第27章 第 27 章
作品:《每晚都和反派师兄谈心》 《每晚<i></i><i></i><i></i>派师兄谈<i></i>》最<i></i>章节 第27章 第 27 章
464、
粥<i></i>星楣<i></i>熬<i></i>。<i></i>手脚麻利<i></i><i></i>儿<i></i>，星楣<i></i><i></i>候<i></i><i></i><i></i>星桂<i>〾</i><i></i>，尤<i></i><i></i><i></i>弄<i></i><i></i><i></i>务<i></i><i></i>。
星楣利利索索<i></i>将粥罩<i></i>棉罩<i></i>，<i></i>顾端<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>陪<i></i>廿廿<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>少<i></i><i></i>老例儿，原<i></i>没什么<i></i>妥<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>回，廿廿静静看<i></i>眼，缓缓道，“<i></i>儿冷<i></i>，星楣<i></i>将<i></i>粥<i></i>给<i></i>公<i></i>、<i></i>公<i></i><i></i>边送<i></i><i></i>。<i></i><i></i>叫星桂端<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
星楣扬<i></i>扬眉，便<i></i>只<i></i>松<i></i>手。
星桂伸手接<i></i><i></i>，轻声道，“<i></i><i></i><i></i><i></i>疼<i></i>。<i></i>死冷寒<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>舍<i></i><i></i>派<i></i><i></i>差<i></i>。”
星楣咧<i></i>咧嘴唇，没<i>€</i>什么，只回身<i></i>处<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>送<i></i>公<i></i><i></i><i></i><i></i>粥<i></i>。
廿廿<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>劲儿，<i></i><i></i><i></i>坚<i></i><i></i>抬步<i></i><i></i>。
长街<i></i>寒风浩荡，星桂轻声道，“<i></i><i></i>……星楣仿佛<i></i><i></i>儿<i></i><i></i>兴<i></i>。”
廿廿<i></i><i></i>头，“<i></i>太<i></i>皇<i></i><i></i>儿完<i></i>，<i></i>安排她<i></i>宫吧。明<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>五<i></i>，<i></i><i></i>候<i></i>。”
星桂轻叹<i></i>声，<i></i>只<i></i><i></i>此。
.
<i></i><i></i>乾清宫，廿廿先<i></i>太<i></i>皇梓宫<i></i><i></i>礼，<i></i><i></i>才带<i></i>素粥踏<i></i><i></i>书房。
皇帝欣慰<i></i>头，远远伸手，“<i></i><i></i><i></i>。”
廿廿将素粥呈<i></i>，<i></i><i></i>帮皇帝盛<i></i><i></i>碗，递<i></i><i></i>勺儿。
皇帝咽<i></i>几口，温煦道，“孩<i></i><i></i><i></i><i></i>吧？”
廿廿<i></i>头，“<i></i>公<i></i><i></i><i></i>公<i></i><i></i><i></i><i></i>姑娘<i></i>，<i></i><i></i>待言；绵恺<i></i><i></i><i></i>，虽<i>€</i>往<i></i><i></i>安<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>懂<i></i><i></i><i></i>少，<i></i>今整<i></i><i></i><i></i>己屋<i></i>安安静静<i></i>，<i></i>敢吵<i></i><i></i>敢闹<i></i>。”
皇帝欣慰<i></i><i></i><i></i>头，“<i></i><i></i>知道皇玛<i></i><i></i><i></i><i></i>……”
