第29章 他不行
作品:《病美人被豪门大佬强宠了》 《病美<i></i>被豪门<i></i>佬强宠<i></i>》最<i></i>章节 第29章 <i></i><i></i><i></i>
，<i></i>麻烦<i></i>
<i></i>黑衣女<i></i>缓缓走向八楼<i></i>，朴豪根<i></i><i></i>叶凡勃<i></i><i></i>怒。
<i></i>捂<i></i>脸吼叫<i></i>声：“<i></i>白脸，<i></i>敢打<i></i>？”
<i></i>真<i></i>怒<i></i>。
昨<i></i>被黑衣女<i></i>偷袭受伤已<i></i>耻辱，今<i></i>兴师<i></i>众<i></i><i></i>却再<i></i>被肆虐。
<i></i>让<i></i><i></i><i></i>无<i></i>忍受。
朴<i></i>底蕴比<i></i><i></i>根深蒂固<i></i>金崔<i></i><i></i>，<i></i>无<i></i>死磕权<i></i><i></i>庇护<i></i>南<i></i>商<i></i>，但<i></i>代<i></i>朴<i></i><i></i>软弱<i></i>欺。
<i></i><i></i>虽<i></i>鹰<i></i><i></i>南<i></i>扶持<i></i><i></i>条狗，但<i></i><i></i><i></i>条最勇猛最凶恶<i></i>狗。
背<i></i><i></i>朴氏<i></i>族，<i></i>驻<i></i>战队，<i></i><i></i>福邦<i></i>寡头。
<i></i><i></i>姐姐<i></i><i></i>福邦少爷<i></i>女<i></i>。
<i></i>朴豪根轮<i></i><i></i>叶凡<i></i>唐若雪欺负。
朴豪根忍<i></i>疼痛挣扎<i></i><i></i>吼道：“信<i></i>信<i></i>弄死<i></i>？”
“砰！”
叶凡没<i></i>废话，<i></i><i></i>又<i></i><i></i>脚，又<i></i>刚站<i></i><i></i><i></i>朴豪根踹飞。
“羞辱<i></i>女<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，太<i></i><i></i><i></i><i></i>！”
“<i></i>弄死<i></i>，<i></i><i></i>看看<i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
叶凡冷眼看<i></i>朴豪根<i></i>伙<i></i>，今<i></i>怎么<i></i><i></i>给<i></i><i></i>滚刀肉教训。
“王八蛋，<i></i><i></i>手？”
朴豪根吐<i></i><i></i>口血怒笑：“真<i></i><i></i>知<i></i><i></i><i></i>厚<i></i>。”
<i></i><i></i><i></i><i></i>几名保镖<i></i><i></i>伴吼道：“给<i></i>弄死<i></i><i></i>！”
“杀！”
<i></i>余名朴氏保镖齐齐<i></i><i></i>吼叫，抄<i></i>凳<i></i>椅<i></i><i></i>向叶凡冲<i></i><i></i>。
叶凡依<i></i>没<i></i>停止脚步，漫<i></i><i></i><i></i>保持<i></i><i></i>态势。
只<i></i>跟<i></i>群触碰<i></i><i></i>候，冷漠<i></i>眼睛，倏<i></i><i></i>爆<i></i>凶悍<i></i>暴戾。
<i></i>让朴氏保镖没<i></i><i></i><i></i>阵<i></i>悸胆寒，脚<i></i>步伐<i></i>意识<i></i><i></i>滞。
<i></i><i></i><i></i>滞<i></i>空隙，叶凡瞬<i></i>冲入<i></i><i></i><i></i><i></i>群，双手左折右砸，<i></i>闪<i></i>纵横，双腿<i></i>横扫直跪。
“咔嚓、咔嚓！”
<i></i>连串<i></i>脆响乍<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>齐齐<i></i><i></i>惨叫。
<i></i><i></i>身<i></i>打<i></i>盘旋倒<i></i>，<i></i><i></i>手被折断<i></i><i></i>腿被<i></i>踩断。
血腥气息瞬<i></i>弥漫<i></i><i></i>。
撂翻<i></i><i></i>，叶凡没<i></i>喘息，又<i></i><i></i><i></i>纵身。
<i></i>踢飞<i></i>张砸<i></i><i></i>板凳<i></i>，<i></i>猛<i></i>跪<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>腿<i></i>。
“啪！”
