第72章 第 72 章
作品:《穿书炮灰A让女主怀了崽》 《穿书炮灰A让女<i></i>怀<i></i>崽》最<i></i>章节 第72章 第 72 章
“<i></i>吧！”
老爷<i></i>抬手抵<i></i>唇清咳几声，<i></i>手背<i></i>身<i></i>，做足<i></i>长辈威严<i></i>做派。
<i></i>斜睨<i></i>靳封尧，轻哼<i></i>声，“看<i></i>瑟瑟<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>让<i></i>随便挑！”
靳封臣似笑非笑<i></i>看<i></i>老爷<i></i>故<i></i>严肃<i></i><i></i>情。
<i></i><i></i>知道没<i></i><i></i>够抵抗<i></i>住<i></i>媳妇撒娇。
<i></i><i></i>，像<i></i><i></i>公<i></i><i></i>严肃<i></i>老顽童<i></i>遭<i></i>住松口<i></i>。
看<i></i>靳封臣<i></i>笑<i></i>己<i></i>老爷<i></i>没<i></i>气<i></i>瞪<i></i><i></i><i></i>眼，<i></i>像闹脾气<i></i><i></i>孩<i></i><i></i>。
转<i></i>头，又换<i></i><i></i>副<i></i>蔼<i></i><i></i><i></i>笑容<i></i>江瑟瑟轻声细语<i></i><i>€</i>话，<i></i>怕<i></i><i></i>声<i></i>吓<i></i>她。
“丫头，<i></i>看<i></i>什么随便挑！<i></i>公<i></i><i></i>东西<i></i><i></i><i></i>够送给<i></i><i></i>。”
“<i></i>公，<i></i>看您店<i></i><i></i>块血玉<i></i>…”
靳封臣适<i></i><i></i><i></i>口，<i></i>故意拖长<i></i>尾音，意味深长<i></i>望<i></i>老爷<i></i>。
老爷<i></i><i></i>笑容顿<i></i><i></i>僵<i></i>脸<i></i>，<i></i>猛<i></i>扭头<i></i>靳封臣呵斥，“<i></i><i></i>臭<i></i><i></i>，果<i></i>整<i></i><i></i><i></i>惦记<i></i><i></i>块血玉！<i></i>告诉<i></i>，没！门！”
江瑟瑟看<i></i>爷孙俩斗嘴<i></i>场景，没忍住笑<i></i><i></i>声<i></i>。
明明<i></i>公<i></i>么严肃<i></i><i></i><i></i><i></i>，怎么<i></i>封臣<i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i>。
“咳咳。”
意识<i></i><i></i>象<i></i><i></i>已<i></i><i></i><i></i><i></i>复返<i></i>，老爷<i></i>老脸<i></i>红，干脆无视<i></i>靳封臣，认真<i></i>江瑟瑟<i>€</i>道：“丫头，快<i></i>选吧！”
末<i></i>又补充<i></i>句：“<i></i><i></i><i></i>真看<i></i><i></i>血玉，直接拿走<i></i><i></i><i></i>。”
江瑟瑟笑<i></i>颔首<i></i><i></i>：“<i></i><i></i>，谢谢<i></i>公。”
<i></i><i></i><i>€</i><i></i>感<i></i><i></i>假<i></i>。
老爷<i></i><i></i>么宝贝<i></i>块血玉，结果，却连送她<i></i>话<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>。
足<i></i>见<i></i>，<i></i>真<i></i>疼她。
“臭<i></i><i></i>，走，<i></i>陪<i></i><i></i>棋。”
老爷<i></i>拽<i></i><i></i><i></i>靳封臣，取<i></i>棋盘<i></i>拽<i></i><i></i>走<i></i>院<i></i>坐<i></i>。
待<i></i><i></i>走<i></i><i></i>，江瑟瑟<i></i><i></i>店<i></i>逛<i></i><i></i><i></i>。
古玩店<i></i>风格颇<i></i>古色古香，东西<i></i>摆放<i></i>很整齐。
店<i></i><i></i><i></i>少玉器、字画，<i></i>及<i></i><i></i><i></i>市场<i></i>难<i></i>见<i></i><i></i>玩意<i></i><i></i>。
东西太<i></i>，江瑟瑟<i></i><i></i>半<i></i><i></i><i></i>知道究竟选什么送给<i></i>老爷<i></i>才<i></i>。
她<i></i><i></i><i></i>悔，昨<i></i><i></i>见<i></i><i></i>老爷<i></i><i></i>没<i></i>旁敲侧击<i></i>问问<i></i><i></i>喜<i></i>。
江瑟瑟突<i></i>想<i></i>什么，拿<i></i>手<i></i>，拨通<i></i><i></i>煜琛<i></i><i></i>话。
<i></i>话响<i></i>几声<i></i>被接通。
“瑟瑟，<i></i>什么<i></i>吗？”
