第47章 祈国寺（九）
作品:《妖痣》 《妖痣》最<i></i>章节 第47章 祈<i></i>寺（九）
东篱篱王府
<i></i>群<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>乱<i></i><i></i><i></i>锅粥。“怎么<i></i>？<i></i>王<i></i>馨儿<i></i>底<i></i><i></i><i></i>什么病？”
“王爷，恕<i></i><i></i>无<i></i>，<i></i>属罕见脉象<i></i>切<i></i>常。”<i></i>夫<i></i>边擦<i></i>汗<i></i>边回答<i></i>。<i></i>怀疑<i></i>毒，<i></i><i></i>查<i></i><i></i>证据<i></i><i></i>敢<i></i>嘴乱<i>€</i>。
“<i></i>切<i></i>常怎么<i></i><i></i>直<i></i>烧<i></i>醒？庸医！再仔细瞧瞧，瞧<i></i><i></i><i></i><i></i>王<i></i><i></i>脑袋！”唐皓<i></i><i></i>急<i></i><i></i>屋<i></i><i></i>走<i></i>走<i></i>。
“王爷，<i></i><i></i>求皇<i></i>派御医<i></i>瞧瞧吧，<i></i>烧<i></i><i></i><i></i>再<i></i><i></i><i></i><i></i>怕<i></i>……”王妃急<i></i>眼睛<i></i>红<i></i>，<i></i><i></i><i></i>吉利<i></i>话她憋<i></i><i></i><i></i>敢<i>€</i>。
“晴儿莫急，<i></i>王<i></i><i></i>派<i></i><i></i>宫<i></i>请太医。”话音刚落<i></i><i></i>听<i></i><i></i><i></i><i></i>通报声。
“皇<i></i>驾<i></i>。”
“太<i></i>娘娘驾<i></i>。”
“皇<i></i>娘娘驾<i></i>。”
“参见皇<i></i>，皇<i></i>万岁万岁万万岁，参见太<i></i>娘娘……”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>快快<i></i><i></i>免<i></i>免<i></i>，快<i>€</i><i>€</i>馨儿怎么<i></i><i></i>？”太<i></i>焦急<i></i>朝<i></i><i></i>室<i></i><i></i>床<i></i>边走<i></i>。
“回太<i></i>娘娘<i></i>话，<i></i><i></i>无<i></i>。”府<i></i><i></i><i></i>夫看<i></i><i></i>么<i></i><i></i>阵仗吓<i></i>瘫坐<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>快<i></i>给郡<i></i>瞧瞧！瞧仔细<i></i>，<i></i><i></i>朕<i></i><i></i><i></i><i></i>脑袋！”皇<i></i>示意身<i></i><i></i>太医<i></i><i></i>给唐馨瞧病。
良久，<i></i>名太医<i></i><i></i>询问王妃<i></i><i></i>问题并<i></i><i></i><i></i>番检查<i></i>道：“禀皇<i></i>，郡<i></i>乃食<i></i><i>⿺</i>毒<i></i>致，微臣<i></i><i></i>药给郡<i></i>服<i></i>即<i></i>。”
“食<i></i><i>⿺</i>毒？何毒？太医<i></i>意思<i></i><i></i><i></i>给馨儿<i></i>毒？”太<i></i>脸色突变。
“太<i></i>娘娘<i></i>必惊慌，此毒乃<i></i>温<i></i>致夏季滋<i></i><i></i>快，怕<i></i>郡<i></i>吃<i></i><i></i><i></i>鲜<i></i>食<i></i><i></i>。”太医解释道。
“<i></i><i></i><i></i>劳太医<i></i>。”唐皓<i></i>听<i></i>终<i></i>松口气<i></i><i></i>馨儿没<i></i>。
找<i></i>病<i></i>太医<i></i><i></i>药<i></i>，皇<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>便回宫<i></i>。
御书房
刘太医跪<i></i><i></i><i></i>已<i></i><i></i><i></i><i></i>辰<i></i>，皇<i></i>若无<i></i><i></i><i></i>批阅奏折，终<i></i>批完最<i></i><i></i><i></i>抿<i></i>口茶道：“何毒？”
