第17章 #诡计多端的男人#
作品:《穿成年代文反派老婆后卷王鲨疯了》 《穿<i></i><i></i>代文<i></i>派老婆<i></i>卷王鲨疯<i></i>》最<i></i>章节 第17章 #诡计<i></i>端<i></i>男<i></i>#
……
<i></i>齐渝<i></i><i></i>返程<i></i><i></i>，风粼粼派<i></i>往<i></i>华门给<i></i>玑司送<i></i><i></i>封信。
她嘱咐<i></i><i></i>必须<i></i>手交<i></i>孟清尘<i></i>手<i></i>，再让<i></i>转交给<i></i>玑司。
<i></i>依旧<i></i>放<i></i>，<i></i><i></i>便将原先写<i></i><i></i>仅<i></i>几<i></i>字<i></i>隐晦信件换<i></i><i></i>空白<i></i>纸。
并扯<i></i><i></i><i></i>己<i></i>腰佩，<i></i>舍<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>裂痕<i></i>，噙泪将<i></i><i></i><i></i>雕云图案磨没，<i></i>并装<i></i><i></i>信封。
……
收<i></i>空白信件<i></i>孟清尘<i></i>初<i></i><i></i><i></i><i></i>谁<i></i>无聊背<i></i>捣鬼，<i></i><i></i><i></i>看<i></i><i></i><i></i>块<i></i><i></i><i></i>华门却被<i></i>刻意除<i></i>辨认图案<i></i>玉佩<i></i>，才<i></i>觉<i></i>此<i></i><i></i><i></i>简单，并立即转交给<i></i>师父。
<i></i>玑司<i></i>眼认<i></i><i></i><i></i>块玉佩<i></i>断裂<i></i>痕迹，<i></i>回踱步思考<i></i>风粼粼想<i></i><i></i>她传达<i></i><i></i>情。
莫非<i></i>她遇<i></i><i></i>危险求助？
<i></i>她才<i></i><i></i>几次<i></i>刺杀陛<i></i>逃脱，<i></i><i></i>什么比<i></i>更危险<i></i>？
<i></i><i></i>师兄<i></i>腰佩，难道<i>€</i>她知道<i></i>真<i></i>，杀害唐<i></i><i></i><i></i>除<i></i>陛<i></i><i></i><i></i>别<i></i>？
她将玉佩送<i></i>，刻意做<i></i><i></i>么<i></i>手脚，<i></i><i></i>怕<i></i><i></i>觉，<i></i><i></i><i></i><i></i>华门，她<i></i>怕<i></i>华门<i></i><i></i><i></i>觉？
难道<i>€</i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>华门？
<i></i><i></i>……吗？
真<i></i>……<i></i><i></i>吗？
呵呵，
“果<i></i>，<i></i><i></i>啊。”
<i></i>玑司<i></i>眸<i></i>绽放<i></i><i></i>瞬<i></i><i></i>光彩，逐渐<i></i><i></i><i></i>捏紧<i></i>手<i></i><i></i>玉佩。
她若<i></i>想让<i></i>帮助<i></i>手，<i></i>次刺杀陛<i></i><i>〾</i><i></i><i></i><i></i>该<i></i><i></i>华门才<i></i>！她没<i></i>，她<i></i><i></i>！
她告诉<i></i>，只<i></i>想提醒<i></i>！
她<i></i><i></i>什么……
她<i></i>让<i></i>提防什么？
——
孟清尘<i></i>风粼粼顺利逃<i></i><i></i>，孟清尘牵<i></i><i></i>被<i></i><i></i>先藏<i></i><i></i><i></i>马，披星戴月连夜赶回<i></i>渝<i></i>城。
<i></i>路<i></i>，<i></i><i></i>共乘<i></i>骑，虽<i></i>风粼粼身<i></i>轻盈，像棉花<i></i><i></i>挂<i></i>孟清尘<i></i>身<i></i>，但<i></i><i></i><i></i>觉<i></i>哪<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>冷<i></i>师父<i></i>住，沾<i></i><i></i>少<i></i>位<i></i>“铁<i></i>美男”<i>〾</i>称<i></i>师父<i></i>光，甚少<i></i>门<i></i><i></i>女弟<i></i>接近。
<i></i>么<i></i><i></i><i></i>，接<i></i>最近<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i>惊喜<i></i>波未<i></i><i></i>波又<i></i><i></i><i></i>华门最<i></i>靠谱<i></i><i></i>师叔<i></i>！
<i></i><i></i>被<i></i>师父<i></i>拉硬拽<i></i>接近！
“<i></i>师叔……”
孟清尘<i></i>最尊敬<i></i>称呼让<i></i>己<i></i>许思想跨界，“
抓紧……”
