第30章 第 30 章
作品:《嫁给残疾将军后》 清楚，<i></i><i></i>问题，<i></i>宇已<i></i>藏<i></i><i></i><i></i>很久很久<i></i>，<i></i><i></i>王歆笙<i></i><i></i><i></i><i></i>世界<i>〾</i><i></i>，<i></i>宇<i></i><i></i>直<i></i>思索<i></i><i></i><i></i><i></i>问题，<i></i>什么歆笙<i></i><i></i>李<i></i><i></i>爸爸<i></i>孩<i></i>，<i></i>爸爸却只<i></i><i></i>李<i></i><i></i><i></i><i></i>
至<i></i><i></i>待歆笙，真<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>待<i></i><i></i>己。
<i></i>宇<i></i>问题，再<i></i>次让<i></i><i></i><i></i>尴尬<i></i><i></i>，<i></i>旁李潇潇脸<i></i><i></i>笑容<i></i>微微<i></i><i></i>僵硬，虽<i></i>她<i></i><i></i><i></i>已<i></i>非常<i></i><i></i><i></i>选择<i></i>原谅王亚欣，<i></i><i></i>际<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>情，<i></i><i></i>女<i></i>怎么<i></i><i></i><i></i>完<i></i><i></i><i></i>意
只<i></i>，<i></i><i></i>李潇潇<i></i><i>€</i>，<i>ǹ</i><i></i><i></i>直抱<i></i><i></i>甘<i></i>怨恨<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>放<i></i><i></i>切，让<i></i>己<i></i>身<i></i>真<i></i><i></i><i></i><i></i>释怀。
此<i></i><i></i><i></i>宇<i></i>脸认真<i></i>看<i></i>几<i></i><i></i>，似乎<i></i>回答<i></i><i></i><i></i>问题，<i></i><i></i><i></i><i></i>罢休<i></i>。
显<i></i>，<i></i>志强<i></i>看<i></i><i></i><i></i>，注意<i></i>王亚欣<i></i>李潇潇<i></i>尴尬<i></i><i></i>情，<i></i>志强立即<i></i>口<i>€</i>道“<i></i>宇，爸爸<i></i>阿姨<i></i><i></i>看妈妈，<i></i><i></i><i></i>妈妈<i></i><i></i><i></i>带<i></i>孩<i></i><i></i>容易，爸爸<i></i>阿姨<i></i>想让妈妈<i></i>么辛苦，知道吗<i></i><i></i>朋友<i>ǹ</i>朋友<i>〾</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>贴，跟<i></i>情没<i></i><i></i>系，<i></i><i></i>明白吗”
<i></i>宇<i></i><i></i><i></i>明白，<i></i>紧皱眉头，陷入<i></i><i></i>阵沉思。
<i></i><i></i><i></i>候<i></i><i></i><i></i>想<i></i>，<i></i>己跟朋友<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候，喜欢<i></i><i></i>喜欢，<i></i>喜欢<i></i><i></i><i></i>喜欢，<i></i>果喜欢<i></i><i></i><i></i>，才<i></i>想<i></i><i></i>她<i></i>，至<i></i><i></i>情<i></i>什么，<i></i>宇<i></i><i></i>脑<i></i>并没<i></i>清晰<i></i><i></i><i></i>。
李潇潇此<i></i>脸<i></i><i></i>再<i></i>浮<i></i><i></i><i></i>抹微笑，<i>〾</i><i></i>继续看<i></i><i></i>宇<i>€</i>道“<i></i>宇，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>属<i></i><i></i>己<i></i>朋友啊男<i></i><i></i><i></i>，女<i></i><i></i><i></i>，<i></i>觉<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>特别<i></i><i></i>，<i></i><i></i>遇<i></i>困难<i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>伸<i></i>援手帮助<i></i>，<i></i><i></i><i></i>”
<i></i>宇看<i></i>李潇潇，李潇潇<i></i>话<i></i>没<i></i><i>€</i>完，<i></i>宇<i></i>坚决<i></i>摇<i></i>摇头，<i>〾</i><i></i><i></i>脸认真<i></i><i>€</i>道“<i></i>没<i></i><i></i><i></i><i></i>朋友，<i></i>只知道，<i></i><i></i>喜欢<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候，才<i></i><i></i><i></i><i></i>，爸爸既<i></i><i></i><i></i>看望妈妈，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>喜欢妈妈<i></i>，<i></i>吗”
<i></i>宇突<i></i>变<i></i>固执<i></i><i></i><i></i>，倔强<i></i><i></i>再<i></i>将目光落<i></i><i></i><i></i>志强<i></i>身<i></i>，<i></i>待<i></i><i></i>志强给<i></i>答案。
