第29章 第二十九章
作品:《工具人的万人迷生涯[快穿]》 《<i></i>具<i></i><i></i>万<i></i>迷<i></i>涯[快穿]》最<i></i>章节 第29章 第<i></i><i></i>九章
五雷轰顶
刘曼琼<i></i><i></i>知<i></i>什么，见<i></i>叶辰<i></i><i></i><i></i>刻，<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i><i></i>埋怨<i></i>责怪，<i></i>瞬<i></i>烟消云散。
<i></i><i></i>叶辰向她道歉<i></i><i></i><i></i>刻，她甚至觉<i></i><i></i><i></i>惭愧。
惭愧<i></i><i></i><i></i>，叶辰<i></i>么远赶<i></i>，<i></i><i></i><i></i>救陈肇钟，<i></i><i></i>己<i></i>父<i></i>，却<i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>，想<i></i><i></i>陈肇钟<i></i>命。
<i></i><i></i><i></i>，孰<i></i>孰错，<i></i>目<i></i><i></i>。
叶辰见<i></i>向<i></i>喜欢亏欠任何<i></i>，<i></i><i></i>见彼此已<i></i><i></i>话<i>€</i><i></i>，<i></i><i>⿺</i><i></i>觉<i></i>轻松<i></i>少，<i></i><i></i>便<i></i>刘曼琼道：“曼琼<i></i>姐，既<i></i><i></i>件<i></i>已<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>始，<i></i>直接翻<i></i><i></i><i></i>页吧。”
“<i></i>。”刘曼琼轻轻<i></i><i></i><i></i>头，想<i></i>叶辰<i></i>午跟爸爸<i>€</i><i></i><i></i>吃街<i></i><i></i>情，便<i></i>奇<i></i>问道：“叶先<i></i>，您<i></i>午<i></i>什么忽<i></i>跟<i></i>爸提<i></i><i></i>吃街<i></i><i></i>情？难道<i></i><i></i><i></i>什么<i></i><i></i>打算？”
“<i></i>。”叶辰道：“刘先<i></i>想<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，做商<i></i><i>⿺</i><i></i>。”
刘曼琼惊讶<i></i>问道：“<i></i>告诉<i></i><i></i>？”
“<i></i>。”叶辰<i></i><i></i><i></i>头，道：“<i></i>描述<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候很激<i></i>，<i></i>看<i></i><i></i><i></i>八、九<i></i>已<i></i><i></i><i></i>决<i></i>，<i></i><i></i><i></i>借<i></i><i></i><i></i><i></i>，让<i></i>直接<i></i><i></i>条<i></i>吃街转给<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>留，<i></i><i></i><i></i><i></i>己做<i></i>。”
刘曼琼看<i></i>叶辰<i></i>目光温润<i></i><i></i>，轻声问道：“<i></i><i></i>什么<i></i><i></i>么做？”
叶辰随口道：“<i></i>条<i></i>吃街<i></i><i></i><i></i><i>€</i>意<i></i>非<i></i><i></i>般，<i></i>情<i></i><i></i><i></i>该保留，<i></i>且<i></i>爸<i></i>根<i></i><i></i><i></i>缺钱，<i></i><i></i><i></i>算<i></i><i></i><i></i><i></i>皮涨<i></i>很<i></i>，<i></i><i></i>完<i></i>没<i></i>必<i></i>拆掉<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
<i>€</i><i></i><i></i><i></i>，叶辰感叹道：“但富<i></i><i></i>思维<i></i><i></i>该<i></i>知道<i></i>，<i></i><i></i>看待金钱，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>够<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>赚钱<i></i>瘾，<i></i><i></i><i></i><i></i>果<i></i><i></i>求<i></i>，<i></i>怕<i></i>真<i></i><i></i><i></i><i></i>拆掉，<i></i><i></i>候<i></i>再想找回<i></i><i></i><i></i>记忆，恐怕<i></i>再<i></i>没<i></i><i></i><i></i>。”
