第20章 桃源乡2
作品:《他们都说守墓人是个铁饭碗[无限流]》 《<i></i><i></i><i></i><i>€</i>守墓<i></i><i></i><i></i>铁饭碗[无限流]》最<i></i>章节 第20章 桃源乡2
(<i></i>帝视角)
“姜琳……姜琳……”
隐隐约约姜琳听<i></i><i></i><i></i><i></i>叫她<i></i>名字。
姜琳<i></i><i></i>清楚<i></i>己怎么突<i></i><i>〾</i><i></i>浑身酸痛，她疲惫<i></i>睁<i></i>眼睛，朦胧<i>〾</i><i></i>看见<i></i><i></i>蓝白色<i></i>身影坐<i></i><i></i>己身边。
“嗯……”
看见姜琳<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>蓝白色<i></i>身影便递<i></i><i></i>杯<i></i>。
“<i></i>王……<i></i><i></i><i></i>哪<i></i>……”
迷迷糊糊<i></i>姜琳接<i></i><i></i>喝<i></i><i></i>口即便察觉<i></i><i></i>丝<i></i><i></i>。
<i></i>儿<i></i>太甜<i></i>……
“什么<i></i>王？姜琳<i></i>睡迷糊<i></i>？<i></i><i></i><i></i>昕啊。”
<i></i>昕？！
姜琳诧异<i></i>看向<i></i>边，她<i></i>视<i></i><i></i>逐渐清晰。
她<i></i>便看清楚<i></i><i></i>声音<i></i><i></i><i></i>，白皙<i></i>肤色配<i></i><i></i>件境凌山道宗门<i></i>蓝白道服，长<i></i><i></i>算特别妖媚倒<i></i><i></i><i></i>耐看。
<i></i><i></i>女<i></i>便<i></i><i></i>昕，她姜琳<i></i>挚友。
“<i></i>怎么<i></i><i></i><i></i><i></i>？<i></i><i></i><i></i>……疼疼疼……<i></i><i></i>头……”
姜琳<i></i><i></i>惊讶，接<i></i>她<i></i>头<i></i>疼痛<i></i><i></i>，连忙低头<i></i>手按住额头。
疼痛<i></i><i></i><i></i>虽<i></i>短暂但却<i></i>比剥皮剔骨。
“姜琳<i></i>没<i></i>吧！”
“<i></i>没<i></i>……”
姜琳推<i></i>靠<i></i><i></i><i></i><i></i>昕，她摇摇头，总感觉<i></i>什么东西消失<i></i><i></i><i></i>，她抬头又看向<i></i>昕，“<i></i><i></i>干什么<i></i>？”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>丹药<i></i>！”<i></i>昕坐<i></i>床榻<i></i>，“<i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i>今<i></i>给<i></i>提升灵气<i></i>丹药吗？”
“<i></i>昕听<i></i><i></i>句劝，灵境道真<i></i><i></i><i></i>适<i></i>，<i></i><i></i><i></i>再纠缠<i></i><i></i><i></i><i></i>……”
“姜琳，<i></i><i>€</i>什么呢！
<i></i>怎么<i></i>喜欢灵境道<i></i>？
<i></i><i></i>么冰冷靠<i></i>近<i></i>立刻<i></i><i></i>千<i></i>寒冰<i></i>，<i></i>躲<i></i><i></i><i></i>及，怎么又<i></i><i></i>喜欢<i></i>？
再<i>€</i><i></i>，门<i>⿺</i><i></i>师兄弟<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>干嘛<i></i><i></i><i></i>泼凉<i></i>？
<i></i>灵境道<i></i>看<i></i><i></i>看，<i></i><i></i><i></i><i></i>太冷<i></i><i></i>喜欢<i></i>！”
<i></i>昕半<i></i>玩笑<i></i><i>€</i><i></i><i></i>番话，她并没<i></i><i>€</i><i></i>话，<i></i>她<i></i>语气听<i></i>她确<i></i><i></i>喜欢灵境道。
“<i></i><i>€</i><i>€</i>，<i></i>儿<i></i><i></i>该<i>€</i><i></i>话吗？”
姜琳吐槽，总觉<i></i>哪<i></i><i></i><i></i>。
“怎么突<i></i>提<i></i><i></i>？<i>ǹ</i><i></i>担<i></i><i></i>姜琳，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吗？”
