第47章 第 47 章
作品:《穿书炮灰A让女主怀了崽》 《穿书炮灰A让女<i></i>怀<i></i>崽》最<i></i>章节 第47章 第 47 章
<i></i><i></i>装<i></i>，<i></i>摊牌<i></i>
听<i></i>唐海龙<i></i><i></i>字，唐若雪她<i></i><i></i>脸色止<i></i>住<i></i>变。
<i></i>厅<i></i>无<i></i><i>⿺</i>安静<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>阵喧杂<i></i>脚步声<i>⿺</i>，叶凡很快看<i></i><i></i><i></i>鹰钩鼻<i></i>男<i></i>走<i></i><i></i><i></i>。
脸色苍白，披肩长<i></i>，<i></i>挑<i></i><i></i>束头<i></i>扎<i></i>辫<i></i>，身<i></i>穿<i></i>夏尔凡衬衣，<i></i>副英伦风装扮。
毫无疑问，<i></i><i></i><i></i><i></i>唐海龙<i></i>。
唐若雪<i></i>冷<i></i>脸走<i></i><i></i><i></i>：
“唐海龙，<i></i><i></i><i></i><i></i>干什么？”
“没<i></i><i></i>回<i></i>吧，<i></i><i></i><i></i><i></i>很欢迎<i></i>。”
<i></i><i></i>注<i></i><i></i>火<i></i>容<i></i>唐海龙，唐若雪连客套<i></i>懒<i></i>客套，毫<i></i>客气喝<i></i><i></i>声。
唐<i></i><i></i>张张嘴想<i></i>圆场<i></i>句，但看<i></i>女儿<i></i>神色又打消<i></i>念头。
叶凡<i></i>没<i>€</i>什么，只<i></i>坐<i></i>桌边，拿<i></i>勺<i></i>打火锅。
“啧啧，唐总，<i></i><i></i>歹<i></i><i></i>总裁，<i></i><i></i><i></i><i></i>支<i></i><i></i><i></i>，怎么<i></i><i></i><i>€</i>话呢？”
唐海龙带<i></i><i></i>伙西装革履<i></i>职<i></i>精英<i></i><i></i>，皮笑肉<i></i>笑<i></i><i></i>唐若雪<i></i>声：
“<i></i>果让<i></i><i></i>看<i></i>，<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>支没素质，唐门没涵养<i></i>。”
“<i></i>且<i></i>刚<i></i><i></i><i></i>回<i></i>，<i></i>跑<i></i><i></i>跟<i></i>汇报。”
“<i></i><i></i>尊<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>戴<i></i>，<i></i><i></i><i></i>态<i></i>，让<i></i>很伤<i></i>很寒<i></i>啊。”
<i></i>捂<i></i><i></i>脏装<i></i><i></i>副很受伤<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>份阴阳怪气<i></i>态势，让叶凡差<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>酒瓶<i></i>砸<i></i><i></i>。
“别<i>€</i><i></i><i></i>没<i></i>。”
唐若雪<i></i><i></i>既往强势：“<i></i><i></i>明<i></i>公司<i></i><i></i><i>€</i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>想看<i></i><i></i>。”
唐海龙装<i></i>无比委屈<i></i>神情：
“唐总，<i></i><i>€</i><i></i>，<i></i><i></i>支<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>驱赶<i></i><i></i><i></i>吗？”
“再<i>€</i><i></i>，<i></i><i></i>别墅，除<i></i><i></i><i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>伯伯，风花姐姐，琪琪妹妹。”
“<i></i><i></i>欢迎<i></i>，<i></i><i></i>准<i></i>看看<i></i><i></i>吗？”
“<i></i><i></i>伯伯，风花姐姐，琪琪妹妹，海龙<i></i>看<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>吗？”
唐海龙<i></i>边<i></i><i></i>灰狼看见羔羊<i></i><i></i><i></i>热喊<i></i>，<i></i>边伸<i></i>双手<i></i><i></i><i></i>唐风花<i></i>唐琪琪她<i></i>。
唐琪琪见状躲<i></i>叶凡背<i></i>。
韩剑锋<i></i><i></i>脸愤怒挡<i></i>唐风花<i></i><i></i>。
“滚蛋。”
唐若雪<i></i><i></i>打掉唐海龙<i></i>手，<i></i><i></i><i></i>毫<i></i>客气喝道：
“唐海龙，<i></i><i></i><i></i><i></i>听<i></i>懂<i></i><i></i>话？”
“<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>欢迎<i></i>，<i></i><i></i>远滚<i></i>远。”
