第19章 第 19 章
作品:《折春茵》 《折春茵》最<i></i>章节 第19章 第 19 章
八月廿<i></i>，洛阳城难<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>晴<i></i>，武威郡<i></i>提议<i></i>往北邙秋猎。
“茵茵<i></i><i></i><i></i>骑马吧？<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>云谏<i></i>教教她。”
临光院<i>⿺</i>，<i></i><i></i><i></i>口<i></i><i></i><i></i>问安<i></i>，她含笑<i>€</i>。
识茵只低<i></i>头，并<i></i>肯看身侧<i></i>丈夫。武威郡<i></i>眼<i>⿺</i>笑意微凝：“怎么，闹别扭<i></i>？”
“夫妇<i>〾</i><i></i>哪<i></i><i></i>拌嘴<i></i>，母<i></i><i></i><i></i>问<i></i><i></i>闹<i></i>什么别扭<i></i>，云谏，<i></i>给茵茵道<i></i>歉，<i></i>情<i></i>算<i></i><i></i><i></i>。”
谢明庭默<i></i>片刻。
“<i></i><i></i>妇想<i></i>吗。”<i></i>问。
什么<i></i>妇，<i></i><i>€</i>句<i></i>听<i></i><i></i><i></i>死吗？武威郡<i></i>忍<i></i>住腹诽。
<i></i>晚<i></i><i></i>她<i></i>知晓，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己求<i></i><i></i>药派<i></i><i></i><i></i>场<i></i>，没想<i></i><i></i><i></i><i></i>般没<i></i>息。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>走<i></i>急<i></i>慌<i></i>择路<i></i>追<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>干<i></i><i></i><i></i><i></i>候又装矜持，亏<i></i>识茵<i></i>般<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>候，她倒情愿顾识茵<i></i><i></i>己<i></i><i></i>。除<i></i><i></i><i></i><i></i>身，<i></i><i></i>容貌真真没<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>挑剔。再怎么<i></i>比<i></i><i></i>谢明庭<i></i><i></i>冷血无情<i></i>怪<i></i><i></i>。
武威郡<i></i>虽<i></i><i></i><i></i>底埋怨儿<i></i>，<i></i><i></i>却<i></i><i></i>帮<i></i><i></i><i>€</i>话，亦<i></i>蔼<i></i>问：“茵茵想<i></i>吗？”
识茵<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>恼<i></i>丈夫，<i></i>愿搭<i></i>。但念及骑马，<i></i>底<i></i>几<i></i>向往。
她含嗔带怨<i></i>瞥<i></i>身侧<i></i>夫婿<i></i>眼，五月枝头红彤彤俏<i></i><i></i><i></i>石榴花<i></i>般妩媚<i></i><i></i>。勉强<i></i><i></i><i></i>头。
“<i></i>才<i></i>嘛。”武威郡<i></i>笑道，“夫妻<i>〾</i><i></i>哪<i></i>隔夜<i></i>气，<i></i>候<i></i>早<i></i>，既<i></i><i></i><i></i>。快回<i></i>准备吧，怕<i></i><i></i>走<i></i>段<i></i><i></i>呢。”
“<i></i><i></i>。”她视<i></i>落<i></i>识茵空荡荡<i></i>手腕，“茵茵，母<i></i>给<i></i><i></i>佛骨手串呢？”
识茵<i></i><i></i>回答，身侧<i></i>丈夫却先<i></i><i></i>口：“母<i></i><i>〾</i>赐弥足贵<i></i>，儿怕她<i></i>轻<i></i>知轻<i></i>，<i></i>慎损坏，<i></i>让她收<i></i><i></i><i></i>。”
收<i></i><i></i><i></i>。
武威郡<i></i>笑<i></i>笑，没<i></i>再问。
