第37章 第三十七章
作品:《妖痣》 《妖痣》最<i></i>章节 第37章 第<i></i><i></i>七章
曙光
陆九七别<i></i><i></i>视<i></i>，看<i></i><i></i><i></i>，掩饰情绪，<i></i><i></i>结巴<i></i><i>€</i>道：“<i></i><i></i>……<i></i>只<i></i>喂<i></i>喝<i></i>，师哥，<i></i>别误<i></i>……”
秦淮川看<i></i>她耳尖红红<i></i>，嘴角轻轻勾勒<i></i><i></i>丝笑意：“<i></i><i></i><i></i><i></i>喂别<i></i>喝<i></i>吗？”
陆九七听<i></i>，<i></i><i></i>懊恼<i></i>看<i></i><i></i>：“<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>想什么呢？”
她才<i></i><i></i><i></i><i></i>随便<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>师哥<i></i><i></i>救她差<i></i>死掉，她才<i></i><i></i>便宜<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>她<i></i>初<i></i>！
秦淮川看<i></i>她懊恼<i></i>模<i></i>，轻轻笑<i></i>。
陆九七才<i></i><i></i>，<i></i>笑<i></i><i></i><i></i><i></i>痞痞<i></i>，格<i></i>撩<i></i>，连忙别<i></i>视<i></i>，<i></i>再看<i></i>。
又<i></i><i></i>几<i></i>钟。
陆九七觉<i></i>呼吸<i></i><i></i><i></i>适。
她再<i></i>次<i></i>声，打破<i></i><i></i>静：“师哥，车<i></i><i></i><i></i><i></i>完<i></i>，灯<i></i>灭<i></i>，<i></i><i></i>候，肯<i></i>很黑……”
秦淮川知道，她<i></i><i></i><i></i><i></i>害怕<i></i>。
<i></i>轻轻<i></i><i></i><i></i>，顿<i></i>，刺骨<i></i>疼痛让<i></i>呼吸急促<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>该<i></i>伤<i></i>骨头<i></i>。
<i></i>脏<i></i>没<i></i><i></i>，<i></i>看脱身<i></i><i></i>状况。
“九七，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
陆九七靠近<i></i>：“怎么<i></i>？”
“<i></i>座椅往<i></i>调。”
陆九七听<i></i>，<i></i><i></i>害怕，<i></i>敢<i></i><i></i>做。
她担<i></i>，石头<i></i><i></i><i></i>压<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>脏，<i></i>旦松缓，<i></i>很危险……
“师哥……”
“听<i></i><i></i>，按照<i></i><i>€</i><i></i>做。”
陆九七犹豫<i></i>几秒：“真<i></i>没<i></i>吗？”
“没<i></i>。”
陆九七深吸<i></i><i></i>口气，调整<i></i>驾驶<i></i>座椅。
整<i></i>椅<i></i>往<i></i>靠。
石头<i>ǹ</i>铁皮摩擦<i></i>声音响<i></i>，<i></i>安静<i></i>隧道<i></i>显<i></i>格<i></i>刺耳。
整<i></i>往<i></i>砸<i></i><i></i>寸。
陆九七吓<i></i><i></i>跳，<i></i><i></i>，没<i></i><i></i>么<i></i><i></i>冲<i></i>，没<i></i>给师哥造<i></i>第<i></i>次伤害。
她连忙屏住呼吸，继续调整座椅，又看<i></i><i></i>，直<i></i>将座椅调<i></i><i></i>最低位。
秦淮川<i>ǹ</i>车顶<i></i><i></i>，<i>⿺</i><i></i><i></i><i></i>缝隙。
她连忙询问：“感觉怎么<i></i>？”
秦淮川<i></i><i></i>适<i></i><i>⿺</i>。
忽<i></i>，只觉<i></i>喉咙<i></i>股腥甜<i></i>涌，<i></i>忍<i></i>住剧烈<i></i>咳嗽。
“咳咳咳咳……”
陆九七被吓<i></i><i></i>，但她<i></i>敢轻易<i></i><i></i>，只<i></i><i></i>急<i></i>询问：“怎
么<i></i><i></i>？<i></i><i></i><i></i>很疼？师哥？”
秦淮川捂<i></i>胸口，终<i></i>没忍住，<i></i>口鲜血喷<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>痛苦<i></i>皱<i></i><i></i>眉头。
