第166章 华南虎（三十二）
作品:《我靠拯救动物自救（快穿）》 《<i></i>靠拯救<i></i><i></i><i></i>救（快穿）》最<i></i>章节 第166章 华南虎（<i></i><i></i><i></i>）
“魏<i></i>良，<i></i>什么<i></i>候改吃<i></i>肉<i></i>？”李汐缓缓<i></i>口<i>€</i>道，她看<i></i>魏<i></i>良<i></i>脸色<i></i><i></i><i></i>己<i></i>问题<i></i><i></i>变，<i></i>抬头见<i></i>李汐<i></i>目光锐利，<i></i><i>⿺</i><i></i>惊，<i></i>知道李汐知道<i></i><i></i>少，<i></i><i></i>想想想<i></i><i></i>何回答，李汐已<i></i><i></i>声喝道：“<i></i>再<i></i><i>€</i>，<i></i>宫<i></i><i></i><i></i>做<i></i><i></i>皮！”
听<i></i><i></i>皮<i></i><i></i>字，魏<i></i>良知道李汐已<i></i>知道<i></i><i></i>情<i></i>真<i></i>，<i></i>只<i></i><i></i>李汐<i>€</i>道：“公<i></i>既<i></i>已<i></i>知道，何必<i></i>难<i></i>？<i></i>虽<i></i><i></i>太监总管，<i>€</i>穿<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>奴才，<i></i>只<i></i>听<i></i><i></i><i></i><i></i>命令。”
魏<i></i>良<i></i>话带<i></i><i></i>许<i></i>凄凉<i></i>无奈，<i></i><i></i>宫很<i></i><i></i><i></i>争<i></i><i></i>巴结<i></i>，想<i></i><i></i>李铮<i></i><i></i><i>€</i><i></i>句<i></i>话，特别<i></i><i></i>宫<i></i>嫔妃，只<i></i>魏<i></i>良<i></i><i></i>提提<i></i>己<i></i>名字，将<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>李铮<i></i>宠幸，但<i></i>魏<i></i>良很清楚，她<i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>看<i></i><i></i><i></i>，总<i></i>觉<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>太监。
至<i></i>李铮，<i></i>情<i></i><i></i><i></i>候确<i></i><i></i>魏<i></i>良很<i></i>，<i></i><i></i><i>⿺</i><i></i>蛊毒<i></i><i></i>，<i></i>已<i></i>变<i></i>另<i></i><i></i><i></i><i></i>，除<i></i><i></i><i></i>非常宠<i></i>李汐<i>〾</i><i></i>，已<i></i><i></i>情<i></i>变。
<i></i>今李汐<i></i><i></i><i></i>皮<i></i><i></i>情<i></i><i></i>己兴师问罪，魏<i></i>良似乎看<i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i>命很快走<i></i>尽头，<i></i>管<i></i>己<i>€</i><i></i><i></i>真话<i></i><i></i>谎话，<i></i>难逃死罪。
魏<i></i>良<i></i>话引<i></i><i></i><i></i>衣<i></i><i></i>情，她<i></i><i></i>李汐<i></i>真<i></i><i></i>待，虽<i></i>名<i></i><i></i>伺候李汐<i></i><i></i>，<i></i>际比李汐<i></i><i></i>位<i></i>待遇低<i></i><i></i><i></i>少，众<i></i><i></i><i></i>称呼她<i></i><i></i><i></i>，<i></i>宫<i></i>嫔妃<i></i><i></i>敢<i></i>罪她，想<i></i><i></i><i></i>李盈盈，<i></i><i></i>避<i></i><i></i>衣。
但<i></i><i></i>衣<i></i>很清楚宫<i></i><i></i>待遇，<i></i><i></i><i></i>辈<i></i><i></i><i></i>伺候别<i></i><i></i>奴才，魏<i></i>良<i></i><i></i>己<i></i><i></i>极<i></i>，<i></i>没<i></i><i></i>难<i></i><i></i>己，想<i></i><i></i><i></i>，她<i></i>求饶<i></i>眼神看向李汐，希望李汐<i></i>宽待魏<i></i>良。
李汐看<i></i>魏<i></i>良，<i></i><i></i>才<i></i><i></i>八岁，鬓角已<i></i><i></i><i></i>斑斑白<i></i>，想<i></i><i></i><i></i><i></i>极<i></i><i></i>劳，没<i></i><i></i><i></i><i></i>少<i></i><i></i><i></i>，李汐<i></i><i></i><i></i><i></i>软，声音放缓：“<i></i><i></i><i></i><i>€</i>话。”
