第27章 第二十七章
作品:《痴情男二不存在的[穿书]》 《痴情男<i></i><i></i>存<i></i><i></i>[穿书]》最<i></i>章节 第27章 第<i></i><i></i>七章
<i></i><i></i>即<i></i>看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>树<i></i>徘徊<i></i><i></i>么<i></i><i></i><i></i>孩<i></i>……
嗯。
灵枫想看<i></i><i></i>孩<i></i><i></i>最<i></i>。
......
“<i></i><i></i><i></i>离<i></i>。”
灵枫又<i>€</i><i></i><i></i>遍。
萧骁翘<i></i>嘴角。
“灵枫，问题已<i></i>解决<i></i>，<i></i><i></i><i></i>让枫树恢复原状<i></i>。”
……
<i></i><i></i>秒，徐<i></i>祯<i></i><i></i><i></i>己看<i></i><i></i>奇迹。
“哐<i></i>~”
<i></i>东西落<i></i><i></i><i></i><i></i>声音。
萧骁转头。
<i></i>徐<i></i><i></i><i></i>位老<i></i>。
枫叶酥落<i></i><i></i><i></i>。
……
徐<i></i>祯瞪<i></i><i></i>眼睛。
<i></i>没<i></i>听<i></i><i></i>远处<i></i><i></i>静。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>神<i></i>被眼<i></i><i></i><i></i>幕占据。
无暇<i></i>顾。
……
泛黄<i></i>叶片纷纷落<i></i>。
枯败<i></i>枝干<i></i><i></i>焕<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>枫叶迅速<i></i>长<i></i>。
<i></i>风<i>⿺</i>摇曳<i></i>绮丽<i></i>红色。
……
<i></i><i></i>几息<i></i><i></i><i></i>，枫树又变回<i></i>徐<i></i>祯记忆<i>⿺</i><i></i>模<i></i>。
漂亮<i></i>让<i></i>屏息。
……
“萧-”
总算回神<i></i>徐<i></i>祯扭头，却<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>身边<i></i>萧师傅<i></i><i></i>。
<i></i>惊<i>〾</i><i></i>，<i></i>急忙转身<i></i>顾。
<i></i><i></i>，<i></i>看<i></i><i></i>满脸震惊<i></i><i></i>位老<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>咯噔<i></i><i></i>。
刚才<i></i><i></i>幕被爷爷<i></i><i></i>看<i></i><i></i>？
<i></i><i></i>眉眼<i></i><i></i><i></i><i></i>流露<i></i>几<i></i>忧<i></i>。
刚才<i></i><i></i>幕<i></i><i></i><i></i>位老<i></i><i></i>言……<i></i><i></i><i></i>太刺激<i></i>？
……
<i></i><i></i><i></i><i></i>想东想西<i></i><i></i>候。
徐<i></i>祯微微摇<i></i>摇头。
<i></i>快步走<i></i><i></i><i></i>位老<i></i><i></i>身边。
“爷爷，<i></i><i></i>。”
“爷爷，<i></i><i></i>！”
……
孙<i></i><i></i><i></i>音<i></i><i></i>叫唤总算让<i></i>位老<i></i>悠悠回<i></i>神。
<i></i><i></i>却仍旧<i></i><i></i>愣愣<i></i>。
“……<i></i>祯？”
老爷<i></i>揪<i></i>揪<i></i>己<i></i>脸颊，“刚才……”
孙<i></i>带客<i></i>回<i></i><i></i>。
虽<i></i><i></i><i></i><i></i>很明白孙<i></i><i></i><i></i>候带客<i></i><i></i><i></i>原<i></i>。
但既<i></i><i></i>客<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>招待。
<i></i>交代<i></i>孙<i></i>几句便回屋<i></i><i></i>、打算拿<i></i><i></i><i></i>轻<i></i>喜欢吃<i></i>零食<i></i><i></i>。
恰<i></i>碰见<i></i>走<i></i>卧室<i></i>老婆<i></i>。
老婆<i></i>知道<i></i>客<i></i><i></i>，更<i></i><i></i>愿意回屋<i></i><i></i>躺<i></i><i></i>。
<i></i>拗<i></i><i></i>老婆<i></i>，便<i></i><i></i>端<i></i><i></i>盘枫叶酥回<i></i>院<i></i><i></i>。
<i></i>次<i></i>枫叶酥广受<i></i>评<i></i>，老婆<i></i><i></i><i></i>又做<i></i><i></i>几次。
厨房<i></i>存货挺充足。