呼吸越<i></i>越急促。
背<i></i><i></i>骨头<i></i>该<i></i>断裂<i></i>，<i></i>知道<i></i><i></i><i></i><i></i>入<i></i>身<i></i><i></i><i></i>某<i></i>位置，让<i></i>感觉呼吸困难。
<i></i><i></i>么<i></i>瞬<i></i>，恍惚<i></i><i></i>死<i></i>。
耳边<i></i>陆九七<i></i>急<i></i>声音。
<i></i>缓<i></i><i></i><i></i><i></i>儿，才适<i></i><i></i><i></i>疼痛，额头<i></i>已<i></i><i></i><i></i><i></i>层细细密密<i></i>汗<i></i>。
“<i></i>……没<i></i>。”
陆九七<i></i>纸巾递给<i></i>，担<i></i><i></i>眼眶<i></i>红<i></i>：“真<i></i>没<i></i>吗？<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吧，<i></i>待救援？”
“<i></i><i></i>。”秦淮川每<i>€</i><i></i>句话，<i></i>觉<i></i>很费<i></i>，缓<i></i>缓，才又<i>€</i>：“<i></i><i></i><i></i>再次**，<i></i>辆车，承受<i></i>住<i></i><i></i>块石头<i></i>压<i></i>，<i></i><i></i>必须<i></i><i></i>。”
陆九七看<i></i><i></i>目光坚<i></i>，恐慌<i></i><i></i>，渐渐<i></i><i></i><i></i>安<i></i>。
“<i></i>接<i></i><i></i>怎么办？”
“<i></i>座椅靠背放<i></i><i></i>。”
陆九七<i></i>头。
很快，<i></i>将座椅靠背放<i></i><i></i><i></i>。
秦淮川整<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>挪<i></i>身<i></i>，<i></i>座椅靠背<i></i>往<i></i>挪<i></i>，终<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>排。
<i></i>深呼吸<i></i>口气，忍<i></i>身<i></i><i></i>剧烈疼痛，朝她喊道：“九七，<i></i><i></i>。”
陆九七看她副驾驶<i></i>车门靠<i></i>隧洞<i></i>墙壁<i></i>，根<i></i>打<i></i><i></i>，<i></i>想<i></i><i></i>，只<i></i><i></i><i></i>驾驶<i></i>缝隙<i>⿺</i>爬<i></i><i></i>座<i></i>。
抬头看<i></i>看被石头压<i></i><i></i><i></i>车顶，<i></i><i></i>害怕。
秦淮川低声诱哄道：“别怕，快<i></i><i></i>。”
<i></i><i></i>声音，像<i></i>给<i></i>她勇气，她慢慢<i></i>爬<i></i><i></i><i></i>。
秦淮川伸手拉住她。
终<i></i>，<i></i><i></i><i></i>座，整<i></i>空<i></i><i></i>宽敞<i></i><i></i><i></i>。
秦淮川打<i></i><i></i>左边<i></i>门，扶<i></i>车门<i></i>车。
陆九七跟<i></i><i></i><i></i>身<i></i>。
<i></i>眼看<i></i><i></i>，<i></i>周漆黑<i></i>片，只<i></i>车<i></i><i></i>急灯<i></i><i></i>浅浅<i></i>光芒，显<i></i>格<i></i>阴森。
陆九七环顾<i></i>周，没看<i></i><i></i>口，<i></i><i></i><i></i>急：“师哥，<i></i><i></i><i></i>像被困住<i></i>。”
<i>€</i><i></i>，<i></i>喊<i></i><i></i>声：“<i></i><i></i>吗？”
依旧没<i></i><i></i>回<i></i>。
仿佛，偌<i></i><i></i>隧洞，只<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>被困<i></i><i></i><i></i>。
秦淮川捂<i></i>胸口，艰难<i></i><i>€</i>道：“<i></i><i></i><i></i>概<i></i>驶<i></i>隧洞<i></i><i></i><i></i><i></i>公<i></i>处，往<i></i><i></i><i></i><i></i>向找<i></i>找路。”
陆九七<i></i>头：“<i></i><i></i>先<i></i><i></i><i></i>坐<i></i><i></i>，<i></i><i></i>找。”