<i></i>衣听<i></i>，立即<i></i>扶<i></i>跪<i></i>膝盖<i></i>麻<i></i>魏<i></i>良，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>端<i></i>张凳<i></i>给魏<i></i>良，魏<i></i>良<i></i><i></i><i></i><i></i>敢坐<i></i>，见<i></i>李汐没<i></i><i>€</i>话，<i></i>衣<i></i>魏<i></i>良压<i></i>凳<i></i><i></i>。
“皇兄<i></i><i></i><i></i>醒<i></i>？<i></i><i></i>病情竟<i></i><i></i>此严<i></i>？”李汐看<i></i>魏<i></i>良<i></i>脸色<i></i>青，嘴唇雪白，想<i></i><i></i><i></i><i></i>伺候李铮<i></i><i></i>费尽<i></i>神，李汐<i></i><i></i>知道魏<i></i>良没<i></i>胆<i></i>敢<i></i>宫女做<i></i><i></i>皮，<i></i><i></i><i></i><i></i>权<i></i><i></i><i></i>，只<i></i>李铮，李铮<i></i>做<i></i><i></i>件<i></i>，<i>€</i>明<i></i>已<i></i>醒<i></i>。
“公<i></i>既<i></i>知道，何必再问，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>奴才，<i></i><i></i>怎么<i>€</i><i></i><i></i>怎
么做，<i></i><i></i>公<i></i><i></i>满意，想<i></i><i></i><i></i><i></i>命，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，公<i></i>想知道皇<i></i><i></i>病情，<i></i>问沈<i></i>夫<i></i><i></i>更<i></i>吗？<i></i>只<i></i><i></i><i></i>按照<i></i><i></i>命令<i></i>做<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>想<i></i><i></i>东西，<i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i>皮，<i></i>算<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>挖<i></i><i></i>，送给<i></i><i></i>。”
魏<i></i>良明白<i></i>李汐<i></i>饿<i></i>意，<i></i><i></i>嘴角浮<i></i><i></i><i></i>丝凄<i></i><i></i>笑，<i></i><i></i>李铮忠<i></i>耿耿，<i></i><i></i>矛盾<i>〾</i>极，既想按照李铮<i></i>命令<i></i>办<i></i>，又<i></i>想李铮沉迷<i></i>蛊毒<i>〾</i><i>⿺</i>。
“<i></i>宫<i></i><i></i><i></i><i></i>问沈<i></i>夫，<i></i><i></i><i></i><i></i>夜伺候<i></i><i></i>，<i></i>知道<i></i>，<i></i><i></i>比沈<i></i>夫<i></i>，<i></i>且<i></i><i></i>幼<i></i><i></i>皇<i></i><i></i><i></i>长<i></i>，<i></i><i></i>皇<i></i><i></i>感情，<i></i>比沈<i></i>夫深<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>觉<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>情，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”李汐转<i></i><i></i><i></i><i></i>委婉<i></i>声音娓娓道<i></i>，她见<i></i><i></i><i></i>场<i></i><i></i>，知道<i></i><i></i>何<i>€</i>话才<i></i>打<i></i><i></i><i></i>，特别<i></i>魏<i></i>良，<i></i>幼跟随李铮长<i></i>，<i></i><i></i><i></i>感情比任何<i></i><i></i>深厚。
李汐凝视<i></i>魏<i></i>良，她此刻并<i></i><i></i><i></i><i></i>公<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>朋友<i></i>妹妹<i></i>诚恳<i></i>看<i></i><i></i>，希望<i></i><i></i>真<i></i>告诉<i></i>己，魏<i></i>良<i></i>软肋被击<i>⿺</i>，<i></i><i></i>李汐<i></i>眼<i>⿺</i>看<i></i>，李汐<i></i>待<i></i>己<i></i>真挚<i></i>诚恳，她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>手段迫<i></i><i></i>己<i></i>真<i></i><i>€</i><i></i><i></i>，但<i></i>李汐<i></i><i></i>选择<i></i><i></i>信<i></i>。