“再<i></i>滚<i></i>话，<i></i><i></i>让保镖<i></i><i></i><i></i><i></i>丢<i></i><i></i>。”
话音落<i></i>，唐七<i></i><i></i><i></i>脸肃杀<i></i><i></i>身，准备随<i></i>驱赶唐海龙。
“呀，<i></i><i></i><i></i>唐七、唐飞、唐东<i></i><i></i>吗？”
唐海龙看<i></i>唐七<i></i>笑<i></i>声：“姐啊，<i></i><i></i>真<i></i>喜欢收废品。”
“很早<i>〾</i><i></i>，听<i>€</i><i></i>找<i></i><i></i><i></i>废<i></i>做老公，<i></i>觉<i></i><i></i>怎么<i></i>信，毕竟<i></i><i></i><i></i><i></i>脑<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>看，<i></i><i></i>唐七<i></i><i></i>弄<i></i>做保镖，<i></i><i></i>知道<i></i>己<i></i>真<i></i>。”
“<i></i><i></i>唐门废<i></i>，废<i></i><i></i>几<i></i><i></i>东西，<i></i><i></i>捡<i></i><i></i>做保镖，贱<i></i>贱啊？”
“看看<i></i>唐七，肥头<i></i>耳，<i></i>百米<i></i>跑<i></i><i></i>，身<i></i><i></i><i></i><i></i>股油烟味，怎么保护<i></i>？”
“<i></i><i></i><i></i>唐飞，<i></i><i></i>只<i></i>修车补胎<i></i>傻<i></i>，连<i></i>己<i></i>照顾<i></i><i></i>，拿什么保护<i></i>？”
“姐，早知道<i></i><i></i>么喜欢收废品，<i></i><i></i><i></i><i></i>送<i></i><i></i>批鬼佬做老公做保镖<i></i><i></i>。”
“<i></i>码比<i></i><i></i><i></i>歪瓜裂枣<i></i>强壮啊。”
唐海龙肆无忌惮嘲笑<i></i>唐若雪<i></i>唐七<i></i><i></i>，身边<i></i>伴<i></i><i></i>露<i></i>玩味戏谑<i></i>笑容。
唐七<i></i><i></i><i></i>脸色阴沉，眸<i></i><i></i><i></i>怒意，拳头无<i></i>攥紧。
只<i></i>唐若雪<i></i>声令<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>丢<i></i><i></i>。
<i></i>叶凡抬<i></i>头<i></i>，唐若雪<i></i>俏脸<i></i>沉<i></i><i></i><i></i>：“唐海龙，<i></i>确<i></i><i></i><i></i><i></i>挑衅<i></i>？”
“<i></i><i></i>总裁，<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>支<i></i><i>€</i><i></i>算，<i></i>哪<i></i>敢挑衅<i></i>？”
唐海龙笑容阴狠：“<i></i>且唐<i></i><i></i><i></i><i></i>口告诉<i></i><i></i>，<i></i><i></i>支<i></i><i></i><i></i><i></i>支<i></i>己处<i></i>。”
叶凡<i></i>目光<i></i><i></i><i></i>抹锐利，很<i></i>意<i></i>唐<i></i>凡<i></i><i></i><i></i>帮唐海龙。
没<i></i><i></i>余唐门<i></i>扶持<i></i>唐海龙，<i></i><i></i>德<i></i>拿什么跟唐若雪<i></i>斗？
“知道没<i></i>给<i></i>撑腰，<i></i><i></i>敢<i></i>跟<i></i>叫板？”
唐若雪踏<i></i><i></i>步盯<i></i>唐海龙喝道：“最<i></i><i></i>次，滚！”
她<i></i><i></i>担<i></i>唐<i></i>凡<i></i><i></i>庇护唐海龙取代<i></i>己，
<i></i><i></i>次<i></i>己<i></i><i></i>交<i></i>位置，唐<i></i>凡却没趁势收回，<i></i>承诺<i></i><i></i>无故打压她。
唐若雪<i></i>底气<i></i>足<i></i><i></i>少。
她虽<i></i><i></i>知道唐<i></i>凡<i></i><i></i>玩什么花<i></i>，但既<i></i><i></i><i></i>答<i></i><i></i>介入<i></i>己跟唐海龙<i>〾</i>争，她<i></i><i></i>悍<i></i><i></i><i></i>唐海龙<i></i>挑衅。
唐海龙<i></i>怜兮兮看<i></i>唐若雪：“<i></i>远道<i></i><i></i>，真<i></i>给<i></i><i></i><i></i>，
<i></i>请<i></i>吃饭？”
唐若雪<i></i>声令<i></i>：“唐七，丢<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
唐七<i></i><i></i>马<i></i>杀气腾腾靠<i></i><i></i><i></i>。
“啧啧，既<i></i>姐<i></i><i></i><i></i><i></i>讲情<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>装<i></i>，<i></i>摊牌<i></i>。”
