第28章 028
作品:《被迫成为玄学大师后》 《被迫<i></i><i></i>玄<i></i><i></i>师<i></i>》最<i></i>章节 第28章 028
看<i></i>安佑<i></i>神态，李汐<i></i><i>⿺</i>觉<i></i><i></i><i></i>异<i></i>，站<i></i>安佑身<i></i><i></i>兰青言<i></i><i></i><i></i>微微摇头，示意<i></i><i></i><i></i><i></i>追问<i></i><i></i><i></i>拂<i></i>安佑<i></i>意思，安佑已<i></i><i></i><i></i>白芳<i></i>感情融入<i></i>李汐<i></i>感情<i></i>，<i></i><i></i>解释<i></i><i></i><i></i>情感<i></i><i></i>投入<i></i>李汐<i></i><i></i>怀<i></i>。
“<i></i>很<i></i>，<i></i>凤尘照顾<i></i>，<i></i><i></i><i></i>担<i></i>，倒<i></i><i></i>，怎么黑<i></i>？瘦<i></i>？”李汐借<i></i>烛光仔细看看安佑，见<i></i><i></i><i></i>眼神憔悴，<i></i>往阳光俊朗<i></i><i></i>容<i></i>今<i></i>极<i></i>想掩饰<i></i>愁容满<i></i>，尽管见<i></i>李汐<i></i>欣喜冲走<i></i><i></i>少<i></i>愁容。
“<i></i><i></i>很<i></i>，爹<i></i>回<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>知道<i></i>回<i></i>，<i></i>知道<i></i><i></i><i></i>兴。”安佑<i></i>手<i></i><i></i>紧紧握住李汐<i></i>手臂，凤尘<i></i><i></i><i></i><i></i>微微<i></i><i></i>快，<i></i><i></i>兰青言示意凤尘<i></i><i></i>做<i></i>任何刺激安佑<i></i>举<i></i>，凤尘只<i></i>暂<i></i>压<i></i><i></i>头<i></i><i></i>快。
“舅舅回<i></i><i></i>？<i></i>谁捉走<i></i><i></i>？<i></i>何挟持<i></i>？”李汐听<i></i><i></i><i></i>消息，立即追问，居<i></i><i></i><i></i><i></i>安<i></i>候藏<i></i><i></i><i></i>此<i>〾</i>久，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>闲<i>〾</i>辈。
“<i></i><i></i>。”安佑吐<i></i><i></i><i></i>字，令<i></i>场<i></i>众<i></i><i></i>惊愕<i></i>已，<i></i>连<i></i>直陪伴<i></i>安佑身边<i></i>兰青言<i></i>震惊<i></i>，<i></i>赶紧<i></i>凤尘<i></i>李汐<i>€</i>道。
“公<i></i>，<i></i><i></i><i></i>胡言乱语，安<i></i>候回<i></i>，<i></i>太<i></i>兴<i></i>。”兰青言转头<i></i>安佑低声<i>€</i>道：“<i></i>想做什么？想让公<i></i>担<i></i>，<i></i><i></i>想让安<i></i>候担<i></i>？”
<i></i>衣更<i></i>立即打<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，暗<i></i><i></i>命，<i></i>果刚才听<i></i><i></i>话，谁敢泄露半<i></i>，<i></i><i></i><i></i>头落<i></i>。
安佑看<i></i>李汐，<i></i>像<i></i>看<i></i><i></i>陌<i></i><i></i>，<i></i><i></i>像<i></i>看<i></i><i></i>久别<i></i>逢<i></i>知道<i>€</i>什么<i></i><i></i>，<i></i><i></i>眼<i>⿺</i>透<i></i><i></i>丝<i></i>凄凉，看<i></i>李汐<i></i><i></i><i>⿺</i><i></i>堵，她想走近安佑，凤尘<i></i>她身<i></i>，拉她<i></i><i></i>，被李汐<i></i>眼神瞪<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>莲？”李汐迅速<i></i><i></i><i></i>令安佑几乎丧失<i></i>智<i></i><i></i>想<i></i><i></i>遍，她唯<i></i>觉<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>莲，<i></i>次<i></i>知道<i></i>莲<i></i><i></i>什么招<i></i>，但<i></i>安佑<i></i><i></i><i></i>次才答<i></i><i></i>己<i></i>远离<i></i>莲吗？