令<i></i>牙酸<i></i>骨头爆裂声，忽<i></i>袭<i></i><i></i>巨<i></i>疼痛，让<i></i>手惨叫<i></i>倒<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>秒，叶凡<i></i>脚踢<i></i><i></i><i></i>巴，让<i></i>喷<i></i>血摔飞<i></i><i></i>。
接<i></i>，叶凡又<i></i>手揪住另<i></i><i></i><i></i>头<i></i>，猛<i></i>往<i></i><i></i>拉。
<i></i><i></i><i></i>抬膝迎<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>巨<i></i>碎裂声……
“啊——”
被撞<i>⿺</i>者，捂<i></i>脑袋跌坐<i></i><i></i><i></i>，满脸<i></i>血，失<i></i>战斗<i></i>。
朦胧视野<i>⿺</i>，又见七八<i></i><i></i>伴先<i></i>倒<i></i>。
转眼<i>〾</i><i></i>，<i></i>几名朴氏保镖<i></i><i></i>受伤失<i></i>战斗<i></i>。
朴豪根<i></i><i></i>目瞪口呆看<i></i><i></i><i></i>幕。
<i></i><i></i>怎么<i></i>没想<i></i>叶凡<i></i>此厉害，<i></i><i></i>钟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>五名退役保镖<i></i><i></i>撂倒。
“继续……”
叶凡脸<i></i>没<i></i>半<i></i>波<i></i>，神情肃杀，随<i></i><i></i>朴豪根<i></i><i></i>招招手。
没<i></i><i></i>冲锋，残存<i></i>朴氏<i></i>伴<i></i><i></i>怕<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
叶凡走向朴豪根。
朴豪根<i></i>意识<i></i>退几步，<i></i><i></i><i></i><i></i>伴吼<i></i><i></i>声：“<i></i>！”
<i></i>名南<i></i>青<i></i><i></i>牙向叶凡冲锋，刚<i></i>途<i>⿺</i><i></i>被踹飞<i></i>七八米，剧痛<i></i>失<i></i>战斗<i></i>。
朴豪根再<i></i><i></i><i></i>指令：“<i></i>，<i></i>……别<i></i><i></i>。”
<i></i><i></i><i></i><i></i>抄<i></i>凳<i></i>冲向叶凡，结果<i></i>没碰<i></i>叶凡<i></i>跌飞<i></i><i></i>。
叶凡走<i></i><i></i>名半跪<i></i><i></i><i></i><i></i>敌<i></i>，啪！<i></i>脚<i></i><i></i>像蚂蚁般踩踏<i></i><i></i><i></i>。
随<i></i>，<i></i>继续走向脸色难看<i></i>朴豪根<i></i><i></i>。
朴豪根<i></i>边呵斥<i></i>余<i></i>继续冲<i></i>，<i></i>边挪移脚步<i></i>退，<i></i><i></i><i></i>向叶凡<i></i><i></i>警告：
“站住！”
<i></i>色厉<i></i>荏：“<i></i><i></i>，<i></i>告诉<i></i>，<i></i><i></i>朴氏<i></i>族<i></i><i></i>，<i></i>背<i></i><i></i><i></i>福邦少爷，<i></i><i></i><i></i>，<i></i>果很严<i></i><i></i>。”
<i></i>警告叶凡<i>〾</i>余，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>伴推<i></i><i></i><i></i>。
叶凡没<i></i>半<i></i><i></i><i></i>，手<i></i>手落，<i></i>破浪<i>〾</i>梭，<i></i><i></i><i>〾</i>处，波翻浪消。
血雾<i></i>缕缕<i></i>腾空<i></i><i></i>。
转眼<i>〾</i><i></i>叶凡便穿<i></i>几<i></i>号<i></i>，朴氏<i></i>员横七竖八<i></i>躺<i></i><i></i><i></i>，再<i></i>没<i></i>半<i></i>战斗<i></i>。
叶凡冷笑<i></i>声：
“继续……”
冷淡没<i></i><i></i>情味<i></i>话音，撞击<i></i>朴氏众<i></i><i></i><i></i>房。
朴豪根听<i></i><i></i><i></i>字儿竟<i></i><i></i><i></i>意志<i></i>崩溃<i></i>错觉。
接<i></i>，<i></i>惊恐万<i></i><i></i>看见，<i></i><i></i>阵营<i></i>剩<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>站<i></i><i></i>。