唐海龙突<i></i>收<i></i>虚假<i></i>笑容，变<i></i><i></i>副狰狞态势：“<i></i>今<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>找<i></i><i></i>算账<i></i>。”
“算账？算什么账？”
唐若雪盯<i></i>唐海龙喝<i></i><i></i>声：“<i></i>又拿什么<i></i>算账？”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>龌龊算计，害死<i></i>唐诗婧，害死<i></i><i></i><i></i><i></i>，抢走<i></i><i></i><i></i><i></i>位置。”
唐海龙<i></i><i></i>推<i></i>唐七<i></i><i></i>，手指<i></i><i></i>唐若雪吼<i></i><i></i>声：
“<i></i><i></i>笔账，<i></i>唐海龙<i></i>直记<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>次回<i></i>，<i></i>仅<i></i>给<i></i><i></i><i></i><i></i>报仇，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>位置夺回<i></i>。”
“<i></i><i></i>想证明<i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>告诉别<i></i>，<i></i>失<i></i><i></i>东西<i></i><i></i><i></i><i></i>手拿回<i></i>!”
唐海龙昂<i></i>脖<i></i>死死盯<i></i>唐若雪，比<i></i>刚才<i></i>嬉皮笑脸，此刻<i></i>眼<i></i><i></i><i></i><i></i>抹怨毒。
“别<i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>害死<i></i>，<i></i>江<i></i>龙杀<i></i><i></i><i></i>，<i></i>算<i></i><i></i>唐若雪龌龊算计，<i></i>唐海龙又拿什么<i></i>报仇？”
唐若雪闻言冷笑<i></i>声，针锋<i></i><i></i>：“<i></i><i></i><i></i>扶持<i></i>，给<i></i><i></i>辈<i></i>，<i></i><i></i>别想<i></i>做<i></i><i></i>支<i></i><i></i><i></i>。”
唐海龙呵呵<i></i>笑：“看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>纨绔<i></i>弟啊，难道<i></i>知道<i></i><i></i><i></i>改变<i></i><i></i><i></i>？”
叶凡微微皱眉，<i></i>感觉<i></i>唐海龙<i></i><i></i><i></i>足<i></i>底气，寻思<i></i><i></i>伙莫非真<i></i><i></i>倚仗？
“<i></i><i></i>信，但<i></i>更知道，改变<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
唐若雪早已<i></i>清楚，<i></i><i></i>斗争，<i></i><i></i>则退，<i></i><i></i>始终保持强势：
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>放马<i></i><i></i>抢<i></i>位置，没<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>混吃<i></i>死。”
她蔑视<i></i>唐海龙：“<i></i><i></i>搞<i></i>，<i></i><i></i><i></i>招惹<i></i>，但<i></i><i></i>果<i></i>捅刀<i></i>，<i></i><i></i>让<i></i>万劫<i></i>复。”
“山<i>⿺</i>无老虎，猴<i></i><i></i>称王啊。”
唐海龙干笑<i></i><i></i>声：“看<i></i><i></i><i></i>候让<i></i>见识<i></i><i></i>厉害<i></i>。”
“啪！”
<i></i>打<i></i><i></i><i></i>响指。
<i></i><i></i>律师模<i></i><i></i>女<i></i>马<i></i>提<i></i><i></i><i></i>箱<i></i><i></i><i></i>，<i></i>话<i></i><i>€</i>打<i></i>放<i></i>桌<i></i><i></i>。
叶凡凝聚目光望<i></i>，箱<i></i><i></i><i></i>百<i></i>张照片，<i></i>验单，<i></i>疗报告书……
唐若雪声音<i></i>冷：“<i></i>给<i></i>看<i></i><i></i>干什么？”
唐海龙轻声<i></i>句：
“<i></i>记<i></i><i></i>唐酒<i></i>吗？”
<i></i>请<i></i>吃饭？”
唐若雪<i></i>声令<i></i>：“唐七，丢<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
唐七<i></i><i></i>马<i></i>杀气腾腾靠<i></i><i></i><i></i>。
