第37章 天堂小区8510-8
作品:《他们都说守墓人是个铁饭碗[无限流]》 《<i></i><i></i><i></i><i>€</i>守墓<i></i><i></i><i></i>铁饭碗[无限流]》最<i></i>章节 第37章 <i></i>堂<i></i>区8510-8
<i></i>官员太<i></i>，<i></i><i></i>尽<i></i><i></i><i></i>殿<i></i>，便只<i></i>安排<i></i><i></i>殿，甚至官阶少<i></i><i></i><i></i>，只<i></i>坐<i></i><i></i>头广场<i></i>。
桐梧宫<i></i>蔷薇<i></i><i></i><i></i>艳，微风拂<i></i>激<i></i><i></i>层层花海，<i></i>似女<i></i>堆叠<i></i>纱衣。
<i></i>李盈盈<i></i>忙<i></i>桐梧宫<i></i>布置，<i></i>早便带<i></i>连星赶<i></i>，看看哪<i></i><i></i><i></i><i></i>妥<i></i><i></i><i></i>。却<i></i>门口碰见<i></i>身紫金长裙<i></i>李汐，<i></i><i></i><i></i><i></i>照<i></i>，看<i></i><i></i><i></i>皆<i></i><i>€</i>话。
李汐<i></i>担<i></i><i></i>纰漏，特意<i></i>看看<i></i>，<i></i>未<i></i><i></i>便碰见<i></i>李盈盈<i></i><i></i>。微愣<i>〾</i><i></i>，笑道：“皇<i></i>辛苦<i></i>。”
李盈盈<i></i>意道：“并非只<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>耐<i></i>。”
李汐<i></i>置<i></i>否，见<i></i><i></i>辰<i></i>早，准备<i></i>乾清宫走<i></i>遭。迎<i></i>却撞<i></i><i></i>凤尘，<i></i><i></i><i></i><i></i>知怎<i></i><i>€</i>。
<i></i><i></i><i>〾</i><i></i><i></i>微妙，李盈盈<i></i><i></i><i></i>察觉<i></i><i></i>，掩唇笑道：“驸马爷怎么没<i></i>公<i></i><i></i>道<i></i><i></i>？”
凤尘<i></i>身玄衣，手<i></i>捧<i></i><i></i><i></i>冰炉<i></i>，闻言将冰炉<i></i>塞给李汐，柔声道：“<i>€</i><i></i><i></i><i></i>头<i></i><i></i><i></i>，怎么<i></i><i></i><i></i>先<i></i><i></i>？”言罢，又朝李盈盈<i></i><i></i><i></i>礼，笑道：“皇<i></i>辛苦<i></i>。”
李汐愣愣<i></i>看<i></i>凤尘，<i></i>久<i>〾</i><i></i>才<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己解围，感激<i></i>笑<i></i>笑。
看凤尘<i></i>李汐<i></i>般无微<i></i>至，李盈盈<i></i><i></i>瞬<i></i>恍惚，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，竟<i></i>像<i></i>闹矛盾<i></i>。随即<i></i>笑<i></i>笑，“驸马<i></i>公<i></i><i></i>但真<i></i><i></i><i></i>灵犀，连话<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>。”
凤尘含笑<i></i>语，<i></i><i></i>痕迹<i></i>往李汐身边站<i></i>。
李汐<i></i><i></i><i></i><i></i>，轻声道：“<i></i><i></i><i></i>乾清宫见皇兄，快走吧。”
辞<i></i>李盈盈，凤尘<i>ǹ</i>李汐往乾清宫步<i></i><i></i><i></i>，身边只<i></i><i></i>衣跟<i></i>。<i></i><i></i>保持<i></i><i></i>步远<i></i>距离，只顾<i></i>低头看路，谁<i></i>没<i></i><i>€</i>话，谁<i></i><i></i>知道<i>€</i>什么。
凤尘停<i></i><i></i>脚步，看<i></i>女<i></i>仍旧埋首<i></i><i></i>，眼神复杂难明。<i></i>李汐即将走<i></i><i></i>道<i></i><i></i>候，凤尘闭<i></i>闭眼，<i></i>才转身，迈<i></i><i></i>脚步<i></i>未踏<i></i>，看<i></i><i></i>丫头气鼓鼓<i></i>望<i></i><i></i>己。
“怎么<i></i>？”凤尘<i></i>明<i></i>看<i></i><i></i>衣，暗暗回想<i></i>己究竟做<i></i>什么<i></i>逆<i></i>道<i></i><i></i>情，令<i></i>丫头<i></i><i></i><i></i>气。