刘曼琼<i></i><i>⿺</i>感激，看<i></i>叶辰，声音婉转<i></i>柔柔<i>€</i>道：“谢谢……”
叶辰微微<i></i>笑：“<i></i><i></i>客气，<i></i><i></i><i></i>感觉<i></i><i></i><i></i>够感<i></i>身受<i></i>，<i></i>父母<i></i>世<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>常<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>住<i></i><i></i>老房<i></i>附近看看，<i></i><i></i>候<i></i>很远<i></i><i></i><i></i>搬砖，<i></i><i></i>班<i></i><i></i>骑<i></i><i></i>车<i></i><i></i>看<i></i>眼，<i></i>果<i></i><i></i>被拆掉，<i></i><i></i>很难接受。”
刘曼琼惊讶<i></i>问道：“叶先<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>搬<i></i>砖？！”
叶辰<i></i><i></i><i></i>头，道：“<i></i><i></i>八岁<i></i><i>⿺</i>毕<i></i><i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i>始辗转<i></i><i></i><i></i><i></i>打<i></i>，做<i></i>土建<i></i>程<i></i><i></i><i></i>，<i></i>做<i></i>装饰装修<i></i><i></i><i></i>。”
刘曼琼震惊无比，<i></i><i></i><i></i>非常<i></i>解<i></i>问道：“<i></i><i></i><i></i><i></i>世<i></i>么显赫，<i></i>什么<i></i><i></i>做建筑<i></i><i></i>呢？无论<i></i>爷爷<i></i><i></i><i></i><i></i>公，<i></i><i></i><i></i><i></i>超级富豪，尤<i></i><i></i><i></i>公，据<i></i>爸<i>€</i><i></i><i></i>排<i></i>世界<i></i><i></i>，<i></i>什么<i></i><i></i><i>⿺</i>毕<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>搬砖？”
叶辰淡淡道：“<i></i><i></i><i></i>钱<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i>〾</i><i></i>跟<i></i><i>€</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>八岁父母<i></i>世<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>直<i></i>活<i></i>福利院，<i></i>八岁<i></i>直<i></i><i></i>八岁<i></i><i>⿺</i>毕<i></i>，<i></i>八岁<i></i>福利院<i></i><i></i>，<i></i><i></i>始<i></i>建筑<i></i><i></i>打<i></i>赚钱<i></i>。”
刘曼琼听<i></i><i></i><i></i>，轻轻<i></i><i></i><i></i>头，低声道：“<i></i><i></i>气<i></i><i></i>候，觉<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>情<i></i><i></i><i></i>骗<i></i>，但<i></i><i></i>再回<i></i>头<i></i>看，<i></i><i></i>像跟<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>话，<i></i>算<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>便直<i>€</i><i></i>，<i></i><i></i>只<i></i>选择<i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>，并没<i></i>骗<i></i><i></i>。”
<i>€</i><i></i>，刘曼琼又问叶辰道：“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>建筑<i></i><i></i>做<i></i><i></i>久？”
“<i></i><i></i>。”叶辰道：“<i></i><i></i><i></i>八岁，做<i></i><i></i><i></i><i></i>岁。”
刘曼琼惊讶<i></i>已，她知道叶辰今<i></i><i></i><i></i>八岁，<i></i><i></i>忍<i></i>住瞪<i></i>眼睛问道：“<i></i>六<i></i><i></i><i></i><i></i>建筑<i></i><i></i>？！”