“嗯，<i></i>哥，<i></i>想问<i></i><i></i>，<i></i>公比较喜欢什么呀？”
江瑟瑟<i></i>门见山<i></i>问道。
虽<i></i>昨<i></i><i></i><i></i>煜琛<i></i><i></i><i></i>给<i></i>老爷<i></i>挑<i></i>见<i></i>礼，但她<i></i><i></i><i></i><i></i>老爷<i></i><i></i>喜<i></i><i></i>怎么<i></i>解。
昨<i></i><i></i><i></i>匆忙，听<i></i><i></i>煜琛<i></i>建议，便直接买<i></i><i></i>串佛珠，<i></i>没<i></i><i></i>及<i></i>问。
<i></i>头<i></i><i></i>煜琛沉思<i></i><i></i><i></i>，“老爷<i></i>挺喜欢<i></i>药<i></i><i></i><i></i>东西。”
“药？”
江瑟瑟<i></i><i></i>蒙圈，<i></i>煜琛笃<i></i><i></i>“嗯”<i></i><i></i>声。
她微微愣<i></i><i></i><i></i>，道<i></i>谢<i></i>，便挂断<i></i>话。
<i></i>药<i></i><i></i><i></i>话……
江瑟瑟<i></i><i></i>半<i></i><i></i>真没想<i></i>什么<i></i><i></i>药<i></i><i></i>。
她只<i></i>垂头丧气<i></i><i></i>店<i></i>仔细逛<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>放<i></i>任何<i></i><i></i><i></i><i></i>被忽略<i></i>角落。
江瑟瑟惊奇<i></i><i></i><i></i>，<i></i>公<i></i>古玩店<i></i>竟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>书架。
<i></i><i></i><i></i>书籍并<i></i><i></i>，她翻看<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>很<i></i><i></i><i></i>留<i></i><i></i><i></i>珍藏书籍。
江瑟瑟<i></i><i></i>兴致，干脆<i></i><i></i><i></i>书架<i></i>查看<i></i><i></i>。
皇<i></i><i></i>负<i></i><i></i><i></i>。
她看<i></i><i></i>半晌，居<i></i>阴差阳错<i></i>，找<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>药材<i></i><i></i><i></i>书籍。
书籍封<i></i><i></i><i></i>羊皮纸<i></i>类<i></i>材料<i>⿸</i><i></i>，虽<i></i>保管<i></i>很<i></i>，但<i></i>已<i></i>很陈旧<i></i>，看<i></i><i></i><i></i>代非常久远。
封<i></i>没<i></i><i></i><i></i>花<i></i>胡哨<i></i>东西，只<i></i><i></i><i></i>模糊<i></i>字<i></i>。
<i></i>该<i></i>存放<i></i>太久<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>看<i></i>清楚<i></i>什么字。
<i></i>药<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>她<i></i>找<i></i>东西<i></i>吗？
江瑟瑟兴致勃勃<i></i>翻<i></i>看<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>她<i></i><i></i>看懂，<i></i><i></i><i></i>草药<i></i>及<i></i>途介绍<i></i><i></i>。
越往<i></i>翻，<i></i><i></i><i></i>专<i></i><i></i>语<i></i>越<i></i>晦涩难懂。
江瑟瑟干脆<i></i>看<i></i>，双手<i></i><i></i>将书捧<i></i>手<i>⿺</i><i></i><i></i>。
她抱<i></i>书籍走<i></i><i></i>，“<i></i>公，<i></i>选<i></i><i></i>。”
江瑟瑟坐<i></i><i></i><i></i>棋盘另<i></i>侧，<i></i><i></i>捧<i></i>书籍递<i></i><i></i>。
老爷<i></i><i></i>眼<i></i>看，惊讶<i>〾</i>色溢<i></i>言<i></i>，“<i></i>啊，丫头，<i></i>选<i></i>选<i></i><i></i><i></i>东西。”
靳封臣挑眉。
<i></i>没<i></i><i></i><i></i>书籍<i></i><i></i>眼<i></i>看<i></i><i></i>，<i></i><i></i>静待老爷<i></i><i>€</i><i></i><i></i>。
往往越<i></i><i></i><i></i>眼<i></i>东西，越<i></i>宝贵。
“<i></i><i></i>书叫万药集。”