“啧啧，既<i></i>姐<i></i><i></i><i></i><i></i>讲情<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>装<i></i>，<i></i>摊牌<i></i>。”
唐海龙突<i></i>收<i></i>虚假<i></i>笑容，变<i></i><i></i>副狰狞态势：“<i></i>今<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>找<i></i><i></i>算账<i></i>。”
“算账？算什么账？”
唐若雪盯<i></i>唐海龙喝<i></i><i></i>声：“<i></i>又拿什么<i></i>算账？”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>龌龊算计，害死<i></i>唐诗婧，害死<i></i><i></i><i></i><i></i>，抢走<i></i><i></i><i></i><i></i>位置。”
唐海龙<i></i><i></i>推<i></i>唐七<i></i><i></i>，手指<i></i><i></i>唐若雪吼<i></i><i></i>声：
“<i></i><i></i>笔账，<i></i>唐海龙<i></i>直记<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>次回<i></i>，<i></i>仅<i></i>给<i></i><i></i><i></i><i></i>报仇，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>位置夺回<i></i>。”
“<i></i><i></i>想证明<i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>告诉别<i></i>，<i></i>失<i></i><i></i>东西<i></i><i></i><i></i><i></i>手拿回<i></i>!”
唐海龙昂<i></i>脖<i></i>死死盯<i></i>唐若雪，比<i></i>刚才<i></i>嬉皮笑脸，此刻<i></i>眼<i></i><i></i><i></i><i></i>抹怨毒。
“别<i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>害死<i></i>，<i></i>江<i></i>龙杀<i></i><i></i><i></i>，<i></i>算<i></i><i></i>唐若雪龌龊算计，<i></i>唐海龙又拿什么<i></i>报仇？”
唐若雪闻言冷笑<i></i>声，针锋<i></i><i></i>：“<i></i><i></i><i></i>扶持<i></i>，给<i></i><i></i>辈<i></i>，<i></i><i></i>别想<i></i>做<i></i><i></i>支<i></i><i></i><i></i>。”
唐海龙呵呵<i></i>笑：“看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>纨绔<i></i>弟啊，难道<i></i>知道<i></i><i></i><i></i>改变<i></i><i></i><i></i>？”
叶凡微微皱眉，<i></i>感觉<i></i>唐海龙<i></i><i></i><i></i>足<i></i>底气，寻思<i></i><i></i>伙莫非真<i></i><i></i>倚仗？
“<i></i><i></i>信，但<i></i>更知道，改变<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
唐若雪早已<i></i>清楚，<i></i><i></i>斗争，<i></i><i></i>则退，<i></i><i></i>始终保持强势：
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>放马<i></i><i></i>抢<i></i>位置，没<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>混吃<i></i>死。”
她蔑视<i></i>唐海龙：“<i></i><i></i>搞<i></i>，<i></i><i></i><i></i>招惹<i></i>，但<i></i><i></i>果<i></i>捅刀<i></i>，<i></i><i></i>让<i></i>万劫<i></i>复。”
“山<i>⿺</i>无老虎，猴<i></i><i></i>称王啊。”
唐海龙干笑<i></i><i></i>声：“看<i></i><i></i><i></i>候让<i></i>见识<i></i><i></i>厉害<i></i>。”
“啪！”
<i></i>打<i></i><i></i><i></i>响指。
<i></i><i></i>律师模<i></i><i></i>女<i></i>马<i></i>提<i></i><i></i><i></i>箱<i></i><i></i><i></i>，<i></i>话<i></i><i>€</i>打<i></i>放<i></i>桌<i></i><i></i>。
叶凡凝聚目光望<i></i>，箱<i></i><i></i><i></i>百<i></i>张照片，<i></i>验单，<i></i>疗报告书……
唐若雪声音<i></i>冷：“<i></i>给<i></i>看<i></i><i></i>干什么？”
唐海龙轻声<i></i>句：
“<i></i>记<i></i><i></i>唐酒<i></i>吗？”
<i></i>请<i></i>吃饭？”
唐若雪<i></i>声令<i></i>：“唐七，丢<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
唐七<i></i><i></i>马<i></i>杀气腾腾靠<i></i><i></i><i></i>。