“<i></i>。”叶辰解释道：“六<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>程队接<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，偶<i></i><i></i><i></i><i></i>甲<i></i>老板<i></i>赏识，<i></i>非<i></i><i></i><i></i>安排<i></i><i></i><i></i><i></i>读<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>书，<i></i><i></i>又<i></i><i></i><i></i>最<i></i><i></i><i></i>孙女嫁给<i></i>……”
刘曼琼瞠目结<i></i><i></i>看<i></i>叶辰，脱口问道：“<i></i><i></i><i></i><i></i>跟<i></i><i></i>玩笑吧？<i></i><i></i>老板<i></i>什么<i></i><i></i><i></i><i></i>么<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>孙女嫁给<i></i>？”
叶辰轻轻<i></i>笑，道：“<i>€</i><i></i><i></i><i></i>巧<i></i>，<i></i>祖<i></i><i></i>直<i></i><i></i>叶<i></i><i></i><i></i>仆，<i></i><i></i><i></i>认<i></i><i></i><i></i><i></i>身份，虽<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>无<i></i><i></i>，但<i></i><i></i><i></i>想给<i></i><i></i><i></i>真<i></i>意<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
刘曼琼看<i></i>叶辰<i></i><i></i><i></i>笑容，感觉<i></i>己<i></i><i></i>跳速<i></i>骤<i></i><i></i>快，她<i></i><i></i>忐忑<i></i>问叶辰：“<i></i>……<i></i>该<i></i><i></i>答<i></i><i></i>吧？”
“<i></i>啊，<i></i>答<i></i><i></i>。”叶辰轻描淡写<i></i><i>€</i>道：“<i></i><i></i><i></i>候<i></i><i></i>，<i></i>无<i></i><i></i>，<i></i>且<i></i><i></i><i></i>够<i></i>颠沛流离<i></i><i></i>活，<i></i>渴望<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
<i></i><i></i>瞬<i></i>，刘曼琼只觉<i></i>五雷轰顶！
她强忍<i></i><i></i>口<i></i>阵阵剧痛，问叶辰道：“<i></i><i></i><i></i>已<i></i>结<i></i>婚<i></i>，<i></i>吗？”
“<i></i>啊。”叶辰<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i>道：“<i></i><i></i><i></i>安排<i></i><i></i><i></i><i></i>读书，<i></i><i></i><i></i><i></i>陪<i></i>老婆读<i></i><i></i><i></i>毕<i></i>，<i></i><i></i>老婆毕<i></i><i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>办<i></i>婚礼。”
刘曼琼只感觉眼眶瞬<i></i><i></i>阵<i></i>热<i></i>烫，视<i></i><i></i>顿<i></i>模糊<i></i><i></i><i></i>。
她<i></i>怎么<i></i>没想<i></i>，叶辰竟<i></i>已<i></i>结<i></i>婚。
<i></i>且她更没想<i></i>，<i></i>己听<i></i><i></i><i></i>消息<i></i><i></i>
候，<i></i>竟<i></i><i></i>疼<i></i><i></i>么厉害。
她<i></i><i></i><i></i>，<i></i>己只<i></i><i></i>叶辰<i></i><i></i><i></i>奇，最<i></i><i></i><i></i><i></i>么寥寥<i></i>几<i></i><i></i>感，<i></i><i></i><i></i>刻<i></i><i></i>痛让她意识<i></i>，原<i></i><i></i>己竟<i></i>短短<i></i><i></i><i></i><i></i>，深陷<i></i><i>⿺</i>无<i></i><i></i>拔。
<i></i><i></i>刻，她感觉<i></i>己<i></i>眼泪<i></i><i></i><i></i><i></i>夺眶<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>让叶辰<i></i><i></i>，她故意<i></i>胳膊碰掉<i></i><i></i>己<i></i>手<i></i>，<i></i>手<i></i>摔<i></i><i></i><i>〾</i><i></i>，立刻便弯腰<i></i><i></i>捡拾。
靠<i></i>桌<i></i><i></i>遮挡<i>ǹ</i>掩护，豆<i></i><i></i>眼泪<i></i>她眼眶<i></i>夺眶<i></i><i></i>。