<i></i>次<i></i><i></i>萧<i></i><i></i>很喜欢吃枫叶酥。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>纠结什么，直接<i></i>枫叶酥<i></i><i></i>。
只<i></i>，<i></i><i></i>万万没<i></i>想<i></i>，<i></i><i></i>院<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>却看<i></i><i></i><i></i>么……堪称奇迹<i></i><i></i>幕。
<i></i>。
<i></i>神迹。
<i></i>位老<i></i>看<i></i>枫树<i></i>眼底<i></i><i></i><i></i>透<i></i><i></i>几<i></i>敬畏。
……
徐<i></i>祯<i></i>色僵硬。
<i></i><i></i>……<i></i>该怎么解释？
<i></i><i></i>意思<i></i>寻找萧师傅。
“萧师傅？”
“嗯。”
萧骁<i></i>身，<i></i>只手<i></i><i></i>端<i></i><i></i><i></i>装满枫叶酥<i></i>盘<i></i>。
幸<i></i><i></i>盘<i></i><i></i>木质<i></i>。
若<i></i>瓷盘，<i></i>位老<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>伤<i></i><i></i>。
……
“<i></i>帮<i></i>拿。”
徐<i></i>祯急忙伸手接<i></i><i></i><i></i><i></i>盘<i></i>。
<i></i>位老<i></i><i></i>才<i></i><i></i><i></i><i></i>。
“哎呀，谢谢。”
老太太<i></i>萧骁道谢，她<i></i>没<i></i><i></i><i></i>萧师傅什么<i></i>候<i></i><i></i>她<i></i>身边，又帮<i></i><i></i>捡<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>枫叶酥。
<i>€</i><i></i>老太太<i></i><i></i>伸手<i></i>接<i></i>萧骁手<i></i><i></i>盘<i></i>，“<i></i>掉<i></i><i></i><i></i>，老婆<i></i><i></i>换<i></i>盘<i></i>。”
萧骁避<i></i><i></i>老太太伸<i></i><i></i><i></i>手。
“萧师傅，<i></i><i></i>盘<i></i>给<i></i>吧。”
徐<i></i>祯眼疾手快<i></i><i></i>萧骁手<i></i><i></i>盘<i></i>接<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>，<i></i>拿<i></i><i></i><i></i>。”
徐<i></i>祯<i></i>老太太笑笑。
“<i></i><i></i><i></i>吗？”
老太太<i></i><i></i><i></i>放<i></i><i></i>看<i></i>孙<i></i>双手托<i></i>盘<i></i><i></i>姿势，“<i></i><i></i>帮<i></i>-”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
徐<i></i>祯摇头，“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>盘<i></i><i></i>已，<i></i>拿<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>管盘<i></i><i></i>。”
……
“哎呀。”
老爷<i></i>拉<i></i><i></i><i></i>老太太，“<i></i><i></i><i></i>老婆<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>候吗？”
“<i></i>祯，刚才<i></i>怎么回<i></i>？”
老爷<i></i>眯<i></i>眼睛。
“枫树…
…怎么<i></i><i></i><i></i>……”
老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>找<i></i><i></i><i></i>适<i></i>词汇，“<i></i><i></i>？”
刚才<i></i>场景<i></i>老爷<i></i><i></i>脑海<i></i>回放。
老爷<i></i><i></i><i></i>脏剧烈跳<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>做<i></i>什么？”
……
“哎呦。”
老太太扶住老爷<i></i>，“<i></i>悠<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>纪<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>么激<i></i>。”
……
“<i></i><i></i><i></i>激<i></i>吗？”
老爷<i></i>脸色涨<i></i>通红，“<i></i><i></i>看<i></i><i></i>吧？”
“刚才枫树<i></i>叶<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>掉<i></i>，又<i></i><i></i><i></i>长<i></i><i></i><i></i><i></i>叶<i></i>。”