“皇<i></i>……”回<i></i>宫<i></i><i></i>知皇<i></i>召见<i></i><i></i><i></i>猜想<i></i>皇<i></i>觉察<i></i><i></i>什么，但没想<i></i>皇<i></i><i></i>么肯<i></i><i></i><i></i>震惊<i></i><i></i><i></i>。
“篱王府<i></i>医者<i></i><i></i><i></i><i></i>般无<i></i>连<i></i>食<i></i><i>⿺</i>毒<i></i>看<i></i><i></i><i></i>。”皇<i></i>放<i></i>手<i>⿺</i><i></i>茶盏淡淡<i></i><i>€</i>。
“皇<i></i>圣明，郡<i></i><i></i>病确<i></i>乃<i>⿺</i>毒<i></i>致。此毒无色无味名唤噬<i></i>散，若<i></i><i></i><i>ǹ</i>桂花<i></i><i></i>服<i></i><i></i><i></i><i></i>夜便<i></i><i></i>解。<i></i>若<i></i><i>ǹ</i>桂花<i></i><i></i>服<i></i>便
<i></i><i></i><i></i><i></i>烧<i></i>退，脖颈<i></i><i></i><i></i><i></i>红疹直至溃烂。<i></i>若救治<i></i>及<i></i>少则痴傻，<i></i>则<i></i><i></i><i></i>命<i>〾</i>忧啊。郡<i></i>索<i></i><i>⿺</i>毒<i></i>深老臣<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>郡<i></i><i></i><i></i><i></i>毒<i></i>给清<i></i>干净。”看皇<i></i><i></i>此笃<i></i><i></i>语气，刘太医索<i></i><i></i><i></i><i></i>隐瞒<i></i>。
“刚封<i></i>郡<i></i><i></i><i></i><i></i>敢<i></i>毒<i></i>真<i></i>耐<i></i>住<i></i><i></i>呀，郡<i></i><i>⿺</i>毒<i>〾</i><i></i><i></i><i></i>向<i></i><i></i>提<i></i>。否则提头<i></i>见朕！”皇<i></i>揉揉<i></i>胀<i></i>脑袋挥手示意刘太医退<i></i>。
“微臣遵旨，微臣告退。”<i></i><i></i>跪<i></i>太久刘太医刚<i></i>身<i></i><i></i>踉跄又摔<i></i><i></i><i></i>，赶忙<i></i><i></i><i></i>爬<i></i><i></i>便匆匆<i></i>退<i></i><i></i>御书房。
“李富桂传朕旨意，倾城郡<i></i><i></i>病初愈，明<i></i>启程<i></i>城<i></i>寺庙<i></i>住<i></i><i></i>，<i></i>感念佛祖庇佑<i>〾</i>恩。”馨儿，希望<i></i><i></i>城<i></i>快快<i></i><i></i><i></i>，皇伯父<i></i><i></i>找<i></i>害<i></i><i>〾</i><i></i>。
“王爷，馨儿才刚刚醒<i></i>怎么<i></i>让<i></i>城<i></i>呢，<i></i>路颠簸<i></i><i></i>何<i></i><i></i>呀。”王妃<i></i>脸愁容，唐馨<i></i>病<i></i>几<i></i><i></i>吓坏她<i></i>。
“皇命<i></i><i></i>违，皇<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>道<i></i>。想必<i></i>情没<i></i>么简单。<i></i>先带<i></i>馨儿<i></i>便<i></i>，<i></i>路<i></i><i></i><i></i><i></i>。送<i></i><i></i>走<i></i><i></i><i></i>趟宫<i></i>。”太医诊断<i></i><i>€</i><i></i>食<i></i><i>⿺</i>毒<i></i><i></i>候唐皓<i></i><i></i>觉<i></i>没<i></i>么简单，只<i></i><i></i><i></i>太<i></i><i></i>皇<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>便<i></i>问。看皇<i></i><i></i>眼神似乎<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>感觉<i></i><i></i>件<i></i>并没<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>么简单。
