第32章 第 32 章
作品:《一觉醒来和死对头有娃了》 《<i></i>觉醒<i></i><i></i>死<i></i>头<i></i>娃<i></i>》最<i></i>章节 第32章 第 32 章
萧枭<i></i>疫区
贵太妃气<i></i><i></i>眼<i></i>黑，她撑<i></i>椅<i></i>扶手站<i></i><i></i>，<i></i>牙切齿<i></i>道：“<i></i>，哀<i></i><i></i>管<i></i><i></i><i></i>夏<i></i>安<i></i>情，<i></i><i></i><i></i>此<i></i><i></i>哀<i></i><i></i>难，夏<i></i>安<i></i>注<i></i>回<i></i><i></i><i></i>。”
阿福<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>步，“贵太妃，<i></i>今怎么办？”
贵太妃眸光敛<i></i>寒气，“派<i></i><i></i>疯<i></i>岛，哀<i></i><i></i><i></i><i></i>六<i></i><i>〾</i><i></i>，哀<i></i><i></i>夏<i></i>安死。”
贵太妃深呼吸几口，缓缓<i></i>坐<i></i><i></i>。
夏<i></i>安<i></i><i></i>踪<i></i>直<i></i>她掌握<i>〾</i><i>⿺</i>，<i></i><i></i>她离<i></i>京城，带<i></i>萧拓奔赴疯<i></i>岛，她便命<i></i><i></i>直随<i></i>跟踪。
她<i></i>信夏<i></i>安<i></i><i></i>找<i></i>医治僵尸病<i></i>药<i></i>，纵<i></i>她必死，却<i></i><i></i>死<i></i><i></i>己<i></i>手<i></i>，才<i></i><i></i><i></i><i></i>头<i></i>恶气。
阿福担忧<i></i>道：“但<i></i>，<i></i>旦杀<i></i>夏<i></i>安，王爷<i></i><i></i><i></i><i></i>南怀王<i></i>手？”
贵太妃冷笑，“<i></i><i></i>，但<i></i>哀<i></i><i></i><i></i>让<i></i>知道，<i></i><i>ǹ</i><i></i>弟弟<i></i><i></i>命<i></i><i></i>，若<i></i>弟弟死，<i></i><i></i>活<i></i><i></i>。”
阿福神色<i></i>喜，“莫非，<i></i>命蛊已<i></i><i></i>效？”
贵太妃没做声，坐<i></i><i></i><i></i>，良久才道：“按照哀<i></i><i></i>吩咐，<i></i>吧，夏<i></i>安<i></i>回<i></i><i></i><i></i>，但<i></i>只<i></i><i></i>带<i></i>她<i></i><i></i>头回<i></i>。”
阿福躬身<i></i><i></i>。
慕容桀<i></i><i></i>王府，吩咐侍卫，“盯<i></i>贵太妃<i></i>边<i></i><i></i>。”
“<i></i>！”侍卫领命<i></i><i></i>。
慕容桀没<i></i>马车，带<i></i>几<i></i><i></i>策马<i></i>城，<i></i>怀疑<i></i>安<i></i><i></i>疯<i></i>岛，<i></i><i></i><i>〾</i><i></i><i></i>曾提<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>疯<i></i>岛<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>见<i></i><i></i><i></i>，陈太君。
<i></i>壮壮<i></i>边，<i></i>疫区吩咐<i></i>疫区<i></i><i></i>，<i></i>果<i></i><i></i>问<i></i><i></i>安，<i></i><i>€</i>她<i></i>找药材，<i></i>余<i></i><i></i>字<i></i><i></i><i></i><i>€</i>。
李将军<i></i>柔瑶县<i></i><i></i><i></i><i></i>安<i></i>悦诚服<i></i>，但<i></i><i></i>她<i></i><i></i>向<i></i><i></i><i></i>疑问。
柔瑶私<i></i>问壮壮，“<i></i>安<i></i>底<i></i><i></i><i></i><i></i>？”
壮壮轻声道：“估计<i></i>被<i></i>抓走<i></i>，<i></i><i></i><i></i>希望疫症被治愈。”
柔瑶<i></i>吃<i></i>惊，“竟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>做？”
“<i></i><i></i>难测。”壮壮没<i></i><i>€</i>太<i></i>，她<i></i>柔瑶<i></i><i></i>算推<i></i>置腹。
柔瑶觉<i></i><i></i><i></i>思议，冷笑道：“<i></i>果<i></i><i></i><i></i>想疫症被治愈<i></i><i></i>，<i></i>疫区看看<i></i>今<i></i><i></i>受苦<i></i>百姓，<i></i><i></i>良<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>？”