“<i></i><i></i>。”
陆九七<i></i>头，转身<i></i>往<i></i><i></i>废墟<i>⿺</i>走<i></i>。
她爬<i></i><i></i>废墟<i></i>，顿<i></i>看<i></i><i></i><i></i>丝光<i></i>，激<i></i><i></i>喊道：“师哥，<i></i><i></i><i></i><i></i>洞，<i></i>爬<i></i><i></i>。”
<i>€</i><i></i>，<i></i>废墟<i></i>跳<i></i><i></i><i></i>，朝秦淮川<i></i>跑<i></i><i></i>，激<i></i><i></i><i>€</i>：“<i></i><i></i>先<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>，<i></i><i></i><i></i>，<i></i>扶<i></i><i></i>。”
秦淮川<i></i>头，靠<i></i>陆九七<i></i>身<i></i>，往洞口<i></i><i></i>向走<i></i>。
她身<i></i><i></i><i></i>股淡淡<i></i>香气，像<i></i><i></i>油<i></i>味道，<i></i><i></i>浅浅<i></i>栀<i></i>花香，完<i></i>掩盖<i></i>**<i></i>灰尘<i></i>气息。
让<i></i>恍惚感觉，此刻<i></i><i></i>势，<i></i>没<i></i><i></i>么糟糕。
陆九七拉<i></i><i></i>往废墟<i></i>爬。
<i></i><i></i>洞口处，帮助秦淮川先爬<i></i><i></i><i></i>，<i></i>才紧跟<i></i><i></i>。
陆九七<i></i>眼看<i></i>，<i></i>见<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>路口<i></i>塌<i></i><i></i>。
“怎么办……”
秦淮川揉<i></i>揉她<i></i>脑袋：“别怕，先走<i></i><i></i>。”
“<i></i>。”
陆九七搀扶<i></i><i></i>，<i></i>路往<i></i>走。
她试<i></i>爬<i></i><i></i>，看看<i></i>没<i></i>缝隙<i></i>钻<i></i><i></i>，<i></i><i></i>，只<i></i><i></i>条很<i></i><i></i>缝隙，连<i></i><i></i><i></i>岁<i></i>孩想<i></i><i></i><i></i><i></i>很难，更何况<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
她蹙<i></i><i></i>眉头，<i></i><i></i>颓败。
原<i></i>，刚才看<i></i><i></i>光，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>传<i></i><i></i><i></i>。
她伸<i></i>手，想<i></i>将<i></i>旁<i></i>石头抱走。
“九七！”秦淮川连忙叫住她。
陆九七回<i></i>头看向<i></i>。
“<i></i><i></i>乱<i></i>石头，万<i></i>砸<i></i><i></i>，先<i></i><i></i>，<i></i><i></i>身边<i></i>。”秦淮川<i>€</i>完，<i></i>始剧烈咳嗽。
每咳<i></i>次，<i></i>疼痛难忍。
喉<i></i><i></i>股腥甜涌<i></i>，又<i></i>口鲜血吐<i></i><i></i><i></i>。
陆九七脸色<i></i>白，急忙往<i></i><i></i><i></i>跑<i></i>。
她<i></i>没靠近，秦淮川整<i></i><i></i>身<i></i><i></i>软，<i></i><i></i><i></i>倒<i></i><i></i><i></i>。
陆九七紧张<i></i>喊道：“师哥！”
她蹲<i></i><i></i>，将即将陷入昏迷状态<i></i>秦淮川扶<i></i>坐<i></i><i></i>，让<i></i>靠<i></i>她<i></i>怀<i></i>，拼命<i></i><i></i>擦<i></i>嘴角<i></i>鲜血。
眼泪止<i></i>住<i></i>啪嗒啪嗒<i></i>落<i></i>，哭<i></i><i>€</i>：“师哥，<i></i>别吓<i></i>。”
秦淮川已<i></i>忍<i></i>许久，<i></i><i></i>刻，彻底<i>€</i><i></i><i></i>话<i></i>，只<i></i>虚弱<i></i>看<i></i>她，闭<i></i>闭眼，仿佛快<i></i>晕<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>候，顾北笙<i></i>急<i></i>声音<i></i>废墟<i></i>另<i></i>端传<i></i>：“九七！老秦！”
“<i></i><i></i>。”
陆九七<i></i>头，转身<i></i>往<i></i><i></i>废墟<i>⿺</i>走<i></i>。