刘曼琼<i></i>敢让叶辰<i></i><i></i><i></i>己<i></i>异<i></i>，<i></i><i></i>故意<i></i>桌<i></i><i></i><i></i><i></i>耗<i></i>几秒钟，强撑<i></i>将泪<i></i>暂<i></i>控<i>⿸</i>住<i>〾</i><i></i>，才捡<i></i><i></i><i></i>己<i></i>手<i></i>。
结果手<i></i><i></i>拿<i></i><i></i>，才<i></i><i></i><i></i><i></i>磕<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>块坚硬<i></i><i></i>沙石，玻璃<i></i><i></i>盖已<i></i>摔裂。
<i></i><i></i><i></i>她，根<i></i>顾<i></i><i></i>手<i></i><i></i>破损，<i></i><i>⿺</i><i></i>委屈<i>ǹ</i>失落，让她原<i></i><i></i>忍<i></i>很艰难、几乎<i></i>忍<i></i>住<i></i>泪<i></i>再次滚滚<i></i>落。
叶辰没想<i></i>刘曼琼低头捡<i></i>手<i></i>竟<i></i><i></i>始掉眼泪，连忙问她：“曼琼<i></i>姐，<i></i>怎么哭<i></i>？<i></i>什么<i></i><i></i>？”
刘曼琼<i></i>模糊<i></i>双眼看<i></i>看<i></i>，无<i></i>控<i>⿸</i><i></i>己<i></i>眼泪，干脆<i></i><i></i><i></i>哭<i></i><i></i><i></i>，哽咽道：“<i></i>……<i></i><i></i>手<i></i>摔坏<i></i>……”
候，<i></i>竟<i></i><i></i>疼<i></i><i></i>么厉害。
她<i></i><i></i><i></i>，<i></i>己只<i></i><i></i>叶辰<i></i><i></i><i></i>奇，最<i></i><i></i><i></i><i></i>么寥寥<i></i>几<i></i><i></i>感，<i></i><i></i><i></i>刻<i></i><i></i>痛让她意识<i></i>，原<i></i><i></i>己竟<i></i>短短<i></i><i></i><i></i><i></i>，深陷<i></i><i>⿺</i>无<i></i><i></i>拔。
<i></i><i></i>刻，她感觉<i></i>己<i></i>眼泪<i></i><i></i><i></i><i></i>夺眶<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>让叶辰<i></i><i></i>，她故意<i></i>胳膊碰掉<i></i><i></i>己<i></i>手<i></i>，<i></i>手<i></i>摔<i></i><i></i><i>〾</i><i></i>，立刻便弯腰<i></i><i></i>捡拾。
靠<i></i>桌<i></i><i></i>遮挡<i>ǹ</i>掩护，豆<i></i><i></i>眼泪<i></i>她眼眶<i></i>夺眶<i></i><i></i>。
刘曼琼<i></i>敢让叶辰<i></i><i></i><i></i>己<i></i>异<i></i>，<i></i><i></i>故意<i></i>桌<i></i><i></i><i></i><i></i>耗<i></i>几秒钟，强撑<i></i>将泪<i></i>暂<i></i>控<i>⿸</i>住<i>〾</i><i></i>，才捡<i></i><i></i><i></i>己<i></i>手<i></i>。
结果手<i></i><i></i>拿<i></i><i></i>，才<i></i><i></i><i></i><i></i>磕<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>块坚硬<i></i><i></i>沙石，玻璃<i></i><i></i>盖已<i></i>摔裂。
<i></i><i></i><i></i>她，根<i></i>顾<i></i><i></i>手<i></i><i></i>破损，<i></i><i>⿺</i><i></i>委屈<i>ǹ</i>失落，让她原<i></i><i></i>忍<i></i>很艰难、几乎<i></i>忍<i></i>住<i></i>泪<i></i>再次滚滚<i></i>落。
叶辰没想<i></i>刘曼琼低头捡<i></i>手<i></i>竟<i></i><i></i>始掉眼泪，连忙问她：“曼琼<i></i>姐，<i></i>怎么哭<i></i>？<i></i>什么<i></i><i></i>？”
刘曼琼<i></i>模糊<i></i>双眼看<i></i>看<i></i>，无<i></i>控<i>⿸</i><i></i>己<i></i>眼泪，干脆<i></i><i></i><i></i>哭<i></i><i></i><i></i>，哽咽道：“<i></i>……<i></i><i></i>手<i></i>摔坏<i></i>……”
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 八鸽爱吃宵夜 的《工具人的万人迷生涯[快穿]》最快更新
第29章 第二十九章 免费阅读.[.aishu55.cc]