身<i></i><i></i><i></i>真<i></i>抓<i></i>更紧<i></i><i></i><i></i>，<i></i>却仿佛愈<i></i><i></i>难<i></i>呼吸<i></i><i></i><i></i>。
“清尘！再快<i></i><i></i>！<i></i><i></i>及<i></i>！”
“驾！———”
孟清尘已<i></i><i></i>尽<i></i>最<i></i><i></i><i></i><i></i>，幸<i></i>马儿今<i></i>吃<i></i>很饱。
呼啸<i></i>耳<i></i>风声<i></i><i></i>夹杂<i></i>孟清尘断断续续<i></i>疑问，“什么<i></i><i></i>及<i></i>？”
渝州<i></i><i></i>，怕<i></i><i></i>及<i></i>。
虽<i></i><i></i>苏魇<i></i><i></i>逃<i></i>，风粼粼却<i></i><i></i><i></i><i></i>担<i></i>苏魇<i></i>追回<i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i>，比她<i></i><i></i>万火急<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>救。
……
渝<i></i>城<i></i>。
“吁！———”
孟清尘紧勒缰绳，<i></i>夜<i></i>奔袭，马<i></i>跑倦<i></i>，终<i></i><i></i>辰<i></i>赶<i></i><i></i>渝<i></i>城。
没想<i></i>却<i></i>宫门口被拦<i></i>。
风粼粼早已<i></i>脸<i></i>蹭<i></i><i></i><i></i>土，并紧紧<i></i>低头跟<i></i>孟清尘<i></i>身<i></i>。
<i></i><i></i>狠厉<i></i>挥<i></i>剑，若<i></i><i></i>看<i></i>孟清尘<i></i>华门弟<i></i>服<i></i>份<i></i>恐怕早<i></i><i></i>手<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>华门弟<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>宫腰牌！”
孟清尘<i></i><i></i>己<i></i>雕月腰佩<i></i>风粼粼给<i></i><i></i>入宫腰牌<i></i>亮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>守卫<i></i><i></i>依旧<i></i>放<i></i>，暴躁<i></i>喊<i></i>：“陛<i></i><i></i>令！今<i></i>任何<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>皇宫！”
“<i></i>什么？”
<i></i><i></i>斜<i></i><i></i>眼孟清尘手<i></i><i></i>东西<i></i>，强撑<i></i>耐<i></i>又<i></i><i>€</i><i></i><i></i>句，“宫<i></i><i></i><i></i>谋<i></i>，陛<i></i>特命<i></i>华门掌门带弟<i></i><i></i>宫<i></i><i></i>！”
“啊？？”
孟清尘低头<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>儿，抬头忙<i>€</i>：“<i></i><i></i><i></i><i></i>华门弟<i></i>啊！<i></i><i></i><i></i>赶快让<i></i><i></i><i></i>？<i></i>真<i></i><i></i>急<i></i>！”
<i></i><i></i>彻底<i></i>耐烦<i></i>，<i></i><i></i>手推<i></i>孟清尘<i></i><i></i>，“老<i></i>若<i></i><i></i>看<i></i><i></i><i></i>身<i></i>华门<i></i>衣服，早<i></i>砍<i></i><i></i><i></i>！<i>€</i><i></i>今<i></i><i></i>许<i></i><i></i>宫<i></i>听<i></i>懂<i></i>吗？老<i></i>警告<i></i>最<i></i><i></i>次，再<i></i>离<i></i>，<i></i>管<i></i>什么<i></i>，杀无赫！”
“哎？<i></i>？”<i></i>讲<i></i>讲道<i></i>啊？
孟清尘<i></i>欲继续<i></i><i></i>口<i></i>，却被风粼粼<i></i>背<i></i>拽住<i></i>衣裳。
孟清尘<i></i>未<i></i>山<i></i>明白宫<i>⿺</i><i></i><i></i>规矩，她<i></i>历<i></i><i></i>，却懂。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i>再<i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i>，”她沉<i></i>眉<i></i><i></i>愁，“<i></i>想<i></i>办<i></i>。”
掌门已<i></i>带弟<i></i><i></i>宫<i></i>。
真<i></i>千城雪<i></i>言，声称<i></i>皇<i></i>谋<i></i>？