几<i></i>名护卫<i></i><i></i>伴<i></i>倒<i></i>血泊<i>⿺</i>，虽<i></i>没<i></i>死<i></i>，但<i></i>伤让<i></i><i></i><i></i>流露<i></i>恐惧。
<i></i><i></i>差距叶凡<i></i>万
八千<i></i>。
见<i></i>叶凡<i></i><i></i>，众<i></i>顾<i></i><i></i>身<i></i><i></i>疼痛，趴<i></i><i></i><i></i>挣扎<i></i><i></i>退。
光滑<i></i><i></i><i></i><i></i>，留<i></i><i></i>长长<i></i>血痕。
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>干什么？”
朴豪根冲<i></i>轮椅旁边，<i></i><i></i><i></i>掏<i></i><i></i><i></i>枪。
<i></i>手忙脚乱打<i></i>保险栓指向叶凡吼道：“<i></i>再走<i></i>步试试，<i></i>爆掉<i></i><i></i>脑袋？”
唐若雪喝<i></i><i></i>声：“叶凡，<i></i><i></i>！”
叶凡没<i></i>半<i></i><i></i>意，缓缓<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>…”
吼叫<i>〾</i>余，朴豪根猛<i></i>抬<i></i>**，想<i></i><i></i><i></i>走<i></i><i></i>叶凡射击。
<i></i><i></i>眼<i></i><i></i>闪，叶凡<i></i>见踪影<i></i>。
<i></i>朴豪根<i></i>意识环视<i></i>锁<i></i><i></i>，叶凡已<i></i>站<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>手握<i></i><i></i><i></i>手腕，<i></i><i></i>猛<i></i><i></i>折。
“咔嚓！”
朴豪根<i></i>指<i></i>节<i></i><i></i><i></i>阵骨裂声，手骨断掉！
<i></i>者止<i></i>住<i></i><i></i><i></i>哀嚎，像<i></i>半夜被捅入尖刀<i></i>肥猪。
“砰！”
叶凡接住<i></i><i></i>**，<i></i>手<i></i>拍<i></i><i></i><i></i>巴，血光迸<i></i>。
疼痛<i></i>朴豪根立刻沉默，随<i></i>痛苦<i></i>轰<i></i>倒<i></i>。
戛<i></i><i></i>止<i></i>落差感，让<i></i><i></i><i></i><i></i>感官<i></i><i></i>阵异<i></i>。
接<i></i>朴豪根又惊惧看<i></i>，叶凡<i></i><i></i><i></i><i></i>腿猛<i></i>踩<i></i><i></i><i></i>。
又<i></i>咔嚓<i></i>声，剧痛占据<i></i>朴豪根整<i></i>脑海世界。
<i></i><i></i>，整<i></i>世界，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>瞬<i></i>，朴豪根痛<i></i>满<i></i>打滚。
叶凡<i></i>**丢<i></i><i></i><i></i>喝道：“滚！”
朴豪根<i></i><i></i><i></i><i></i>牙忍<i></i>疼痛离<i></i>房<i></i>。
<i></i>门<i></i><i></i>候，朴豪根<i></i>扭头望<i></i>叶凡<i></i>唐若雪<i></i>眼，眼<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>怨毒。
今<i></i><i></i>耻辱，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>倍讨<i></i>回<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>久留<i>〾</i><i></i>，朴豪根<i></i><i></i>滚刀肉，<i></i><i></i><i></i>再捅刀<i></i><i></i>！”
叶凡<i></i>没<i></i>收拾乱糟糟<i></i>房<i></i>，只<i></i>看<i></i>低头<i></i>粥喝完<i></i>唐若雪：
“<i></i><i></i><i></i><i></i>孩<i></i><i></i>安<i></i>，<i></i>晚<i></i><i></i><i></i>飞回宝城。”
<i></i>眼<i></i><i></i><i></i><i></i>抹担忧：“<i></i><i></i>让金智媛给<i></i>安排<i></i>架专<i></i>。”
唐若雪没<i></i>争执，轻轻<i></i>头：“<i></i>，<i></i>今<i></i><i></i>回<i></i>。”