<i></i>衣冷哼<i></i>声，“公<i></i><i></i>沈清鸣只<i></i>感恩，除此<i>〾</i><i></i>再没<i></i>别<i></i>情谊，<i></i><i></i><i></i><i>⿺</i>傥荡，<i></i><i></i><i></i><i></i>避嫌。驸马爷<i></i>头<i></i><i></i><i></i>吃醋<i></i>衣<i></i><i></i><i></i>解，<i></i><i></i>今沈清鸣已<i></i>离宫，驸马爷<i></i><i></i><i></i>该舒坦<i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>公<i></i>茶饭<i></i>思<i></i>，只怕<i></i><i></i><i></i>想<i></i><i></i><i></i><i></i>情呢。”
凤尘轻
笑<i></i>声，“<i></i><i></i><i></i>想<i></i>，宴<i></i><i></i>难免饮酒，<i></i><i></i><i></i><i></i>身<i></i><i></i><i></i><i></i>坏<i></i>，饮酒<i></i>她更<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>太医院替她拿<i></i>药。”
<i></i>衣哑<i></i><i></i>看<i></i>凤尘，觉<i></i><i></i>己但真<i></i><i></i>此<i></i>举，脸红似火烧飞<i></i>般溜走。
见<i></i>衣紧跑<i></i>跟<i></i><i></i>，李汐停<i></i>脚步<i></i>她，“什么<i></i><i></i><i></i><i></i>急，跑<i></i>脸<i></i>红<i></i>。”
<i></i>衣干笑<i></i>声<i></i>语，李汐又问道：“<i></i>呢？”
<i></i>衣神秘<i></i>笑笑，“秘密。”
李汐蹙眉看<i></i>她，“<i></i><i></i><i></i>丫头<i></i>碰<i></i>凤<i></i><i></i><i></i>，连<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>话<i></i><i></i>听<i></i>，左右<i></i>喜欢，<i></i><i></i>打<i></i><i></i><i></i>凤府伺候算<i></i>。”
<i></i>衣连忙举手投降，将刚才<i></i><i></i>情<i>ǹ</i>李汐细细<i>€</i><i></i>。
李汐静默良久，只<i></i><i></i>快<i></i>往乾清宫<i></i>步伐。
<i></i>衣跟<i></i><i></i><i></i>，<i></i>她耳边念叨<i></i>凤尘<i></i><i></i>，又<i>€</i>公<i></i><i></i>该<i>ǹ</i><i></i>赌气，<i></i>今驸马爷<i></i><i></i><i></i>思<i></i><i></i>，公<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>台阶<i></i><i></i>。
李汐<i></i>乾清宫门<i></i>顿住脚步瞅<i></i>她，“给<i></i><i></i><i></i>颜色<i></i><i></i><i></i><i></i>染坊？”
<i></i>衣再<i></i>敢<i></i>话，满脸委屈<i></i>立<i></i><i></i>旁，看<i></i>李汐<i></i><i></i>乾清宫。
<i></i>乾清宫<i>ǹ</i>李铮请<i></i>安，兄妹<i></i><i></i>又<i>€</i><i></i><i></i><i></i>话，李依依<i></i><i></i>，<i></i>辰<i></i><i></i>，<i></i><i></i>结伴往桐梧宫赶<i></i>。
早<i></i>百官带<i></i><i></i>己夫<i></i>感<i></i>桐梧宫，女侍按照品阶领<i></i><i></i><i></i>坐<i></i>，皇<i></i><i></i>桐梧宫盯<i></i>细节。
皇<i></i><i>ǹ</i>公<i></i>驾<i></i>，皇<i></i>率领百官<i></i>宫迎接，<i></i><i></i><i></i><i></i>礼，入座。
眼看<i></i><i></i><i></i>辰，唯独凤铭<i>ǹ</i>安佑<i></i>曾<i></i>，安佑<i></i><i></i>罢<i></i>，<i></i><i></i><i></i>随<i></i>惯<i></i><i></i><i></i>，只<i></i><i></i><i></i><i></i>迟<i></i><i></i>老爷<i></i>怎么<i></i>迟<i></i><i></i>？
李铮坐<i></i>首<i></i>位置，皇<i></i><i>ǹ</i>李贵<i></i><i></i>别居<i></i><i></i>左右，<i></i>李汐则<i></i><i></i>退至<i></i>座，<i>ǹ</i>凤尘<i></i>处。