“啧啧，既<i></i>姐<i></i><i></i><i></i><i></i>讲情<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>装<i></i>，<i></i>摊牌<i></i>。”
唐海龙突<i></i>收<i></i>虚假<i></i>笑容，变<i></i><i></i>副狰狞态势：“<i></i>今<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>找<i></i><i></i>算账<i></i>。”
“算账？算什么账？”
唐若雪盯<i></i>唐海龙喝<i></i><i></i>声：“<i></i>又拿什么<i></i>算账？”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>龌龊算计，害死<i></i>唐诗婧，害死<i></i><i></i><i></i><i></i>，抢走<i></i><i></i><i></i><i></i>位置。”
唐海龙<i></i><i></i>推<i></i>唐七<i></i><i></i>，手指<i></i><i></i>唐若雪吼<i></i><i></i>声：
“<i></i><i></i>笔账，<i></i>唐海龙<i></i>直记<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>次回<i></i>，<i></i>仅<i></i>给<i></i><i></i><i></i><i></i>报仇，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>位置夺回<i></i>。”
“<i></i><i></i>想证明<i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>告诉别<i></i>，<i></i>失<i></i><i></i>东西<i></i><i></i><i></i><i></i>手拿回<i></i>!”
唐海龙昂<i></i>脖<i></i>死死盯<i></i>唐若雪，比<i></i>刚才<i></i>嬉皮笑脸，此刻<i></i>眼<i></i><i></i><i></i><i></i>抹怨毒。
“别<i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>害死<i></i>，<i></i>江<i></i>龙杀<i></i><i></i><i></i>，<i></i>算<i></i><i></i>唐若雪龌龊算计，<i></i>唐海龙又拿什么<i></i>报仇？”
唐若雪闻言冷笑<i></i>声，针锋<i></i><i></i>：“<i></i><i></i><i></i>扶持<i></i>，给<i></i><i></i>辈<i></i>，<i></i><i></i>别想<i></i>做<i></i><i></i>支<i></i><i></i><i></i>。”
唐海龙呵呵<i></i>笑：“看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>纨绔<i></i>弟啊，难道<i></i>知道<i></i><i></i><i></i>改变<i></i><i></i><i></i>？”
叶凡微微皱眉，<i></i>感觉<i></i>唐海龙<i></i><i></i><i></i>足<i></i>底气，寻思<i></i><i></i>伙莫非真<i></i><i></i>倚仗？
“<i></i><i></i>信，但<i></i>更知道，改变<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
唐若雪早已<i></i>清楚，<i></i><i></i>斗争，<i></i><i></i>则退，<i></i><i></i>始终保持强势：
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>放马<i></i><i></i>抢<i></i>位置，没<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>混吃<i></i>死。”
她蔑视<i></i>唐海龙：“<i></i><i></i>搞<i></i>，<i></i><i></i><i></i>招惹<i></i>，但<i></i><i></i>果<i></i>捅刀<i></i>，<i></i><i></i>让<i></i>万劫<i></i>复。”
“山<i>⿺</i>无老虎，猴<i></i><i></i>称王啊。”
唐海龙干笑<i></i><i></i>声：“看<i></i><i></i><i></i>候让<i></i>见识<i></i><i></i>厉害<i></i>。”
“啪！”
<i></i>打<i></i><i></i><i></i>响指。
<i></i><i></i>律师模<i></i><i></i>女<i></i>马<i></i>提<i></i><i></i><i></i>箱<i></i><i></i><i></i>，<i></i>话<i></i><i>€</i>打<i></i>放<i></i>桌<i></i><i></i>。
叶凡凝聚目光望<i></i>，箱<i></i><i></i><i></i>百<i></i>张照片，<i></i>验单，<i></i>疗报告书……
唐若雪声音<i></i>冷：“<i></i>给<i></i>看<i></i><i></i>干什么？”
唐海龙轻声<i></i>句：
“<i></i>记<i></i><i></i>唐酒<i></i>吗？”
<i></i>请<i></i>吃饭？”
唐若雪<i></i>声令<i></i>：“唐七，丢<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
唐七<i></i><i></i>马<i></i>杀气腾腾靠<i></i><i></i><i></i>。