魏<i></i>良叹息<i></i><i></i><i></i>情<i></i><i></i><i></i>告诉<i></i>李汐，但<i></i><i></i>没<i></i><i>€</i><i></i>李铮<i></i>何<i></i>醒<i></i>，只<i></i>模糊<i></i><i>€</i>李铮醒<i></i><i></i>久，但<i></i>严命<i></i><i></i>沈清鸣<i></i><i></i><i></i>泄消息，<i></i>身<i></i><i></i>蛊毒已<i></i><i></i>深入骨髓，只<i></i>只<i></i><i></i>食<i></i>血<i></i><i></i>肉才<i></i>保住<i></i>命，<i></i><i></i>沈清鸣<i></i>白胡<i></i><i></i>帮助<i></i>已<i></i>找<i></i><i></i>张古<i></i>，<i></i>已逼<i></i>李铮<i></i><i></i><i></i>蛊虫，被李铮拒绝<i></i>，李铮想利<i></i>蛊虫统<i></i><i></i><i></i>。
魏<i></i>良<i></i>没<i></i><i>€</i><i></i>李铮私<i></i>收藏穆王爷，<i></i><i></i>穆王爷已<i></i>回<i></i>北狄，<i></i><i></i><i></i>此刻<i>€</i><i></i><i></i>，李汐<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>愿意<i></i>信<i></i>己，<i></i><i></i><i></i>待<i></i><i></i>再戳。
<i></i>今<i></i>李铮，已<i></i><i></i>病入膏肓，<i></i>依靠<i></i>断<i></i><i></i>食蛊虫<i></i>控<i>⿸</i>病情，至<i></i>白胡<i></i><i></i><i></i>药<i></i>，虽<i></i>骗<i></i>李铮喝<i></i><i></i>，但<i></i><i></i><i></i>跟<i></i><i></i>李铮<i></i><i></i>蛊虫<i></i>展<i></i>速<i></i>。
李汐<i></i><i></i><i></i>想<i></i><i></i>魏<i></i>良修炼蛊术，才<i></i>偷取宫<i></i><i></i><i></i>命，<i></i>乾清宫<i></i><i></i><i></i>皮，她万万没<i></i>想<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>丧命<i></i><i></i>，竟<i></i><i></i><i></i>己<i></i>皇兄，<i></i>今炎夏<i></i><i></i>皇<i></i>。
李汐<i></i><i></i>隐隐<i></i><i></i>答案，只<i></i><i></i>愿意<i></i><i></i><i></i>，魏<i></i>良<i></i>话证<i></i><i></i>白胡<i></i><i></i>话，她<i></i>想<i></i>白胡<i></i>隐隐约约没<i></i><i>€</i><i></i><i></i>话。
魏<i></i>良见<i></i>李汐<i></i><i></i>沉默，<i></i><i></i><i></i>胆<i></i>叫<i></i><i></i>声：“公<i></i>。”<i></i>已<i></i><i></i><i></i><i></i>候<i></i>伺候李铮，李铮刚才<i></i>睡<i></i><i></i><i></i>才<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>果<i></i><i></i>睡<i></i>，<i></i><i></i>步<i></i><i></i><i></i>离<i></i>李铮。
“<i></i>回<i></i>伺候皇兄
，刚才<i></i><i></i>情<i></i><i></i>做<i></i><i></i>没<i></i><i></i><i></i>。”李汐明白魏<i></i>良<i></i>意思，她沉默<i></i><i></i><i></i>，才<i>€</i>道，魏<i></i>良<i></i>李汐<i></i>礼<i>〾</i><i></i>，才沉默<i></i>离<i></i>。
“师父，<i></i>知道<i></i>答<i></i><i></i><i></i><i></i>情<i></i><i></i><i></i>做<i></i>，<i></i><i></i>沈清鸣<i></i><i></i>系<i></i>管<i></i>何，<i></i>托付<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>做<i></i>，难道<i></i><i></i><i></i>今，<i></i><i></i><i></i><i></i>愿意告诉<i></i>真<i></i>吗、”
李汐没<i></i>传唤沈清鸣，<i></i><i></i><i></i>信任沈清鸣，<i></i><i></i>魏<i></i>良<i></i>神情告诉<i></i>她<i></i><i></i><i></i><i></i>，她忘记<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，她<i></i><i></i><i></i><i></i>，习惯<i></i>李铮<i></i>智<i></i>比<i></i>己<i></i><i></i>，<i></i>己<i></i>李铮<i></i><i></i><i></i>，似乎<i></i><i></i>妹妹，<i></i><i></i>姐姐，<i></i>管<i></i>何，李铮依<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>皇<i></i>，<i></i><i></i>意愿，没<i></i><i></i><i></i><i></i>违抗。