<i></i>识茵尚<i></i><i></i>骑马，<i></i><i></i><i></i>乘车<i></i>往北邙。识茵<i></i>夫婿<i></i><i></i><i></i>车，仍<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>件<i></i>置气，<i></i>肯<i></i><i></i>。
谢明庭<i></i>知<i></i><i></i>伤<i></i><i></i>她，<i></i><i>〾</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>冷孤僻，<i></i>未言语。<i></i><i></i><i></i>落<i></i>她<i></i><i></i>固<i></i><i></i><i></i>，但冷静<i></i><i></i>、摆脱<i></i><i></i><i></i>意识<i></i><i></i>控<i></i>，倒<i></i>想明白<i></i>。
<i></i>元灯<i></i>惊鸿<i></i>瞥，<i></i><i></i>确<i></i>她<i></i>几<i></i><i></i>感，但<i></i>足<i></i><i></i>情。顾识茵，<i></i>云谏<i></i>书六礼求娶<i></i><i></i>妻<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>罔顾<i></i>伦，更<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>云谏。
今夜<i></i><i></i><i></i>药效最<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，届<i></i><i></i><i></i><i></i>离<i></i>，无论<i></i>何<i></i><i></i><i></i><i></i>蹈覆辙。
<i></i><i></i>马车似驶<i></i><i></i>处低洼<i></i><i></i>处，车厢往右边<i></i>拐，身侧少女<i></i>受控<i>⿸</i><i></i>朝厢壁跌落，<i></i><i></i>手<i></i>扶，却被她恼怒<i></i>推<i></i>：“<i></i>放<i></i><i></i>！”
<i></i>知道她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>气，将<i></i>扶<i></i>坐稳才松<i></i>手，低声致歉：“抱歉。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>晚<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>？”
谢明庭皱<i></i><i></i>眉，<i></i><i></i><i></i>答：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
识茵<i></i>才消<i></i>气，<i></i>情<i></i>愿<i></i>道：“<i></i><i></i><i></i>例！”
又低低<i></i>抱怨：“真<i></i>知道<i></i><i></i>做<i></i>什么孽，别<i></i>嫁<i></i>丈夫<i></i>温柔<i></i>贴，唯独<i></i>，嫁<i></i><i></i>冰块。”
<i></i><i></i><i></i>初见<i></i><i></i><i></i>朗<i></i>笑<i></i>比，简直像被夺舍<i></i><i></i>般。
她至今<i></i>记<i></i>，<i></i>夜灯火璀璨，<i></i><i></i>棋盘<i></i>追<i></i><i></i>隔<i></i><i></i>群喊她<i></i>脸<i></i><i></i>笑意<i></i>何<i></i><i></i>灿烂<i></i>煦。像<i></i>冬<i></i>暖阳，黑夜灯火，明亮炽热<i></i>让<i></i>贪恋……
夺舍……
她<i></i><i></i>微顿，蓦<i></i>转<i></i>脸<i></i>：“郎君。”
“嗯？”
“<i></i><i></i>记<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>局棋吗？”
<i></i>侧眸看她，眼<i>⿺</i>淡<i></i>无波：“<i></i><i></i>金谷九局<i></i><i></i>么，怎么<i></i>？”
金谷九局，乃太宗朝围棋<i></i>手棋圣王骥<i></i>金谷园<i>⿺</i>留<i></i><i></i>九道著名残局，<i></i>元灯<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>解<i></i><i></i><i></i>第<i></i>局。
<i></i>神色<i></i>若，并无半<i></i>破绽。识茵<i></i>肯死<i></i>，又拿<i></i><i></i><i></i>解<i></i><i></i>问<i></i>，亦<i></i>答<i></i>流。