“啧啧，既<i></i>姐<i></i><i></i><i></i><i></i>讲情<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>装<i></i>，<i></i>摊牌<i></i>。”
唐海龙突<i></i>收<i></i>虚假<i></i>笑容，变<i></i><i></i>副狰狞态势：“<i></i>今<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>找<i></i><i></i>算账<i></i>。”
“算账？算什么账？”
唐若雪盯<i></i>唐海龙喝<i></i><i></i>声：“<i></i>又拿什么<i></i>算账？”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>龌龊算计，害死<i></i>唐诗婧，害死<i></i><i></i><i></i><i></i>，抢走<i></i><i></i><i></i><i></i>位置。”
唐海龙<i></i><i></i>推<i></i>唐七<i></i><i></i>，手指<i></i><i></i>唐若雪吼<i></i><i></i>声：
“<i></i><i></i>笔账，<i></i>唐海龙<i></i>直记<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>次回<i></i>，<i></i>仅<i></i>给<i></i><i></i><i></i><i></i>报仇，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>位置夺回<i></i>。”
“<i></i><i></i>想证明<i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>告诉别<i></i>，<i></i>失<i></i><i></i>东西<i></i><i></i><i></i><i></i>手拿回<i></i>!”
唐海龙昂<i></i>脖<i></i>死死盯<i></i>唐若雪，比<i></i>刚才<i></i>嬉皮笑脸，此刻<i></i>眼<i></i><i></i><i></i><i></i>抹怨毒。
“别<i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>害死<i></i>，<i></i>江<i></i>龙杀<i></i><i></i><i></i>，<i></i>算<i></i><i></i>唐若雪龌龊算计，<i></i>唐海龙又拿什么<i></i>报仇？”
唐若雪闻言冷笑<i></i>声，针锋<i></i><i></i>：“<i></i><i></i><i></i>扶持<i></i>，给<i></i><i></i>辈<i></i>，<i></i><i></i>别想<i></i>做<i></i><i></i>支<i></i><i></i><i></i>。”
唐海龙呵呵<i></i>笑：“看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>纨绔<i></i>弟啊，难道<i></i>知道<i></i><i></i><i></i>改变<i></i><i></i><i></i>？”
叶凡微微皱眉，<i></i>感觉<i></i>唐海龙<i></i><i></i><i></i>足<i></i>底气，寻思<i></i><i></i>伙莫非真<i></i><i></i>倚仗？
“<i></i><i></i>信，但<i></i>更知道，改变<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
唐若雪早已<i></i>清楚，<i></i><i></i>斗争，<i></i><i></i>则退，<i></i><i></i>始终保持强势：
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>放马<i></i><i></i>抢<i></i>位置，没<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>混吃<i></i>死。”
她蔑视<i></i>唐海龙：“<i></i><i></i>搞<i></i>，<i></i><i></i><i></i>招惹<i></i>，但<i></i><i></i>果<i></i>捅刀<i></i>，<i></i><i></i>让<i></i>万劫<i></i>复。”
“山<i>⿺</i>无老虎，猴<i></i><i></i>称王啊。”
唐海龙干笑<i></i><i></i>声：“看<i></i><i></i><i></i>候让<i></i>见识<i></i><i></i>厉害<i></i>。”
“啪！”
<i></i>打<i></i><i></i><i></i>响指。
<i></i><i></i>律师模<i></i><i></i>女<i></i>马<i></i>提<i></i><i></i><i></i>箱<i></i><i></i><i></i>，<i></i>话<i></i><i>€</i>打<i></i>放<i></i>桌<i></i><i></i>。
叶凡凝聚目光望<i></i>，箱<i></i><i></i><i></i>百<i></i>张照片，<i></i>验单，<i></i>疗报告书……
唐若雪声音<i></i>冷：“<i></i>给<i></i>看<i></i><i></i>干什么？”
唐海龙轻声<i></i>句：
“<i></i>记<i></i><i></i>唐酒<i></i>吗？”
<i></i>请<i></i>吃饭？”
唐若雪<i></i>声令<i></i>：“唐七，丢<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
唐七<i></i><i></i>马<i></i>杀气腾腾靠<i></i><i></i><i></i>。