她爬<i></i><i></i>废墟<i></i>，顿<i></i>看<i></i><i></i><i></i>丝光<i></i>，激<i></i><i></i>喊道：“师哥，<i></i><i></i><i></i><i></i>洞，<i></i>爬<i></i><i></i>。”
<i>€</i><i></i>，<i></i>废墟<i></i>跳<i></i><i></i><i></i>，朝秦淮川<i></i>跑<i></i><i></i>，激<i></i><i></i><i>€</i>：“<i></i><i></i>先<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>，<i></i><i></i><i></i>，<i></i>扶<i></i><i></i>。”
秦淮川<i></i>头，靠<i></i>陆九七<i></i>身<i></i>，往洞口<i></i><i></i>向走<i></i>。
她身<i></i><i></i><i></i>股淡淡<i></i>香气，像<i></i><i></i>油<i></i>味道，<i></i><i></i>浅浅<i></i>栀<i></i>花香，完<i></i>掩盖<i></i>**<i></i>灰尘<i></i>气息。
让<i></i>恍惚感觉，此刻<i></i><i></i>势，<i></i>没<i></i><i></i>么糟糕。
陆九七拉<i></i><i></i>往废墟<i></i>爬。
<i></i><i></i>洞口处，帮助秦淮川先爬<i></i><i></i><i></i>，<i></i>才紧跟<i></i><i></i>。
陆九七<i></i>眼看<i></i>，<i></i>见<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>路口<i></i>塌<i></i><i></i>。
“怎么办……”
秦淮川揉<i></i>揉她<i></i>脑袋：“别怕，先走<i></i><i></i>。”
“<i></i>。”
陆九七搀扶<i></i><i></i>，<i></i>路往<i></i>走。
她试<i></i>爬<i></i><i></i>，看看<i></i>没<i></i>缝隙<i></i>钻<i></i><i></i>，<i></i><i></i>，只<i></i><i></i>条很<i></i><i></i>缝隙，连<i></i><i></i><i></i>岁<i></i>孩想<i></i><i></i><i></i><i></i>很难，更何况<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
她蹙<i></i><i></i>眉头，<i></i><i></i>颓败。
原<i></i>，刚才看<i></i><i></i>光，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>传<i></i><i></i><i></i>。
她伸<i></i>手，想<i></i>将<i></i>旁<i></i>石头抱走。
“九七！”秦淮川连忙叫住她。
陆九七回<i></i>头看向<i></i>。
“<i></i><i></i>乱<i></i>石头，万<i></i>砸<i></i><i></i>，先<i></i><i></i>，<i></i><i></i>身边<i></i>。”秦淮川<i>€</i>完，<i></i>始剧烈咳嗽。
每咳<i></i>次，<i></i>疼痛难忍。
喉<i></i><i></i>股腥甜涌<i></i>，又<i></i>口鲜血吐<i></i><i></i><i></i>。
陆九七脸色<i></i>白，急忙往<i></i><i></i><i></i>跑<i></i>。
她<i></i>没靠近，秦淮川整<i></i><i></i>身<i></i><i></i>软，<i></i><i></i><i></i>倒<i></i><i></i><i></i>。
陆九七紧张<i></i>喊道：“师哥！”
她蹲<i></i><i></i>，将即将陷入昏迷状态<i></i>秦淮川扶<i></i>坐<i></i><i></i>，让<i></i>靠<i></i>她<i></i>怀<i></i>，拼命<i></i><i></i>擦<i></i>嘴角<i></i>鲜血。
眼泪止<i></i>住<i></i>啪嗒啪嗒<i></i>落<i></i>，哭<i></i><i>€</i>：“师哥，<i></i>别吓<i></i>。”
秦淮川已<i></i>忍<i></i>许久，<i></i><i></i>刻，彻底<i>€</i><i></i><i></i>话<i></i>，只<i></i>虚弱<i></i>看<i></i>她，闭<i></i>闭眼，仿佛快<i></i>晕<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>候，顾北笙<i></i>急<i></i>声音<i></i>废墟<i></i>另<i></i>端传<i></i>：“九七！老秦！”
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 令疏 的《妖痣》最快更新
第37章 第三十七章 免费阅读.[www.aishu55.cc]