“柔瑶，<i></i>太单纯<i></i>，死几<i></i>百姓，<i></i>某<i></i><i></i><i></i><i>€</i>，<i></i><i></i><i></i>死几只蝼蚁。”壮壮轻轻叹气。
柔瑶站<i></i>门口，看<i></i><i></i><i></i>被捆绑<i></i>
床<i></i><i></i>僵尸病<i></i>，只觉<i></i>愤怒无比。
她<i></i><i></i><i></i>医<i></i><i></i>，便<i></i><i></i>命放<i></i>第<i></i>位，<i></i>什么比活<i></i>更<i></i><i></i>？<i></i>类想<i></i>设<i></i><i></i><i></i>活<i></i><i></i>，她见<i></i>病入膏肓<i></i><i></i>，忍住极<i></i><i></i>疼痛，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>怀<i></i><i></i><i></i>活<i></i><i></i><i></i>希望。
她<i></i><i></i><i></i>类<i></i>该守望<i></i>助<i></i>，没<i></i>想<i></i>，<i></i>疫症<i></i><i></i><i></i>难<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>存<i></i><i></i><i></i>歹毒<i></i><i></i>思。
壮壮<i></i>边刚吩咐<i></i><i></i>，便见李将军<i></i>禀报，“梁太傅带<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>几<i></i>？”壮壮神色<i></i>端，问道。
“<i></i><i></i><i></i>五<i></i>，萧枭<i></i>将军<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>礼<i></i>王。”
壮壮神色微变，<i></i><i></i><i></i>？
壮壮转身<i></i><i></i>，吩咐柔瑶<i></i>李将军，“<i></i><i></i>先<i></i>挡<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
她<i></i><i></i>祠堂<i></i>院<i></i>，<i></i>门<i></i><i></i>，虽<i></i>看<i></i>见，但<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>听<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>静<i></i>声音。
梁太傅今<i></i><i></i>早便联系<i></i><i></i>几位官员，<i>€</i><i></i><i></i>疫区<i></i>边查案情况，探望<i></i><i></i>病<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>邀约萧枭<i></i>礼<i></i>王<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>名官员陪<i></i>。
萧枭<i></i><i></i>军营<i></i><i></i><i></i>僵尸病，<i></i>直<i></i><i></i><i></i>病<i></i><i></i>憎恨，<i></i><i></i>梁太傅请皇太<i></i><i></i>令让<i></i>监察疫区，<i></i><i></i>今<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
至<i></i>礼<i></i>王，<i></i>虽<i></i>木口木脸，却<i></i><i></i><i></i>注此<i></i>。
“参见礼<i></i>王，参见<i></i>将军，参见太傅……”李将军带<i></i><i></i><i></i>见礼。
梁太傅嗯<i></i><i></i>声，瞧<i></i>李将军，“<i></i><i></i>病<i></i><i></i><i></i><i></i>少？死亡<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>降吗？”
李将军道：“回太傅<i></i>话，<i></i>今病<i></i><i></i><i></i><i></i>五<i></i>六<i></i>，至<i></i>死亡<i></i><i></i>，<i></i>夏<i></i>夫<i></i><i></i><i>〾</i><i></i>，便零死亡<i></i><i></i>。”
“嗯，甚<i></i>，夏<i></i>夫呢？<i></i>官<i></i><i></i>代替百姓感谢她啊。”梁太傅<i></i>脸欣慰<i></i>道。
李将军<i></i>脸遗憾<i></i>道：“太傅<i></i><i></i>真<i></i><i></i><i></i>候，夏<i></i>夫<i></i>采药<i></i>。”