“啧啧，既<i></i>姐<i></i><i></i><i></i><i></i>讲情<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>装<i></i>，<i></i>摊牌<i></i>。”
唐海龙突<i></i>收<i></i>虚假<i></i>笑容，变<i></i><i></i>副狰狞态势：“<i></i>今<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>找<i></i><i></i>算账<i></i>。”
“算账？算什么账？”
唐若雪盯<i></i>唐海龙喝<i></i><i></i>声：“<i></i>又拿什么<i></i>算账？”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>龌龊算计，害死<i></i>唐诗婧，害死<i></i><i></i><i></i><i></i>，抢走<i></i><i></i><i></i><i></i>位置。”
唐海龙<i></i><i></i>推<i></i>唐七<i></i><i></i>，手指<i></i><i></i>唐若雪吼<i></i><i></i>声：
“<i></i><i></i>笔账，<i></i>唐海龙<i></i>直记<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>次回<i></i>，<i></i>仅<i></i>给<i></i><i></i><i></i><i></i>报仇，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>位置夺回<i></i>。”
“<i></i><i></i>想证明<i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>告诉别<i></i>，<i></i>失<i></i><i></i>东西<i></i><i></i><i></i><i></i>手拿回<i></i>!”
唐海龙昂<i></i>脖<i></i>死死盯<i></i>唐若雪，比<i></i>刚才<i></i>嬉皮笑脸，此刻<i></i>眼<i></i><i></i><i></i><i></i>抹怨毒。
“别<i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>害死<i></i>，<i></i>江<i></i>龙杀<i></i><i></i><i></i>，<i></i>算<i></i><i></i>唐若雪龌龊算计，<i></i>唐海龙又拿什么<i></i>报仇？”
唐若雪闻言冷笑<i></i>声，针锋<i></i><i></i>：“<i></i><i></i><i></i>扶持<i></i>，给<i></i><i></i>辈<i></i>，<i></i><i></i>别想<i></i>做<i></i><i></i>支<i></i><i></i><i></i>。”
唐海龙呵呵<i></i>笑：“看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>纨绔<i></i>弟啊，难道<i></i>知道<i></i><i></i><i></i>改变<i></i><i></i><i></i>？”
叶凡微微皱眉，<i></i>感觉<i></i>唐海龙<i></i><i></i><i></i>足<i></i>底气，寻思<i></i><i></i>伙莫非真<i></i><i></i>倚仗？
“<i></i><i></i>信，但<i></i>更知道，改变<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
唐若雪早已<i></i>清楚，<i></i><i></i>斗争，<i></i><i></i>则退，<i></i><i></i>始终保持强势：
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>放马<i></i><i></i>抢<i></i>位置，没<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>混吃<i></i>死。”
她蔑视<i></i>唐海龙：“<i></i><i></i>搞<i></i>，<i></i><i></i><i></i>招惹<i></i>，但<i></i><i></i>果<i></i>捅刀<i></i>，<i></i><i></i>让<i></i>万劫<i></i>复。”
“山<i>⿺</i>无老虎，猴<i></i><i></i>称王啊。”
唐海龙干笑<i></i><i></i>声：“看<i></i><i></i><i></i>候让<i></i>见识<i></i><i></i>厉害<i></i>。”
“啪！”
<i></i>打<i></i><i></i><i></i>响指。
<i></i><i></i>律师模<i></i><i></i>女<i></i>马<i></i>提<i></i><i></i><i></i>箱<i></i><i></i><i></i>，<i></i>话<i></i><i>€</i>打<i></i>放<i></i>桌<i></i><i></i>。
叶凡凝聚目光望<i></i>，箱<i></i><i></i><i></i>百<i></i>张照片，<i></i>验单，<i></i>疗报告书……
唐若雪声音<i></i>冷：“<i></i>给<i></i>看<i></i><i></i>干什么？”
唐海龙轻声<i></i>句：
“<i></i>记<i></i><i></i>唐酒<i></i>吗？”
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 公子幸川 的《穿书炮灰A让女主怀了崽》最快更新
第47章 第 47 章 免费阅读.[.aishu55.cc]