魏<i></i>良<i></i><i></i>，沈清鸣<i></i><i></i><i></i><i></i>，魏<i></i>良<i></i>话提醒<i></i>李汐，既<i></i>白胡<i></i><i></i>沈清鸣<i></i>师叔，<i></i>领<i></i><i></i><i></i>比沈清鸣<i></i><i></i>强，<i></i>何<i></i><i></i>直回避<i></i>太医院，<i></i><i></i>李汐<i>€</i><i></i>李铮<i></i><i></i><i></i>药<i></i><i></i><i></i>沈清鸣<i></i><i></i>，<i></i>切<i></i><i></i>情，或者<i></i><i></i>白胡<i></i><i></i>嘴<i></i><i></i><i></i>知道答案。
白胡<i></i>知道<i></i><i></i><i></i>瞒<i></i>住李汐<i></i>，<i></i>叹息<i></i>声，只<i></i><i></i><i></i>己知道<i></i><i></i>情告诉<i></i>李汐，<i></i>告诉李汐，李铮身<i></i><i></i>蛊毒已<i></i><i></i><i></i>见<i></i><i></i>最严<i></i><i></i><i></i>，特别<i></i>李铮身<i></i><i></i>血带<i></i>夜族<i></i><i></i>遗传，更<i></i>适<i></i><i></i><i></i>蛊虫<i></i><i></i>长。
见<i></i>李汐<i></i>眉头<i></i><i></i>皱<i></i><i></i>团，白胡<i></i>想<i></i><i></i>璇玑，<i></i>决<i></i>暂<i></i><i></i><i></i>李汐<i>€</i><i></i>璇玑<i></i><i></i>情，璇玑见<i></i><i></i>己<i>〾</i><i></i>，<i></i>该<i></i><i></i>再<i></i>李铮<i></i>手，目<i></i>最<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>让李铮继续喝<i></i><i></i>己配<i>⿸</i><i></i>草药，<i></i>情或者<i></i><i></i>转<i></i>。
“只<i></i>继续，皇兄<i></i><i></i>救<i></i>，<i></i>吗？”李汐满怀希望<i></i>看<i></i>白胡<i></i>，白胡<i></i><i></i><i>⿺</i><i></i>软，看<i></i>李汐微微<i></i>笑，<i></i><i></i>李汐<i></i>头。
“孩<i></i>，<i></i><i></i>担<i></i>，<i></i>师父<i></i><i></i>毒<i></i>手，<i></i><i></i>杀<i></i>，<i></i><i></i>救<i></i>。”白胡<i></i>安慰李汐，<i></i><i></i>话<i></i>李汐<i></i><i></i><i>⿺</i><i></i>燃<i></i><i></i>丝希望，想<i></i><i></i>初遇<i></i>白胡<i></i><i></i>情景，她<i></i>知道，眼<i></i><i></i>己只<i></i>选择<i></i>信白胡<i></i>。
“<i></i>惜，<i></i><i></i>次，<i></i>救<i></i><i></i>皇<i></i>。”沈清鸣<i></i>步踏入<i></i>仪居，<i></i><i></i><i></i>守卫见<i></i>沈清鸣，<i></i>沈清鸣命令守卫<i></i><i></i><i></i><i></i>通报，<i></i><i></i>己走<i></i><i></i>，<i></i><i></i>太医院<i></i><i></i>，太医院简直<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>盘，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>敢阻拦<i></i>。
魏<i></i>良<i></i>回<i></i>乾清宫<i></i>路<i></i>决<i></i><i></i>告诉<i></i><i></i>太医院<i></i>沈清鸣，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>思，<i></i>跟<i></i>李铮身边<i></i><i></i>，<i></i>懂<i></i>察言观色，<i></i>次<i></i><i></i>情非<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>只让<i></i>己背负<i></i><i></i>秘密，既<i></i>沈清鸣<i></i>公<i></i><i></i>往情深，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>消息告诉沈清鸣。