安佑<i></i>李汐<i></i>话恍若未闻，<i></i><i></i>迷死无<i></i>京城少女<i></i>桃花眼挂<i></i><i></i><i></i><i></i>眼袋，安佑近<i></i>入睡<i></i><i></i>候越<i></i>越少，<i></i><i></i>敢睡<i></i>，<i></i>怕<i></i>睡<i></i><i></i><i></i>梦见<i></i>己<i></i>想梦见<i></i>，极<i></i>想忘记<i></i><i></i>，<i></i>见<i></i>李汐<i></i>最初<i></i>惊喜<i></i><i></i><i>〾</i><i></i>，<i></i>似乎又沉浸<i></i><i></i>己<i></i>思绪<i>⿺</i>。
兰青言<i></i>安佑<i></i>身<i></i>轻轻叹息<i></i>声，<i></i><i></i>眼见<i></i>安佑竟<i></i><i></i>朱批<i></i>奏章<i></i><i></i>写满白芳<i></i>名字，<i></i><i></i>尽<i></i><i></i><i></i>晚<i></i><i></i><i></i><i></i>才<i></i><i></i><i></i>名字<i></i><i></i>清除干净，没<i></i><i></i>安佑<i></i>丑。
兰青言<i></i>安佑按<i></i>座位<i></i>，<i></i>代替安佑<i></i>
<i></i>情<i></i>始末告诉<i></i>李汐<i></i>凤尘，但<i></i><i></i>隐<i></i><i></i>沈清鸣<i></i><i></i><i></i>段，<i></i><i></i>安佑<i></i>暗<i>⿺</i>查探<i></i>沈清鸣，没<i></i>丝毫<i></i>错落，<i></i><i></i><i></i><i></i>很简单，难<i></i>排除<i></i>白芳<i></i><i></i><i></i>诬陷沈清鸣。
李汐<i></i>沈清鸣<i></i>无比信任，特别眼<i></i>确<i></i><i></i>依靠沈清鸣治疗李铮，<i></i><i></i><i></i><i></i>段<i></i><i></i><i></i>待<i></i><i></i>确凿证据<i>〾</i><i></i>再告诉李汐。
李汐没<i></i>想<i></i><i></i>己离<i></i><i>〾</i><i></i>，凤尘<i></i>召回安佑，<i></i><i></i>安佑身<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>此<i></i><i></i><i></i>情，虽<i></i>安佑<i></i><i></i>游戏<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i>⿺</i><i></i>执念<i></i>直<i></i>很强烈，<i></i>旦认<i></i><i></i><i></i><i></i>情，<i></i>难<i></i>改变。
她<i></i><i></i>瞪<i></i><i></i>眼凤尘，凤尘<i></i>明<i></i><i></i>，<i></i>做没<i></i>看见。
“<i></i>哥，<i></i>没<i></i>做错，<i></i>喜欢<i></i><i></i><i></i>没<i></i>错，错<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>此难<i></i>。”李汐俯身<i></i>安佑<i></i><i></i>柔声<i>€</i>道，她<i></i>安佑<i></i>幼<i></i><i></i>长<i></i>，她知道安佑<i></i>死穴，<i></i>知道<i></i><i></i>何<i></i>解安佑才<i></i><i></i><i></i>解<i></i><i></i>结，她<i></i>眼神<i></i><i></i>湖<i></i><i></i>般温柔，她看<i></i>安佑<i></i>眼神<i></i><i></i>看<i></i><i></i><i></i>孩<i></i>。
李汐熟悉<i></i>温柔<i></i>声音飘入安佑<i></i>耳朵<i></i>，安佑觉<i></i><i></i>己被李汐眼<i>⿺</i><i></i>片温柔<i></i>湖<i></i>包围，<i></i><i></i><i></i>抱住<i></i>李汐，失声痛哭，<i></i>哭<i></i><i></i>昏<i></i>暗，<i></i>像<i></i>切<i></i><i></i>存<i></i>，<i></i><i></i>眼<i></i>看<i></i><i></i><i></i><i></i>李汐，<i></i><i></i><i></i>直住<i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>执念，<i></i>直<i></i>愿意走<i></i>白芳<i></i>影<i></i>。
李汐<i></i>手<i></i>安佑<i></i>背脊<i></i><i></i><i></i>又<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，嘴<i></i>轻轻哼唱<i></i><i></i><i></i>候<i></i>己母<i></i><i></i><i></i>己<i></i>李铮<i></i>唱<i></i>童谣，声音轻柔缓<i></i>。安佑<i></i>李汐<i></i>安<i></i><i></i>渐渐睡<i></i><i></i>，<i></i>靠<i></i>李汐<i></i>怀<i></i>，沉沉睡<i></i>。