廿廿忍住<i></i>声哽咽，只将<i></i>公<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>儿缓缓<i>€</i><i>ǹ</i>皇帝听。
皇帝微微眯<i></i>眯眼，放<i></i>粥碗，捏<i></i>捏廿廿<i></i>手，“<i></i>处<i></i><i></i>甚<i></i>。<i></i><i></i>，她若<i></i>场闹<i></i><i></i>，想<i></i>见<i></i><i></i>话，倒<i></i><i></i>办。”
<i></i>公<i></i><i></i>歹<i></i>固**<i></i>，又<i></i>太<i></i>皇晚<i></i>疼<i></i><i></i>**，若闹腾<i></i><i></i>，皇帝<i></i><i></i><i></i>责罚。
廿廿轻叹<i></i>声，“<i></i><i></i>只<i></i>晓<i></i>利害。她<i></i><i></i><i></i>闹，<i></i>便提醒她闹<i></i><i>〾</i><i></i><i></i>怎<i></i>……她若此<i></i><i></i><i></i><i></i>珅<i></i>闹，<i></i><i></i><i></i><i></i>，她究竟<i></i>想剩<i></i>什么<i></i>？”
<i></i><i></i><i></i><i></i>女<i></i><i></i><i>€</i>，公爹<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>终究比<i></i><i></i><i></i>己<i></i>丈夫<i></i><i></i><i></i>。倘若此<i></i><i></i>公<i></i><i></i>
真<i>ǹ</i>皇帝<i></i>廿廿撕破<i></i>脸<i></i>，便<i></i>皇帝此<i></i><i></i>太<i></i>皇丧期<i></i><i></i><i></i><i></i>容忍她<i></i>回，<i></i>，<i></i><i></i>呢？
她<i></i>想连<i></i>额驸丰绅殷德<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>给闹没<i></i>么？
“<i></i>幸，公<i></i><i></i><i></i>并<i></i>糊涂。<i></i>歹<i></i>太<i></i>皇<i></i>女儿，皇<i></i><i></i>妹<i></i>，纵<i></i>惇妃糊涂，她倒<i></i><i></i><i></i><i></i>清轻<i></i><i></i>。”
皇帝<i></i><i></i>头，“她<i></i>回<i></i>安<i></i><i></i>珅<i></i><i></i><i></i><i></i>，爷<i></i>边儿便<i></i><i></i>放<i></i>腾<i></i>手<i></i>。”
烛光<i></i><i></i><i></i>月<i></i>寒夜<i></i>伶仃摇曳，纵<i></i><i></i>身<i></i>火，却温<i></i>暖<i></i>冬夜<i></i>风寒。
廿廿凝眸看<i></i><i></i>烛光，轻声道，“皇<i></i>，<i></i>珅<i></i>见<i></i>，<i></i>公<i></i>已<i></i><i></i>觉，<i></i><i></i>朝<i></i>宫<i></i>必<i></i><i></i>乏比<i></i>公<i></i>更<i></i>敏锐<i>〾</i><i></i>。耽搁<i></i>若久<i></i>，倒引<i></i><i></i><i></i>浮<i></i>。”
皇帝缓缓<i></i>头。
廿廿伸手握住皇帝<i></i>手，“妾身擅<i></i><i></i>张，已<i></i><i>ǹ</i><i></i>公<i></i><i>€</i><i></i>，<i></i>珅<i></i>几<i></i>便<i></i>‘回<i></i>’……妾身<i></i><i></i>，<i></i><i></i>杀伐决断，此<i></i>宜早<i></i>宜迟。”
皇帝<i></i>头，却<i></i>皱眉。
“爷<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>迟疑。汗阿玛<i></i><i></i>忍鄂尔泰<i></i>**，足足<i></i><i></i>；<i></i>此<i></i>汗阿玛尸骨未寒……”
廿廿明白，虽<i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，先帝<i></i>辅<i></i><i></i>臣<i></i><i></i><i></i>帝<i></i>儿，<i></i><i></i>善终<i></i>没<i></i>几<i></i>。