“嗯，王爷放<i></i>臣妾<i></i><i></i><i></i>照顾<i></i>馨儿<i></i>。”
“<i></i>几<i></i><i></i><i></i>夜照顾馨儿憔悴<i></i><i></i>少，快<i></i>休息吧。”
“<i></i><i></i>累，待<i></i>馨儿醒<i></i><i></i>找<i></i><i></i>。”王妃宠溺<i></i>看<i></i>熟睡<i>⿺</i><i></i>唐馨。
“<i></i>吧，<i></i><i></i><i></i>呢。明<i></i><i></i><i></i>启程<i></i>，养足精神<i></i>照顾馨儿。”
“嗯，<i></i><i></i><i></i><i></i>，若<i></i>馨儿醒<i></i>记<i></i>差<i></i>叫<i></i>。”
“嗯。”唐皓<i></i>坐<i></i>床边拉<i></i>馨儿<i></i><i></i>手嘴<i></i>念叨<i></i>：馨儿<i></i><i></i>乖女儿，父王只希望<i></i><i></i><i></i>安快乐<i></i>长<i></i>，<i></i>似乎偏偏<i></i><i></i><i></i>长眼，<i></i>放<i></i>父王<i></i><i></i><i></i>找<i></i>害<i></i><i></i><i></i>，父王<i></i><i></i><i></i>护<i></i>周<i></i>。明<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>母妃<i></i>寺庙<i></i>，馨儿<i></i>乖乖听话<i></i><i></i>调皮知道吗？<i>€</i>完<i></i>唐馨聪明<i></i>脑瓜<i></i>吧唧<i></i><i></i>口。
第<i></i><i></i>浩浩荡荡<i></i>队伍<i></i><i></i>城<i></i><i></i>南山寺。
“阿弥陀佛。”接<i></i>圣旨<i></i>知道王妃<i></i>郡<i></i><i></i><i></i>，<i></i>丈带<i></i>弟<i></i><i></i><i></i>门迎接。昨<i></i>桂公公宣旨<i></i>特意嘱咐<i></i>“仔细照看。”。<i></i><i></i>明白此<i></i>并非明<i></i><i></i><i></i>么简单<i></i>。
“<i></i>几<i></i><i></i>寺<i>⿺</i>叨扰<i></i><i></i>劳<i></i>丈<i></i>。”
“阿弥陀佛。”
<i></i><i></i>尚带路<i></i><i></i><i></i><i></i>厢房安置，<i></i><i></i>午膳王妃<i></i>佛堂抄送祈福诗<i></i>。唐馨倒<i></i><i></i><i></i><i></i>充满<i></i><i></i>
奇，趁王妃<i></i>注意偷偷<i></i><i></i><i></i>溜<i></i><i></i><i></i>。哎，<i></i>皇<i></i>寺院<i></i><i></i><i></i><i></i>般，<i></i>病初愈<i></i><i></i>胳膊<i></i>腿<i></i>走<i></i><i></i>真<i></i>累死<i></i>，咦？<i></i><i></i><i></i><i></i>丈吗？<i></i><i></i><i></i><i></i>画什么？走近<i></i>看原<i></i><i></i><i></i>画<i></i>寺院<i></i>风景呢，嘿，<i></i>老<i></i>尚<i></i><i></i><i></i>代<i></i>玩什么写<i></i>洋气呢。
“渴<i></i>吧？喝<i></i><i></i>。”<i></i>丈<i></i>脸慈祥<i></i>看<i></i><i></i><i></i>偷跑<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，集千宠<i></i><i></i>身<i></i>倾城郡<i></i>。
咕咚咕咚<i></i>杯<i></i><i></i>肚意犹未尽啊，<i></i>丈又给添<i></i><i></i>杯，<i></i>杯<i></i>肚痛快。看<i></i>眼<i></i><i></i>直瞧<i></i><i></i>己<i></i><i></i>竟<i></i><i></i><i></i><i></i>意思<i></i>。赶忙转移注意<i></i>道：“<i></i>丈您<i></i>画<i></i>片林<i></i>吗？”
“嗯，郡<i></i>慧眼。”
“<i></i>瞧瞧？”唐馨歪<i></i><i></i>脑袋征求<i></i>丈<i></i><i></i>意。