王亚欣已<i></i><i></i><i></i>坚持<i></i>住<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>她<i></i><i>€</i>，<i></i><i></i><i></i>话题<i></i><i></i>最敏感<i></i>话题，她甚至想<i></i>找<i></i><i></i>缝钻<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>考虑<i></i><i></i>宇刚刚<i></i><i></i><i></i>转，<i></i><i></i>刚<i></i>始她并<i></i>想阻止<i></i>宇<i>€</i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，她终<i></i>忍<i></i>住<i>€</i>道“<i></i>宇，<i></i><i></i>再<i>€</i><i></i>。”
“<i></i>妈妈<i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i>愿意看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>么难<i></i><i></i><i></i><i></i>”
<i></i>宇突<i></i>转身，看<i></i>王亚欣，语气急促<i></i><i>€</i>道。
饭桌<i></i><i></i>饭菜冒<i></i>腾腾热气，<i></i><i></i>此刻<i></i>几
<i></i><i></i>谁<i></i>没<i></i>吃<i></i>口，彼此沉默<i></i>，<i></i><i></i>注视<i></i><i></i><i></i>脸认真<i></i>王靖宇。
“<i></i>宇，爸爸<i></i>喜欢妈妈，但仅限<i></i>朋友<i>〾</i><i></i><i></i><i></i><i></i>喜欢，<i></i><i></i><i></i>男女<i>〾</i><i></i><i></i>喜欢，<i></i><i></i><i></i><i>€</i>，爸爸依<i></i><i></i><i></i>妈妈<i></i>，但却只<i></i><i></i><i></i>朋友<i>〾</i><i></i><i></i>帮助<i></i>已，懂吗”
<i></i>志强给<i></i><i></i><i></i>己<i></i>答案，或许<i></i>宇依<i></i><i></i>解<i></i><i></i>，但<i></i>志强<i></i><i></i><i></i><i>€</i>，哪怕只<i></i><i></i><i></i>让李潇潇听<i></i>，哪怕只<i></i><i></i><i></i>让王亚欣听<i></i>。
<i></i>宇沉默<i></i>，刚刚<i></i>么急促<i></i><i></i>，突<i></i>变<i></i>安静<i></i><i></i><i></i>，低<i></i>头，久久<i></i><i></i>再<i>€</i>话。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，像极<i></i><i>〾</i><i></i><i></i>闭<i></i><i></i>候，王亚欣看<i></i><i></i><i></i>幕，<i></i><i></i><i></i>担<i></i><i></i>『<i></i>』<i></i>『<i></i>』<i></i>宇<i></i>脑袋，轻声<i></i><i>€</i>道“<i></i>宇，没<i></i><i></i><i></i>宇，妈妈<i></i><i></i>已<i></i>想通<i></i>，<i></i><i></i><i></i>歆笙，<i></i>已<i></i>很幸福<i></i>，没<i></i>必<i></i>再<i></i>追求<i></i>属<i></i><i></i>己<i></i>东西，妈妈很知足。”
“<i></i>妈妈，尽管<i></i><i></i><i></i>每<i></i>看<i></i><i></i><i></i>忙<i></i>没<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>胡思『乱』想，<i></i><i></i><i></i>骗<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，并<i></i>快乐。”
<i></i>宇抬头，看<i></i>王亚欣，<i></i>字<i></i>字<i></i><i>€</i><i></i>，仿佛<i></i><i></i>根根针<i></i><i></i>，扎<i></i>王亚欣<i></i>眉头越皱越紧。
原<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>宇，比<i></i>己<i></i><i></i>更<i></i><i></i>解<i></i>己。
“妈妈，<i></i><i></i>再继续硬撑<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>走吧，离<i></i><i></i><i></i>吧，<i></i>愿意跟随<i></i><i></i>任何<i></i>想<i></i><i></i><i></i><i></i>，澳洲<i></i><i></i>，任何<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>吗”
王靖宇<i></i><i></i>情突<i></i>变<i></i>迫切<i></i><i></i>，看<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>真<i></i>希望王亚欣<i></i>够摆脱<i></i><i></i>令<i></i>伤<i></i><i></i>城市，<i></i><i></i>令<i></i>伤<i></i><i></i><i></i>情。
听<i></i><i></i>宇<i></i>话，<i></i>志强<i></i>李潇潇彼此<i></i>视<i></i><i></i>眼，<i></i><i></i>彼此<i></i>目光<i>⿺</i>，看<i></i><i></i><i></i>抹<i></i><i></i>思议。
王靖宇<i></i><i></i><i></i>，<i></i>仅仅<i></i>乎<i></i><i></i>志强<i></i>李潇潇<i></i>意料，更<i></i>让王亚欣无<i></i>适<i></i>。