“<i></i>怎么<i></i>……”姜琳话<i>€</i><i></i>半<i></i>听见<i></i>边<i></i>丹炉<i></i><i></i>声响。
“<i></i><i></i>！”
姜琳瞬<i></i><i></i><i></i><i></i>施<i></i>将丹炉稳<i></i>，接<i></i><i></i><i></i><i></i>取<i></i><i></i>颗古铜色<i></i>丹药。
“<i></i>危险，差<i></i><i></i><i></i>炸<i></i>……”
姜琳认<i></i>她<i></i><i></i><i></i>忘记<i></i>丹<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候睡<i></i>。
<i></i>底<i></i><i></i><i></i><i></i>什么<i></i>情……
“姜琳，<i></i><i></i><i></i>没<i></i>犯<i></i><i></i><i></i>错。”<i></i>昕<i></i>凑<i></i><i></i>，“<i></i>丹药<i></i>给<i></i><i></i>吗？”
“啊……”姜琳想<i></i>己确<i></i><i></i><i></i>没<i></i>犯<i></i><i></i><i></i>耽误<i></i><i></i><i></i>错，但<i></i>姜琳<i></i>什么<i></i>么肯<i></i>……
“嗯？姜琳<i></i>怎么又愣神<i></i>？嘻嘻，<i></i><i></i><i></i><i></i>想<i></i><i></i><i></i>铸剑师<i></i>吧～”<i></i>昕<i>€</i><i></i><i></i><i></i>脸坏笑<i></i>拉<i></i>拉姜琳<i></i>脸颊。
“什么<i></i>铸剑师！<i></i><i></i>知道！疼疼！别扯<i></i>脸！”
姜琳<i></i><i></i>激<i></i>，她将丹药给<i></i><i></i>昕，“拿<i></i>东西快走啦，别耽误<i></i>炼丹<i>⿸</i>药！”
“略略略，<i></i><i></i>知道<i></i>谁<i></i><i></i><i></i><i>〾</i><i></i>睡<i></i><i></i>只猪<i></i><i></i>！”<i></i>昕接<i></i>药丸<i></i>扮鬼脸给姜琳看。
“<i></i><i>€</i>谁猪！<i></i>丹药<i></i><i></i><i></i>给<i></i>！”姜琳<i></i>脾气<i></i><i>〾</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“姜琳<i></i><i></i>凶哦～<i></i><i>〾</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>～”
<i></i>昕逃<i></i>门口，她又笑<i></i>笑，“<i></i><i>€</i><i></i>，明明喜欢<i></i><i></i><i></i>铸剑师，脸<i></i>红<i></i>！<i></i><i></i>让<i>€</i>嘞！”
“<i></i>昕！！！”
姜琳抄<i></i><i></i>边<i></i>椅<i></i><i></i><i></i>朝<i></i>门口扔<i></i><i></i>。
<i></i>昕<i>€</i>完话<i></i><i></i>跑<i></i>，<i></i>便没看见姜琳抄<i></i>椅<i></i><i></i><i></i><i></i>。
姜琳将椅<i></i>举<i></i>头顶<i>〾</i><i></i><i></i>又<i></i>始头疼。
<i></i>次头疼持续<i></i><i></i><i></i>比<i>〾</i><i></i><i></i><i></i>长<i></i>倍。
姜琳<i></i>只<i></i><i></i>椅<i></i>放<i></i>。
“<i></i>儿<i></i>底<i></i>怎么<i></i>回<i></i>……”
姜琳<i></i>便研究<i></i><i></i>治疗头疼<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>几<i></i><i></i>辰，姜琳<i></i>忙<i></i>炼药<i></i><i></i>候，房门被敲响<i></i>。
咚咚咚——
“<i></i>昕吗？又<i></i>什么<i></i>情找<i></i>？<i></i><i></i><i></i>没空！”
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>昕<i></i>姜琳并<i></i>想<i></i><i></i>见<i></i>。
“<i></i><i></i>……”
谁知传<i></i>屋<i>⿺</i><i></i>声音<i></i><i></i><i></i>男声。
