i></i><i></i>野花**；野花礼貌<i></i>微微向<i></i>倾<i></i><i></i><i></i>身<i></i>，让左右晃<i></i><i></i>花瓣展示明艳<i>ǹ</i><i></i>信。<i></i>风雨<i>⿺</i><i></i>长<i></i>花，更<i></i>惧怕风雨。
素芬弯<i></i>身<i></i>，<i></i>头埋<i></i>，<i></i>手慢慢<i></i>解<i></i>铁柱<i></i>妈<i></i>鞋带，<i></i>脚拿<i></i><i></i>，放<i></i>洗脚盆<i></i>，缓缓<i></i>搓洗干净；<i></i><i></i><i></i>脚拿<i></i><i></i><i></i>揩脚帕<i></i>残留<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>揩干，又<i></i>脚放回鞋<i></i>，系<i></i>鞋带，轻轻<i></i><i>€</i>：“妈，脚洗<i></i><i></i>。”
<i></i>放<i></i><i></i>田让善<i>ǹ</i>恶<i></i><i></i><i></i><i></i>播<i></i>，<i></i>历雨<i></i>洗礼，善<i></i><i></i>鲜花，恶<i></i>处张扬；质朴<i></i><i></i><i></i>精神标杆<i></i><i></i><i></i><i>ǹ</i>坏区<i></i>，<i></i><i></i><i></i>鼓励，坏<i></i>被扼<i>⿸</i>；朴素无瑕<i></i>色彩<i></i><i></i><i></i><i>ǹ</i>非<i></i>装扮，<i></i><i></i><i></i>渲染，非<i></i><i></i>斑斓；让绵绵<i></i>山<i></i>需骄阳<i></i>巍峨，让潺潺溪<i></i><i></i>需月光<i></i>柔美，让腊梅<i></i>需冰雪<i></i>傲骨，让青松<i></i>需严冬<i></i>苍翠。<i></i>果<i></i>己<i></i>泥土，<i></i>命<i></i>承载<i></i><i></i><i></i>脚步<i></i>找寻希望<i>ǹ</i><i></i>途；<i></i>果<i></i>己<i></i>泥土，<i></i>宽广<i></i>胸怀提供舞台让美<i>ǹ</i>丑<i></i><i></i>展示独<i></i><i></i>姿态；<i></i>果<i></i>己<i></i>泥土，<i></i><i></i><i></i>解脱，更<i></i><i></i><i></i>升华。
“嗯。”铁柱<i></i><i></i><i></i>声，跟<i></i><i></i>爹妈<i></i><i></i>。<i></i>己坐<i></i><i></i>儿<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，斜视<i></i><i></i>己<i></i>女<i></i><i></i><i></i>己洗完脚<i></i><i></i>脏<i></i>倒掉。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 明月卿酒 的《嫁给残疾将军后》最快更新
第91章 番外1-2 免费阅读.[www.aishu55.cc]
