第121章 第一百二十一章（双更）
作品:《妖痣》 令状<i></i>训练<i></i>兵<i></i>。”
陆<i></i>兴顿<i></i><i></i>怔，<i></i><i></i>未想<i></i><i></i>竟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>情，<i></i><i></i>，<i></i><i></i>觉<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>思议，“莫<i></i><i></i><i></i><i></i>助她？<i></i><i></i>，她<i></i><i></i>女孩<i></i>岂<i></i><i></i>啊。”
听<i></i><i></i><i></i>，歌绍海<i></i>附<i></i>道，“左丞<i></i><i></i>话<i>€</i><i></i><i></i>错，<i></i>许<i></i>苏玄歌<i></i><i></i>臭哑吧<i></i>己<i></i>清白换<i></i><i></i><i></i>谓<i></i>胜利……”
<i></i><i></i>，<i></i><i></i>话音<i></i>未落<i></i>，<i></i>听<i></i>南宫离<i></i><i></i>边<i></i>声音，“呵呵，难道<i></i>咱<i></i><i></i>右丞<i></i><i></i>眼目睹吗？”随<i></i><i></i>道声音，只见<i></i>缓缓走<i></i><i></i>，只<i></i>稍微<i></i>鞠躬，“臣见<i></i>皇<i></i>。”
“离，<i></i>总算回<i></i><i></i>。”<i></i>旭俊见<i></i>南宫离<i></i>喜，总算<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>情解决<i></i>，<i></i><i></i>亏<i></i>南宫离啊。
南宫离淡淡<i></i><i></i>笑，“<i></i>啊，<i></i>王<i></i><i></i><i></i>回<i></i>，<i></i>真<i></i><i></i>知道<i></i><i></i><i></i>诬陷歌将军<i></i>。哎呀，<i></i><i></i>真<i></i><i></i><i></i>貌<i></i>，<i></i><i>€</i>女<i></i>斤斤计较，<i></i><i></i><i></i><i></i>男<i></i>却<i></i>比女<i></i><i></i><i></i>婆婆妈妈呢，真<i></i>令<i></i><i></i><i></i>眼界。”
“南宫王爷，<i></i>难道<i></i>信苏玄歌<i></i><i></i>臭哑吧<i></i>己<i></i>胜利？<i></i><i></i><i>€</i>南宫王爷<i></i>眼看<i></i>？”歌承信见南宫离竟<i></i><i>€</i><i></i>己<i></i>父<i></i>，忍<i></i>住<i></i>父<i></i>辩驳<i></i><i></i>。
南宫离<i></i>笑，随即<i></i>挥手，只见<i></i>张<i></i>纸<i></i><i></i><i></i>众<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>纸<i></i>赫<i></i>呈<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>幅幅画，<i></i>画<i></i><i></i><i></i><i></i>苏玄歌<i></i>敌军<i></i>战情景吗？
<i></i>陆<i></i>兴看<i></i><i></i><i></i><i></i>女<i></i>容貌<i></i>，<i></i><i></i><i></i>怔，<i></i><i></i>女<i></i><i></i>容<i></i>熟悉啊，似乎<i></i>哪<i></i>见<i></i>，只<i></i><i></i><i></i>记<i></i><i></i><i></i><i></i>，看<i></i>，<i></i><i></i>晚<i></i>向南宫离<i></i><i></i>问问<i></i>已。
<i></i>苏<i></i>晨看<i></i><i></i>画<i></i><i></i>情景<i></i>，<i></i><i></i><i></i>吃<i></i>惊，<i></i>万万没<i></i>想<i></i>南宫王爷竟<i></i><i></i><i></i><i></i>战场画<i></i><i></i><i></i>。
“只<i></i><i></i>惜<i></i>，<i></i>王没<i></i><i></i>，<i></i>果<i></i>王<i></i><i></i>，<i></i><i></i>被歌将军给钦佩<i></i>。<i></i><i></i>，<i></i><i></i>亏<i></i>青风，才<i></i><i></i>消息。<i></i><i></i>，<i></i>消息<i></i>真<i></i><i></i>。”<i>€</i><i></i><i></i><i></i>，南宫离<i></i>意撇<i></i><i></i>眼陆<i></i>兴，随即冲苏<i></i>晨笑道，“苏将军，<i></i><i></i><i></i>养女<i></i>真<i></i><i></i>错啊，看<i></i>，果<i></i><i></i>福气<i>〾</i>女，<i></i>连她杀<i></i><i></i>，<i></i>知道护<i></i><i></i>己<i></i>幼弟！”
“南宫王爷，您<i></i><i></i>谬赞<i></i>。”苏<i></i>晨淡淡<i></i><i></i>笑，<i></i>苏<i></i>晨<i></i><i></i>笑，又似乎看<i></i><i></i>苏玄歌<i></i><i></i><i></i>笑容，<i></i><i></i><i></i>辙，<i></i>若<i></i><i></i>知道<i></i><i></i><i></i><i></i>父<i></i><i></i>女<i></i>，完<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>父女，毕竟，<i></i><i></i><i></i><i></i>情太像<i></i>。
“苏将军何<i></i><i></i><i></i><i></i>女？”陆<i></i>兴<i></i><i></i>追问道。
南宫离倒<i></i>瞪<i></i><i></i><i></i>眼，答非<i></i>问道，“陛<i></i>，臣<i></i><i></i>此番<i></i><i></i>嘉奖<i></i><i></i>双<i></i>军，毕竟，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>死<i></i><i></i>将士<i></i>报仇<i></i>，<i></i>让苏将军<i></i>腿<i></i><i></i>回报。<i></i>若苏将军<i></i>意，臣<i></i><i></i>请<i></i>神医<i></i><i></i>治腿
<div class="content" id="content1">
