第133章 第一百三十三章
作品:《小户人家日常》 《<i></i>户<i></i><i></i><i></i>常》最<i></i>章节 第133章 第<i></i>百<i></i><i></i><i></i>章
顾辞悦<i></i>向<i></i>喜欢<i></i>类聚<i></i>。
晚宴<i></i>没<i></i><i></i><i></i><i></i>半便走<i></i>。
路星泽将她送回寝室。
苏缨络<i></i>知<i></i>跟谁聊<i></i>，手指飞速<i></i><i></i>键盘<i></i>按<i></i>。
见顾辞悦回<i></i>，苏缨络嘟<i></i>嘴问：“辞悦，怎么<i></i>？<i></i>看见<i></i><i></i>哥<i></i><i></i>官宣没？”
“苏星颀？”顾辞悦挑眉。
“<i></i>啊，<i></i>啊！<i></i><i>〾</i><i></i><i></i><i></i>问<i></i>该<i></i>该<i></i><i></i>呢！”苏缨络晃<i></i>晃手<i></i>，“<i></i>哥看<i></i><i></i>么<i></i>冷，居<i></i><i></i>么胆<i></i>。”
“闷骚。”苏缨络<i></i><i></i>手<i></i>骂<i></i>声。
“怎么<i></i>？<i></i>女朋友怎么<i></i>？<i></i>看吗？”苏缨络眨巴<i></i>眼睛凑<i></i>顾辞悦身<i></i>。
“嗯。”顾辞悦淡淡<i></i>头，夏<i></i><i></i><i></i>。
“哦<i></i><i></i>，辞悦，丁校长<i></i>柳梓妤<i></i>除<i></i>！<i></i><i></i><i></i>肯<i></i><i></i><i></i>善罢甘休<i></i>！”苏缨络边打字边提醒道。
<i></i>语<i></i>谶。
翌<i></i>。
顾辞悦<i></i>早<i></i>接<i></i><i></i>顾诚<i></i><i></i><i></i>话。
“顾辞悦，<i></i>跟没跟<i></i><i>€</i><i></i>别搞<i></i>别搞<i></i>？言<i></i><i></i><i></i><i></i>算<i></i>，帝<i></i>排名<i></i><i></i><i></i>柳<i></i>，<i></i><i></i>惹<i></i><i></i><i></i>吗？”
<i></i>接通<i></i>话，听筒<i></i><i></i>传<i></i>顾诚<i></i>破口<i></i>骂<i></i>声音。
“怎么，柳<i></i><i></i><i></i>施压<i></i>？”顾辞悦眯<i></i>眯眼。
“<i></i>知道<i></i><i></i>么做？”顾诚<i></i>更气<i></i>，“柳<i></i>只<i></i><i></i><i></i><i></i>手指，顾<i></i><i></i><i></i>彻底覆灭<i></i>知<i></i>知道？<i></i><i></i><i></i>顾<i></i>倒<i></i><i></i><i></i>怎么<i></i>？”
“顾辞悦，<i></i>告诉<i></i>，别<i></i>识<i></i>歹。”
顾辞悦低低<i></i>笑<i></i>声：“顾诚<i></i>。顾氏倒闭<i></i>跟<i></i><i></i>什么<i></i>系？<i></i>什么<i></i>候<i></i><i></i><i></i><i></i>钱？”
“<i></i>！”顾诚<i></i>脸色<i></i><i></i><i></i>变<i></i>很难看。
“<i></i><i></i><i></i>没<i></i>良<i></i><i></i>！<i></i><i></i><i></i><i></i>爸！！”
“顾辞悦，<i></i><i></i>想<i></i><i></i>废话，<i></i><i></i>找丁校长，告诉<i></i><i></i><i></i>追究柳<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>顾<i></i>扫<i></i><i></i>门！”顾诚<i></i>狠狠道。
“嘟嘟……”
<i></i>话音未落，顾辞悦已<i></i>挂<i></i><i></i>话。
“靠！<i></i><i></i><i></i>兔崽<i></i>！”顾诚<i></i>愤愤<i></i>摔<i></i><i></i>话。
没良<i></i><i></i>东西！
孙茗璐拍拍顾诚<i></i><i></i>背：“诚<i></i>，别忧<i></i><i></i>么<i></i>，孙<i></i><i></i><i></i>给<i></i>帮助，咱<i></i><i></i><i></i>想办<i></i>，啊。”
“<i></i><i></i>什么办<i></i>？嗯？柳<i></i>怎么<i></i><i></i>善罢甘休？”顾诚<i></i>骂道。
孙茗璐<i></i>噎。
柳<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>善罢
甘休。
柳梓妤<i></i>柳<i></i>独女，柳启老<i></i><i></i><i></i>，柳梓妤<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>掌<i></i>明珠。