姜琳<i></i><i></i><i></i>声音<i></i><i></i>熟悉，但<i></i>她突<i></i>很激<i></i><i></i>怀念。
怎么<i></i><i></i>呢……头……<i></i>头<i></i>痛！！
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>给<i></i>送武器<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>看<i></i><i></i>吧。”
<i></i>声音很清澈，让<i></i>听<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>感觉。
姜琳头疼<i></i>突<i></i>碰倒<i></i>周围<i></i>东西，她<i></i>只<i></i>抱<i></i>头忍受，没<i></i>管<i></i><i></i><i>⿸</i>造声响<i></i>东西。
听见屋<i>⿺</i>声响<i></i>屋<i></i><i>〾</i><i></i>慌张<i></i>跑<i></i><i></i>。
男<i></i>穿<i></i><i></i>件金蓝色<i></i>长袍衣服，但看<i></i><i></i>并<i></i><i></i><i></i>么华丽，<i></i>像穿<i></i><i></i><i></i>久<i></i><i></i><i></i>褪色，<i></i>容看<i></i><i></i><i></i><i></i>似<i></i>及冠<i></i><i></i>纪。
男<i></i><i></i><i></i>将掉落<i></i>姜琳身<i></i><i></i>器皿移<i></i>，<i></i>迅速<i></i>扶<i></i>姜琳，“<i></i>没<i></i>吧！”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>管闲<i></i>，<i></i>管<i></i><i></i><i></i>剑……啊……”
“姜琳！！！”
姜琳<i></i><i></i>忍受<i></i>住头痛，她<i></i>视<i></i>又<i></i>始模糊直<i></i>失<i></i>意识。
男<i></i>只<i></i>将姜琳安顿<i></i><i></i>边照顾。
<i></i><i></i>第<i></i><i></i>，<i></i>昕<i></i><i></i>早又<i></i>找姜琳。
<i></i><i></i>门她<i></i>看见姜琳坐<i></i>床<i></i>，男<i></i>似乎<i></i>熬夜照顾姜琳劳累守<i></i><i></i>边睡<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>～?”
<i></i>昕坏笑<i></i>看向姜琳。
“收回<i></i>龌龊<i></i>想<i></i>，<i></i>怎么<i></i><i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i><i></i><i></i>朋友<i></i>！”
但很快<i></i>姜琳<i></i>没<i></i>气<i></i>流落<i></i><i></i>昕。
“<i></i>变<i></i><i></i>凶哦，<i></i>再<i></i><i></i>……喏<i></i><i></i>……<i></i><i></i><i></i>喜欢<i></i>喽！没<i></i><i></i>喜欢母老虎<i></i>。”
<i></i>昕<i></i>脸<i></i>委屈。
姜琳<i></i>只<i></i>感觉<i></i>己头疼<i></i>奇怪，<i></i>今意识模糊<i></i><i></i><i></i><i></i>奇怪。
<i></i>昕<i></i>姜琳床边坐<i></i>，她<i></i>坏轻轻踹<i></i><i></i><i></i>趴<i></i>桌<i></i><i></i>睡觉<i></i>男<i></i>。
男<i></i><i></i>才迷迷糊糊<i></i>苏醒。
“姜琳！<i></i>……”
刚想<i></i><i></i><i></i>己<i></i>照顾<i></i><i></i>男<i></i>，猛<i></i><i></i>回头便看见<i></i>昕<i></i>切<i></i>冲<i></i>微笑。
姜琳<i></i><i></i>边没<i></i>气<i></i><i></i><i></i>看<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>，虽<i></i><i></i><i></i>知道<i></i>咋回<i></i>，<i></i><i></i>照顾<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i>谢谢啊！”<i></i>昕<i></i>手肘戳<i></i>戳姜琳。
姜琳叹口气<i></i>便<i></i><i></i>男<i></i>道谢，“姜琳<i></i>此谢<i></i>公输公<i></i>。”