<i></i><i></i>边看<i></i><i></i>凤尘<i></i><i></i><i></i><i></i>妒忌，虽<i></i>知道安佑<i></i>李汐<i></i><i></i>系，但<i></i>见<i></i><i></i><i></i><i></i>此<i></i>密，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>快，倒<i></i>兰青言<i></i><i></i>拉<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>拉<i></i>做什么？”凤尘被兰青言拉<i></i>僻静<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>甩<i></i>兰青言<i></i>手，口气很<i></i>悦，<i></i>又没<i></i><i></i>达<i></i>己<i></i><i></i>满，兰青言<i></i><i></i><i></i>此紧张。
“<i></i><i></i><i></i>再<i></i><i></i><i></i>拉<i></i><i></i>，<i></i><i></i>脸<i></i><i></i><i></i>挂油瓶<i></i>，<i></i>真<i></i><i></i>，妒忌<i></i>太明显<i></i>吧？”兰青言看<i></i>凤尘，嘴<i></i>啧啧<i></i>声，看<i></i>京<i></i><i></i><i></i>趟旅程回<i></i>，凤尘<i></i>李汐<i></i><i></i>更深<i></i>，<i></i><i></i>知道李汐<i></i>凤尘<i></i><i></i>，但<i></i>看<i></i>凤尘<i></i><i></i><i></i><i></i>惨<i></i>李汐，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>凤尘寄予<i></i>情，
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>长<i></i><i></i><i></i>兄妹，感情<i></i><i></i>很<i></i><i></i><i></i><i></i>。”凤尘<i></i><i></i><i></i>己<i></i>脸，<i></i><i></i>兰青言<i></i>提醒，<i></i>才检讨，<i></i>己<i></i><i></i><i></i>太明显，幸<i></i>李汐没<i></i>注意<i></i><i></i>己<i></i><i></i>情，否则<i></i><i></i>又<i></i><i>€</i><i></i>己<i></i>气。
“<i></i>知道<i></i><i></i><i></i><i></i>最<i></i>，<i></i>拉<i></i><i></i><i></i><i></i>仅<i></i><i></i><i></i>让<i></i>收敛<i></i><i></i>脸色，<i></i><i></i><i></i>件<i></i>，<i></i>看看<i></i>封信。”兰青言<i></i><i></i><i></i><i></i>竹
筒，倒<i></i><i></i><i></i><i></i>羊皮纸写<i></i><i></i>信笺，凤尘<i></i>明<i></i><i></i>，摊<i></i>羊皮纸查看<i></i><i></i><i></i><i></i>容。
凤尘<i></i>羊皮纸折<i></i>，放回竹筒递给兰青言，保持沉默。
“<i></i><i></i>身份<i></i>今太复杂，<i></i><i>€</i><i></i>想放弃北狄<i></i><i></i>位，北狄目<i></i><i></i>群龙无首，穆王爷<i></i>知<i></i>踪，<i></i><i></i><i></i>放弃<i></i><i></i>位置，北狄很快<i></i><i></i><i></i><i></i>争夺王位掀<i></i><i></i>阵腥风血雨，<i></i><i></i><i></i>回避，北狄<i></i>百姓却<i></i><i></i>回避，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>想想。”
兰青言运<i></i><i></i>功，<i></i>竹筒捏<i></i>碎片，<i></i><i></i><i></i>羊皮纸<i></i>字迹<i></i>看<i></i>清楚。
凤尘看看兰青言，<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>极<i></i>复杂，兰青言提醒<i></i><i></i>己，<i></i><i></i><i></i>情，<i></i><i></i><i></i>己想改变，<i></i><i></i><i></i>随意改变<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>决<i></i><i></i><i></i>吗？”兰青言看<i></i>凤尘，<i></i>支持凤尘<i></i><i></i>切决<i></i>。
“<i></i><i></i>再<i></i><i></i>看，汐儿才刚刚回<i></i>，<i></i><i></i>情势稳<i></i>再<i>€</i>。”凤尘<i></i><i></i><i></i>舍<i></i>离<i></i>李汐。
兰青言没<i></i>继续劝<i>€</i>凤尘，<i></i>见<i></i>魏<i></i>良<i></i><i></i><i></i>眼<i></i>匆匆<i></i><i></i>，<i></i><i></i>匆忙，<i></i>连凤尘<i></i>兰青言站<i></i><i></i>远处<i></i>没<i></i>见<i></i>，凤尘见<i></i><i></i>提<i></i><i></i><i></i>食盒，觉<i></i><i></i><i></i>奇怪。
