第156章 有孕（三）
作品:《妖痣》 《妖痣》最<i></i>章节 第156章 <i></i>孕（<i></i>）
随<i></i>，黎南冲刘鑫<i></i>头示意<i>〾</i><i></i>，便<i></i>曹荣<i></i>邀请<i>〾</i><i></i>，直接离<i></i><i></i><i></i>厅。
“恭送黎<i></i>师！”刘鑫朝<i></i>黎南躬身<i></i>礼。
此<i></i>，<i></i><i></i>眼<i></i><i></i><i></i><i></i>轻<i></i>，刘鑫<i></i><i></i><i></i>底感<i></i>敬畏。
原<i></i>，<i></i><i></i><i></i>身份<i></i>整<i></i>华夏唯<i></i><i></i><i></i><i></i>王级<i></i>员，<i></i>足<i></i>让刘鑫感<i></i>震撼<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>竟<i></i><i></i>位真<i></i><i></i>武道宗师！
<i></i>刘鑫<i></i>层次，<i></i><i></i><i></i>很清楚<i></i>意味<i></i>什么。
任何<i></i>位武道宗师，<i></i><i></i><i></i>坐镇<i></i>省<i></i>存<i></i>！
<i></i><i></i>代<i></i><i></i>，<i></i><i></i>仅仅只<i></i>财富，或者<i></i>权势<i></i>么简单。
<i></i><i></i>才<i></i><i></i><i></i>世界<i></i>，真<i></i>站<i></i>食<i></i>链顶端<i></i>存<i></i>啊！
<i></i>此<i></i>，<i></i>厅<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>员<i></i>，此刻<i></i><i></i><i></i><i></i>色凝<i></i>。
“恭送黎<i></i>师！”
众<i></i><i></i><i></i><i></i>呼。
今<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>算<i></i>彻底<i></i><i></i>眼界。
<i></i>此<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，财富<i></i><i></i><i></i>切。
<i></i><i></i>今<i></i>，<i></i><i></i>才算<i></i>明白，<i></i>绝<i></i><i></i>武<i></i><i></i><i></i>，财富，根<i></i><i></i><i></i>值<i></i>提！
仅凭<i></i>己<i>〾</i><i></i>，便逼<i></i>堂堂<i></i><i></i><i></i>佬<i></i>断手臂，<i></i>视千亿财富<i></i><i></i>粪土！
眼<i></i><i></i>位黎<i></i>师，已<i></i>完<i></i>超乎<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>认知！
<i></i><i></i><i></i>刻<i></i>始，黎<i></i>师<i></i><i></i>名号，注<i></i><i></i><i></i>燕京<i></i><i></i>层圈<i></i><i></i>，彻底传<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>，黎南<i></i>并没<i></i>放<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>众<i></i><i></i>恭送<i>〾</i><i></i>，黎南便直接走<i></i><i></i>塔尖<i></i><i></i>。
“黎<i></i>师，请<i></i>车！”
曹荣已<i></i>将<i></i>辆奥迪车<i></i>车门打<i></i>，朝<i></i>黎南做<i></i><i></i><i></i><i></i>请<i></i>手势。
黎南<i></i>头，便坐<i></i><i></i>车<i>⿺</i>。
车<i></i>启<i></i>，便朝<i></i><i></i><i></i>院<i></i><i></i>向<i></i>驶<i></i><i></i>。
此<i></i>，<i></i><i></i>院<i></i>门口。
唐<i></i>远已带<i></i>唐瑾兰<i></i>门口<i></i>候。
“爷爷，<i></i>真<i></i><i></i>明白，<i></i>算<i></i><i></i>黎南真<i></i>宗师，<i></i><i></i>又怎么<i></i>，<i></i><i></i>值<i></i>让您<i></i>此示<i></i>吧。”唐瑾兰<i></i><i></i><i></i>满<i></i><i>€</i>道。
<i></i><i></i>曾<i></i>救<i></i>爷爷<i></i>命，唐瑾兰<i></i><i></i>确<i></i><i></i>存感激。
<i></i>唐<i></i>毕竟<i></i><i></i>普通<i></i><i></i>庭，唐瑾兰身<i></i>龙组<i></i><i></i>，见识<i></i>远超常<i></i>。
武道宗师<i></i>很少见，<i></i>唐瑾兰却<i></i>见<i></i><i></i>少<i></i>。
<i></i>唐瑾兰看<i></i>，<i></i>己爷爷<i></i><i></i>门口<i></i>候<i></i>半<i></i><i></i><i></i>，<i></i>只<i></i><i></i><i></i>候<i></i><i></i>宗师，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>太<i></i>看<i></i><i></i><i></i>。
<div class="content" id="content1">