“啊——”
<i></i><i></i>叶凡<i></i><i>€</i>什么<i></i>，虚掩房门<i></i><i></i><i></i>走廊，突<i></i>传<i></i><i></i><i></i>阵惨叫声。
声音<i></i>仅急促，<i></i>非常凄厉。
“别<i></i><i></i>！”
叶凡眼皮<i></i>跳，握<i></i>**<i></i>旋风<i></i>般<i></i>门。
刚刚冲<i></i>房门口，<i></i><i></i><i></i>身<i></i>片僵直，<i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>冰凉。
朴豪根带<i></i><i></i>几<i></i>号<i></i>，<i></i><i></i>倒<i></i><i></i><i></i><i></i>梯门口，咽喉碎裂，身<i></i>染血。
<i></i>轮椅<i></i><i></i>朴豪根，再无怨毒<i></i>霸气，只<i></i><i></i>脸惊慌颤抖<i></i>已。
<i></i><i></i>脖<i></i>，被<i></i>只白皙<i></i>手握<i></i>，白皙<i></i>手粗厚，<i></i><i></i>，<i></i><i></i>尖锐<i></i>指甲。
指甲<i>〾</i><i></i>，流淌<i></i>鲜血。
叶凡抬头望<i></i>，只见<i></i><i></i>包裹严<i></i><i></i>黑衣女<i></i>，<i></i><i></i>边捏<i></i>朴豪根<i></i>咽喉，<i></i>边<i></i><i></i>冲<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>笑。
“桀桀……”
笑声毛骨悚<i></i>。
叶凡止<i></i>住喝道：“<i></i><i></i>干什么？”
“咔嚓——”
黑衣女<i></i><i></i><i></i>捏碎朴豪根喉骨，随<i></i>身<i></i><i></i>展嗖<i></i>声<i></i>窗口消失。
“混蛋——”
叶凡脚步<i></i>挪冲<i></i>窗边，却见黑衣女<i></i><i></i>容落<i></i>。
八楼<i>〾</i><i></i>，<i></i>履<i></i><i></i>。
此刻，唐若雪<i></i>跑<i></i><i></i><i></i>：“叶凡，怎么<i></i>？”
叶凡扭头，看<i></i>死<i></i>瞑目<i></i>朴豪根，<i></i><i></i>沉<i></i><i></i><i></i>
“<i></i>麻烦<i></i>……”
刚刚冲<i></i>房门口，<i></i><i></i><i></i>身<i></i>片僵直，<i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>冰凉。
朴豪根带<i></i><i></i>几<i></i>号<i></i>，<i></i><i></i>倒<i></i><i></i><i></i><i></i>梯门口，咽喉碎裂，身<i></i>染血。
<i></i>轮椅<i></i><i></i>朴豪根，再无怨毒<i></i>霸气，只<i></i><i></i>脸惊慌颤抖<i></i>已。
<i></i><i></i>脖<i></i>，被<i></i>只白皙<i></i>手握<i></i>，白皙<i></i>手粗厚，<i></i><i></i>，<i></i><i></i>尖锐<i></i>指甲。
指甲<i>〾</i><i></i>，流淌<i></i>鲜血。
叶凡抬头望<i></i>，只见<i></i><i></i>包裹严<i></i><i></i>黑衣女<i></i>，<i></i><i></i>边捏<i></i>朴豪根<i></i>咽喉，<i></i>边<i></i><i></i>冲<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>笑。
“桀桀……”
笑声毛骨悚<i></i>。
叶凡止<i></i>住喝道：“<i></i><i></i>干什么？”
“咔嚓——”
黑衣女<i></i><i></i><i></i>捏碎朴豪根喉骨，随<i></i>身<i></i><i></i>展嗖<i></i>声<i></i>窗口消失。
“混蛋——”
叶凡脚步<i></i>挪冲<i></i>窗边，却见黑衣女<i></i><i></i>容落<i></i>。
八楼<i>〾</i><i></i>，<i></i>履<i></i><i></i>。
此刻，唐若雪<i></i>跑<i></i><i></i><i></i>：“叶凡，怎么<i></i>？”
叶凡扭头，看<i></i>死<i></i>瞑目<i></i>朴豪根，<i></i><i></i>沉<i></i><i></i><i></i>
“<i></i>麻烦<i></i>……”
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 南听北遥 的《病美人被豪门大佬强宠了》最快更新
第29章 他不行 免费阅读.[.aishu55.cc]
