第23章 促狭的稚唯
作品:《如何让秦始皇寿终正寝》 《<i></i>何让秦始皇寿终<i></i>寝》最<i></i>章节 第23章 促狭<i></i>稚唯
<i></i><i></i>刻<i></i>黑夜，但<i></i>转瞬便<i></i><i></i>白昼。
光明驱散黑暗带<i></i><i></i>瞬<i></i>压迫感挤压<i></i>每<i></i><i></i><i></i><i></i>意识，眼<i>⿺</i>被灌满白光<i></i>刺激让<i></i>呼吸紧促。<i></i><i></i><i></i>约<i></i><i></i><i></i>朝<i></i><i></i><i></i>看<i></i>，远望<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>道刺眼<i></i>光团，<i></i>果<i></i><i></i><i></i><i></i>刚才<i></i><i></i>深夜，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>任何怀疑，<i></i><i></i><i></i>每<i></i>挂<i></i>远空<i></i>太阳。
“<i></i><i></i>……怎么回<i></i>？”
颤抖<i></i><i></i>问。
<i></i>极<i></i><i></i>未知<i></i><i></i>，恐慌<i></i><i></i>超越<i></i>奇<i></i>。显<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>情况<i></i><i></i>极<i></i><i></i>未知。<i></i>片<i></i><i></i>昼夜变<i></i>，<i></i>无论<i></i>何<i></i><i></i>极端<i></i>异象。
台<i></i><i></i>灵灯<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>众<i></i><i></i><i></i>注<i>〾</i><i>⿺</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>依旧<i></i>毫无变<i></i>。
胡兰望向<i></i><i></i><i></i><i></i>太阳<i></i>般<i></i>光亮，几乎<i></i>瞬<i></i>，她<i></i>知道<i></i><i></i><i></i>己<i></i>亮<i></i>灯。虽<i></i>疑惑<i></i>何跟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，但<i></i>她并没<i></i>让<i></i><i></i>情况持续<i></i><i></i>。松<i></i>玉华柱，<i></i><i></i>刻，白昼<i></i>归黑暗。
白昼<i>ǹ</i>黑暗<i></i>交替没<i></i>任何征兆<i>ǹ</i>缓冲。<i></i><i></i>么突<i></i>亮<i></i>，<i></i><i></i>又突<i></i>黑<i></i>，<i></i>给<i></i>任何<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>，怎么回<i></i>？”
场<i></i><i></i>留<i></i><i></i><i></i>呆愣<i></i>原<i></i>，<i></i><i></i>看向甄云韶，将慌乱<i>〾</i><i>⿺</i><i></i>疑惑投递<i></i>她身<i></i>。
修仙界<i></i>光怪陆离，奇异丛<i></i><i></i>。但即便<i></i><i></i><i></i>基态意识<i></i>存<i></i><i></i>异象<i>ǹ</i>奇观<i></i><i></i>，<i></i><i></i>未见<i></i><i></i>般忽<i></i><i></i>明<i>ǹ</i>暗<i></i>交替。<i></i><i></i>刻，<i></i>真<i></i><i></i>白昼。<i></i><i></i>显<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>突<i></i><i></i>白昼交替归<i></i><i></i>胡兰身<i></i>，毕竟<i></i><i></i><i></i>眼<i></i>，胡兰只<i></i><i></i>玉华柱<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>孩<i></i>。<i></i>且，白昼<i></i><i></i><i></i><i></i>候，灵灯<i></i>并未被<i></i>亮。
众<i></i>疑惑，甄云韶<i></i><i></i><i></i><i></i>疑惑。她<i></i><i></i>府<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>异常拔尖<i></i><i></i>，曾遨游<i></i>海，观<i></i><i></i>奇观，见<i></i><i></i>破境，引九<i></i>异景，但<i></i>依旧没<i></i>见<i></i><i></i>般跨装<i></i>场景。<i></i>知<i></i>什么，她总觉<i></i>刚才<i></i>短暂<i></i>白昼<i></i>仅仅只<i></i><i></i><i></i>明安城，叠云<i></i>、东土，甚至<i></i>整座<i></i><i></i>，她觉<i></i>似乎<i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i>念头让她震慑，震慑<i>〾</i><i>⿺</i><i></i>难言<i></i>惊惧。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>接触<i></i><i></i><i></i>未知<i></i>恐惧，<i></i><i></i>比安坐<i></i><i></i><i>⿺</i>，听<i>€</i>万<i></i><i>〾</i><i></i><i></i>杀<i></i><i></i>妖兽并无感觉，但<i></i>旦<i></i><i></i><i></i>身边，<i></i>将<i></i>无言<i></i>压迫。