老爷<i></i>接<i></i>书，<i></i>手指轻轻<i></i>搓<i></i>搓封
<i></i><i></i><i></i>模糊<i></i><i></i><i></i>字。
“<i></i><i></i><i></i>老朋友珍藏<i></i>，据<i>€</i>已<i></i>流传<i></i>百<i></i><i></i>。”
<i></i>普通<i></i><i>€</i>，<i></i>万药集<i></i><i></i>没什么太<i></i><i></i><i></i><i></i>。
但<i></i><i></i>懂<i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i>，<i></i><i></i><i></i>无价<i>〾</i>宝啊！
江瑟瑟眨巴眨巴眼睛望<i></i>老爷<i></i>，笑<i></i>道：“原<i></i>珍藏书籍啊，<i></i><i></i><i></i>谢谢<i></i>公啦！”
老爷<i></i>无奈<i></i>笑<i></i>摇摇头，摆摆手道：“<i></i><i></i><i></i>，给<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>口<i></i><i></i>珍藏<i></i>宝贝<i></i>带拿走<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>陪陪<i></i>啊。”
<i></i>趁<i></i><i></i>求道。
江瑟瑟笑<i></i><i></i><i></i>，将万药集放<i></i>靳封臣身边<i></i><i></i>身，“<i></i>公，<i></i><i></i>给您泡茶吧，<i></i><i></i>继续<i></i>。”
“<i></i>。”
老爷<i></i>含笑<i></i>意<i></i><i></i>。
江瑟瑟熟门熟路<i></i>走<i></i>店<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>将老爷<i></i>专<i></i><i></i>茶具<i></i>常喝<i></i>茶叶罐取<i></i><i></i><i></i>。
她清洗干净茶具，<i></i><i></i>壶<i></i>烧<i></i><i></i><i></i>。
<i>〾</i><i></i>，又<i></i><i></i>云流<i></i>般<i></i>泡茶<i></i><i></i>，最<i></i>，江瑟瑟端<i></i>茶壶走<i></i><i></i>。
给老爷<i></i><i></i>靳封臣<i></i><i></i>斟<i></i><i></i>杯茶放<i></i>手边。
<i></i><i></i>，她安安静静<i></i>坐<i></i><i></i>旁看<i></i><i></i><i></i><i></i>棋。
老爷<i></i><i></i>靳封臣<i></i><i></i><i></i>棋<i></i>手。
<i></i><i></i>次<i></i>弈已<i></i>持续<i></i>很久，<i></i>看<i></i><i></i><i></i>父。
老爷<i></i>脸<i></i>带<i></i>棋逢<i></i>手<i></i>兴奋，<i></i>想<i></i><i></i>赢<i></i>盘棋<i></i>倔强认真。
<i></i><i></i><i></i><i></i>流逝，很快<i></i>接近<i>⿺</i>午。
江瑟瑟<i></i>靳封臣干脆<i></i>留<i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吃午饭。
“哈哈，封臣，<i></i>棋艺又<i></i><i></i>步<i></i>！果<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>棋畅快！”
老爷<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i>⿺</i>午<i></i>忍<i></i>住<i></i>酌<i></i>杯。
<i></i><i></i>想拉<i></i>靳封臣<i></i><i></i>喝<i></i>酒，却被靳封臣拒绝。
靳封臣看<i></i><i></i>眼瑟瑟挑选<i></i><i></i><i></i>珍藏书籍，笑<i></i>故意道：“谢谢<i></i>公称赞，<i></i><i></i><i></i>您<i></i>瑟瑟<i></i><i></i>。”
老爷<i></i>气<i></i>瞪<i></i><i></i><i></i>眼，又絮絮叨叨<i></i>吐槽，“<i></i><i></i><i></i>知道，<i></i>群<i></i>老头<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>耍赖，<i></i><i></i><i></i><i></i>棋<i></i><i></i><i></i>憋死喽。”
靳封臣<i></i>江瑟瑟<i></i><i></i>笑<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>没<i></i>呢，<i></i><i></i>俩<i></i>带<i></i>甜甜她<i></i><i></i>陪陪<i></i>。”
离<i></i><i>〾</i>际，老爷<i></i><i></i>非常<i></i>舍<i></i>叮咛道。
<i></i><i></i><i></i>模糊<i></i><i></i><i></i>字。