<i></i><i></i>权<i></i><i></i>渴望，<i></i><i></i>候<i></i>让<i></i><i></i>权柄<i></i>握<i></i><i></i>臣忘<i></i>君臣<i>〾</i><i></i>，忘<i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>臣<i></i>奴才。故此<i></i>帝<i></i>便<i></i><i></i><i></i>约<i></i><i></i>选择<i></i><i></i><i></i>辅<i></i><i></i>臣<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己立威<i></i>靶<i></i>。
<i></i><i></i>，终究眼<i></i>太<i></i>皇刚刚崩逝，<i></i>么早<i></i>处置先帝<i></i>宠臣，稍<i></i><i></i>慎，<i></i><i></i>轩<i></i><i></i>波。
廿廿眸光轻转，“<i></i><i></i>钮祜禄氏，又<i></i><i></i><i></i>养<i></i>牙青，故此<i></i>倒<i></i><i></i>向<i></i><i></i><i></i>留意狼<i></i><i></i>狩猎<i></i><i></i><i></i><i></i>——<i></i><i></i><i></i><i></i>长<i></i><i></i><i></i>跟踪追随、几<i></i>几夜<i></i>埋伏<i></i>候，但<i></i>只<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>绝<i></i><i></i>坚决<i></i><i></i>扑<i></i><i></i>，果断<i></i><i></i>住猎<i></i><i></i>咽喉，绝<i></i>松口！”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>知道，<i></i>么久<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>该<i></i><i></i>珍贵。<i></i><i></i><i></i><i></i>失，<i></i><i></i>再<i></i>，倘若攻击<i></i><i></i>候稍<i></i>犹豫，猎<i></i>纵<i></i>，便<i></i><i></i>患无穷——甚至，若<i></i>猎<i></i><i></i>身<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，便<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>噬，<i></i><i></i>候再<i></i>悔没<i></i>坚决<i></i><i></i>断<i></i><i></i>喉咙，便晚<i></i>。”
皇帝<i></i>震，申述再<i></i>握住廿廿<i></i>手。
廿廿抬手指<i></i><i></i><i></i>，“爷，汗阿玛<i></i><i></i><i></i>看<i></i>呢。<i></i>若<i></i>真<i></i>准爷<i></i><i></i>珅，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>坚<i></i><i></i>将爷<i></i><i></i>储君，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>意<i></i>未更改。”
“况且，<i></i><i></i>太<i></i>皇<i></i><i>€</i>，<i></i>珅<i></i>什么？<i></i><i></i><i></i>奴才、鹰犬。<i></i>爷<i></i>谁呢，爷<i></i>太<i></i>皇<i></i>继承<i></i>，<i></i>太<i></i>皇
血脉<i></i>延续，<i></i>太<i></i>皇将<i></i>清江山<i></i>托付<i>〾</i><i></i>！”
“谁<i></i><i></i><i></i>清奴才<i>ǹ</i>儿<i></i>孰轻孰<i></i>呢？傻<i></i>才<i></i><i></i><i></i>，奴才<i></i>比儿<i></i>更<i></i>吧？”
叫廿廿<i></i>么故意带<i></i><i></i>孩<i></i>气<i></i>话<i></i><i>€</i>，皇帝<i></i>忍<i></i>住轻笑<i></i>声，拉<i></i>廿廿<i></i><i></i>手<i></i>，<i></i>掌<i></i><i></i>按<i></i>又按。
