第92章 第 92 章
作品:《和离后我改嫁了竹马》 《<i></i>离<i></i><i></i>改嫁<i></i>竹马》最<i></i>章节 第92章 第 92 章
<i></i><i></i>晚<i></i>，靳封尧哼<i></i><i></i>曲回<i></i><i></i>靳<i></i>，<i></i>厨房<i></i>江瑟瑟探<i></i>头<i></i>调侃道，“<i></i><i></i><i></i>少<i></i>情难<i></i><i></i>么<i></i>，看<i></i><i></i>展<i></i>错嘛。”
靳封尧闻言立马站直<i></i>身<i></i>，极<i></i><i></i><i></i>言辞<i></i><i>€</i>道，“嫂<i></i><i></i><i></i>别乱<i>€</i>，<i></i><i></i>她<i></i>没<i></i><i></i>意思。”
“<i></i><i></i>哦，封尧<i></i>青宛才没<i></i><i></i><i></i>意思呢。”
江瑟瑟知道靳封尧<i></i><i></i><i></i>嘴硬罢<i></i>，便将手<i>⿺</i><i></i>果盘交给<i></i>，笑<i></i>走<i></i><i></i>。
随手拿<i></i><i></i><i></i>苹果啃<i></i><i></i>口，靳封尧吊儿郎<i></i><i></i>坐<i></i><i></i>沙<i></i><i></i>。
靳母看<i></i><i></i>儿<i></i>忍<i></i>住问道，“什么情况？<i></i><i></i>女朋友<i></i>？”
江瑟瑟笑<i></i>笑没<i></i><i>€</i>话，<i></i>旁<i></i><i></i>宝抢<i></i>回答，“<i></i><i></i><i></i>漂亮<i></i>宋阿姨！<i></i>叔<i></i>她<i></i>意思！”
“<i></i>宝，<i></i><i></i>别乱<i>€</i>，<i></i><i></i><i></i>揍<i></i>！”
被<i></i>宝<i>€</i><i>⿺</i><i></i><i></i>思，靳封尧<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>势<i></i>打<i></i>宝。
<i></i>宝丝毫<i></i>害怕<i></i>吐<i></i>吐<i></i>头，便跳<i></i><i></i>江瑟瑟<i></i>身<i></i>。
靳母<i></i>听<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>护士，<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>纠结，宋青宛虽<i>€</i><i></i><i></i><i></i>女孩，但毕竟<i></i><i></i><i></i>靳<i></i><i></i><i></i><i></i>匹配<i></i>。
<i></i>且<i></i>靳母<i></i><i></i><i>⿺</i>，若<i></i>想<i></i><i></i>她<i></i>儿媳妇，必<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>强<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，若<i></i><i></i><i></i><i></i>护士，<i></i><i></i>……
<i></i>纠结<i></i><i></i>候，靳母抬头看<i></i>眼靳封尧<i></i>副纨绔<i></i>弟<i></i>模<i></i>，顿<i></i><i></i><i>⿺</i>升<i></i><i></i>股火。
<i></i><i></i>儿<i></i>哪哪<i></i><i></i>，<i></i><i></i>太没<i></i><i></i>，若<i></i><i></i><i></i><i></i>护士<i></i>管住<i></i>，<i></i><i></i>免<i></i>段<i></i>姻缘，<i></i><i></i>么<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>孩<i></i>似<i></i>。
靳母<i></i><i></i>没<i></i>气道，“<i></i>果<i></i><i></i>安<i></i><i></i><i></i>，别<i>€</i><i></i>护士<i></i>，<i></i><i></i><i></i>男<i></i>，<i></i><i></i>认<i></i>。”
江瑟瑟闻言忍<i></i>住笑<i></i><i></i><i></i>，<i></i>连靳封臣<i></i><i></i><i></i>忍俊<i></i>禁，看向靳封尧<i></i>眼神<i>⿺</i>带<i></i><i></i>许<i></i>怜悯。
听<i></i>母<i></i>竟<i></i><i></i>么<i></i><i></i>己，靳封尧<i></i>免觉<i></i><i></i><i></i>愤愤<i></i><i></i>，吵嚷道，“妈<i></i><i></i>太偏<i></i><i></i>吧，<i></i>怎么<i></i><i></i>哥<i></i><i></i><i></i><i></i>求，<i></i><i></i><i></i>怎么<i></i><i></i><i></i>男<i></i><i></i><i></i>呢，<i></i><i></i>太<i></i>公<i></i><i></i>！”
看<i></i><i></i>吵闹<i></i><i></i><i></i>，又看<i></i>看另<i></i>边<i></i>靳封臣<i></i><i></i>，靳母突<i></i><i></i><i></i>感慨。
微微叹<i></i>口气<i>€</i>道，“<i></i><i></i><i></i>没<i></i>求，<i></i><i></i>觉<i></i>门<i></i>户<i></i>很<i></i><i></i>，但<i></i><i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i>，觉<i></i>找<i></i><i></i><i></i>懂<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>足够<i></i>。
至少<i></i><i></i><i></i>乐融融<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>基<i></i>没<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>感谢瑟瑟，<i></i>她让<i></i>宝<i></i><i></i>拥<i></i><i></i>母<i></i>，变<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>常<i></i>孩<i></i>。”
江
<div class="content" id="content1">