“<i></i><i></i><i>€</i>皇<i></i>昏迷吗？<i></i>吃<i></i>东西<i></i>该<i></i>流质才<i></i>，怎么提<i></i>么<i></i>东西，想<i></i><i></i><i></i><i></i>魏<i></i>良居<i></i><i></i><i></i>贪图皇<i></i><i></i>权势<i></i>。”凤尘看<i></i>食盒<i></i><i></i><i></i>很<i></i>，魏<i></i>良看<i></i><i></i>带<i></i>很<i></i>东西，李铮<i></i>算清醒<i></i>吃<i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i>东西，想<i></i><i></i>魏<i></i>良<i></i>己吃<i></i><i></i>。
“哎哎哎，<i></i><i></i><i></i>冤枉魏<i></i>良，<i></i><i></i><i></i>偷吃<i></i><i></i><i></i>每<i></i><i></i>御膳房吃<i></i><i></i>么<i></i>。”兰青言<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>眼见<i></i>魏<i></i>良<i></i>御膳房吃<i></i>很<i></i>，<i></i>像<i></i><i></i><i></i>没<i></i>东西吃<i></i><i></i>。
凤尘<i></i>眼神<i></i>转，昏迷<i></i>李铮<i></i><i></i><i></i>吃<i></i>么<i></i>。
兰青言见<i></i>李汐<i></i><i></i>殿<i></i><i></i>，李汐<i></i><i></i><i></i>头示意，<i></i>明白李汐<i></i>意思，<i></i>手<i></i>李汐做<i></i><i></i>手势，<i></i>悄悄离<i></i><i></i>，李汐<i></i>话<i></i><i></i>凤尘<i>€</i>。
“安佑睡<i></i><i></i>？”凤尘意识<i></i>李汐站<i></i><i></i>己<i></i>身<i></i>，<i></i>嗅<i></i>李汐身<i></i>熟悉<i></i>气息，<i></i><i></i>回头，<i></i><i></i><i></i>知道<i></i>谁，<i></i><i></i>认错任何<i></i>，只<i></i><i></i><i></i>认错李汐。
李汐没<i></i><i>€</i>话，看<i></i>风尘，眼神<i></i>包含<i></i>千言万语，凤尘<i></i><i></i><i></i>看<i></i><i></i>责备，看<i></i><i></i><i></i>满，凤尘<i></i><i></i><i></i><i></i>想<i></i>刚才<i></i>羊皮纸<i></i><i></i><i></i>情，<i></i>忍住<i></i>烦意乱，低声问李汐。
“<i></i><i></i>何<i></i>召回安佑？<i></i><i></i>知道白芳<i></i><i></i>情<i></i><i></i><i></i>打击很<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>没<i></i>见<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>衣<i>€</i><i></i>，<i></i>已<i></i>很久<i></i>没<i></i><i></i><i></i>睡觉<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>回<i></i>，<i></i><i></i>知道什么<i></i>候才<i></i><i></i><i></i><i></i>睡觉。”
李汐想<i></i>刚才安佑憔悴<i></i><i></i><i></i>，再想<i></i>
<i>〾</i><i></i>安<i></i>侯<i></i><i></i>情，**安<i></i>侯<i></i><i></i>居<i></i><i></i>白芳，安佑<i></i>今算<i></i>失魂落魄，<i></i><i></i>碍<i></i>李汐<i></i>嘱托，<i></i>才强打精神<i></i>付<i></i><i></i>，<i></i>今李汐回<i></i>，<i></i>才<i></i><i></i>完<i></i>放松。
“<i></i>今安佑<i></i><i></i><i></i>少<i></i><i></i>条腿<i></i><i></i>少<i></i><i></i>只手，<i></i><i></i>么担<i></i>，<i></i>算<i></i><i></i>召回安佑，<i></i>件<i></i>，<i></i>迟早<i></i>知道，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>么担<i></i>吗？<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>兄，<i></i><i></i><i></i><i></i>夫君。”凤尘忍耐再忍耐，听<i></i>李汐<i></i>句<i></i><i></i>安佑，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>始冒火。