“采药？<i></i>京<i>⿺</i>医馆<i></i><i></i>什么药材没<i></i>？<i></i>什么<i></i>她<i></i><i></i><i></i>采药？”
李将军道：“<i></i>末将<i></i><i></i><i></i>很清楚，末将<i></i><i></i><i></i>夫。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>夫吗？问问<i></i>。”梁太傅道。
柔瑶走<i></i><i></i><i></i>，“<i></i><i></i>想知道什么？”
梁太傅见<i></i>柔瑶，<i></i>怔，“县<i></i><i></i><i></i><i></i>做什么？”
柔瑶虽<i></i><i></i><i></i>很聪明，但<i></i>看<i></i>梁太傅执意<i></i>见<i></i>安，便暗<i></i>猜测<i></i>安失踪<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>夫，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>医治病<i></i>。”
梁太傅淡淡<i></i>笑<i></i>，“县<i></i>身份矜贵，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，早<i></i>回<i></i>吧。”
“再矜贵<i></i>比<i></i><i></i>太傅。”柔瑶<i></i>悦<i></i>道。
萧枭<i></i>礼<i></i>王<i></i>没<i></i>听梁太傅<i>ǹ</i>柔瑶<i>€</i>话，<i></i><i></i>径直走<i></i><i></i><i></i>。
萧枭<i></i><i></i>军营<i>⿺</i>见<i></i><i></i><i></i>僵尸病<i></i><i></i>，<i></i><i></i>被<i>⿸</i>住<i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i><i></i>劲<i></i><i></i>狂，<i></i><i></i>见，只<i></i><i></i>狂<i>⿺</i><i></i>病<i></i>。
但<i></i><i></i><i></i><i></i>，已<i></i>没<i></i>病<i></i><i></i>狂，<i></i><i></i>只<i></i>静静<i></i>躺<i></i>床<i></i>，似乎<i></i><i></i>意识<i></i>，脸<i></i><i></i>疼痛<i></i>神情，看<i></i><i></i><i></i>忍受极<i></i><i></i>折磨。
“<i></i><i></i><i>€</i>僵尸病<i></i><i></i><i></i>狂吗？<i></i>什么<i></i><i></i><i></i><i></i>狂？”礼<i></i>王问道。
李将军道：“<i>〾</i><i></i><i></i><i></i><i></i>狂<i></i>，<i></i><i></i>夏<i></i>夫<i></i><i></i><i>〾</i><i></i>，给<i></i><i></i>施针，又<i></i><i></i>药，<i></i><i></i>便安静<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>灌<i></i>米汤。”
“<i></i><i></i><i></i><i>€</i>，已<i></i><i></i><i></i>狂<i></i>吗？”萧枭问道。
“<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>总<i></i><i></i>狂<i></i><i></i>候，只<i></i>次<i></i>比<i>〾</i><i></i>少<i></i>很<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>狂六七次，<i></i>今只<i></i><i></i><i></i>次，<i></i><i></i><i></i>候<i></i><i></i><i></i>次。”
梁太傅<i></i>走<i></i><i></i><i></i>，“针灸<i></i><i></i><i></i>效<i></i>？真<i></i>神奇，真<i></i><i></i>惜<i></i>，<i></i>次太<i></i><i></i><i></i><i></i>候<i></i>没见<i></i>夏<i></i>夫<i></i>，<i></i>今<i></i>官<i></i><i></i>，<i></i>没见<i></i>她。”
礼<i></i>王闻言，皱<i></i><i></i>眉头，“她<i></i><i></i><i></i><i></i>什么打紧<i></i>？至少她<i></i>减轻病<i></i><i></i>症状，<i></i><i></i>足够<i></i>。”
<i>ǹ</i>梁太傅<i></i><i></i><i></i><i></i>官员问李将军，“<i></i>夏<i></i>夫<i></i>没<i></i><i>€</i><i></i>，<i></i><i></i>研<i>⿸</i><i></i>药<i></i>治愈<i></i><i></i>？”
李将军犹豫<i></i><i></i><i></i>，“<i></i><i></i>，倒<i></i>没听她<i>€</i><i></i>。”
