第44章 蝉休露满枝（3）
作品:《死遁后太子火葬场了》 《死遁<i></i>太<i></i>火葬场<i></i>》最<i></i>章节 第44章 蝉休露满枝（3）
瑞<i></i>摇头：“<i></i>没<i></i>怨恨<i></i>, <i></i><i></i>宫<i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>目标。”
宋<i></i>牛没<i></i>怨恨田招娣引<i></i><i></i>宫, 毕竟<i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>求。<i></i>恨<i></i><i></i>田招娣违背承诺，<i></i>锦绣荣华<i>⿺</i>忘记<i></i><i></i>被活活打死<i></i>痛苦。
明明<i></i><i></i>儿<i></i>已<i></i><i></i>皇帝<i></i>, 明明<i></i>已<i></i><i></i>圣母皇太<i></i><i></i>, 明明<i></i>养父母<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>父母<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>道<i></i>鸡犬升<i></i><i></i>，<i></i>何<i></i><i></i>没再想<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>赴汤蹈火、付<i></i><i></i><i></i>乃至<i></i>命<i></i>宋<i></i>牛？
瑞<i></i><i>€</i><i></i>真<i></i><i></i>意，田招娣却<i></i>敢<i></i>信。
若<i></i><i></i>恨, <i></i>何<i></i>几<i></i><i></i>跟<i></i>己联络, <i></i>己<i></i>求助消息<i></i><i></i>石沉<i></i>海？<i></i>连<i></i>己今<i></i>身陷险境，<i></i>没见宋<i></i>牛<i></i><i></i>己求情，<i>€</i><i></i><i></i>句半句话。<i></i>知道<i></i>凤鸾宫<i></i>, 她差<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>管<i></i>顾<i></i>喊<i></i><i></i>牛<i></i>名字, 让<i></i>帮忙救她<i></i>命。<i></i><i></i>她最<i></i><i></i>丝<i></i>智尚存, 知道<i></i>场喊<i></i>声<i></i><i></i>己无益，倒<i></i><i></i><i></i>离<i></i>皇<i></i><i></i>视<i></i><i>〾</i><i></i>再向<i></i>牛求助。她<i></i><i></i>奢望再做皇帝<i></i>女<i></i><i></i>，只<i></i><i></i>活<i></i>, 她做宫女<i></i><i></i>, 做村姑<i></i><i></i>, 只<i></i>活<i></i>！
果<i></i>，<i></i>己<i></i><i></i>疯<i></i>喊宋<i></i>牛<i></i>名字, 太青宫<i></i>看守她<i></i>太监<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>露异色，<i></i><i></i>匆匆离<i></i>。
看<i></i><i></i><i></i><i></i>背影, 田招娣松<i></i><i></i>口气。她<i></i>真<i></i>害怕<i></i>牛<i></i><i></i>, <i></i><i></i><i></i><i></i>次<i></i>真<i></i><i></i><i></i>, 她<i></i><i></i><i></i>抓住<i></i>次<i></i><i></i>，<i></i><i></i>己赚取<i></i>活命<i></i><i></i><i></i>。
“既<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>放<i></i><i></i>。”田招娣含泪微笑，<i></i>脸释<i></i>，<i></i><i></i><i></i>始追忆<i></i>她<i>ǹ</i>宋<i></i>牛幼<i></i><i>ǹ</i>少<i></i><i></i><i></i><i></i>光。
她<i></i>声音<i></i><i></i><i></i>故<i></i><i></i>娇柔<i>ǹ</i><i></i>真，瑞<i></i>听<i></i><i></i>，她<i></i><i></i>少女<i></i>期<i></i><i></i>己<i>€</i>话。但她<i>€</i>官话<i></i><i></i>，老<i></i><i></i>口音早<i></i>消失<i></i>见，此<i></i>勉强<i></i>老<i></i><i></i><i></i>言<i>€</i>话，非常别扭奇怪。田招娣<i></i>概<i></i>察觉<i></i>，眼珠<i></i>转<i></i>转，露<i></i>落寞<i></i><i></i>情：“唉，<i></i><i></i>未曾回乡，竟连<i></i>乡<i></i>话<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i>，<i></i>真想村<i></i>啊，想村<i></i><i></i><i></i>树，想村<i></i><i></i>篱笆<i>ǹ</i><i></i>山<i></i><i></i>牵牛花……”
忽<i></i>，<i></i>声冷笑响<i></i>，田招娣追忆往昔<i></i>话停住，看<i></i><i></i>，<i></i><i></i>瑞<i></i>冷淡无波<i></i>脸。
<i></i><i></i>刻，她<i></i><i></i>像浸<i></i>冰块。
田招娣<i>€</i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i>〾</i><i></i><i></i>脸色太冷淡<i></i>，冷淡<i></i>像<i></i>听<i></i><i></i>毫无紧<i></i>毫无<i></i>联<i></i>故<i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i>声冷笑，充满<i></i>无限嘲讽。