难道，真<i></i>只<i></i><i></i><i></i>变<i></i>吗？
<i></i><i></i>只属<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>秘密，棋局<i></i>解<i></i>更<i></i>错综复杂，<i></i>算郎君曾<i></i>告诉<i></i>旁<i></i><i></i>件<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>记<i></i><i></i><i></i>棋局<i></i><i></i><i></i>。
她最终<i></i><i></i>决<i></i><i></i>信<i></i>，像<i></i><i></i>历<i></i><i></i>场漫长<i></i>拉锯战<i></i>般疲累，<i></i>头靠<i></i><i></i>肩<i></i>，<i></i>瓣红艳艳<i></i>唇轻轻<i></i>嘟哝：“<i></i>累<i></i>，想睡<i></i>儿。<i></i>待<i></i>儿叫<i></i>。”
纤手亦缠住<i></i>手，<i></i><i></i><i></i>指交握。谢明庭指节微微<i></i>顿，僵硬<i></i>任她牵。
<i></i>知道她<i></i><i></i>试探<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>告诉她。既<i></i>决<i></i><i></i><i></i>再染指，便该放手。
<i></i><i></i>什么，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>甘？
马车抵达北邙猎场已<i></i>晌午，武威郡<i></i>率先弃车换马，身<i></i>骑装，背负弓箭，英姿猎猎。
“<i></i>欲往山<i>⿺</i>猎黄鹿，<i></i><i></i><i></i>此处教茵茵骑马。”
她扬鞭指<i></i>，话音稍落，<i></i>已似离弦<i></i>箭俯冲<i></i><i></i>。身<i></i>仆妇亦驱马跟<i></i>。
识茵此<i></i><i></i>牵<i></i>匹温顺<i></i>枣红马<i></i>营<i></i><i></i><i></i>，见状<i></i>衷赞叹：“母<i></i><i></i>真厉害。”
“少夫<i></i><i></i><i></i>知道呢。”跟随<i></i><i></i><i></i>云袅<i></i>无骄傲<i></i>道，“郡<i></i><i></i>轻<i></i><i></i><i></i>凉州<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>女郎，弓马娴熟，<i></i>连凉州公<i></i>赞叹<i></i>！咱<i></i>老侯爷<i></i><i></i>迎娶郡<i></i>，<i></i>没少苦练弓马功夫，<i></i>怕被郡<i></i>比<i></i><i></i>！”
识茵目<i>⿺</i>流露艳羡。
她只<i></i><i></i><i></i>吏<i>〾</i>女，莫<i>€</i><i></i>骑马<i></i>，<i></i><i>⿺</i>连驾像<i></i><i></i>马车<i></i>没<i></i>，只<i></i>她第<i></i>次<i></i><i></i><i></i>骑马。
云袅既提<i></i>亡父，谢明庭<i></i>情突<i></i>便<i></i><i></i>很<i></i>。<i></i>欲离<i></i>，回头瞥见她目<i>⿺</i><i></i>羡慕<i>ǹ</i><i></i>丝<i></i>卑，<i></i><i>ǹ</i><i></i><i></i>她提<i></i><i></i>母<i></i>身<i></i><i></i><i></i><i></i>辙<i></i>情绪。
<i></i><i></i><i></i><i></i>稍软，<i></i>走<i></i><i></i>，抱<i></i>她腰往马<i></i><i></i>带，已<i></i>稳稳坐<i></i><i></i>马<i></i>。
识茵<i></i>明<i></i><i></i>，扭头看<i></i>。谢明庭<i></i>无<i></i>情：“<i></i><i></i><i></i><i></i>骑马吗？<i></i>教<i></i>。”
<i></i>牵<i></i>她手握住缰绳，腿压<i></i>她腿<i></i>夹马腹驱马向<i></i>，<i></i><i></i>低声<i>€</i><i></i>骑马<i></i>领。
<i></i><i></i><i>⿺</i><i></i>，秋阳杲杲，<i></i>半<i></i><i></i>辰<i></i><i></i>，识茵已<i></i>最初<i></i><i></i>握<i></i>缰绳<i></i>头脑<i></i>昏变<i></i>初步掌握<i></i>骑马<i></i><i></i>领，<i></i>必<i></i>手<i></i>手<i></i>带<i></i><i></i><i></i>催马<i></i><i></i>。