“<i></i><i></i><i></i>老朋友珍藏<i></i>，据<i>€</i>已<i></i>流传<i></i>百<i></i><i></i>。”
<i></i>普通<i></i><i>€</i>，<i></i>万药集<i></i><i></i>没什么太<i></i><i></i><i></i><i></i>。
但<i></i><i></i>懂<i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i>，<i></i><i></i><i></i>无价<i>〾</i>宝啊！
江瑟瑟眨巴眨巴眼睛望<i></i>老爷<i></i>，笑<i></i>道：“原<i></i>珍藏书籍啊，<i></i><i></i><i></i>谢谢<i></i>公啦！”
老爷<i></i>无奈<i></i>笑<i></i>摇摇头，摆摆手道：“<i></i><i></i><i></i>，给<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>口<i></i><i></i>珍藏<i></i>宝贝<i></i>带拿走<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>陪陪<i></i>啊。”
<i></i>趁<i></i><i></i>求道。
江瑟瑟笑<i></i><i></i><i></i>，将万药集放<i></i>靳封臣身边<i></i><i></i>身，“<i></i>公，<i></i><i></i>给您泡茶吧，<i></i><i></i>继续<i></i>。”
“<i></i>。”
老爷<i></i>含笑<i></i>意<i></i><i></i>。
江瑟瑟熟门熟路<i></i>走<i></i>店<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>将老爷<i></i>专<i></i><i></i>茶具<i></i>常喝<i></i>茶叶罐取<i></i><i></i><i></i>。
她清洗干净茶具，<i></i><i></i>壶<i></i>烧<i></i><i></i><i></i>。
<i>〾</i><i></i>，又<i></i><i></i>云流<i></i>般<i></i>泡茶<i></i><i></i>，最<i></i>，江瑟瑟端<i></i>茶壶走<i></i><i></i>。
给老爷<i></i><i></i>靳封臣<i></i><i></i>斟<i></i><i></i>杯茶放<i></i>手边。
<i></i><i></i>，她安安静静<i></i>坐<i></i><i></i>旁看<i></i><i></i><i></i><i></i>棋。
老爷<i></i><i></i>靳封臣<i></i><i></i><i></i>棋<i></i>手。
<i></i><i></i>次<i></i>弈已<i></i>持续<i></i>很久，<i></i>看<i></i><i></i><i></i>父。
老爷<i></i>脸<i></i>带<i></i>棋逢<i></i>手<i></i>兴奋，<i></i>想<i></i><i></i>赢<i></i>盘棋<i></i>倔强认真。
<i></i><i></i><i></i><i></i>流逝，很快<i></i>接近<i>⿺</i>午。
江瑟瑟<i></i>靳封臣干脆<i></i>留<i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吃午饭。
“哈哈，封臣，<i></i>棋艺又<i></i><i></i>步<i></i>！果<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>棋畅快！”
老爷<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i>⿺</i>午<i></i>忍<i></i>住<i></i>酌<i></i>杯。
<i></i><i></i>想拉<i></i>靳封臣<i></i><i></i>喝<i></i>酒，却被靳封臣拒绝。
靳封臣看<i></i><i></i>眼瑟瑟挑选<i></i><i></i><i></i>珍藏书籍，笑<i></i>故意道：“谢谢<i></i>公称赞，<i></i><i></i><i></i>您<i></i>瑟瑟<i></i><i></i>。”
老爷<i></i>气<i></i>瞪<i></i><i></i><i></i>眼，又絮絮叨叨<i></i>吐槽，“<i></i><i></i><i></i>知道，<i></i>群<i></i>老头<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>耍赖，<i></i><i></i><i></i><i></i>棋<i></i><i></i><i></i>憋死喽。”
靳封臣<i></i>江瑟瑟<i></i><i></i>笑<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>没<i></i>呢，<i></i><i></i>俩<i></i>带<i></i>甜甜她<i></i><i></i>陪陪<i></i>。”
离<i></i><i>〾</i>际，老爷<i></i><i></i>非常<i></i>舍<i></i>叮咛道。
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 公子幸川 的《穿书炮灰A让女主怀了崽》最快更新
第72章 第 72 章 免费阅读.[.aishu55.cc]