怎么<i></i>？
难道深宫真<i></i><i></i>此磋磨<i></i>，竟将良善憨厚<i></i><i></i>牛变<i></i><i></i><i></i><i></i>幅冷冰冰<i></i><i></i>怕模<i></i>？<i></i>想<i></i><i></i>己<i></i>变<i></i>，田招娣<i></i><i></i>沉入海底。
怎么<i></i><i></i><i></i>呢？深宫<i></i><i></i>吃<i></i><i></i><i></i><i></i>，她<i></i>皇帝<i></i>女<i></i>，勉强算<i></i><i></i><i></i><i></i>受尽苦楚。<i></i>牛<i></i>宫做太监，处境<i></i><i></i>比<i></i>己更艰难。
她深吸<i></i>口气，结束<i></i>回忆往昔。西斜<i></i>太阳<i></i>窗<i></i>露<i></i>痕迹，她<i></i><i></i>忍<i></i>住<i></i><i></i>又<i></i><i></i><i></i>狂跳。
死亡<i></i>逼近，她已<i></i>没<i></i><i></i>少<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>牛哥，<i></i>、<i></i><i></i>没<i></i>别<i></i>话想跟<i></i><i>€</i>吗？”她<i></i><i></i>怀<i></i>期盼<i></i>。
“没<i></i>。”瑞<i></i>再次摇头，“<i></i>想<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，既<i></i><i></i>已<i></i><i>€</i>完，<i></i><i></i><i></i><i></i>走<i></i>，皇<i></i><i></i><i></i><i></i>需<i></i><i></i><i></i>伺候呢。”
“<i></i>牛哥！”田招娣冲<i></i><i></i>拉住<i></i><i></i>袖<i></i>，阻止<i></i>离<i></i>。她已<i></i>明白<i></i>，想<i></i><i></i>旧情打<i></i><i></i>牛已<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>己只<i></i><i></i><i></i><i></i>击提<i></i>请求，“<i></i><i></i><i></i><i></i>救救<i></i>？”她<i></i>眼泪<i></i><i></i><i></i>掉<i></i>真<i></i><i></i>意，<i></i><i></i>己接<i></i><i></i><i></i><i></i>怕命运，“<i></i>救救<i></i>，<i></i><i></i>想死啊，<i></i><i></i><i></i>轻<i></i>没<i></i><i></i>儿育女，<i></i><i></i>想死啊，<i></i><i></i>陛<i></i>信任<i></i><i></i>太监，<i></i><i></i><i></i><i></i>比<i></i>强，<i></i><i></i><i></i><i></i>救<i></i>，救<i></i>！救<i></i>！”
“庶<i></i>路氏。”瑞<i></i><i></i><i></i>拨<i></i>她<i></i>手，<i></i>退<i></i>步弹弹衣袖，皱<i></i>眉头看<i></i>她，“<i></i><i></i>惩罚<i></i>陛<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>旨意，<i></i><i></i>何<i></i>救<i></i>？若<i></i><i></i><i></i>知除非己莫<i></i>，<i></i>做<i></i>此<i></i>伤<i></i>害<i></i><i></i>恶<i></i>，陛<i></i>留<i></i><i></i>尸已<i></i>极<i></i>宽宏，追责<i></i><i></i>养父母<i></i><i></i>没<i></i>牵扯<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>父母，已<i></i><i></i>格<i></i><i></i>恩，<i></i>让<i></i>救<i></i>？<i></i><i></i>异想<i></i><i></i>。”
田招娣扑倒<i></i><i></i>，闻言急急抬头：“<i></i><i></i><i></i>！<i></i>宫<i>⿺</i><i></i>宫女何止<i></i>五万，总<i></i><i></i>型<i></i>纪<i>ǹ</i><i></i><i></i>似<i>〾</i><i></i>，只<i></i><i></i>将<i></i>替换<i></i><i></i>，谁知道死<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>别<i></i>？<i></i>牛哥，<i></i>没<i></i>别<i></i>奢求，只求<i></i>活<i></i>回<i></i>给父母尽孝，<i></i>便<i></i>将<i></i>放<i></i>运恭桶<i></i>车<i></i><i></i><i></i>敢<i></i>半句抱怨，只求<i></i>活<i></i><i></i>宫，<i></i>牛哥，招娣求<i></i><i></i>，求<i></i><i></i>啊！”<i>€</i><i></i>又<i></i><i></i>扒瑞<i></i><i></i>衣摆。
又退<i></i><i></i>步<i></i>，瑞<i></i>退拒绝<i></i>：“<i></i><i></i><i></i>今<i></i>，<i></i>靠<i></i>己，<i></i><i>⿺</i>付<i></i><i></i><i></i>少苦楚<i>ǹ</i>辛劳，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>断送。招娣，<i></i>既犯<i></i>错，<i></i><i></i>老<i></i>接受惩罚吧，<i></i><i></i>若<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>替<i></i>问候<i></i><i></i>父母兄弟<i></i>。”