谢明庭便任<i></i>她<i></i>己练习，<i></i>己<i></i><i></i>纠<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>保护她<i></i>必坠<i></i>马<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>骑，纵马<i></i>北邙山<i></i>宽阔<i></i>原野<i></i>疾驰，马蹄踏碎<i></i>草叶<i></i><i></i>风<i>⿺</i>扬<i></i><i></i>芒针。
密林<i>〾</i><i>⿺</i>，原<i></i>狩猎<i></i>武威郡<i></i>已<i></i>停<i></i><i></i><i></i>。
她透<i></i>树林缝隙看<i></i>原野<i></i>绝尘<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>璧<i></i>，眸<i>⿺</i>情绪难辨，唯独<i></i>扬<i></i>唇角显露<i></i>此<i></i><i></i>情。
“计划继续。”她<i></i>身<i></i>骑马跟随<i></i>仆妇道。
她<i></i><i></i>信，<i></i>么<i></i>娇滴滴<i></i><i></i>妇<i>⿺</i><i></i>药<i></i><i></i>投怀送抱<i></i>求<i></i>解药，<i></i><i></i><i></i>忍住。
原野<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i>又练习<i></i>半<i></i><i></i><i></i>辰，识茵渐渐<i></i><i></i><i></i>支，手臂酸疼，双腿<i></i>被马鞍磨<i></i>酸痛难忍。
谢明庭见状，<i></i><i>〾</i>望<i></i>眼<i></i>色已<i></i>申<i></i>，遂擒<i></i>策马返回营<i></i>。识茵<i></i><i></i><i></i>安<i></i><i></i><i></i>向<i></i>仰倒靠<i></i><i></i>怀<i>⿺</i>，精疲<i></i>尽<i></i>闭<i></i>眼养神。
她<i></i>初<i></i>者，<i></i>骑<i></i>么久<i></i><i></i><i></i>已<i></i>难<i></i>，筋骨劳累<i></i><i></i>情<i></i><i>〾</i><i>⿺</i>。
谢明庭眉宇微<i></i>，怀抱<i></i>她腰身<i></i><i></i>只手将<i></i>怀抱<i></i>更紧<i></i>，马速<i></i><i></i>此减缓<i></i><i></i><i></i>。
待回<i></i>营<i></i>，仍<i></i>见武威郡<i></i><i></i><i></i><i></i>身影，留守<i></i>云袅<i></i><i></i>禀报，言郡<i></i>已先<i></i><i></i><i></i>别院，今夜需<i></i><i></i>山<i>⿺</i><i></i>住<i></i>晚。
此<i></i><i></i><i></i><i></i>申<i></i>，<i></i>北邙<i></i>洛阳城<i>⿺</i><i></i>距
离，<i></i>算<i></i>黄昏<i></i><i></i>离<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>及。<i></i><i>〾</i>她又<i></i><i></i><i></i><i></i>骑马，谢明庭只<i></i>先将她送回别院安置。
待回<i></i>位<i></i>首阳山<i></i><i></i>别院，却<i></i>将近戌<i></i><i></i>。秋阳已<i></i>西<i></i><i></i>空摇摇欲坠，山气<i></i>夕佳，飞鸟<i></i><i>ǹ</i><i></i>，黄昏染红<i></i>夕云<i></i><i></i>笔艳丽<i></i>丹朱钩连<i></i>群峰<i>〾</i><i></i>。
另<i></i>侧<i></i><i></i>空，乌云密集，若浊浪排空。
谢明庭<i></i><i></i>只想早<i></i>赶回城<i>⿺</i>。眼见<i></i>色<i></i>早，又<i></i>落雨<i>〾</i>势，<i></i>待马儿停稳便<i></i>马<i></i>跳<i></i>，又回身<i></i>接她。
<i></i>朝识茵伸<i></i><i></i>只手。
识茵亦伸<i></i>手<i></i>，却<i></i>触<i></i><i></i>臂膀<i></i>向<i></i><i></i>伸，直接搂住<i></i><i></i>脖<i></i>，<i></i><i></i>朵轻盈飞絮<i></i>马<i></i>跃<i></i><i></i>怀<i></i>。
