第71章 第 71 章
作品:《和离后我改嫁了竹马》 几岁？<i></i><i></i><i></i><i></i>很<i></i><i></i>。”
“笑？！敢嘲笑<i></i><i></i>梦想，想死？！梦想跟<i></i>龄<i></i>系<i></i><i></i>，‘老’<i></i>指跟<i></i><i></i>历<i></i><i></i>寡<i></i><i></i>，吃干脆<i></i><i></i><i></i>活才<i></i><i></i><i></i>啊，梦<i>ǹ</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>比<i></i>，<i></i>越老，则越怂，阿拉几？”
坐<i></i><i></i><i></i>娟<i></i>，被阿姆取名<i></i>“松<i></i><i></i>号”<i></i>车，<i></i>帮赵美妍戴<i></i>米黄色<i></i>头盔，她低<i></i>头<i></i><i>€</i>话，<i></i>想承认，她确<i></i>被<i></i>龄<i></i>话题给伤<i></i><i></i>。
“<i></i>什么<i></i><i>€</i>话？”
“……”
轰——
阿姆最喜欢<i></i>，<i></i><i></i><i></i>摩<i></i>声响，<i></i><i></i><i></i><i></i>嗑晕车药，但突<i></i><i></i><i></i><i></i>座<i></i><i></i>姑娘突<i></i><i></i>沉默<i></i>。
<i></i>看<i></i>看<i></i>视镜，<i></i><i></i>，<i></i>看<i></i><i></i><i></i><i></i>情忧郁，<i></i>紧嘴唇，难<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>姑娘。
<i></i><i>€</i>，眼神<i></i><i></i>灵<i>〾</i>窗，<i></i>灵<i></i>眼神<i>〾</i>源。
<i></i><i></i>喜怒哀乐，<i></i><i></i><i></i>微妙变<i></i><i></i>眼神<i></i>真<i></i><i></i>流露<i></i><i></i>，<i></i><i></i>阿姆很喜欢看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>眼神<i></i>琢磨<i></i><i></i><i></i>，<i></i>看<i></i><i></i>准。
阿姆忍<i></i>住笑<i></i><i></i>声，轻声<i>€</i>道：“努<i></i><i></i><i></i><i></i>，走<i></i>走<i></i><i></i><i></i>，<i></i>没<i></i>选择，<i></i><i></i>剩<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>决<i></i><i></i>。”
“嗯？”赵美妍<i></i>才<i></i>思绪收回，放回<i></i>阿姆<i></i>身<i></i>，<i></i><i></i>更难<i></i><i></i>。“听<i></i>，<i></i><i></i><i></i>。”
“阿<i></i>古，<i></i>想想，努<i></i>至少，<i></i><i></i>让<i></i>毫无<i></i>获嘛，比<i></i>，<i></i><i></i>吃饭，按<i></i>长胖？”
“西！”赵美妍<i></i>刚<i></i>便利店买<i></i>芝士汉堡，<i></i><i></i>塞回<i></i>包<i></i>，抿<i></i>嘴，更伤<i></i>难<i></i><i></i>。“<i></i>故意<i></i>！”
“阿尼，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”阿姆<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>翼翼<i></i><i></i>，<i></i><i></i>别<i></i><i></i>情绪难<i></i>，<i></i>怀疑<i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i>意<i></i>，<i></i>什么<i></i>错或者遗漏。
<i></i><i></i>话题<i></i>转，“<i></i><i></i>，<i></i>啊…”
“呀！<i></i>美妍呐，<i></i>跟<i></i><i></i>念，on！”
“莫拉古？”
“iyeon，坏<i></i>！美延…美延…美盐…米盐…<i></i>！诶？”
<i></i>车<i></i>少<i></i>，<i></i><i></i><i></i>恶<i></i>剧<i></i>功<i></i>孩<i></i>，孩<i></i>气<i></i>足，难<i></i><i></i>灿烂<i></i>笑。
“<i></i>，<i></i>。”
甜甜<i></i><i></i>声，冷冷<i></i>晚风。
雨<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>轻松，<i></i><i></i><i></i><i></i>肆意，<i></i>切<i></i>刚刚<i></i>。
“姜妍…嗯，釜山<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>像<i></i><i></i>么…”
“嗯？<i></i>听，叫偶吧。”
“坏！！！”<i></i>想<i></i><i></i><i></i>，赵美妍<i></i>羞恼<i></i><i></i><i></i>，她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>昭妍<i></i><i></i>，才<i></i>知<i></i><i></i><i></i>让她崩溃<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>姜妍，阿尼！<i></i>
<div class="content" id="content1">