安佑踩<i></i>午<i></i>钟<i></i>赶<i></i>，<i></i>紧<i></i>慢<i></i><i></i><i></i><i></i>礼，又告<i></i>罪，丝毫没<i></i><i></i>省<i></i>意思。
众<i></i><i></i>知道<i></i>安<i></i>侯爷随<i></i>，<i></i><i></i>没<i></i><i></i><i></i>。
李铮<i></i>罢罢手，示意<i></i>先入座。
李盈盈却笑吟吟<i></i><i></i>口道：“<i>€</i><i></i><i></i>，<i></i>侯爷<i>ǹ</i>依依妹妹<i></i>旧识，<i></i>今依依妹妹<i></i>宫<i></i>无<i></i>依靠，<i></i>何<i></i>侯爷见<i></i>，半句话<i></i>切<i></i>话<i></i>没<i></i>？<i></i>宫<i></i><i></i>听<i>€</i>，<i></i>侯爷曾<i></i><i></i><i></i>依依妹妹，<i></i><i></i>兄<i></i>打<i></i>手呢。难道传闻<i></i><i></i>假<i></i>？”
她<i></i>话<i></i><i></i>安佑<i>€</i>，目光却<i></i>直含笑盯<i></i>李依依。
底<i></i>几<i></i>妃嫔<i></i>窃窃私语，目光<i></i><i></i>李依依身<i></i>打转，无非<i></i><i></i><i>€</i>她<i></i>身青楼。<i></i><i></i><i></i>话她<i></i><i></i><i></i>第<i></i>次<i>€</i>，原先<i></i>知道避嫌，<i></i><i></i>见李依依<i></i>宫<i></i><i></i>气<i></i><i></i>
见喘<i></i>，<i></i><i></i><i></i>胆<i></i><i></i>，<i></i>意无意<i></i><i></i>她<i></i><i></i><i>€</i><i></i>。
李依依<i></i>脸色霎<i></i>惨白毫无血色，拢<i></i>霓裳<i></i>袖<i>⿺</i><i></i>五指紧张<i></i>扣<i></i>衣摆，期期艾艾<i></i>看<i></i>李铮。
李铮亦<i></i><i></i>色<i></i>变，案<i></i><i></i>手慢慢伸<i></i><i></i>，拉<i></i>拉李依依<i></i>手，似乎给她鼓励<i></i>般。<i></i><i></i>却<i></i><i></i>声色，含笑<i></i>语。
安佑回首看李盈盈，<i></i>满脸<i></i>意<i></i><i></i><i></i>，令<i></i>感<i></i>深深<i></i>厌恶。再看<i></i>旁<i></i>李依依，忽<i></i>严谨道：“皇<i></i>娘娘<i></i><i></i>万<i></i>，<i></i><i></i>空<i></i><i></i><i></i>侯<i></i>私<i></i>，<i></i>侯惶恐。<i></i>错，<i></i>侯确<i></i><i>ǹ</i><i></i>状元坊名妓交<i></i>，<i></i><i></i>柳依依早已<i></i><i></i>公<i></i><i></i>授意<i></i>离<i></i><i></i>京基，<i></i>侯<i></i><i></i>知<i></i>踪。至<i></i>娘娘<i>€</i><i></i>，<i></i>侯<i>ǹ</i>李贵<i></i><i></i>旧<i></i>识<i></i>话，<i></i><i></i>乱<i>€</i>补<i></i>。<i></i><i></i><i></i>侯头次见李贵<i></i><i></i><i></i>公<i></i><i></i><i></i>仪居，第<i></i>次便<i></i><i></i>此。<i></i><i></i>李贵<i></i>幼<i></i>流落<i></i><i></i>，<i></i>侯<i>ǹ</i><i></i>李<i></i>又<i></i>未<i></i><i></i>交集，怎么<i></i><i></i>旧<i></i>识？”
安佑<i></i>席话<i>€</i><i></i>李盈盈无言<i></i><i></i>，李依依<i></i><i></i>柳依依<i></i><i></i>情，京基谁<i></i><i></i>知？<i></i><i></i>安佑<i></i>话<i>⿺</i>，<i></i><i></i><i></i>俨<i></i>没<i></i><i></i>系。
李盈盈笑<i></i>笑，“安<i></i>候曾<i></i><i></i>战群儒，<i></i>侯爷<i></i>张嘴，<i></i>丝毫<i></i><i></i>逊色呢。但真<i></i>青<i></i><i></i>蓝<i></i>胜<i></i>蓝，竟<i></i><i></i>颠倒<i></i>非黑白，只怕<i></i><i></i>死<i></i><i>€</i>活吧。”