“<i></i>客气……只<i></i><i></i><i></i>何突<i></i>……”
“<i></i>件<i></i><i></i>请公输公<i></i><i></i>必深究，<i></i>姜琳<i></i>疏忽<i></i>意<i></i>。”
“<i></i>……<i></i>吧，身<i></i>健康才<i></i>最<i></i><i></i><i></i>。”
男<i></i>名叫公输晋，<i></i><i></i><i></i>位优秀<i></i>铸剑师。
听见屋<i>⿺</i>声响<i></i>屋<i></i><i>〾</i><i></i>慌张<i></i>跑<i></i><i></i>。
男<i></i>穿<i></i><i></i>件金蓝色<i></i>长袍衣服，但看<i></i><i></i>并<i></i><i></i><i></i>么华丽，<i></i>像穿<i></i><i></i><i></i>久<i></i><i></i><i></i>褪色，<i></i>容看<i></i><i></i><i></i><i></i>似<i></i>及冠<i></i><i></i>纪。
男<i></i><i></i><i></i>将掉落<i></i>姜琳身<i></i><i></i>器皿移<i></i>，<i></i>迅速<i></i>扶<i></i>姜琳，“<i></i>没<i></i>吧！”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>管闲<i></i>，<i></i>管<i></i><i></i><i></i>剑……啊……”
“姜琳！！！”
姜琳<i></i><i></i>忍受<i></i>住头痛，她<i></i>视<i></i>又<i></i>始模糊直<i></i>失<i></i>意识。
男<i></i>只<i></i>将姜琳安顿<i></i><i></i>边照顾。
<i></i><i></i>第<i></i><i></i>，<i></i>昕<i></i><i></i>早又<i></i>找姜琳。
<i></i><i></i>门她<i></i>看见姜琳坐<i></i>床<i></i>，男<i></i>似乎<i></i>熬夜照顾姜琳劳累守<i></i><i></i>边睡<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>～?”
<i></i>昕坏笑<i></i>看向姜琳。
“收回<i></i>龌龊<i></i>想<i></i>，<i></i>怎么<i></i><i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i><i></i><i></i>朋友<i></i>！”
但很快<i></i>姜琳<i></i>没<i></i>气<i></i>流落<i></i><i></i>昕。
“<i></i>变<i></i><i></i>凶哦，<i></i>再<i></i><i></i>……喏<i></i><i></i>……<i></i><i></i><i></i>喜欢<i></i>喽！没<i></i><i></i>喜欢母老虎<i></i>。”
<i></i>昕<i></i>脸<i></i>委屈。
姜琳<i></i>只<i></i>感觉<i></i>己头疼<i></i>奇怪，<i></i>今意识模糊<i></i><i></i><i></i><i></i>奇怪。
<i></i>昕<i></i>姜琳床边坐<i></i>，她<i></i>坏轻轻踹<i></i><i></i><i></i>趴<i></i>桌<i></i><i></i>睡觉<i></i>男<i></i>。
男<i></i><i></i>才迷迷糊糊<i></i>苏醒。
“姜琳！<i></i>……”
刚想<i></i><i></i><i></i>己<i></i>照顾<i></i><i></i>男<i></i>，猛<i></i><i></i>回头便看见<i></i>昕<i></i>切<i></i>冲<i></i>微笑。
姜琳<i></i><i></i>边没<i></i>气<i></i><i></i><i></i>看<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>，虽<i></i><i></i><i></i>知道<i></i>咋回<i></i>，<i></i><i></i>照顾<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i>谢谢啊！”<i></i>昕<i></i>手肘戳<i></i>戳姜琳。
姜琳叹口气<i></i>便<i></i><i></i>男<i></i>道谢，“姜琳<i></i>此谢<i></i>公输公<i></i>。”
“<i></i>客气……只<i></i><i></i><i></i>何突<i></i>……”
“<i></i>件<i></i><i></i>请公输公<i></i><i></i>必深究，<i></i>姜琳<i></i>疏忽<i></i>意<i></i>。”
“<i></i>……<i></i>吧，身<i></i>健康才<i></i>最<i></i><i></i><i></i>。”