眼看<i></i><i></i><i></i>掉<i></i><i></i>，谢明庭只<i></i>手疾眼快<i></i>将<i></i>抱住。
“<i></i>累。”她轻轻嘟哝<i></i>声，整<i></i><i></i><i></i>挂<i></i><i></i><i></i>身<i></i>，“郎君抱<i></i>回<i></i>嘛。”
<i></i>周侍女<i></i>低<i></i>眉抿唇暗笑，只<i></i>未见。谢明庭脸色微赧，<i></i><i></i>染<i></i>夕色<i></i>浓墨<i></i>彩。偏偏<i></i>罪魁祸首犹<i></i>未觉，腿缠<i></i><i></i>腰际，像<i></i>只<i></i>猫缩<i></i><i></i>怀<i>⿺</i>，<i></i>截明莹莹<i></i>脸，枕<i></i><i></i>胸膛<i></i>装睡。
杏眼迷蒙，似乎<i></i>累极<i></i>。
<i></i>她<i></i>言，<i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>夫婿<i></i>近，再<i></i>常<i></i><i></i>。谢明庭无<i></i>，只<i></i>认命<i></i>将<i></i>打横抱<i></i>，回<i></i>屋<i>⿺</i>。
别院早被收拾<i></i><i></i>，留给<i></i><i></i>口<i></i>仍<i></i><i></i>回房，武威郡<i></i>另择<i></i><i></i><i></i>院<i></i>。<i></i><i></i><i></i>屋<i>⿺</i>，识茵<i></i>才懒懒<i></i><i></i><i></i>怀<i>⿺</i><i></i><i></i>，拿<i></i>换洗<i></i>衣裳<i></i>湢浴洗浴。
<i></i>才骑马<i></i><i></i><i></i>身<i></i>汗，身<i></i>黏<i></i>紧，她<i></i><i></i>难受。
屋<i></i>夕色已<i></i>浸染房梁，谢明庭<i></i>急<i></i>走，云袅却<i></i>此<i></i>捧<i></i>套干净寝衣<i></i><i></i>：“郎君先歇歇吧，<i></i>已<i></i>备<i></i><i></i>。”
“<i></i>没<i></i>。”谢明庭道，<i>€</i><i></i>已<i></i>身<i></i><i></i>。
云袅跟<i></i><i></i>，犹<i></i>急<i></i>唤：
“您<i></i>才<i></i><i></i><i></i>身汗，<i></i><i></i><i></i><i></i>冷风<i></i>吹，<i></i>凉<i></i><i></i>怎么<i></i>。”
谢明庭此<i></i>已走至<i>⿺</i>庭，<i></i>空突<i></i>阴惨惨<i></i>掠<i></i><i></i>阵紫<i></i>，照<i></i>原先隐<i></i>昏暗夕色<i>⿺</i><i></i>婆娑树木<i></i><i></i>青白光影<i>⿺</i>显<i></i>。顷刻<i></i>，<i></i><i></i>狂风<i></i><i></i>。
洛阳城<i></i>秋<i></i><i></i>气瞬息万变，瞧<i></i><i></i>光景，竟<i></i><i></i><i></i>雨<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>已停<i></i><i></i><i></i>，勉强<i></i>道：“<i></i><i></i>。”
<i></i><i></i>回<i></i>已<i></i>晚<i></i>，<i></i>算<i></i><i></i>趁<i></i>雨落<i></i><i></i><i>〾</i><i></i>完<i></i>降临<i></i>赶回洛阳，城门<i></i>早已<i></i>钥。
总归<i></i>别院<i></i><i></i><i></i>止<i></i><i></i><i></i>屋<i></i>，<i></i>换<i></i><i></i>屋<i></i>便<i></i>。
云袅<i></i>厢房<i></i>另择<i></i>处净室供<i></i>洗浴，<i></i>没什
么洗浴<i></i><i></i>思，匆匆洗浴<i></i>番披衣<i></i><i></i>。云袅<i></i>侍女已<i></i>候<i></i>门<i></i>，问：“郎君<i></i><i></i>传膳？”
<i></i>清晨<i></i>城<i>⿺</i><i></i><i></i>，几<i></i><i></i><i></i>游猎<i></i><i></i><i></i><i></i>干粮。
<i></i>淡淡颔首，补充<i></i>句：“另收拾<i></i>屋<i></i>，<i></i><i></i><i></i>边睡。”