<i></i>已至此，田招娣怒极恨极<i></i><i></i>冷静<i></i><i></i>，阴狠<i></i>看<i></i>瑞<i></i>：“<i></i>若<i></i><i></i>救<i></i>，<i></i><i></i>死<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>腹将<i></i>封信送<i></i>陛<i></i><i></i><i></i>，将<i></i><i></i>宫<i></i><i></i>情尽<i></i>告知陛<i></i>。<i></i>死<i></i>，已<i></i>无<i></i>谓<i></i>！陛<i></i>却<i></i>知道<i></i>入宫目<i></i><i></i>纯，<i></i><i></i>别<i>€</i>再<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>命<i></i>难保！”
她<i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i>番话，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>惊失色，<i></i>幅惹<i></i>厌烦<i></i>沉静<i></i>孔<i></i>彻底崩碎，没想<i></i>瑞<i></i>浅浅<i></i>看她<i></i>眼，<i></i><i></i><i></i>袖<i></i><i></i>拿<i></i><i></i>封信，捏<i></i>指尖晃<i></i>晃：“
<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>封信？”
信封<i></i><i></i>字迹刺痛田招娣<i></i>眼睛，<i></i><i></i>她<i></i>笔迹！
“<i></i><i></i>什么<i></i><i></i><i></i>，<i></i>早<i></i><i></i><i></i><i></i>准备。”瑞<i></i>将信往油灯<i></i><i></i>放，火<i></i>舔舐<i></i><i></i>，几息<i>〾</i><i></i><i></i>将信<i></i><i></i>，瑞<i></i>轻轻摆<i></i>摆让火苗窜<i></i>更快，最<i></i>手指松<i></i>，信掉<i></i><i></i><i></i>，烧<i></i>只剩<i></i><i></i><i></i>边角。
田招娣扑<i></i><i></i>灭火，只<i></i>看见最<i></i>几<i></i>字，<i></i><i></i><i></i><i></i>容<i></i>被烧完<i></i>。
“<i></i>！”田招娣<i></i>怒<i></i>惊，指<i></i>瑞<i></i><i>€</i><i></i><i></i>话<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>刻，她<i></i><i></i>被恐惧填满。最坏<i></i>情况<i></i><i></i><i></i>，果<i></i><i></i>几<i></i><i></i>牛<i></i>回<i></i><i></i>己<i></i>联系，<i></i><i></i><i></i><i></i>联系<i></i>己，真<i></i><i></i>另<i></i><i></i>思<i></i>！<i></i>背叛<i></i><i></i>己，<i></i><i></i>刻<i></i><i></i>监控<i></i><i></i>己！<i></i>封信她藏<i></i>很深，除<i></i>她没<i></i><i></i>知道，刚才<i>€</i><i></i>威胁<i></i>话<i></i><i></i>半真半假，信<i></i>真<i></i>存<i></i><i></i>，<i></i>她根<i></i><i></i>放<i></i>将信交给别<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>计谋放<i></i><i></i>贵妃娘娘<i></i>宫<i>⿺</i>。贵妃娘娘想<i></i>做皇<i></i><i></i><i></i>想疯<i></i>，<i></i>果<i></i>够拿捏住陛<i></i>身边<i></i>太监<i></i><i></i>柄，她<i></i><i></i><i></i>抓住<i></i>。<i></i>皇<i></i>位置稳固，<i></i><i></i>候<i></i><i></i>位<i></i>佛<i></i>夹攻<i>〾</i><i></i>，宋<i></i>牛必<i></i>没<i></i><i></i><i></i>场。
<i></i><i></i>、<i></i><i></i><i></i>封信怎么<i></i><i></i><i></i><i></i>？宋<i></i>牛<i></i>手竟伸<i></i><i></i><i></i>长，<i></i>伸<i></i>贵妃娘娘宫<i>⿺</i><i></i><i></i>？
田招娣觉<i></i><i></i>己<i></i>喘<i></i><i></i>气<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>何？”瑞<i></i>讥讽<i></i>笑，“<i></i><i></i>害<i></i>，<i></i><i></i>准<i></i><i></i>先做防备？<i></i><i></i>死<i></i>咎<i></i><i></i>取，<i></i><i></i>救<i></i>又<i></i>何？<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>害<i></i>，真<i></i><i></i>没<i></i>道<i></i>。既<i></i><i></i>此，叙旧<i></i><i></i>罢<i></i>，<i></i>头已偏西，田氏招娣，<i></i><i></i><i></i>死吧。”