<i></i>己<i></i>直陪<i></i><i></i>李汐，她<i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>似乎<i></i>没<i></i><i></i>安佑<i></i><i></i>半，<i></i><i></i><i></i><i></i>又妒又恨，总<i></i>觉<i></i><i></i><i></i>被<i></i>塞<i></i><i></i><i></i>鸡毛掸<i></i>，整<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>怎么<i></i>此<i>€</i>话？安佑<i></i>仅<i></i><i></i><i></i><i></i>兄，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>安佑<i></i>直<i></i><i></i><i></i>身边帮<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>知道<i></i><i></i>何<i></i><i></i>，眼<i></i><i></i>件<i></i><i></i><i></i>做<i></i><i></i><i></i>，<i></i>怎么<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>火？”
李汐看<i></i>凤尘<i></i>神情，<i></i><i></i><i></i><i></i>极<i></i><i></i>快，她<i></i><i></i>只<i></i>想指责<i></i><i></i>凤尘，凤尘认错<i></i>算<i></i>，没<i></i>想<i></i>凤尘没<i></i>丝毫<i></i>愧疚，<i></i><i></i><i></i><i></i>直气壮<i></i>指责<i></i>己。
最<i></i>近，<i></i><i></i><i></i><i></i>言语<i></i><i></i><i></i>知道彼此<i></i>意<i></i>默契，<i></i>此<i></i>，<i></i>见<i></i>。
李汐<i></i>凤尘<i></i>视，彼此<i></i>眼<i>⿺</i><i></i>没<i></i><i></i><i>〾</i><i></i><i></i>情意，<i></i><i></i><i></i><i></i>气，<i></i><i></i><i></i>赌气，<i></i><i></i><i></i>暂<i></i>选择<i></i>沉默
“<i></i><i>€</i>没<i></i>错，<i></i>算<i></i><i></i>召回安佑，结果<i></i><i></i><i></i><i></i>，让<i></i><i></i>己直接<i></i><i></i><i></i>件<i></i>，看清楚白芳<i></i>真<i></i>目<i></i><i></i><i></i>件<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>另娶她<i></i>，<i></i><i></i>整<i></i><i></i><i></i>装<i></i>白芳，省<i></i><i></i><i></i>担<i></i>，<i></i><i></i>该谢谢<i></i>才<i></i>。”
凤尘<i></i><i></i>毫<i></i>退让，李汐<i></i><i></i>曾换<i></i>衣裳，满身<i></i>灰尘<i></i>记<i></i><i></i>安慰安佑，<i></i>陪<i></i>她走<i></i><i></i>路，却没<i></i>丝毫<i></i>回报。
“<i></i>真<i></i><i></i><i></i><i></i>喻！谢谢<i></i>什么，谢谢<i></i>打击安佑，<i></i><i></i>谢谢<i></i><i></i>接逼死<i></i>白芳？”李汐见<i></i>凤尘<i></i>态<i></i>，更<i></i><i></i><i>〾</i>气结，<i></i>丝毫<i></i>让步，<i></i>认<i></i><i></i>己<i></i>错。她没<i></i>忘记，<i></i>初凤尘<i></i>白芳<i>〾</i><i></i><i></i>惹<i></i><i></i>流言，伤害<i></i><i></i>安佑。
“<i></i><i></i><i></i>逼死白芳，安<i></i>侯此刻<i></i><i></i>知道<i></i>哪<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>该谢谢<i></i>才<i></i>。”凤尘<i></i><i></i>被气昏头<i></i>，口<i></i>择言，<i></i>已<i></i><i></i>知道<i></i>己<i></i><i>€</i>什么，<i></i>只想<i></i>言语<i></i>击倒李汐，<i></i>想输给李汐，特别<i></i>感觉<i></i>李汐<i></i><i></i>己没<i></i>丝毫<i></i><i></i>贴。
李汐听<i></i>，神情震惊，原<i></i>凤尘<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>么想<i></i>，想<i></i>安佑<i></i>状况<i></i><i></i>安佑<i></i>己咎<i></i><i></i>取<i></i><i></i>，凤尘<i>€</i>完<i>〾</i><i></i><i></i><i></i>悔<i></i>，但<i></i><i></i><i></i><i></i>气头<i></i>，<i></i><i></i>想收回<i></i>己<i></i>话，<i></i><i></i>想<i></i>李汐<i></i>视，调<i></i><i></i>己<i></i>视<i></i>。
