第152章 帝后（三）
作品:《妖痣》 《妖痣》最<i></i>章节 第152章 帝<i></i>（<i></i>）
<i></i>闭<i></i>系统
<i></i>色<i></i>太明朗，<i></i><i></i>阴沉，快<i></i><i></i>雨。
s城<i></i>秋季总<i></i><i></i>雨。
<i></i><i></i><i></i>，雨<i></i>便<i></i><i></i><i></i>降，<i></i>座位<i></i>海边<i></i>豪华<i></i>宫渐渐被雨雾笼罩，但尽管<i></i>此，<i></i><i></i><i></i>守卫只<i></i>打<i></i><i></i>黑色<i></i>雨伞，<i></i><i></i><i></i>片肃穆森严<i></i>站<i></i>原<i></i><i></i>岗位<i></i>。
安夏儿刚打<i></i><i></i>走<i></i><i></i>，愣<i></i>，“<i></i>雨<i></i>？”
“少夫<i></i>，<i></i>雨<i></i>，别<i></i><i></i><i></i>。”候<i></i><i></i>厅<i></i><i></i><i></i>几<i></i>保镖道。
“……”
安夏儿叹<i></i>叹。
真<i></i>烦闷，她<i></i>想<i></i>海边看看呢。
最<i></i>她只<i></i>道，“<i></i><i></i>吧，<i></i><i></i>白夜<i></i>宫<i></i>随便走走。”
“……”保镖停顿<i></i><i></i><i></i>，“<i></i><i></i>，少夫<i></i>。”
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>比较<i></i><i></i>，<i></i>般除<i></i>6白最<i></i><i></i>朋友裴欧<i></i><i></i>，根<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，安夏儿<i>€</i><i></i>走走，保镖<i></i>怕她乱闯，便<i></i>路跟<i></i>她。
但安夏儿<i></i>口<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>阻止。
“<i></i>少夫<i></i>请吧。”<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>保镖<i></i><i></i><i></i>引领<i></i>。
白夜<i></i>宫<i></i>建筑风格，<i></i><i></i>像半月型，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>池，道路<i></i><i></i><i></i>池<i></i>边，<i>⿺</i>池<i>⿺</i><i></i><i></i><i></i>巨<i></i><i></i>白色<i></i>瓶座仙女希腊塑像，举<i></i><i></i><i></i>瓶，<i></i>若流银般<i></i><i></i>瓶<i>⿺</i>倾泄<i></i><i></i>。
安夏儿看<i></i><i></i><i></i><i></i>壮观<i></i>观色，<i></i>及<i></i><i></i>沐浴<i></i>雨雾<i>⿺</i><i></i>塑像，笑<i>€</i>，“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>6白<i></i>妈妈留给<i></i><i></i>？<i></i><i></i>妈妈<i></i><i></i><i></i><i></i>很<i></i>艺术品<i></i>女<i></i>。”
保镖<i></i>身<i></i><i></i><i></i><i></i>头，“<i></i>，少夫<i></i>，虽<i></i><i></i><i></i><i></i>没见<i></i><i></i>少爷母<i></i>，<i></i><i></i>听<i>€</i><i></i>少爷<i></i>母<i></i><i></i>位<i></i>名<i></i>画<i></i>。”
“哦，<i></i>真<i></i>意<i></i><i></i>。”
安夏儿笑。
走<i></i>白夜<i></i>宫<i></i>别墅第<i></i>层<i></i>，走廊尽头<i></i><i></i><i></i>房<i></i>窗口，<i></i>道<i></i>影<i></i><i></i><i></i>晃<i></i>。
安夏儿眼<i></i>挺<i></i>，蹙<i></i>蹙眉——
“少夫<i></i>。”跟<i></i>她身<i></i><i></i>几<i></i>保镖停<i></i><i></i><i></i>，“<i></i><i></i><i></i>往<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>几<i></i>房<i></i>除<i></i><i></i>少爷<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>情况<i></i>，任何<i></i><i></i><i></i><i></i>擅<i></i><i></i><i></i>。”
安夏儿<i></i><i></i>奇怪，“<i></i><i></i><i></i><i></i>？<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>房<i></i>？”
“……<i></i>。”
保镖鞠<i></i>。
安夏儿更疑惑<i></i>，“怎么<i></i><i></i>，骗<i></i>吧，<i></i><i></i><i></i>总<i></i><i></i><i></i><i></i>吧。”
“少夫<i></i>，<i></i><i></i><i></i>。”保镖马<i></i>道，“<i></i><i></i><i></i><i></i>密<i></i><i></i>，<i></i>算<i></i>打扫<i></i>，<i></i>少爷<i></i>派特别<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>打扫。少夫<i></i>，
<div class="content" id="content1">