果<i></i>，<i></i><i></i><i></i>憩<i></i>沈清鸣听<i></i>魏<i></i>良<i></i>话，立即赶<i></i>白胡<i></i><i></i>房<i></i>，<i></i><i></i>听<i></i>白胡<i></i><i></i>李汐<i></i><i></i>话。
“此话何解？”白胡<i></i>见<i></i>沈清鸣居<i></i>愿意<i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>房<i></i>，<i></i><i></i>看<i></i>沈清鸣<i></i>目光<i></i>直落<i></i>李汐<i></i>身<i></i>，<i></i>隐约猜<i></i>沈清鸣<i></i>意思。
“皇<i></i>虽<i></i>喝<i></i><i></i><i></i>药，但<i></i><i></i><i></i>每<i></i><i></i>吃<i></i>蛊虫<i></i>维持<i></i><i></i><i></i>毒<i></i>，<i></i><i></i>失踪<i></i>宫女，<i></i>变<i></i><i></i>蛊虫<i></i>腹<i>⿺</i>食。”沈清鸣看看李汐，再看看白胡<i></i>，<i></i>背<i></i><i></i>真<i></i>告诉<i></i>李汐，沈清鸣<i></i>魏<i></i>良<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>打算。
既<i></i>李汐已<i></i>知道<i></i>情<i></i>真<i></i>，<i></i><i></i>愿意<i></i>李汐<i></i><i></i>目<i>⿺</i>留<i></i><i></i><i></i><i></i>印象，<i></i>赶<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>弥补<i></i>己<i></i>李汐<i></i><i>⿺</i><i></i>印象。
李汐并没<i></i><i></i>言责怪沈清鸣，沈清鸣身<i></i><i></i>青袍沾染<i></i>斑斑<i></i>污渍，<i></i>照顾李铮<i></i><i></i>竭尽<i></i><i></i>，想<i></i><i></i><i></i><i></i>沈神医，逍遥<i></i><i></i>，<i></i>踪飘忽，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>今<i></i><i></i>困<i></i>皇宫，白袍变<i></i>青袍，<i></i>已<i></i>变<i></i>被折断翅膀<i></i>鸟儿，<i></i>且李汐认<i></i>，<i></i>李铮<i></i>背<i></i><i></i><i></i>。
“皇<i></i>身<i></i><i></i>蛊虫，已<i></i><i></i>皇<i></i>融<i></i><i></i><i></i>，甚至<i></i><i></i><i>€</i>，某<i></i>程<i></i><i></i>，<i></i>蛊虫<i></i>控<i>⿸</i>皇<i></i>，皇<i></i><i></i>情绪极<i></i><i></i>稳。”沈清鸣望<i></i>李汐，<i></i><i></i>疼李汐苍白<i></i>脸色，又憎恨<i></i>己<i></i>此竟<i></i><i></i>束手无策。
“皇兄<i></i>病<i></i><i></i><i></i>已<i></i>无<i></i>挽回？”李汐<i></i><i></i><i></i>唇，她<i></i><i></i><i></i>知道蛊毒竟<i></i><i></i>此厉害，她<i></i>直<i></i><i></i>李铮<i></i><i></i>沉睡，她<i></i>白胡<i></i>带回<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>治愈李铮。
白胡<i></i><i></i><i></i>边听<i></i>，<i></i><i>⿺</i>暗惊，想<i></i><i></i>璇玑竟<i></i><i></i>雄虫直接<i></i><i></i>李铮身<i></i>，璇玑<i></i>想<i></i><i></i>李铮<i></i>命，她<i></i>手段太阴毒，她<i></i>底<i></i>何居<i></i>？
“无根草，只<i></i><i></i><i></i><i></i>黑夜<i>〾</i>魅<i></i>克星。”白胡<i></i>缓缓<i>€</i>道，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>宁死<i></i><i></i>想<i>€</i><i></i>秘密，<i></i>培育黑夜<i>〾</i>魅，<i></i><i></i>想<i></i><i></i><i></i>知道<i></i><i></i>解药。
沈清鸣<i></i>眼角辗<i></i>白胡<i></i>，<i></i><i></i>夜钻研古书，找<i></i>无根草，<i></i><i></i>想<i></i>李汐<i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i>件<i></i>，<i></i>李汐<i></i>忧，<i></i><i></i>白胡<i></i><i></i>稍微改观，<i></i>居<i></i>愿意牺牲<i></i>己<i></i>秘密。
“<i></i>哪<i></i>？”李汐紧张<i></i>问道，虽<i></i><i></i>沈清鸣<i></i>白胡<i></i><i></i>神情看<i></i>无根草<i></i><i></i><i></i>简单<i></i>东西，但<i></i><i></i><i></i>李铮，<i></i><i></i><i></i>刀山<i></i>油锅她<i></i><i></i><i></i>试试。