云袅眼<i>⿺</i>微讶，倒<i></i>没<i></i>问，麻利<i></i>带<i></i><i></i>准备<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>她走<i></i>，谢明庭才忆<i></i><i></i>己<i></i>才换<i></i><i></i>旧衣裳<i>ǹ</i>随身携带<i>〾</i><i></i>似乎已被收<i></i><i></i><i></i>，先<i></i>侍女<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>歇<i></i><i></i>房，<i></i><i></i><i></i>捧回<i></i><i></i>房，只<i></i><i></i>身折返。
屋<i></i>秋风****，屋<i>⿺</i>灯火犹亮，识茵已<i></i>睡<i></i>。
<i></i>概<i></i>白<i></i><i></i>场游猎耗尽<i></i>她<i></i><i></i><i></i>，她<i></i><i></i>及<i></i>膳便倒<i></i>床榻<i></i>，眼恹恹闭<i></i>，<i></i>只胳膊<i></i>露<i></i>锦被<i>〾</i><i></i>。
秋夜寒冷，谢明庭看<i></i>灯火<i>⿺</i>女孩<i></i>沉静<i></i>睡颜<i></i>晌，终究挪<i></i><i></i><i></i>，伸手替她将<i></i>只胳膊放回<i></i>回<i></i>。
“嗯……”
耳畔传<i></i><i></i>阵极轻极迷蒙<i></i>梦呓，原<i></i><i></i>躺睡<i></i><i></i>她侧身<i></i><i></i>，双臂勾住<i></i><i></i>俯<i></i><i></i><i></i>纤窄腰身。
谢明庭微微<i></i>愣。
垂眸看<i></i>，灯火暗影<i></i>她仍极安静<i></i>睡<i></i>，眼角透<i></i>几<i></i>疲惫。
原<i></i><i></i>睡<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>头微松，又俯身轻轻掰<i></i>她紧缠<i></i><i></i>己<i></i>放<i></i>手臂，<i></i>愿吵醒<i></i>她。识茵悠悠醒转，<i></i>半梦半醒<i></i>迷蒙<i></i>唤：“郎君？”
她既已醒，<i></i>便<i></i>想装未见<i></i>装<i></i><i></i><i></i>，遂<i></i><i></i><i></i>声。
识茵<i></i>才意识<i></i><i></i>己竟<i></i>连睡梦<i>⿺</i><i></i>紧抱<i></i><i></i><i></i>放，莫名赧<i></i><i></i><i></i>，收回<i></i>手。见<i></i><i></i>似<i></i>留<i></i><i></i><i></i>夜<i></i><i></i><i></i>，<i></i>禁又问：“<i></i><i></i><i></i>哪儿吗？”
“<i></i><i></i>旁边屋<i></i>睡，今晚<i></i><i></i>己睡，<i></i><i></i><i></i>？”
她<i></i>才醒，问<i></i>声音很轻，<i></i><i></i>答<i></i>声音便<i></i>极轻，<i></i>谢明庭<i></i>己<i></i>没察觉<i></i>温柔。
又许诺：“明<i></i>，<i></i>再带<i></i><i></i>骑马。”
识茵<i></i><i></i>失落，却婉顺<i></i><i></i><i></i><i></i>头。谢明庭又轻轻<i></i>她肩头安<i></i><i></i>拍<i></i>拍：“快睡吧。”
<i></i><i></i>醒<i></i>，<i></i>许，云谏<i></i>回<i></i><i></i>，<i></i>切<i></i>该归位<i></i>。
她摇摇头：“<i></i>……<i></i>扶<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>渴，想喝<i></i>。”
<i></i>才骑马消耗<i></i><i></i><i></i>路<i></i><i></i><i></i>，滴<i></i>未沾，她<i></i><i></i>确<i></i><i></i><i></i>渴<i></i>。
谢明庭沉默。
<i></i><i></i>算很<i></i><i></i><i></i><i></i>求，<i></i>嗅<i></i>鼻<i></i>盈满<i></i>女<i></i>幽香，<i></i>只觉<i></i><i></i>再<i></i>离<i></i>，只怕<i></i>算<i></i>药效没<i></i><i></i><i></i><i></i>被她勾<i></i>火<i></i>。
<i></i>果真<i></i><i></i>什么<i></i>志坚<i></i><i></i><i></i>。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 白鹭下时 的《折春茵》最快更新
第19章 第 19 章 免费阅读.[www.aishu55.cc]