“<i></i>像<i></i>……<i></i><i></i>？复苏？”
老爷<i></i><i></i><i></i>语无伦次。
“太神奇<i></i>！”
“<i></i><i></i>神迹啊！”
……
“<i></i>啊。”
老太太<i></i><i></i>头，“<i></i>神迹。”
<i></i><i></i><i></i><i></i>扶<i></i>老头<i></i>，她已<i></i>双手<i></i><i></i><i></i>。
……
呃……
徐<i></i>祯眨<i></i>眨眼睛。
虽<i></i>刚才<i></i><i></i>幕很震撼-
比<i>〾</i><i></i>看<i></i>枫叶<i></i>绿转红<i></i><i></i>震撼。
但<i></i><i></i><i></i><i></i>什么神迹。
真<i></i><i>€</i><i></i>话……
妖迹？
……
“<i></i>祯。”
老爷<i></i>皱<i></i>眉头，“<i></i><i></i>孩<i></i><i></i><i></i><i></i>声<i></i>吭<i></i>。”
“快回答<i></i><i></i>问题啊。”
“刚才<i></i>神迹……”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>做<i></i>什么？”
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>，枫树怎么<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i>变<i></i>？”
“明明<i></i>叫<i></i>看<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i>€</i><i></i>棵枫树已<i></i>没救<i></i>吗？”
但<i></i><i></i>……
<i></i>棵枫树恐怕<i></i><i></i>再活<i></i>久。
比<i></i>跟老婆<i></i><i></i><i></i>久。
……
“<i></i>颗枫树……”
徐<i></i>祯偷偷瞥向萧师傅。
<i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>吗？
<i>€</i><i></i>爷爷<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>脑<i></i><i></i>问题吧？
<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>没<i></i>刚才<i></i><i></i>幕<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
但<i></i><i></i>刚才<i></i><i></i>幕<i></i><i></i>，<i></i><i>€</i><i></i>话再荒谬<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>断<i></i>否<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i>€</i>？
……
<i></i><i>€</i><i></i>话又<i></i>找什么借口呢？
徐<i></i>祯转<i></i>想<i></i>。
<i></i><i></i>。
哪<i></i>需<i></i>找什么借口？
<i></i>么神奇<i></i><i></i>幕……<i></i>直接<i>€</i><i></i>己什么<i></i><i></i>知道<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>需<i></i>找什么借口？
……
“徐<i></i>祯。”
老爷<i></i>板<i></i>脸。
徐<i></i>祯浑身<i></i><i></i>激灵。
<i></i>、<i></i>名？
……
“<i></i>问<i></i>话呢。”
“<i></i>看萧师傅干什么？”
老爷<i></i><i></i>眼<i></i>透<i></i>几<i></i>犀利<i>ǹ</i>狐疑，“<i></i><i></i><i></i><i></i>想怎么糊弄<i></i>跟<i></i><i></i><i></i>吧？”
“<i></i>跟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>纪<i></i><i></i>，脑<i></i><i></i>没<i></i>糊涂呢。”
“<i></i>想<i>€</i><i></i>话直接<i>€</i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>找<i></i><i></i>。”
……
“……”
徐<i></i>祯苦笑。
爷爷<i></i><i></i><i></i><i></i>既往<i></i>敏锐。
难怪爸爸总<i>€</i>爷爷<i></i>纪<i></i><i></i><i></i>，但<i></i><i></i><i></i>此<i></i>看爷爷<i></i><i></i><i></i>吃苦头<i></i>。
……
“爷爷，<i></i><i></i>。”
徐<i></i>祯深吸<i></i>口气，“<i></i><i></i><i>€</i><i></i>话长。”
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 北冥魑 的《痴情男二不存在的[穿书]》最快更新
第27章 第二十七章 免费阅读.[www.aishu55.cc]