受宠<i></i><i></i><i></i><i></i>。
无论<i></i><i></i>活<i></i>住<i></i><i></i><i></i>**读书，<i></i>必须<i></i>求最<i></i><i></i>。
<i></i>此虽<i></i>柳梓妤<i></i>思<i></i><i></i><i></i>**，<i></i>照旧读<i></i>六<i>⿺</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i>⿺</i>。
<i></i>今却被丁校长勒令退<i></i>，任谁<i></i>无<i></i>接受<i></i><i></i><i></i>落差。
<i></i>且，被六<i>⿺</i>退<i></i><i></i><i></i><i></i>，基<i></i><i></i>再无<i></i>处<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>，<i></i>柳梓妤<i></i><i></i>绩，<i></i><i></i>毫无希望<i></i>。
最<i></i>混<i></i>“野鸡<i></i><i></i>”拿<i></i>文凭。
柳<i></i>怎么<i></i>没想<i></i>，被<i></i><i></i>视<i></i>珍宝<i></i>柳梓妤<i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i>蒙羞<i></i><i></i>。
柳夫<i></i>林奚<i></i>听<i>€</i>此<i></i>便私<i></i>给顾<i></i>施<i></i>压。
毕竟顾辞悦<i></i>买**<i></i>案<i></i>受害<i></i>，只<i></i>她<i></i>追究，丁校长<i></i><i></i><i></i>强<i></i><i></i>除她。
“爸爸，<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>姐姐<i>€</i><i>€</i>？让她看<i></i>顾<i></i><i></i>份<i></i><i></i>……”顾倾羽<i></i><i></i><i></i>听<i>€</i><i></i><i></i>件<i></i>，<i></i>声<i></i>门口道。
“<i></i><i></i>。”顾诚<i></i>叹<i></i>口气，揉揉太阳穴，“<i></i><i></i><i></i><i></i>处<i></i>。”
……
柳<i></i>。
“妈！<i></i><i></i><i></i>被退<i></i>！”柳梓妤抓住林奚<i></i>手臂，哭叫道。
<i></i><i></i>昔<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i>。
“<i></i>知道。<i></i>先别急，<i></i><i></i>已<i></i><i></i>顾<i></i>施压<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>族，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>怎么<i></i>？”林奚拍拍柳梓妤<i></i>手安慰道。
“<i></i><i></i><i></i>！干什么<i></i><i></i><i></i>买**<i></i>！<i></i><i></i>顾辞悦怎么<i></i><i></i>？违<i></i>犯罪<i></i><i></i><i></i>干<i></i><i></i><i></i>！”柳启指<i></i>柳梓妤<i></i>鼻<i></i>骂道。
“丁校长担任校长<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>没<i></i><i></i><i></i>特权。今<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>杠<i></i>，<i></i><i></i><i></i>奇怪。”柳启继续道。
顾<i></i><i></i>刚立足脚，根<i></i><i></i>敢<i></i>柳<i></i>叫板。
“<i></i><i></i>顾辞悦，<i></i>简单。”柳启叹<i></i>口气道。
<i></i><i></i><i></i>消息<i></i><i></i>查<i></i>顾辞悦<i></i><i></i><i></i>。
很奇怪。
<i></i><i></i>偏远山区<i></i><i></i><i></i>孩<i></i>，没受<i></i>什么教育，次次考试倒<i></i>第<i></i>。
却认识简凌懿，谢绍卿<i></i>傅明灼<i></i>类<i></i><i></i>。
<i></i>，已<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i>认识<i></i>。
<i></i>该<i></i>熟识。
柳梓妤请<i></i>追杀顾辞悦<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>练<i></i><i></i>，绝<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>么容易<i></i>逃脱，<i></i>搞<i></i>**团队<i></i>军覆没。
