第112章 第一百一十二章
作品:《妖痣》 。”
靳封臣笑<i></i>握住她<i></i>手，拉<i></i>她<i></i>床沿坐<i></i>。
“<i></i>官谦刚才<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
江瑟瑟<i></i>听，蹭<i></i>站<i></i><i></i>，“<i></i><i>€</i>什么？”
靳封臣<i></i><i></i>拉住她，柔声道：“<i></i><i></i><i></i>激<i></i>，<i></i>已<i></i>走<i></i>。”
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>做什么？”江瑟瑟坐<i></i>，她想<i></i>想，<i></i>语<i>⿺</i><i></i>道：“<i></i><i></i><i></i><i></i>想<i></i>带<i></i>回<i></i>官<i></i><i></i>吧？”
靳封臣微微<i></i><i></i><i></i>头。
<i></i>股怒火<i></i><i></i>头炸裂，江瑟瑟忍<i></i>住道：“<i></i>哪<i></i><i></i>脸<i></i>带<i></i>回<i></i>官<i></i>？<i></i>官媛疯<i></i>，难道<i></i><i></i><i></i>知道<i></i>寸吗？”
“<i></i><i></i><i></i>官<i></i>清醒<i></i>恐怕只<i></i><i></i>官谦<i></i>。”
闻言，江瑟瑟<i></i>冷静<i></i><i></i><i></i>，“<i></i><i>€</i><i></i>没错，只<i></i><i></i>官谦<i></i>清醒<i></i>，<i></i><i></i><i></i>初<i></i><i></i><i></i><i></i>帮<i></i>。”
<i></i><i></i><i></i>果没<i></i><i></i>官谦帮忙，她没办<i></i><i></i><i></i>官<i></i><i></i>佣<i></i>，<i></i><i></i>没办<i></i>接近封臣。
<i></i><i></i>破坏婚礼，<i></i><i></i>亏<i></i><i></i><i></i>帮忙。
只<i></i><i></i>官媛<i></i><i></i>已<i></i><i></i><i></i><i></i>喻，<i></i><i></i>知道<i></i>官谦<i></i><i></i>顺<i></i>她，<i></i><i></i><i></i>阻止她。
“<i></i><i></i>，<i></i>始终<i></i><i></i>官<i></i><i></i><i></i>。”
靳封臣<i></i><i></i>句话<i>€</i>明<i></i><i></i>切。
<i></i>算<i></i>己<i></i>妹妹再<i></i><i></i>，<i></i>官谦<i></i><i></i><i></i>帮<i></i>官媛。
今<i></i><i></i><i></i><i></i>例<i></i>。
……
<i></i>往返锦城<i></i>趟，<i></i>回<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i>官谦<i></i>车，站<i></i><i></i>官<i></i>别墅门口，头疼<i></i>已。
<i></i>次<i></i>己没<i></i><i></i>带回<i></i>，媛媛估计<i></i>吵<i></i>闹。
想<i></i><i></i><i></i>，<i></i>长长叹<i></i>口气，抬步走<i></i>屋<i></i>。
看<i></i><i></i>回<i></i>，管<i></i><i></i>声道：“少爷，老夫<i></i><i></i><i></i>姐<i></i>楼<i></i>。”
闻言，<i></i>官谦抬眸看向<i></i>楼，该<i></i><i></i><i></i>总<i></i>逃<i></i>掉<i></i>。
<i></i><i></i>楼，径直<i></i><i></i>老夫<i></i><i></i>房<i></i>。
<i></i>官媛<i></i><i></i>。
<i></i>看<i></i><i></i>，<i></i>官媛<i></i><i></i><i></i>喜，急忙问道：“封臣<i></i>呢？”
<i></i>官谦看<i></i>她<i></i>眼，没<i></i>回答她，<i></i><i></i>走<i></i>老夫<i></i><i></i><i></i>，“<i></i><i></i>，靳董<i></i>愿意跟<i></i>回<i></i>。”
闻言，<i></i>官媛脸色瞬<i></i>沉<i></i><i></i><i></i>，厉声质问：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>回<i></i><i></i>吗？”
<i></i>官谦看向她，<i></i>答<i></i>问道：“<i></i><i></i>呢？”
“<i></i><i></i>愿意，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>绑<i></i>吗？”
闻言，<i></i>官谦气<i></i>连连<i></i>头，继续<i></i>问：“<i></i><i></i>靳<i></i>，<i></i>觉<i></i><i></i><i></i>么做，<i></i><i></i>活<i></i><i></i>靳<i></i>吗？”
“<i></i>管<i></i><i></i><i></i><i></i>活<i></i><i></i>靳<i></i>，<i></i>只<i></i>靳封臣！”
<div class="content" id="content1">