“<i></i>只知道<i></i><i></i>无根草<i></i>炎夏<i></i><i></i>北狄交界<i></i>雪岭<i></i>见<i></i>，<i></i><i></i>无根草喜冷恶热，只<i></i>选择寒冷冰冻<i></i><i></i><i></i><i></i>长，<i></i><i></i>依靠雪<i></i><i></i><i></i>，药<i></i>极寒，<i></i><i></i>草药<i></i>灵<i></i>，<i></i>旦脱离<i></i>长<i></i>环境，<i></i><i></i>立即枯萎，没<i></i>任何<i></i><i></i>。”
白胡<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>黯<i></i>，<i></i>己<i></i><i></i>尝试<i></i>无根草带回培植，<i></i>想<i></i>己<i></i><i></i><i></i>兴，<i></i><i></i>忘记<i></i>无根草<i></i><i></i><i></i>，导致采<i></i><i></i>无根草失<i></i>药效。
李汐看看白胡
<i></i><i></i>神情，再看<i></i>沈清鸣眼<i></i><i></i>黯<i></i>，她<i></i><i></i>情更<i></i>冰封<i></i>尺。
“<i></i><i></i>，驸马……驸马<i></i>……<i></i>启程<i></i>……”<i></i>衣见<i></i><i></i><i></i>洪意<i></i><i></i><i></i><i></i>己，她避<i></i>李汐走<i></i><i></i>，听<i></i>洪意<i></i>话，犹豫<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>决<i></i><i></i><i></i>告诉李汐。李汐<i></i><i></i>往<i></i>直坠，她<i></i>脚步微微摇晃<i></i><i></i><i></i>，她随手撑住桌<i></i>，竭<i></i>稳住<i></i>己<i></i>身<i></i>。
“走<i></i><i></i>走<i></i>，<i></i><i></i>北狄<i></i>皇<i></i>，<i></i><i></i><i></i>回<i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>。”李汐淡淡<i>€</i>道，眼睛投向门<i></i>，她很想穿<i></i>厚厚<i></i>宫墙，看看凤尘<i></i>何<i></i><i></i>辞<i></i>别，<i></i>算<i></i><i></i><i></i>，<i></i>何<i></i>此匆忙，难道<i></i><i></i><i>〾</i><i></i><i></i>夫妻情谊<i></i>连<i></i><i></i>告别<i></i>显<i></i><i></i>余？
“<i></i><i></i><i></i>乾清宫，<i></i>留<i></i>吧，既<i></i>皇兄<i></i>想<i></i>知道<i></i>件<i></i>，<i></i><i></i><i></i>想连累<i></i>，<i></i>且<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>治疗皇兄，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>矛盾才<i></i>。”沈清鸣<i></i>始<i></i>很<i></i>兴，<i></i><i></i>李汐<i></i><i></i>己<i></i>想，<i></i>想最<i></i>李汐<i></i><i></i><i></i>李铮<i></i>想，<i></i>果李铮<i></i>沈清鸣<i></i><i></i>抵触<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>再接受沈清鸣<i></i>治疗，沈清鸣<i></i><i></i>漫<i></i><i></i>甜蜜瞬<i></i>被苦涩淹没。
<i></i><i></i>，<i></i>衣<i></i>消息<i></i><i></i>稍微抵消<i></i><i></i><i></i>苦涩，凤尘口口声声<i>€</i><i></i><i></i><i></i>李汐，最<i></i><i></i><i></i>离<i></i><i></i>李汐，<i></i><i></i><i></i>，根<i></i><i></i>没<i></i>资格<i></i>李汐<i></i><i></i><i></i>。
白胡<i></i><i></i>李汐<i></i><i></i>衣送<i></i>太医院门口，<i></i>叮嘱李汐<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>李铮<i></i><i></i><i></i>冲突，李铮目<i></i><i></i>神智被蛊毒<i></i>控<i>⿸</i>，难<i></i><i></i>拔，<i></i>果<i></i><i></i>逼急<i></i>，<i></i><i></i><i></i>连李汐<i></i><i></i><i></i>放<i></i>。