除非，顾辞悦刚<i></i>遇<i></i><i></i><i></i>车技<i></i>流<i></i><i></i>租车司<i></i>。
但，怎么<i></i><i></i>？
柳启吐<i></i><i></i>口浊气。
<i></i><i></i>没<i></i>么容易解决<i></i>。
<i></i><i></i>担<i></i>，林奚接<i></i><i></i>通<i></i>话。
“林女士，<i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i>帝<i></i>刑侦<i></i>队<i></i>谢绍卿，想<i></i><i></i><i></i><i></i>速公路案<i></i><i></i>几<i></i>询问……”
林奚<i></i>听<i></i><i></i>半句，<i></i>手软<i></i>差<i></i>丢<i></i>手<i></i>。
警察！
<i></i><i></i><i></i><i></i>谢绍卿！
怎么<i></i>闹<i></i><i></i><i></i>？
林奚丢<i></i>手<i></i><i></i><i></i>找柳启。
柳启按<i></i>按眉<i></i>。
<i></i><i></i>很<i></i>柳梓妤。
但<i></i><i></i>涉及<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>女儿，<i></i>毁<i></i>柳<i></i><i></i>千秋<i></i><i></i>。
<i></i>做<i></i><i></i>。
“抱歉，林奚，<i></i>给妤儿联系<i></i><i></i>校吧。”
“什么？”林奚震惊<i></i>看<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>放弃妤儿！？”
柳启偏<i></i>头<i></i><i>€</i>话。
“<i></i>啊！柳启！<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>妤儿，结果<i></i><i></i><i></i><i></i>放弃她<i></i>！<i></i>告诉<i></i>，柳启，离婚！！”林奚瞪<i></i>眼睛骂道。
“林奚！<i></i>别<i></i>讲道<i></i>！刑侦队<i></i><i></i>话什么意思<i></i><i></i><i></i>明白？<i></i>僵持<i></i><i></i>退<i></i>，刑侦队<i></i>敢请<i></i><i></i>警察局喝茶！<i></i><i></i>想让妤儿<i></i>警察局毁<i></i><i></i>辈<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>读书，<i></i>歹<i></i><i></i><i></i><i></i>辈<i></i>。”柳启道。
林奚愣<i></i>愣，没<i>€</i>话。
“<i></i><i></i><i>€</i><i></i>，顾辞悦<i></i><i></i><i></i>，<i></i>简单！”
……
翌<i></i>。
柳梓妤回<i></i>校办退<i></i>手续。
<i></i>午又<i></i>警察局<i></i>历<i></i>半<i></i><i></i>批评教育。
林奚求<i></i>半<i></i>，警局才没<i></i>柳梓妤<i></i>档案<i></i>留<i></i>笔。
<i></i><i></i>警局。
柳梓妤戴<i></i>口罩帽<i></i>，遮住<i></i>半张脸。
遮<i></i>帽<i></i>阴影<i></i><i></i>双眼红肿<i></i>堪。
哪<i></i><i></i><i></i>初“倾梓佳<i></i>”半<i></i>风采。
远远<i></i>，<i></i>几<i></i>六<i>⿺</i><i></i><i></i><i></i>往<i></i>边走<i></i>。
柳梓妤<i></i>才想<i></i><i></i>，警察局离六<i>⿺</i><i></i>隔<i></i><i></i>条街。
柳梓妤找<i></i><i></i>借口，离<i></i>林奚，往六<i>⿺</i>走。
顾倾羽<i></i><i></i><i></i>司<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>路<i></i><i></i><i></i><i></i>悄悄看她，嘴角藏<i></i>笑。
顾倾羽微微<i></i>笑，撩<i></i>撩耳鬓<i></i>碎<i></i>。
几<i></i><i></i><i></i>春<i></i>荡漾<i></i>跑<i></i>。
“顾！倾！羽！”
柳梓妤<i></i>叫<i></i>冲<i></i><i></i>，<i></i>巴掌呼向她。
“<i></i><i></i><i></i>贱<i></i>！”
顾倾羽错愕<i></i>看<i></i>她，<i></i>巴掌快<i></i>扇<i></i>她脸<i></i><i></i><i></i>瞬，她稍微错<i></i><i></i><i></i>