最<i></i><i></i><i></i>死字，<i></i><i>€</i><i></i>很轻，田招娣却<i></i><i></i><i></i>打<i></i><i></i>寒颤。
门被敲<i></i>，瑞<i></i>打<i></i>门，<i></i><i></i>太监走<i></i><i></i>，<i></i><i></i>空<i></i>手<i></i><i></i>拿<i></i>托盘，<i></i><i></i><i></i><i></i>条叠<i></i>整齐<i></i>白绫。
“庶<i></i>路氏怕<i></i>没<i></i>气<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，伺候她<i></i>路吧。”
“<i></i><i></i>！”
红彤彤<i></i>夕阳挂<i></i>西边，将沉未沉。
屋<i></i><i></i><i></i>静停<i></i><i></i>，<i></i><i></i>太监<i></i><i></i>禀告：“福<i></i>公公，路庶<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>。”瑞<i></i>回头看<i></i><i></i>眼，<i></i>双脚<i></i>空<i>⿺</i>晃荡。<i></i>呼<i></i><i></i>口气：“按规矩葬<i></i>吧。”
“<i></i>。”
太青宫<i></i>埋葬<i></i>太<i></i><i></i><i></i>，今<i></i><i></i><i></i>田招娣<i></i><i></i>，<i></i>掀<i></i><i></i>丝毫波澜。瑞<i></i>确<i></i>田招娣已死<i>〾</i><i></i>没<i></i>回建章宫，<i></i><i></i><i></i><i></i>问仙楼。果<i></i>，永旭帝<i></i>半刻钟<i></i>结束冥想，跟往常<i></i><i></i>辰<i></i>模<i></i><i></i>。
见<i></i>瑞<i></i>，<i></i>脸<i></i>没什么<i></i>情，但<i></i>瑞<i></i>看<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>比较满意<i></i>。瑞<i></i>虽<i></i><i></i>朱笔太监，却<i></i>直<i></i>
曾逾越，<i></i>刻谨守<i></i><i></i>，即便折<i></i><i></i><i></i>批<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>怠慢永旭帝<i></i><i></i>边，务必让永旭帝<i></i><i></i><i>ǹ</i><i></i>往<i></i><i></i>无微<i></i>至<i></i>服侍。
<i></i><i></i>做很累，瑞<i></i>却认<i></i>此举<i></i>必须<i></i>。永旭帝再向仙道，<i></i><i></i><i></i><i></i>留<i></i><i></i>半挂<i></i>世俗<i></i>权柄<i>〾</i><i>⿺</i>，若<i></i><i></i>敢<i></i>意忘<i></i>，哪<i></i>睡<i></i><i></i><i></i>见<i></i><i></i>隔<i></i><i></i>太阳。
“庶<i></i>路氏<i></i><i></i><i></i>何<i></i>？”永旭帝品<i></i>香茗，问。
“已<i></i>妥<i></i><i></i>，陛<i></i>放<i></i>。”
永旭帝没什么<i></i>放<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>问<i></i>句。<i></i>眼睛往左边转<i></i><i></i><i></i><i></i>，瑞<i></i>立刻<i>€</i>：“<i></i>阁送<i></i><i></i><i></i>折<i></i>已<i></i><i></i>御书房，奴才<i></i>陛<i></i>您问仙<i></i><i></i>候<i></i>看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>涵江军报……”瑞<i></i>将送<i></i><i></i>折<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>容<i>ǹ</i><i></i>阁<i></i>批示<i></i><i>€</i><i></i><i></i>遍。
<i></i><i></i>记忆<i></i>很<i></i>，毫无遗漏、永旭帝听完，<i></i><i></i><i></i>头，沉吟片刻<i></i>让瑞<i></i>将某几份折<i></i>拿<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>看<i></i>看。“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>处<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>看<i></i>圈吧。”又<i></i>瑞<i></i>鼓励道，“<i></i><i></i>圈朱笔<i></i><i></i>月<i></i>，<i></i>长<i></i><i></i>？今<i></i><i></i>折<i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>见解？”见瑞<i></i><i></i>露<i></i>安，<i></i>宽慰<i></i>笑，“<i></i>无需紧张，朕<i></i><i></i>寄<i></i>厚望，希望<i></i>早<i></i><i></i>独<i></i><i></i><i></i>。”
帝王屈尊安慰，瑞<i></i><i></i><i>⿺</i>警惕，半<i></i>字<i></i><i></i>信。
※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※
早早早！！！
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 令杳 的《死遁后太子火葬场了》最快更新
第44章 蝉休露满枝（3） 免费阅读.[.aishu55.cc]