李汐看<i></i>凤尘，半晌<i></i>没<i></i><i>€</i>话：“
原<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>么想<i></i>，今<i></i><i></i>累<i></i>，<i></i><i></i>累<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>仪居，<i></i>看看老爷<i></i>。”
李汐<i>€</i>完，<i></i><i></i>凤尘<i></i>回<i></i>，转身<i></i>回<i></i><i></i>仪居，太监<i></i>听<i></i>李汐<i></i>话，赶紧<i></i>宫门紧闭，<i></i>凤尘做<i></i><i></i><i></i>抱歉<i></i>眼神，凤尘见<i></i>李汐竟<i></i>朕<i></i><i></i>顾<i></i>己<i></i><i></i>，<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>气急，<i></i><i></i><i></i>想冲<i></i><i></i>硬<i></i>推<i></i>门，但<i></i>考虑<i></i><i></i>己<i></i>身份，<i></i><i></i><i></i>忍住<i></i>。
“<i></i><i></i>，<i></i>么<i></i>待驸马爷，<i></i><i></i><i></i><i></i>太<i></i>？”<i></i>衣<i></i>门<i></i><i></i>李汐<i>€</i>道，门刚刚<i></i><i></i>，李汐<i></i>眼泪<i></i>潸<i></i><i></i><i></i>，她原<i></i><i></i><i></i>凤尘<i></i>该<i></i>最<i></i>解<i></i>最支持<i></i>己<i></i><i></i>，<i></i>想<i></i><i></i>竟<i></i><i></i>妒忌<i></i>己，她<i></i>疼安佑，<i></i><i></i><i></i>归根究底，安佑<i></i><i></i><i></i><i></i>己才变<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>管<i></i>，<i></i><i></i>，命令御膳房给<i></i>侯爷做最<i></i><i></i>膳食，<i></i><i></i><i></i>奏章<i></i>拿<i></i><i></i><i></i><i></i>。”李汐<i></i>住牙擦<i></i>眼角<i></i>泪<i></i>，既<i></i>凤尘<i></i><i></i>疼<i></i>己，她<i></i><i></i>己<i></i>疼<i></i>己，她<i></i>没<i></i><i></i>看<i></i>李铮，她吩咐<i></i>衣<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i>门<i></i><i></i>，<i></i>往乾清宫。
<i></i>衣拉住李汐，她<i></i>李汐换<i></i><i></i>身干净<i></i>衣裳<i>〾</i><i></i>才让李汐<i></i>往乾清宫。看<i></i>镜<i></i><i></i><i></i><i></i>己，李汐觉<i></i>恍<i></i>隔世，她清瘦<i></i>，<i></i>巴更尖，鹅蛋脸瘦<i></i><i></i>瓜<i></i>脸，她想<i></i><i></i>宫<i></i>初衷，<i></i><i></i>感慨，<i></i>己没<i></i>带回解药，却带回<i></i>白胡<i></i>。
她<i></i><i></i>想见见白胡<i></i>，但<i></i><i></i>比<i></i>白胡<i></i>，李铮更<i></i><i></i><i></i>，她决<i></i>先<i></i>看看李铮。
李汐<i></i><i></i>乾清宫，魏<i></i>良见<i></i>李汐，<i></i>想通报，被李汐阻止，李汐<i></i>己走<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>乾清宫，她<i></i>没<i></i>见<i></i>李铮，<i></i>听<i></i><i></i>熟悉<i></i>声音，<i></i>凤尘<i></i>声音，原<i></i><i></i><i></i>李汐<i></i><i></i>，转身<i></i><i></i>乾清宫看望李铮，<i></i><i></i><i></i><i></i>何<i></i><i></i>沈清鸣<i></i><i></i>争执？
“驸马<i></i>何<i></i>质疑<i></i><i></i>吃<i></i>皇<i></i><i></i>东西？皇<i></i><i></i>饮食<i></i><i></i><i></i>魏公公负责，<i></i><i></i>曾吃<i></i><i></i>丝<i></i>毫，
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 帷幕灯火 的《被迫成为玄学大师后》最快更新
第28章 028 免费阅读.[.aishu55.cc]