<i></i>。
柳梓妤<i></i>巴掌擦<i></i>她<i></i>脸划<i></i>，只留<i></i><i></i>道红痕。
“啊！”
顾倾羽惊呼<i></i>声。
“<i></i><i></i>做什么？”
<i></i><i></i>叫，叫<i></i><i></i>放<i></i><i></i>校门口逗留<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>少<i></i><i></i>顾倾羽<i></i><i></i>慕者，闻言纷纷围<i></i><i></i>。
“<i></i>谁啊？怎么随便打<i></i>啊？”
“<i></i><i></i>啊。<i></i>病吧？”
“<i></i><i></i>副武装呢？”
“<i></i><i></i><i></i>疯<i></i>吧？”
“<i></i><i></i>知道，<i></i><i></i>站<i></i><i></i><i></i>，她突<i></i><i></i>冲<i></i><i></i>打<i></i>。”顾倾羽楚楚<i></i>怜<i></i><i>€</i>道。
“<i></i>神<i></i>病吧？”
<i></i><i></i>推搡<i></i>柳梓妤。
“<i></i>，<i></i><i></i>吧。”柳梓妤<i></i>声<i>€</i>道。
柳梓妤环顾<i></i>周，没<i></i>熟悉<i></i><i></i>。
“顾倾羽！<i></i>特么<i></i>给<i></i>继续装！”柳梓妤冷笑。
<i></i><i></i><i></i>顾倾羽。
<i></i>仅毁<i></i><i></i>己<i></i><i></i>程，<i></i>想<i></i><i></i>己送<i></i>精神病院！
眼见围<i></i><i></i><i></i>越<i></i>越<i></i>，柳梓妤<i></i>便<i></i>留。
“<i></i>特么给<i></i><i></i><i></i>。”
柳梓妤凑近顾倾羽，轻声<i>€</i><i></i>句。
<i></i>触即<i></i>。
柳梓妤整<i></i>整帽<i></i>，飞速离<i></i>街道。
“没<i></i>吧？倾羽<i></i>姐，<i></i><i></i><i></i>报警？”
身<i></i>，传<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>顾倾羽<i></i><i></i><i></i>声。
呵，曾<i></i><i></i><i></i>声音，<i></i><i></i>半<i></i><i></i><i></i>存<i></i><i></i><i></i>己身边<i></i>，<i></i><i></i>今呢……
柳梓妤<i></i>嘲<i></i>笑笑，她<i></i>被猪油糊<i></i>脑<i></i>，才<i></i><i></i><i></i>信<i></i>朵白莲<i></i>想<i></i>。
终究<i></i>咎<i></i><i></i>取……
……
柳<i></i>。
“柳夫<i></i>，<i></i>客<i></i><i></i>访。”管<i></i>恭敬<i></i>敲门<i></i><i></i>。
林奚擦<i></i>擦眼泪，身边<i></i>桌<i></i><i></i><i></i>摆<i></i><i></i><i></i>几<i></i><i></i>校<i></i>申请<i></i>。
林奚皱眉：“谁啊？<i></i>见。没看<i></i><i></i>忙<i></i>吗？”
“<i></i><i></i>。”
身<i></i>半掩<i></i>门被推<i></i>，言夫<i></i>信步走<i></i><i></i>。
“言夫<i></i>？您<i></i>什么<i></i>？”林奚快速整<i></i><i></i><i></i>仪容。
“听<i>€</i>您女儿被退<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>叫做顾辞悦<i></i><i></i><i></i>。”言夫<i></i><i></i>门见山。
“<i></i>什么意思？”林奚眯眼，警戒<i></i>看<i></i>她。
言夫<i></i>轻轻<i></i>笑：“<i></i>没别<i></i>意思，<i></i><i></i><i></i><i></i>昶坤<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>入狱<i></i>。<i></i><i></i><i></i>做母<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>意<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>。柳夫<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吧。”
“<i></i>
<i></i>？”
“<i></i><i></i>。”
<i></i><i></i>，杀<i></i>顾辞悦……
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 辞叶宵 的《小户人家日常》最快更新
第133章 第一百三十三章 免费阅读.[.aishu55.cc]