安佑<i></i><i></i><i></i>礼入<i></i>座，<i></i>向<i></i>少<i></i><i>ǹ</i><i></i>计较，尤<i></i><i></i>女<i></i>。皇<i></i>此次摆明<i></i><i></i><i></i>利<i></i><i></i>己刁难李依依，再<i>€</i><i></i><i></i>，只<i></i>令<i></i><i></i>难堪<i></i>已。
李依依感激<i></i>看<i></i>看安佑，没想<i></i>离<i></i>状元坊，安佑<i></i><i></i>既往<i></i>护<i></i><i></i>己。却<i></i><i></i>安佑<i></i>眼睛，直直<i></i>盯<i></i>门口。
李汐<i></i><i></i>帮安佑<i>€</i>话，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>异<i></i>，顺<i></i><i></i>双惊诧<i></i>目光望<i></i>，俨<i></i><i></i>凤铭带<i></i><i></i><i></i>门<i></i>夫<i></i><i></i><i></i>。
凤尘身<i></i>宽松<i></i>玄黄色长袍，<i></i><i></i>勾勒<i></i>幅山<i></i>图。<i></i>白芳则披<i></i><i></i>袭绛红<i></i>软罗，娇俏俏<i></i>跟<i></i>她身边，月牙<i></i>髻<i></i>只别<i></i><i></i><i></i>**梳<i></i>，再无<i></i><i></i><i></i>装饰。
“清<i></i><i></i>芙蓉，<i></i><i></i><i></i>雕饰。”李汐忍住轻叹<i></i>声，转头见凤尘<i></i>视<i></i><i></i>落<i></i>白芳身<i></i>，笑道：“<i></i><i></i>位<i></i>娘，<i></i>但真美娇娘呢。”
凤尘看<i></i>她笑，凑<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>才听<i></i><i></i>声音问道：“公<i></i>刚才吃<i></i>什么，<i></i>酸？”
李汐皱眉，看<i></i>看桌<i></i><i></i>东西，“才吃<i></i>口茶，怎么<i></i>酸呢？”瞧见凤尘脸<i></i>促狭<i></i>笑意，<i></i>知<i></i><i></i>又笑话<i></i>己，气<i></i>锤<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>嬉闹<i></i>，凤铭已<i></i>领<i></i>白芳<i></i><i></i>，请罪道：“<i></i>路<i></i>马车坏<i></i>，<i></i>才<i></i>迟<i></i>，请皇<i></i>赎罪。”
“老爷<i></i>先入座吧。”<i></i><i></i><i></i><i></i>，李铮<i></i>未放<i></i><i></i><i></i>，笑<i></i>
笑，便令司官<i></i>菜<i></i>宴。
美味佳肴被捧<i></i>桌<i></i>，<i>⿺</i><i></i>又<i></i>舞姬献舞，完毕<i></i>又<i></i>戏<i></i>唱<i></i><i></i>花月夜。李铮<i></i>直<i></i>带笑容，只<i></i><i></i>眼底<i></i><i></i>丝<i></i>耐，案<i></i><i></i>手<i></i>直紧紧扣<i></i>李依依<i></i>手。
李依依目光<i></i><i></i><i></i>落<i></i>安佑身<i></i>，却见<i></i><i></i><i></i>埋首饮酒，略略<i></i><i></i>担忧，又<i></i><i></i><i></i>口<i>€</i>话。
李汐顾<i></i><i>ǹ</i>凤尘<i>€</i>话，<i></i><i></i><i></i>竟<i></i>曾<i></i><i></i>安佑<i></i><i></i>常，<i></i>直<i></i>安佑忽<i></i>将<i></i><i></i>倒酒<i></i>女<i></i>拉入怀<i>⿺</i>，<i></i>她喂<i></i>己喝酒<i></i>，<i></i>场噤声。
<i></i><i></i><i></i>知道安佑向<i></i>风月，<i></i><i></i>没料<i></i><i></i><i></i><i></i>宫宴<i></i><i></i>此胡<i></i>。<i></i>女侍更<i></i>吓破<i></i>胆，<i></i><i></i>怀<i></i><i></i>敢挣扎，又<i></i>敢<i></i><i></i><i></i>，只<i></i><i></i><i></i>劲默默<i></i>掉泪。
李铮轻咳<i></i>声，“安<i></i>侯醉<i></i>，<i></i><i></i>，扶<i></i><i></i><i></i>休息。”
安佑依旧搂<i></i><i></i>女<i></i><i></i>松手，嘻嘻笑道：“皇<i></i>，<i></i>侯喜欢她，倒<i></i><i></i><i></i>赏<i></i><i></i>侯罢。”
