第124章 第一百二十四章（修）
作品:《妖痣》 《妖痣》最<i></i>章节 第124章 第<i></i>百<i></i><i></i><i></i>章（修）
洗手<i></i><i></i>，沈<i></i>溪<i></i>手腕<i></i>断流<i></i>血，她割腕<i></i>杀<i></i>，昨<i></i>回眸<i></i>笑百媚<i></i><i></i>她，今<i></i>虚弱<i></i><i></i>寻常女<i></i><i></i><i></i>。
她<i></i>像变回<i></i><i></i>，洗手<i></i><i></i><i></i><i></i>镜<i></i><i></i>碎<i></i>。
阮修齐看<i></i><i></i>眼李<i></i><i></i>，李<i></i><i></i>摇摇头，<i></i>没<i></i>感<i></i><i></i>BloodyMary<i></i>气息，<i></i>该<i></i>离<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>将沈<i></i>溪送<i></i><i></i>医院，<i></i><i></i>情况严<i></i>直接<i></i>入ICU，看<i></i>病房<i></i><i></i><i></i>管<i></i>昏迷<i></i>醒<i></i>沈<i></i>溪，余<i></i><i></i>五<i></i><i></i>谁<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>受。
“<i></i><i></i>，<i></i>溪<i></i><i></i><i></i>意识<i></i>何<i></i>此薄弱，第<i></i>回恶鬼附身<i></i>她<i></i>身<i></i>，<i></i><i></i>回又<i></i>，<i></i>看看她<i></i>底<i></i>什么<i></i><i></i><i></i>。”
阮修齐觉<i></i>沈<i></i>溪<i></i><i></i><i></i><i></i>再再<i></i><i></i><i></i>被鬼怪附<i></i>，<i></i><i></i><i></i>原<i></i>，任何<i></i><i></i><i></i>被鬼怪附<i></i><i></i>次<i></i><i></i>受<i></i><i></i><i></i>。
李<i></i><i></i><i></i><i></i>头，施展术<i></i>，<i></i>启<i></i>眼察看沈<i></i>溪<i></i>情况，<i></i>舒展<i></i>眉头慢慢皱<i></i>。
楚潇湘见李<i></i><i></i><i></i>神情，<i></i>禁问道：“怎么<i></i>，<i></i>溪姐<i></i>底<i></i>没<i></i>救啊？”
李<i></i><i></i>收回<i></i>眼，神色古怪。
阮修齐察觉<i></i><i></i>丝<i></i><i></i>劲，<i></i><i></i>李<i></i><i></i>怎<i></i><i></i><i></i>此<i></i>情。
“<i></i><i></i>，<i></i>底怎么<i></i>？”
李<i></i><i></i>回头瞥<i></i><i></i>眼沈<i></i>溪，<i></i>声嘀咕<i></i>“<i></i><i></i>该呀”，但终<i></i><i></i><i></i><i></i>声回道：“老<i></i>，<i></i>溪跟常<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“哦，怎么<i></i><i></i><i></i>？”
“<i></i>般<i></i><i></i><i></i>七魂六魄，<i></i><i></i>溪，她…她…她少<i></i><i></i>魂<i></i>魄，按<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>该<i>ǹ</i>常<i></i><i></i><i></i>，<i></i>么痴傻<i></i>么疯癫，怎么<i></i><i></i>该<i></i><i></i>溪<i></i>般<i>ǹ</i>寻常<i></i>无异<i></i><i></i><i></i>啊。”
“<i></i><i>€</i>什么？！”
李<i></i><i></i><i></i>话皆尽<i></i>被赶<i></i><i></i>沈母听<i></i>，她<i></i><i></i><i></i>神<i></i>稳，<i></i><i></i>踉跄，眼看<i></i><i></i>倒<i></i><i></i>，幸<i></i>丈夫沈士诚<i>ǹ</i>楚潇湘眼疾手快接住。
楚潇湘看看李<i></i><i></i>，又看看沈<i></i>溪<i></i>父母，<i></i><i></i><i>〾</i><i></i><i></i>知道该<i>€</i><i></i>什么，毕竟<i></i><i></i><i></i><i></i>情，<i></i>溪<i></i>父母<i></i>权知情<i></i>。
沈母挣<i></i>丈夫及楚潇湘，拉<i></i>李<i></i><i></i><i></i>衣袖，<i></i>敢<i></i>信<i></i>追问：“<i></i>女儿少<i></i><i></i>魂<i></i>魄，<i></i>真<i></i>么，<i></i><i></i>啊，<i></i><i></i>话告诉婶婶，<i></i><i></i><i></i>真<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>溪<i></i><i></i>常<i></i>，她<i></i><i></i>…”
“樱仪，<i></i>真<i></i>。”
樱仪，<i></i>沈母<i></i>名字，只<i></i>她<i></i>丈夫沈士诚才<i></i>唤<i></i>。
沈母转头难<i></i>置信<i></i>望向<i></i>己<i></i>丈夫，<i></i>止<i></i>她，阮修齐、李<i></i><i></i>、楚潇湘、明杰、楚君颐<i></i>异常震惊—沈叔叔竟<i></i>知
<div class="content" id="content1">