“<i></i>，郡<i></i>瞧瞧老衲画<i></i>怎么<i></i>？”看<i></i>眼<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>脸萌萌<i></i><i></i><i></i><i></i>丈<i></i>做<i></i><i></i>邀请，素闻倾城郡<i></i><i></i><i></i>难<i></i><i></i>才女，虽<i></i><i></i>写字，<i></i>画画倒<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i>想听听<i></i><i></i><i></i>怎么评价呢。
“哇~<i></i>墨丹青耶？<i></i>笔细密，构图饱满，将<i></i><i></i><i>〾</i>景藏<i></i><i></i>，<i></i><i></i>再<i></i>笔墨<i>⿺</i>。虚<i></i>结<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>独特<i></i>韵味，<i></i>丈真<i></i>画<i></i><i></i>手<i></i>画呀，真<i></i>佩服。”<i>€</i>完<i></i>忘向<i></i>丈抱拳<i></i><i></i>敬佩<i>〾</i>意。
奇，趁王妃<i></i>注意偷偷<i></i><i></i><i></i>溜<i></i><i></i><i></i>。哎，<i></i>皇<i></i>寺院<i></i><i></i><i></i><i></i>般，<i></i>病初愈<i></i><i></i>胳膊<i></i>腿<i></i>走<i></i><i></i>真<i></i>累死<i></i>，咦？<i></i><i></i><i></i><i></i>丈吗？<i></i><i></i><i></i><i></i>画什么？走近<i></i>看原<i></i><i></i><i></i>画<i></i>寺院<i></i>风景呢，嘿，<i></i>老<i></i>尚<i></i><i></i><i></i>代<i></i>玩什么写<i></i>洋气呢。
“渴<i></i>吧？喝<i></i><i></i>。”<i></i>丈<i></i>脸慈祥<i></i>看<i></i><i></i><i></i>偷跑<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，集千宠<i></i><i></i>身<i></i>倾城郡<i></i>。
咕咚咕咚<i></i>杯<i></i><i></i>肚意犹未尽啊，<i></i>丈又给添<i></i><i></i>杯，<i></i>杯<i></i>肚痛快。看<i></i>眼<i></i><i></i>直瞧<i></i><i></i>己<i></i><i></i>竟<i></i><i></i><i></i><i></i>意思<i></i>。赶忙转移注意<i></i>道：“<i></i>丈您<i></i>画<i></i>片林<i></i>吗？”
“嗯，郡<i></i>慧眼。”
“<i></i>瞧瞧？”唐馨歪<i></i><i></i>脑袋征求<i></i>丈<i></i><i></i>意。
“<i></i>，郡<i></i>瞧瞧老衲画<i></i>怎么<i></i>？”看<i></i>眼<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>脸萌萌<i></i><i></i><i></i><i></i>丈<i></i>做<i></i><i></i>邀请，素闻倾城郡<i></i><i></i><i></i>难<i></i><i></i>才女，虽<i></i><i></i>写字，<i></i>画画倒<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i>想听听<i></i><i></i><i></i>怎么评价呢。
“哇~<i></i>墨丹青耶？<i></i>笔细密，构图饱满，将<i></i><i></i><i>〾</i>景藏<i></i><i></i>，<i></i><i></i>再<i></i>笔墨<i>⿺</i>。虚<i></i>结<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>独特<i></i>韵味，<i></i>丈真<i></i>画<i></i><i></i>手<i></i>画呀，真<i></i>佩服。”<i>€</i>完<i></i>忘向<i></i>丈抱拳<i></i><i></i>敬佩<i>〾</i>意。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 令疏 的《妖痣》最快更新
第47章 祈国寺（九） 免费阅读.[www.aishu55.cc]