“<i></i>她<i></i>哪<i></i>采药<i></i>？<i></i><i></i>，命<i></i><i></i>找她回<i></i>吧。”梁太傅道。
刚<i></i><i></i><i></i>名惠<i></i>局<i></i><i></i>夫走<i></i><i></i>，听<i></i>梁太傅<i></i>话，便随口<i>€</i>：“夏<i></i>夫已<i></i>离<i></i>疫区<i></i>，<i></i>几<i></i><i></i>没见<i></i>她。”
“再矜贵<i></i>比<i></i><i></i>太傅。”柔瑶<i></i>悦<i></i>道。
萧枭<i></i>礼<i></i>王<i></i>没<i></i>听梁太傅<i>ǹ</i>柔瑶<i>€</i>话，<i></i><i></i>径直走<i></i><i></i><i></i>。
萧枭<i></i><i></i>军营<i>⿺</i>见<i></i><i></i><i></i>僵尸病<i></i><i></i>，<i></i><i></i>被<i>⿸</i>住<i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i><i></i>劲<i></i><i></i>狂，<i></i><i></i>见，只<i></i><i></i>狂<i>⿺</i><i></i>病<i></i>。
但<i></i><i></i><i></i><i></i>，已<i></i>没<i></i>病<i></i><i></i>狂，<i></i><i></i>只<i></i>静静<i></i>躺<i></i>床<i></i>，似乎<i></i><i></i>意识<i></i>，脸<i></i><i></i>疼痛<i></i>神情，看<i></i><i></i><i></i>忍受极<i></i><i></i>折磨。
“<i></i><i></i><i>€</i>僵尸病<i></i><i></i><i></i>狂吗？<i></i>什么<i></i><i></i><i></i><i></i>狂？”礼<i></i>王问道。
李将军道：“<i>〾</i><i></i><i></i><i></i><i></i>狂<i></i>，<i></i><i></i>夏<i></i>夫<i></i><i></i><i>〾</i><i></i>，给<i></i><i></i>施针，又<i></i><i></i>药，<i></i><i></i>便安静<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>灌<i></i>米汤。”
“<i></i><i></i><i></i><i>€</i>，已<i></i><i></i><i></i>狂<i></i>吗？”萧枭问道。
“<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>总<i></i><i></i>狂<i></i><i></i>候，只<i></i>次<i></i>比<i>〾</i><i></i>少<i></i>很<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>狂六七次，<i></i>今只<i></i><i></i><i></i>次，<i></i><i></i><i></i>候<i></i><i></i><i></i>次。”
梁太傅<i></i>走<i></i><i></i><i></i>，“针灸<i></i><i></i><i></i>效<i></i>？真<i></i>神奇，真<i></i><i></i>惜<i></i>，<i></i>次太<i></i><i></i><i></i><i></i>候<i></i>没见<i></i>夏<i></i>夫<i></i>，<i></i>今<i></i>官<i></i><i></i>，<i></i>没见<i></i>她。”
礼<i></i>王闻言，皱<i></i><i></i>眉头，“她<i></i><i></i><i></i><i></i>什么打紧<i></i>？至少她<i></i>减轻病<i></i><i></i>症状，<i></i><i></i>足够<i></i>。”
<i>ǹ</i>梁太傅<i></i><i></i><i></i><i></i>官员问李将军，“<i></i>夏<i></i>夫<i></i>没<i></i><i>€</i><i></i>，<i></i><i></i>研<i>⿸</i><i></i>药<i></i>治愈<i></i><i></i>？”
李将军犹豫<i></i><i></i><i></i>，“<i></i><i></i>，倒<i></i>没听她<i>€</i><i></i>。”
“<i></i>她<i></i>哪<i></i>采药<i></i>？<i></i><i></i>，命<i></i><i></i>找她回<i></i>吧。”梁太傅道。
刚<i></i><i></i><i></i>名惠<i></i>局<i></i><i></i>夫走<i></i><i></i>，听<i></i>梁太傅<i></i>话，便随口<i>€</i>：“夏<i></i>夫已<i></i>离<i></i>疫区<i></i>，<i></i>几<i></i><i></i>没见<i></i>她。”
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 弦意 的《一觉醒来和死对头有娃了》最快更新
第32章 第 32 章 免费阅读.[www.aishu55.cc]