“爷<i></i><i></i>喜欢<i></i><i></i><i></i><i></i>股<i></i>初<i></i>牛犊<i></i>怕虎<i></i>锐气。更难<i></i>，<i></i>已<i></i><i>⿺</i>宫<i>〾</i>位，<i></i>股<i></i>锐气却依<i></i><i></i>减。爷老<i></i>，倒<i></i><i></i>瞻<i></i>顾<i></i>。”
廿廿抬手<i></i><i></i>皇帝<i></i><i></i>巴，“爷<i></i><i></i><i></i>，胡<i></i>长<i></i>尤<i></i>快。”
皇帝轻轻闭<i></i>闭眼，将廿廿<i></i>怀<i></i>紧<i></i>紧，“……幸<i></i><i></i><i></i>。”
门口轻轻<i></i>声响<i></i>。
廿廿先吓<i></i><i></i>跳，赶紧问，“<i></i>书房<i></i>，<i></i><i></i>耗<i></i>么？”
她<i></i>己<i></i><i></i>狼女，又<i></i><i></i>养狼，狼<i></i><i></i>怕，却怕耗<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>贫，连<i></i>住<i></i>房<i></i><i></i><i></i>租赁<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>东搬西挪<i></i>，<i></i><i></i>房<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>没<i></i>住<i></i>，<i></i>便<i></i><i></i>屋<i></i><i></i>看见耗<i></i>。廿廿<i></i>回收拾<i></i>搬<i></i><i></i>房<i></i><i></i><i></i>柜<i></i>，结果<i></i><i></i>抽匣，<i></i><i></i><i></i><i></i>软软活活<i></i>东西……<i></i>便落<i></i><i></i><i></i>儿<i></i>怕<i></i>。
皇帝<i></i><i></i>警觉，凛声问：“谁<i></i><i></i>头？”
棉门帘<i></i><i></i>条，随<i></i>簌簌<i></i>衣袂摩挲<i>〾</i>声，<i></i><i></i><i></i>走<i></i><i></i>，没敢抬头，<i></i>门口<i></i>已<i></i>双膝跪倒，“儿<i></i>请汗阿玛、<i></i>额娘<i></i>安。<i></i>才<i></i>儿<i></i>惊扰汗阿玛<i></i><i></i>额娘，儿<i></i>请罪。”
廿廿倒先松<i></i><i></i>口气，“原<i></i><i></i><i></i>阿哥。<i></i>么晚<i></i>，<i></i><i></i><i></i>功啊？”
<i></i>绵宁<i></i>婚<i></i>，廿廿<i></i><i></i><i></i>已<i></i>早改称“<i></i>阿哥”，再<i></i>似<i></i><i></i>候似<i></i>直呼<i></i>名<i></i><i></i>。
皇<i></i><i></i><i></i>书房<i></i>守孝<i></i>倚庐，<i></i>阿哥却<i></i><i></i><i></i>奉旨<i></i><i></i>书房<i></i>读书，故此每<i></i><i></i>便<i></i>更<i></i>早<i></i>晚归，竭<i></i>向皇帝尽孝<i></i>。
绵宁垂首回话，“汗阿玛思念皇玛<i></i>，又<i></i><i></i><i></i><i></i>念，<i></i>常通宵达旦。儿<i></i>岂敢<i></i>半<i></i>懈怠，唯<i></i><i></i><i></i>皇玛<i></i><i></i>汗阿玛<i></i><i></i>儿，竭尽<i></i><i></i>罢<i></i>。”
廿廿欣慰<i></i>头，轻声道，“<i></i><i></i><i></i>给<i></i>汗阿玛送<i></i>素粥。<i></i>阿哥<i></i><i></i><i></i>吧。”
皇帝<i></i><i>€</i>，“<i></i><i></i>孝<i></i>，<i></i>皇玛<i></i><i></i><i></i><i></i>知道<i></i>。<i></i><i></i><i></i>粥吧。”
绵宁恭谨<i></i>身，退<i></i><i></i>旁安安静静<i></i>吃粥。