李汐<i></i><i></i>更<i></i>往<i></i>沉，凤尘离<i></i>，李铮失控，<i></i>今<i></i>她，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>始孤军<i></i>战，她很怀念<i></i><i></i><i></i>李昭，<i></i>管<i></i><i></i>任何<i></i>情，李昭<i></i><i></i>坚<i></i><i></i>站<i></i><i></i>己<i></i>身<i></i>，<i></i><i></i>己解决任何困难，<i></i>惜，<i></i>今李昭<i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>身边<i></i>。
<i></i><i></i>神情，再看<i></i>沈清鸣眼<i></i><i></i>黯<i></i>，她<i></i><i></i>情更<i></i>冰封<i></i>尺。
“<i></i><i></i>，驸马……驸马<i></i>……<i></i>启程<i></i>……”<i></i>衣见<i></i><i></i><i></i>洪意<i></i><i></i><i></i><i></i>己，她避<i></i>李汐走<i></i><i></i>，听<i></i>洪意<i></i>话，犹豫<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>决<i></i><i></i><i></i>告诉李汐。李汐<i></i><i></i>往<i></i>直坠，她<i></i>脚步微微摇晃<i></i><i></i><i></i>，她随手撑住桌<i></i>，竭<i></i>稳住<i></i>己<i></i>身<i></i>。
“走<i></i><i></i>走<i></i>，<i></i><i></i>北狄<i></i>皇<i></i>，<i></i><i></i><i></i>回<i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>。”李汐淡淡<i>€</i>道，眼睛投向门<i></i>，她很想穿<i></i>厚厚<i></i>宫墙，看看凤尘<i></i>何<i></i><i></i>辞<i></i>别，<i></i>算<i></i><i></i><i></i>，<i></i>何<i></i>此匆忙，难道<i></i><i></i><i>〾</i><i></i><i></i>夫妻情谊<i></i>连<i></i><i></i>告别<i></i>显<i></i><i></i>余？
“<i></i><i></i><i></i>乾清宫，<i></i>留<i></i>吧，既<i></i>皇兄<i></i>想<i></i>知道<i></i>件<i></i>，<i></i><i></i><i></i>想连累<i></i>，<i></i>且<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>治疗皇兄，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>矛盾才<i></i>。”沈清鸣<i></i>始<i></i>很<i></i>兴，<i></i><i></i>李汐<i></i><i></i>己<i></i>想，<i></i>想最<i></i>李汐<i></i><i></i><i></i>李铮<i></i>想，<i></i>果李铮<i></i>沈清鸣<i></i><i></i>抵触<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>再接受沈清鸣<i></i>治疗，沈清鸣<i></i><i></i>漫<i></i><i></i>甜蜜瞬<i></i>被苦涩淹没。
<i></i><i></i>，<i></i>衣<i></i>消息<i></i><i></i>稍微抵消<i></i><i></i><i></i>苦涩，凤尘口口声声<i>€</i><i></i><i></i><i></i>李汐，最<i></i><i></i><i></i>离<i></i><i></i>李汐，<i></i><i></i><i></i>，根<i></i><i></i>没<i></i>资格<i></i>李汐<i></i><i></i><i></i>。
白胡<i></i><i></i>李汐<i></i><i></i>衣送<i></i>太医院门口，<i></i>叮嘱李汐<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>李铮<i></i><i></i><i></i>冲突，李铮目<i></i><i></i>神智被蛊毒<i></i>控<i>⿸</i>，难<i></i><i></i>拔，<i></i>果<i></i><i></i>逼急<i></i>，<i></i><i></i><i></i>连李汐<i></i><i></i><i></i>放<i></i>。
李汐<i></i><i></i>更<i></i>往<i></i>沉，凤尘离<i></i>，李铮失控，<i></i>今<i></i>她，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>始孤军<i></i>战，她很怀念<i></i><i></i><i></i>李昭，<i></i>管<i></i><i></i>任何<i></i>情，李昭<i></i><i></i>坚<i></i><i></i>站<i></i><i></i>己<i></i>身<i></i>，<i></i><i></i>己解决任何困难，<i></i>惜，<i></i>今李昭<i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>身边<i></i>。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 煤球很白 的《我靠拯救动物自救（快穿）》最快更新
第166章 华南虎（三十二） 免费阅读.[www.aishu55.cc]