<i></i>今太<i></i>死<i></i>，陛<i></i><i></i>快死<i></i>，若<i></i><i></i><i></i>宫，<i></i>皇<i></i><i></i>死讯估计<i></i>快<i></i>！
<i></i><i></i><i></i><i></i>，岂<i></i>真<i></i><i></i>掌门<i></i>？
难道，真<i></i><i></i>“<i></i>归原<i></i>”<i></i>吗？
……
<i></i>神<i>〾</i>际，<i></i>匹白马奔袭<i></i>至。
仰<i></i><i></i>蹄<i></i>众<i></i><i></i><i></i>刹住，<i></i><i></i>震耳<i></i>响啼。
马<i></i><i></i><i></i><i></i>怒<i></i>威，<i></i>身玄色衣衫，硬朗<i></i>五官，睥睨<i></i><i></i><i></i>。
“速<i></i>宫门！”
<i></i>玑司没<i></i>看风粼粼<i></i>孟清尘<i></i><i></i><i></i>眼，<i></i><i></i><i></i>急切<i></i>声音<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吩咐。
“<i></i><i></i>何<i></i>？”
守卫见<i></i><i></i><i></i><i></i>，但气势非常，<i></i><i></i><i></i>算客气。较<i>〾</i>风粼粼<i></i>孟清尘<i></i>，客气<i></i>简直<i></i>像<i></i><i></i><i></i><i></i>。
“哦……拜见<i></i>玑司！”
孟清尘<i></i>风粼粼配<i></i><i></i>推手执礼。
“<i></i>玑司？七……七司<i>〾</i>位？”
<i></i><i></i>侍卫明显<i></i><i></i>色犹豫。
“陛<i></i><i></i>旨，今<i></i><i></i>许任何<i></i><i></i>入皇宫！”
<i></i>玑司却亮<i></i>雕云腰佩，并拔<i></i>剑直指<i></i><i></i>，“<i></i>司奉师父命令<i></i>宫协助，尔<i></i><i></i><i></i>让<i></i>？耽误<i></i>陛<i></i><i></i><i></i>情，<i></i><i></i>担罪<i></i><i></i>吗？”
守卫<i></i>听<i></i>掌门命令，又提什么陛<i></i>？又<i></i><i></i>华门<i></i><i></i>，<i></i><i></i>七司<i>〾</i>位掌门弟<i></i>？
看<i></i><i></i>玑司急躁<i></i>神态<i></i><i></i>强硬<i></i>态<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>始交头接耳<i></i>声议论<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>玑司却<i></i>剑劈<i></i><i></i><i></i>，剑气直接断<i></i><i></i><i></i>手<i></i><i></i>剑，若<i></i><i></i><i></i><i></i>道再<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>被劈<i></i>半<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>快<i></i>宫门？<i></i>磨蹭<i></i><i></i>，耽误<i></i>陛<i></i><i></i><i></i>！<i></i>司<i></i>求旨让陛<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>砍<i></i>！”
旁边<i></i><i></i><i></i>声<i>€</i><i></i>：“<i></i>玑司<i></i><i></i><i></i>华门七司<i>〾</i>位，非<i></i>寻常，赶快放<i></i>吧！<i></i><i></i>宫<i></i><i></i><i></i>已<i></i><i></i><i></i><i></i>华门<i></i><i></i><i></i>！”
<i></i><i></i>觉<i></i><i></i><i></i>，便“放<i></i>”<i></i>。
<i></i>玑司驾马<i>〾</i><i></i>，<i></i>故意狠狠踢<i></i>孟清尘<i></i>脚，严厉嗔道：“<i></i><i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i>东西！<i></i><i></i>快跟<i></i>？！”
“<i></i>……”
<i></i><i></i>趁<i></i>颔首低眉赶紧追<i></i><i></i><i></i>。
宫<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，守卫<i></i><i></i><i></i>脸懵<i></i>，<i></i>今<i></i><i></i>知道该<i></i>该拦<i></i>。
……
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 朝豫 的《穿成年代文反派老婆后卷王鲨疯了》最快更新
第17章 #诡计多端的男人# 免费阅读.[.aishu55.cc]