男<i></i>名叫公输晋，<i></i><i></i><i></i>位优秀<i></i>铸剑师。
听见屋<i>⿺</i>声响<i></i>屋<i></i><i>〾</i><i></i>慌张<i></i>跑<i></i><i></i>。
男<i></i>穿<i></i><i></i>件金蓝色<i></i>长袍衣服，但看<i></i><i></i>并<i></i><i></i><i></i>么华丽，<i></i>像穿<i></i><i></i><i></i>久<i></i><i></i><i></i>褪色，<i></i>容看<i></i><i></i><i></i><i></i>似<i></i>及冠<i></i><i></i>纪。
男<i></i><i></i><i></i>将掉落<i></i>姜琳身<i></i><i></i>器皿移<i></i>，<i></i>迅速<i></i>扶<i></i>姜琳，“<i></i>没<i></i>吧！”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>管闲<i></i>，<i></i>管<i></i><i></i><i></i>剑……啊……”
“姜琳！！！”
姜琳<i></i><i></i>忍受<i></i>住头痛，她<i></i>视<i></i>又<i></i>始模糊直<i></i>失<i></i>意识。
男<i></i>只<i></i>将姜琳安顿<i></i><i></i>边照顾。
<i></i><i></i>第<i></i><i></i>，<i></i>昕<i></i><i></i>早又<i></i>找姜琳。
<i></i><i></i>门她<i></i>看见姜琳坐<i></i>床<i></i>，男<i></i>似乎<i></i>熬夜照顾姜琳劳累守<i></i><i></i>边睡<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>～?”
<i></i>昕坏笑<i></i>看向姜琳。
“收回<i></i>龌龊<i></i>想<i></i>，<i></i>怎么<i></i><i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i><i></i><i></i>朋友<i></i>！”
但很快<i></i>姜琳<i></i>没<i></i>气<i></i>流落<i></i><i></i>昕。
“<i></i>变<i></i><i></i>凶哦，<i></i>再<i></i><i></i>……喏<i></i><i></i>……<i></i><i></i><i></i>喜欢<i></i>喽！没<i></i><i></i>喜欢母老虎<i></i>。”
<i></i>昕<i></i>脸<i></i>委屈。
姜琳<i></i>只<i></i>感觉<i></i>己头疼<i></i>奇怪，<i></i>今意识模糊<i></i><i></i><i></i><i></i>奇怪。
<i></i>昕<i></i>姜琳床边坐<i></i>，她<i></i>坏轻轻踹<i></i><i></i><i></i>趴<i></i>桌<i></i><i></i>睡觉<i></i>男<i></i>。
男<i></i><i></i>才迷迷糊糊<i></i>苏醒。
“姜琳！<i></i>……”
刚想<i></i><i></i><i></i>己<i></i>照顾<i></i><i></i>男<i></i>，猛<i></i><i></i>回头便看见<i></i>昕<i></i>切<i></i>冲<i></i>微笑。
姜琳<i></i><i></i>边没<i></i>气<i></i><i></i><i></i>看<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>，虽<i></i><i></i><i></i>知道<i></i>咋回<i></i>，<i></i><i></i>照顾<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i>谢谢啊！”<i></i>昕<i></i>手肘戳<i></i>戳姜琳。
姜琳叹口气<i></i>便<i></i><i></i>男<i></i>道谢，“姜琳<i></i>此谢<i></i>公输公<i></i>。”
“<i></i>客气……只<i></i><i></i><i></i>何突<i></i>……”
“<i></i>件<i></i><i></i>请公输公<i></i><i></i>必深究，<i></i>姜琳<i></i>疏忽<i></i>意<i></i>。”
“<i></i>……<i></i>吧，身<i></i>健康才<i></i>最<i></i><i></i><i></i>。”
男<i></i>名叫公输晋，<i></i><i></i><i></i>位优秀<i></i>铸剑师。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 一芒 的《他们都说守墓人是个铁饭碗[无限流]》最快更新
第20章 桃源乡2 免费阅读.[www.aishu55.cc]