“<i></i>宇”
此<i></i><i></i>王亚欣顾<i></i><i></i>想太<i></i>，她<i></i><i></i><i></i>，竟<i></i>只剩<i></i><i></i>感<i></i>，看<i></i><i></i>宇<i></i><i></i><i></i><i></i>闭<i></i>孩<i></i>，变<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己，王亚欣才突<i></i><i></i><i></i>，原<i></i>孩<i></i>，早已<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>活<i></i><i></i><i></i>。
王亚欣强<i></i>克<i>⿸</i><i></i><i></i>己<i></i>眼泪，<i></i><i></i>环轻轻<i></i>揽入<i></i>己<i></i>怀<i></i>，脸<i></i><i></i><i></i>抹想哭却强<i></i>克<i>⿸</i><i></i><i></i>情，让<i></i>志强<i></i>李潇潇<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>阵揪<i></i>。
“亚欣姐，<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，才让<i></i><i></i><i></i><i></i>么辛苦。”
几<i></i><i></i>彼此<i></i>沉默，让李潇潇再<i></i>感觉<i></i><i></i><i></i><i></i>阵苦涩，<i></i>己<i></i><i></i><i></i><i></i>活<i></i><i></i>足够幸福<i></i>，<i></i><i></i>，王亚欣却变<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>善良<i></i>李潇潇<i></i><i>€</i>，显<i></i><i></i><i></i><i></i>很<i></i>责。
听<i></i>李潇潇<i></i>话，
王亚欣顿<i></i><i></i>忍<i></i>住<i></i>连连摇头，她<i></i><i></i><i></i>很清楚，<i></i><i></i>切<i></i><i></i>切<i></i><i></i><i></i><i></i>早已<i></i>注<i></i><i></i>，跟任何<i></i><i></i>没<i></i><i></i>系，只<i></i>怪<i></i>己<i></i>初太任『<i></i>』，错<i></i><i></i><i></i>段让<i></i>己<i></i>悔<i></i><i></i><i></i>婚姻，<i></i>错<i></i><i></i><i></i><i></i>值<i></i><i></i>己珍惜<i></i>辈<i></i><i></i><i></i>。
只<i></i>惜，<i></i><i></i>世界<i></i>什么<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，唯独<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>已<i></i>错<i></i><i></i>，流逝<i></i>，将永远无<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>己，<i></i>永远<i></i><i></i><i></i>再拥<i></i>第<i></i><i></i><i></i>模<i></i><i></i><i></i>选择<i></i><i></i>。
“潇潇，<i></i><i></i><i></i>己做<i></i><i></i>够<i></i>，让孩<i></i>跟<i></i>担<i></i><i></i>，<i></i><i></i>放<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>调整<i></i><i></i>己<i></i>状态<i></i>。”
王亚欣<i></i>边摇头，<i></i>边瞥<i></i><i></i>眼李潇潇，语气<i></i><i></i>哽咽<i></i><i>€</i>道。
<i></i><i></i><i></i>王亚欣，感觉<i></i>己<i></i><i></i>无<i></i><i></i><i></i>李潇潇，<i></i><i></i>李潇潇，她隐瞒<i></i>太<i></i>，虽<i></i><i></i>善意<i></i>谎，<i></i>王亚欣<i></i>怕<i></i>己什么<i></i>候<i></i><i></i><i></i><i></i>意<i></i><i></i><i></i>，让李潇潇看<i></i><i></i>什么，<i></i><i></i><i></i>话，<i></i>己<i>〾</i><i></i>做<i></i><i></i>很<i></i>努<i></i>，<i></i><i></i><i></i>白费<i></i>。
<i></i><i></i>，<i></i>志强<i></i>李潇潇听<i></i><i></i>话，却并<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>王亚欣<i></i>果真<i></i>按照<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>话，<i></i>比<i>〾</i><i></i>更<i></i>痛苦，<i></i><i></i>她<i></i>做<i></i>更<i></i><i></i>伪装。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候，王霞突<i></i>给王亚欣打<i></i><i></i><i></i>话，王亚欣并<i></i>想接，<i></i><i></i>王靖宇却拿<i></i>手<i></i>，接听<i></i><i></i>话“姨妈，<i></i><i></i><i></i>宇。”
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 明月卿酒 的《嫁给残疾将军后》最快更新
第30章 第 30 章 免费阅读.[www.aishu55.cc]