暗道胡<i></i>，李铮<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>又<i></i><i></i>干脆<i></i><i></i>驳。<i></i>犹豫<i>〾</i>际，却见安<i></i>候<i></i>身，<i></i><i></i>步<i></i><i></i><i></i>，将安佑拎<i></i><i></i><i></i>，扔<i></i>桐梧宫<i></i>，<i></i>才回<i></i>向皇<i></i>请罪。
李铮笑道：“安<i></i>侯真<i></i>情，朕又怎么<i></i>怪<i></i>？想<i></i><i></i>今<i></i>侯爷<i></i>该<i></i><i></i><i></i>，<i></i>知<i></i><i></i><i>⿺</i><i></i><i></i><i></i>仪<i></i>女<i></i>？”
“惭愧，<i></i>逆<i></i>整<i></i><i></i>思<i></i>务。”安<i></i>候但真羞愧<i></i>低<i></i><i></i>头，暗观朝<i>⿺</i>诸位王公<i></i>公<i></i>，再没<i></i>像<i></i>己儿<i></i><i></i><i></i>荒唐<i></i><i></i>。“请皇<i></i>赐婚，或许<i></i>让<i></i>逆<i></i>收收<i></i>思。”
李铮<i></i><i></i>此打算，忽<i></i>见李汐朝<i></i>己<i></i><i></i><i></i>眼色，<i></i><i>⿺</i>便知<i></i><i></i><i></i><i></i>另<i></i>隐情，笑<i></i>含糊<i></i><i></i><i></i>。a
安佑<i></i><i></i>情<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>曲，丝毫没<i></i>影响宫宴<i></i>气氛，丝竹<i></i>耳，歌舞<i></i>画，百官觥筹交错<i></i><i></i>怀<i></i>思，只<i></i><i></i><i></i><i></i>笑<i></i>灿烂，谁<i></i>看<i></i><i></i>真假。
李汐却久久<i></i><i></i>释怀，安佑虽<i></i><i></i><i></i>无拘，<i></i><i></i>底知道<i></i><i></i>寸，今<i></i>却<i></i><i></i>太<i></i>。幸<i></i>六皇叔称病<i></i><i></i>，<i></i><i></i>，只怕<i></i>宫宴<i></i>，又<i></i><i></i>番<i></i>唇枪<i></i>战<i></i>。
凤尘借<i></i>替李汐夹菜<i></i>功夫，俯身<i></i>她跟<i></i><i></i>声<i>€</i>道：“<i></i><i></i>又<i></i>何必，<i></i>安佑<i></i><i></i><i></i>，只<i></i><i></i>己喜欢<i></i>，即便<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>必<i></i><i></i><i>ǹ</i><i></i>女<i></i><i></i><i></i><i></i>。看<i></i><i></i>今<i></i>态<i></i>，只怕<i></i><i>ǹ</i><i></i>女<i></i>再无<i></i><i></i>，倒<i></i><i></i>让皇<i></i>赐门<i></i><i></i>给<i></i>，<i></i><i></i>绝<i></i><i></i><i></i>念头。”
“<i></i><i></i>知道，安佑虽<i></i>看<i></i><i></i>洒脱，却<i></i>打<i></i><i></i>痴情<i></i>，若<i></i><i></i>己<i></i><i></i>放<i></i>，即便皇兄赐婚，<i></i>只<i></i>将<i></i><i></i>无辜女<i></i>卷<i></i><i></i><i></i><i></i>活。<i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>只<i></i>更<i></i>痛苦，何必呢？”李汐悠悠叹口气，只<i></i>究竟<i></i>知安佑<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i><i></i>谁
，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>素<i></i><i></i>踪<i></i><i></i>，<i></i><i></i>知<i></i>哪<i></i>惹<i></i><i></i>风流债。<i></i><i></i>安佑<i></i><i></i><i></i><i></i>隐藏<i></i>很<i></i>，滴<i></i><i></i>漏。
李汐知道即便问<i></i>，<i></i><i></i>未必<i></i><i>€</i>。
