第100章 第一百章
作品:《妖痣》 《妖痣》最<i></i>章节 第100章 第<i></i>百章
许星辰住院<i></i><i></i>段<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>娜<i></i>看<i></i>她<i></i>次。
<i></i>晚娜娜<i></i><i></i>，许星辰滚<i></i>楼梯，昏迷<i></i><i></i><i></i>，娜娜<i></i>被吓坏<i></i>。
最<i></i>怕<i></i><i></i>，<i></i><i></i>许星辰<i></i>丈夫赶<i></i>，<i></i>看<i></i>许星辰<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>眼神扫<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>像<i></i><i></i><i></i>狱<i></i><i></i><i></i>撒旦<i></i>般，<i></i><i></i>娜娜<i></i><i></i>像感觉，陷入<i></i>无尽深渊<i></i><i></i>翻身<i></i><i></i>。
她<i>€</i>给许星辰听<i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i>恐惧。
“<i></i>老公<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>辈<i></i><i></i><i></i><i></i>忘记<i></i>，太<i></i>怕<i></i>。”
许星辰轻笑摇头，“<i></i>别夸张。”
“<i></i>没<i></i>，真<i></i>……”
<i></i>娜<i></i><i></i>强调，没<i></i>想<i></i>，邵怀明推门<i></i><i></i>，冷漠<i></i>眼神扫<i></i><i></i>眼，拿走<i></i>房<i></i><i></i><i></i><i></i>香烟，低沉<i>€</i><i></i>声：“<i></i><i></i>儿叫<i></i>。”
<i></i><i></i>走<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>程，<i></i>娜僵硬<i></i>，规规矩矩<i></i>，半<i></i><i></i><i></i>敢做什么。
<i></i>邵怀明离<i></i>房<i></i><i>〾</i><i></i>，<i></i>娜才长长<i></i>吁<i></i><i></i>口气，拍<i></i>拍胸口，<i></i><i></i>劫<i></i>余<i></i><i></i>感觉。
许星辰被她夸张<i></i><i></i><i></i>给逗笑<i></i>，星眸微微笑眯<i></i>眼睛。
“别搞怪<i></i>，<i>€</i><i></i><i></i><i></i>儿，最近公司怎么<i></i>？”
<i></i>娜很想辩解，她没<i></i>搞怪，她<i></i>非常认真<i></i><i></i><i></i>达<i></i>己<i></i><i></i><i></i>恐惧。
但<i></i>许星辰根<i></i><i></i><i></i><i></i>信。
她<i></i>只<i></i><i></i>罢。
<i></i>娜轻叹<i></i>声，“<i></i><i></i>怎么<i></i>？风<i></i>浪静，俞组长<i></i><i></i>俞组长，<i></i>根<i></i>没<i></i>任何责任<i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i>背景<i></i>老婆，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，副总肯<i></i>保住俞组长啊。”
许星辰眸色暗<i></i>暗，闪<i></i>冷意。
“星辰，<i></i><i></i>别<i></i>气，碰<i></i><i></i><i></i><i></i>儿，算<i></i><i></i>倒霉<i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>女<i></i><i></i><i></i><i></i>么<i></i>公<i></i>。除非<i></i>足够强<i></i>，<i></i>敢让<i></i>放肆，但<i></i><i></i><i></i>私底<i></i><i></i>依旧<i></i><i></i>女<i></i><i></i><i></i>议论，真<i></i><i></i>蛋<i></i><i></i><i></i>。”
<i></i>娜<i>€</i><i></i><i></i>，<i></i>许星辰<i></i>己<i></i><i></i>却并<i></i>想<i></i>此屈服。
“<i></i>管别<i></i>怎么议论，做<i></i><i></i><i></i><i></i>己，做更强<i></i><i></i>己，<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
<i></i>娜<i></i>头，“星辰，<i></i><i></i>勇敢。”
许星辰笑笑，她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>么勇敢<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>历<i></i>挫折<i></i><i></i>，遇<i></i><i></i><i></i>麻烦<i></i><i></i>，才更明白，困难<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>害怕<i></i>消失，迎难<i></i><i></i>，解决困难才<i></i>最终<i></i>选择。
“<i></i><i></i>，<i></i>知道<i></i>几<i></i>少爷<i></i>情况吗？”
许星辰摇头，<i></i>娜<i></i><i></i>她，<i></i>声<i></i><i>€</i>：“听<i>€</i>，<i></i>几<i></i><i></i>，<i></i>知道<i></i>罪<i></i>什么<i></i>
<div class="content" id="content1">
