第97章 第九十七章
作品:《妖痣》 《妖痣》最<i></i>章节 第97章 第九<i></i>七章
次<i></i><i></i>早，靳父靳母便带<i></i><i></i>宝甜甜<i></i><i></i>医院。
“爹<i></i>。”
<i></i>宝甜甜<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>跑<i></i>病床边，趴<i></i>床沿，<i></i>双<i></i>眼睛齐刷刷<i></i>看<i></i>靳封臣。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>。”看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>伙，靳封臣眉眼柔<i></i><i></i><i></i>少。
“爹<i></i>，叔叔<i>€</i><i></i>受伤<i></i>，<i></i>痛痛吗？”甜甜仰<i></i><i></i>脸蛋，<i></i>声<i></i>气<i></i>问。
靳封臣笑<i></i><i></i><i></i><i></i>她<i></i><i></i>脑袋，“看<i></i><i></i><i></i>，爹<i></i><i></i><i></i>痛<i></i>。”
“爹<i></i>，<i></i><i></i><i></i>帮<i></i>呼呼，<i></i><i></i>痛痛<i></i><i></i>快快飞走。”甜甜蹬<i></i><i></i>短腿<i></i><i></i>往床<i></i>爬。
见状，江瑟瑟赶紧将她抱<i></i><i></i>，“甜甜，<i></i><i></i>压<i></i><i></i>爹<i></i>。”
“哦。”甜甜嘟<i></i><i></i>嘴，“<i></i><i></i>只<i></i>想帮爹<i></i>呼呼。”
“爹<i></i>已<i></i><i></i>痛<i></i>。”江瑟瑟<i></i><i></i>她<i></i>脑袋，笑道。
“爹<i></i>，<i></i><i></i>网查<i></i>，脑震荡需<i></i><i></i><i></i>休息，<i></i><i></i><i></i>段<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>公司交给叔叔吧。”
<i></i>宝<i></i>副<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>几<i></i><i></i><i></i><i></i>给逗乐<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>叔叔教<i></i><i></i>吗？”江瑟瑟问。
若<i></i><i></i>封尧教<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>伙<i></i>太懂<i></i><i></i>贴<i></i>。
<i></i>宝摇头，“<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>己想<i>€</i><i></i>。”
<i></i><i></i>瞬<i></i>瞬<i></i>盯<i></i>靳封臣<i></i><i></i><i></i>苍白<i></i>脸，认真道：“<i></i><i></i>看<i></i>，爹<i></i>特别需<i></i>休息。”
“<i></i><i></i>。”
靳封臣朝<i></i><i></i><i></i><i></i>伙招<i></i>招手。
<i></i>宝<i></i>甜甜依言靠<i></i><i></i>。
靳封臣顺势将甜甜抱<i></i>床<i></i>，宠溺<i></i>捏<i></i>捏她<i></i><i></i>脸蛋，“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，爹<i></i>感觉<i></i><i></i>很<i></i>。”
<i></i>宝歪<i></i>脑袋，眼<i></i>写满<i></i>疑惑，爹<i></i>今<i></i>怎么感觉很<i></i><i></i><i></i>呢？
“爹<i></i>，<i></i>怎么<i></i>吗？”<i></i>宝<i>€</i><i></i>，声音低<i></i><i></i><i></i>，嘀咕道：“怎么<i></i>像<i></i><i></i>常<i></i>太<i></i><i></i>呢……”
<i></i><i></i>看<i></i>，靳封臣<i></i><i></i><i></i>苟言笑<i></i>严肃父<i></i>，<i></i>般<i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>话。
江瑟瑟将手放<i></i><i></i><i></i>肩膀<i></i>，笑道：“<i></i>爹<i></i>恢复记忆<i></i>。”
<i></i>宝<i></i><i></i>欣喜万<i></i>，爹<i></i>总算想<i></i><i></i><i></i>！
但没<i></i><i></i>露<i></i>脸<i></i>，<i></i>抬<i></i>抬<i></i>巴，脆<i></i><i></i>道：“爹<i></i>，<i></i>真<i></i>弱爆<i></i>，怎么<i></i>忘记妈咪<i></i>么<i></i><i></i><i></i><i></i>呢？”
“什么<i></i>候轮<i></i><i></i><i></i>教训<i></i><i></i>？”靳封臣弹<i></i><i></i><i></i>宝<i></i>额头，佯装<i></i>悦<i></i>看<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>嘛。换<i></i><i></i><i></i>，根<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>忘记妈咪。”<i></i>宝委屈<i></i>嘟囔道
<div class="content" id="content1">