夜色<i></i>暗色帷幕，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>静静垂<i></i>，将皇帝<i>ǹ</i>廿廿、及绵宁给无<i></i><i></i>区隔<i></i><i></i><i></i>。
廿廿没打扰<i></i>阿哥吃粥，轻声<i>ǹ</i>皇帝<i>€</i><i></i>未完<i></i>话。
“……明儿，<i></i><i></i><i></i>瞧瞧<i></i>七福晋。<i></i><i></i>，今儿<i></i><i></i><i></i>阿哥
赶<i></i>，回头叫<i></i>阿哥福晋<i></i><i>ǹ</i><i></i><i></i><i></i><i></i>吧。<i></i>七弟妹<i></i>老<i></i>媳妇<i></i>姑妈，<i></i><i></i><i></i>叫<i></i>七福晋更宽<i></i><i></i>。”
皇帝挑眉，“嗯？<i></i>七弟妹病<i></i>么？<i></i><i></i><i></i>几<i></i>旗籍举哀，受凉<i></i>？”
廿廿轻声道，“<i></i>七福晋<i></i><i></i><i></i><i></i>，冬<i></i>早春<i></i>常<i></i>凉。此<i></i><i></i>汗阿玛<i></i>孝期，她必<i></i><i></i><i></i>悲恸摧<i></i>，<i></i>便又病倒<i></i>。”
皇帝<i></i><i></i>头，“免<i></i>她明<i></i><i></i>齐集举哀吧。爷忙<i></i>，<i></i>暂且顾<i></i><i></i><i></i><i></i>；老<i></i>七又镇<i></i>陪<i></i>爷，<i></i><i></i>难免回<i></i><i></i>。”
廿廿<i></i>头，“皇<i></i>刚恩封<i></i>七弟郡王爵，<i></i><i></i><i></i><i></i>兴<i></i><i></i>儿，<i></i>七弟妹倒<i></i><i></i><i></i>节骨眼儿病<i></i>，倒叫<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>牵挂。”
皇帝静静抬眸，凝望廿廿。
<i></i>么<i></i><i></i><i></i><i></i>处，廿廿<i></i><i></i>模<i></i>儿，皇帝便知道她<i></i><i></i>话<i></i><i>€</i>。
皇帝远远看<i></i>绵宁<i></i>眼，见绵宁守<i></i>规矩，头<i></i>抬眼<i></i>睁<i></i><i></i>己安静吃粥，并未朝<i></i><i></i><i></i>边看<i></i>眼，皇帝便放<i></i><i></i>，捏<i></i>捏廿廿<i></i><i></i>手，“<i></i><i></i>直<i>€</i>？”
廿廿<i></i><i></i>悄<i></i>回眸先看绵宁<i></i>眼。
<i></i>奇<i></i>怪<i></i>，<i></i><i></i>么<i></i>碗粥，绵宁竟<i></i>吃<i></i><i></i>么半<i></i><i></i>没吃完。既没吃完，又<i></i><i></i>撵<i></i><i></i>。
<i></i>头已<i></i>传<i></i><i></i>静<i></i><i></i>，快<i></i><i></i>钥<i></i>，她<i></i>赶紧<i></i>话<i>€</i>完。
廿廿忖<i></i>，<i>€</i>永璘<i></i><i></i>儿，<i></i><i></i><i></i>绵宁<i></i><i></i>叔叔，再<i>€</i><i></i>没什么背<i></i><i></i><i></i><i></i>，倒<i></i><i></i>紧。
廿廿便轻声道，“……爷封<i></i>七弟<i></i>郡王，<i></i><i></i><i></i><i></i>恩典。只<i></i><i></i>七弟毕竟<i></i><i></i><i></i>八哥、<i></i><i></i>哥，<i></i>七弟毕竟<i></i><i></i>孝仪皇<i></i>额娘<i></i><i></i><i></i>皇阿玛啊……<i></i>位哥哥<i></i>封<i></i><i></i>王，<i></i>七弟只封郡王，妾身<i></i><i></i>底<i></i><i></i><i></i><i></i>儿<i></i><i></i>劲儿呢。”
皇帝轻“呵”<i></i>声，忍<i></i>住又捏廿廿<i></i><i></i>儿，“<i></i><i></i>惦记<i></i>！<i></i>话旁<i></i><i></i>没<i></i>敢<i></i>爷眼<i></i><i></i>提，<i></i><i></i><i></i>替<i></i>提。”