凤尘笑道：“<i></i>初<i></i>嫁给<i></i><i></i><i></i>候，<i></i>没想<i></i>非<i></i>情<i></i>悦，只<i></i>令彼此痛苦？”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>。”李汐道，“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>炎夏，痛苦<i></i>必须受<i></i>。安佑<i></i><i></i>，<i></i>没必<i></i>再<i></i><i></i>炎夏牺牲<i></i>己。”
凤尘挑眉，“<i></i><i></i><i></i>很痛苦吗？”
李汐<i></i><i></i>头，<i></i><i></i><i></i><i></i>丸<i></i><i></i>嘴<i></i>，才<i></i><i></i><i></i>半，忽见眼<i></i><i></i>黑，竟<i></i>凤尘俯身<i></i>走<i></i><i></i>半<i></i>丸<i></i>。
她顿<i></i><i></i>色通红，<i></i><i></i><i></i>看无<i></i>注意，<i></i>案<i></i>掐<i></i>凤尘<i></i><i></i>，“<i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i>，安<i></i><i></i>。”
凤尘笑<i></i>闪<i></i>，<i></i><i></i>紧紧抓<i></i>李汐<i></i>手，<i></i>意道：“公<i></i><i></i>意思<i></i>，<i></i><i></i>夜深<i></i>静无<i></i><i></i>，才<i></i>吗？”
李汐羞红<i></i>脸，低<i></i>头<i></i>敢看<i></i>，只<i></i><i></i>指甲划<i></i>凤尘<i></i>手，<i></i>牙缝<i></i>挤<i></i>几<i></i>字，“<i></i><i></i><i></i><i></i>寸<i></i>尺。”
凤尘无辜，“<i></i>公<i></i><i></i>己<i></i>手伸<i></i><i></i><i></i>。”
李汐狠狠瞪<i></i><i></i><i></i>眼，无奈没<i></i><i></i>气，<i></i>只<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
再<i>€</i>安佑被<i></i><i></i>父<i></i>拎<i></i><i></i><i></i>，整<i></i><i></i>没<i></i>清醒，<i></i><i></i><i></i>更<i></i>浑浑噩噩，只叫<i></i>拿酒<i></i>。
负责安危<i></i>魏<i></i>良<i>ǹ</i><i></i><i></i>算<i></i><i></i><i></i>交集，见<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，只<i></i>命<i></i>带<i></i><i></i>厢房歇息，又叫<i></i>拿<i></i>酒菜<i></i>，让<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>头喝闷酒。
安佑<i></i><i></i>吃菜，<i></i>喝酒，白玉瓶装<i></i>酒没<i></i>少，但酒烈，旁<i></i>喝<i></i><i></i>杯<i></i>醉，<i></i>却<i></i><i></i>壶<i></i>壶<i></i>喝。喝<i></i><i></i>壶<i></i><i></i>够，叫<i></i>拿<i></i>。
魏<i></i>良打<i></i><i></i>伺候<i></i><i></i>女侍<i></i><i></i>才入宫<i></i><i></i>丫头，<i></i>听<i></i><i></i>少<i></i><i></i>侯爷<i></i>浪荡<i></i>迹，<i></i>此<i></i><i></i>战战兢兢，每次送完酒便<i></i><i></i>，又<i></i>敢离<i></i>太远，守<i></i>门口候<i></i>。
安佑越喝越<i></i>兴头，叫<i></i>她又拿酒<i></i>，<i></i>丫头立<i></i>门<i></i>，苦<i></i>脸道：“今儿<i></i>宫<i></i>预备<i></i>酒已<i></i><i></i>完<i></i>，喝酒伤身，侯爷喝<i></i>够<i></i><i></i><i></i>。
安佑闻言<i></i>笑，摇晃<i></i>身<i></i>打<i></i>门，趴<i></i>门边看<i></i>丫头，似笑非笑<i></i>问道：“<i></i><i></i>谁？”
“奴婢……奴婢……”<i></i>浑身<i></i>酒气，<i></i>及俊朗<i></i><i></i>盘，令<i></i>丫头<i></i>阵晕眩，连话<i></i><i></i>利索<i></i>。
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 一芒 的《他们都说守墓人是个铁饭碗[无限流]》最快更新
第37章 天堂小区8510-8 免费阅读.[.aishu55.cc]