皇<i></i>嘴<i></i>含<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>少<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>口老陈醋。
赶<i></i>，回头叫<i></i>阿哥福晋<i></i><i>ǹ</i><i></i><i></i><i></i><i></i>吧。<i></i>七弟妹<i></i>老<i></i>媳妇<i></i>姑妈，<i></i><i></i><i></i>叫<i></i>七福晋更宽<i></i><i></i>。”
皇帝挑眉，“嗯？<i></i>七弟妹病<i></i>么？<i></i><i></i><i></i>几<i></i>旗籍举哀，受凉<i></i>？”
廿廿轻声道，“<i></i>七福晋<i></i><i></i><i></i><i></i>，冬<i></i>早春<i></i>常<i></i>凉。此<i></i><i></i>汗阿玛<i></i>孝期，她必<i></i><i></i><i></i>悲恸摧<i></i>，<i></i>便又病倒<i></i>。”
皇帝<i></i><i></i>头，“免<i></i>她明<i></i><i></i>齐集举哀吧。爷忙<i></i>，<i></i>暂且顾<i></i><i></i><i></i><i></i>；老<i></i>七又镇<i></i>陪<i></i>爷，<i></i><i></i>难免回<i></i><i></i>。”
廿廿<i></i>头，“皇<i></i>刚恩封<i></i>七弟郡王爵，<i></i><i></i><i></i><i></i>兴<i></i><i></i>儿，<i></i>七弟妹倒<i></i><i></i><i></i>节骨眼儿病<i></i>，倒叫<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>牵挂。”
皇帝静静抬眸，凝望廿廿。
<i></i>么<i></i><i></i><i></i><i></i>处，廿廿<i></i><i></i>模<i></i>儿，皇帝便知道她<i></i><i></i>话<i></i><i>€</i>。
皇帝远远看<i></i>绵宁<i></i>眼，见绵宁守<i></i>规矩，头<i></i>抬眼<i></i>睁<i></i><i></i>己安静吃粥，并未朝<i></i><i></i><i></i>边看<i></i>眼，皇帝便放<i></i><i></i>，捏<i></i>捏廿廿<i></i><i></i>手，“<i></i><i></i>直<i>€</i>？”
廿廿<i></i><i></i>悄<i></i>回眸先看绵宁<i></i>眼。
<i></i>奇<i></i>怪<i></i>，<i></i><i></i>么<i></i>碗粥，绵宁竟<i></i>吃<i></i><i></i>么半<i></i><i></i>没吃完。既没吃完，又<i></i><i></i>撵<i></i><i></i>。
<i></i>头已<i></i>传<i></i><i></i>静<i></i><i></i>，快<i></i><i></i>钥<i></i>，她<i></i>赶紧<i></i>话<i>€</i>完。
廿廿忖<i></i>，<i>€</i>永璘<i></i><i></i>儿，<i></i><i></i><i></i>绵宁<i></i><i></i>叔叔，再<i>€</i><i></i>没什么背<i></i><i></i><i></i><i></i>，倒<i></i><i></i>紧。
廿廿便轻声道，“……爷封<i></i>七弟<i></i>郡王，<i></i><i></i><i></i><i></i>恩典。只<i></i><i></i>七弟毕竟<i></i><i></i><i></i>八哥、<i></i><i></i>哥，<i></i>七弟毕竟<i></i><i></i>孝仪皇<i></i>额娘<i></i><i></i><i></i>皇阿玛啊……<i></i>位哥哥<i></i>封<i></i><i></i>王，<i></i>七弟只封郡王，妾身<i></i><i></i>底<i></i><i></i><i></i><i></i>儿<i></i><i></i>劲儿呢。”
皇帝轻“呵”<i></i>声，忍<i></i>住又捏廿廿<i></i><i></i>儿，“<i></i><i></i>惦记<i></i>！<i></i>话旁<i></i><i></i>没<i></i>敢<i></i>爷眼<i></i><i></i>提，<i></i><i></i><i></i>替<i></i>提。”
皇<i></i>嘴<i></i>含<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>少<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>口老陈醋。
赶<i></i>，回头叫<i></i>阿哥福晋<i></i><i>ǹ</i><i></i><i></i><i></i><i></i>吧。<i></i>七弟妹<i></i>老<i></i>媳妇<i></i>姑妈，<i></i><i></i><i></i>叫<i></i>七福晋更宽<i></i><i></i>。”
皇帝挑眉，“嗯？<i></i>七弟妹病<i></i>么？<i></i><i></i><i></i>几<i></i>旗籍举哀，受凉<i></i>？”
廿廿轻声道，“<i></i>七福晋<i></i><i></i><i></i><i></i>，冬<i></i>早春<i></i>常<i></i>凉。此<i></i><i></i>汗阿玛<i></i>孝期，她必<i></i><i></i><i></i>悲恸摧<i></i>，<i></i>便又病倒<i></i>。”
皇帝<i></i><i></i>头，“免<i></i>她明<i></i><i></i>齐集举哀吧。爷忙<i></i>，<i></i>暂且顾<i></i><i></i><i></i><i></i>；老<i></i>七又镇<i></i>陪<i></i>爷，<i></i><i></i>难免回<i></i><i></i>。”
廿廿<i></i>头，“皇<i></i>刚恩封<i></i>七弟郡王爵，<i></i><i></i><i></i><i></i>兴<i></i><i></i>儿，<i></i>七弟妹倒<i></i><i></i><i></i>节骨眼儿病<i></i>，倒叫<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>牵挂。”
皇帝静静抬眸，凝望廿廿。
<i></i>么<i></i><i></i><i></i><i></i>处，廿廿<i></i><i></i>模<i></i>儿，皇帝便知道她<i></i><i></i>话<i></i><i>€</i>。
皇帝远远看<i></i>绵宁<i></i>眼，见绵宁守<i></i>规矩，头<i></i>抬眼<i></i>睁<i></i><i></i>己安静吃粥，并未朝<i></i><i></i><i></i>边看<i></i>眼，皇帝便放<i></i><i></i>，捏<i></i>捏廿廿<i></i><i></i>手，“<i></i><i></i>直<i>€</i>？”
廿廿<i></i><i></i>悄<i></i>回眸先看绵宁<i></i>眼。
<i></i>奇<i></i>怪<i></i>，<i></i><i></i>么<i></i>碗粥，绵宁竟<i></i>吃<i></i><i></i>么半<i></i><i></i>没吃完。既没吃完，又<i></i><i></i>撵<i></i><i></i>。
<i></i>头已<i></i>传<i></i><i></i>静<i></i><i></i>，快<i></i><i></i>钥<i></i>，她<i></i>赶紧<i></i>话<i>€</i>完。
廿廿忖<i></i>，<i>€</i>永璘<i></i><i></i>儿，<i></i><i></i><i></i>绵宁<i></i><i></i>叔叔，再<i>€</i><i></i>没什么背<i></i><i></i><i></i><i></i>，倒<i></i><i></i>紧。
廿廿便轻声道，“……爷封<i></i>七弟<i></i>郡王，<i></i><i></i><i></i><i></i>恩典。只<i></i><i></i>七弟毕竟<i></i><i></i><i></i>八哥、<i></i><i></i>哥，<i></i>七弟毕竟<i></i><i></i>孝仪皇<i></i>额娘<i></i><i></i><i></i>皇阿玛啊……<i></i>位哥哥<i></i>封<i></i><i></i>王，<i></i>七弟只封郡王，妾身<i></i><i></i>底<i></i><i></i><i></i><i></i>儿<i></i><i></i>劲儿呢。”
皇帝轻“呵”<i></i>声，忍<i></i>住又捏廿廿<i></i><i></i>儿，“<i></i><i></i>惦记<i></i>！<i></i>话旁<i></i><i></i>没<i></i>敢<i></i>爷眼<i></i><i></i>提，<i></i><i></i><i></i>替<i></i>提。”
皇<i></i>嘴<i></i>含<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>少<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>口老陈醋。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 小朝荔 的《每晚都和反派师兄谈心》最快更新
第27章 第 27 章 免费阅读.[www.aishu55.cc]