尤<i></i><i></i>像甄云韶<i></i><i></i><i></i>身格局已<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>层次，比<i></i>普通<i></i>修仙者知道更<i></i><i></i><i></i><i></i>隐秘。<i></i><i></i><i></i>突<i></i><i></i><i></i><i></i>异象，<i></i>极<i></i><i></i><i></i><i></i>波及范围很<i></i><i></i>异象意味<i></i>什么，仔细<i></i>想<i></i><i></i>令<i></i>惊惧。
转念<i></i>，她<i></i><i></i>很快，招手<i></i>道清风，压<i></i>众<i></i><i></i>
骚<i></i>，<i></i><i></i>语气<i></i><i>〾</i><i></i><i></i>般<i></i>淡，“<i></i>须慌乱，想必<i></i><i></i><i></i><i></i>破境，造<i></i><i></i>异象。”
清风伴随<i></i><i></i>淡<i></i>话语，无疑<i></i><i></i>让场<i></i><i>〾</i><i></i>安<i></i><i></i><i></i>。<i></i>歹甄云韶<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>几<i></i><i></i>境界，<i></i>安<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>简简单单<i></i>。
胡兰已<i></i><i></i>台<i></i>。她<i></i>最<i></i><i></i><i></i><i></i>灯<i></i>。
<i></i>么<i></i><i></i>，<i></i>灵灯便<i></i><i></i>此结束<i></i>。
甄云韶<i></i>异象<i></i><i></i>注<i></i>转移<i></i><i></i><i></i>破境，场<i></i><i></i>议论便<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>何<i></i>何<i></i>。修仙界<i></i><i></i>么<i></i><i></i>很简单<i></i><i>€</i><i></i>，但凡碰<i></i>无<i></i>认知<i></i>东西，往<i></i><i></i>身<i></i>扯<i></i><i></i><i></i>。简单，但<i></i>格<i></i><i></i>效。
甄云韶划<i></i>。
“予宣，此次<i></i>灵灯<i></i><i></i>，<i></i>此结束。”
场<i></i>众<i></i><i></i><i></i><i></i>皆<i></i>松<i></i>口气，先<i></i><i></i>异象带<i></i><i></i>震慑太<i></i>突<i></i>，<i></i>至<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>绷紧<i></i>意识，<i></i><i></i><i></i>彻底结束<i></i>，才算<i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i>便<i></i>始离场<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>聚<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i>灵灯<i></i>，显<i></i>易见<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>团<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>核<i></i>。
胡兰<i></i>边，先<i></i><i></i><i></i>追随她<i></i><i></i>先<i></i><i></i><i></i>何依依太<i></i>优秀<i>ǹ</i>胡兰太<i></i>“普通”，散<i></i><i></i>干净。<i></i>怀向往<i></i><i></i>，<i></i>怀<i></i>轨<i></i>罢，此刻<i></i><i></i><i></i>退却。<i></i><i></i>融<i></i><i></i>太<i></i>优秀<i></i>何依依<i></i>世界<i></i>，又看<i></i><i></i>胡兰太<i></i><i></i>庸<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i>眼<i></i>，胡兰<i></i>灵灯<i></i>结果太<i></i>惨淡，<i></i>无疑<i></i>让<i></i><i></i>忘记<i></i>先<i></i>追随胡兰<i></i><i></i><i></i>“她很优秀”，<i></i>忘记<i></i>甄云韶<i>€</i><i></i><i></i>“<i></i>灯<i></i>结果<i></i>代<i></i><i></i><i></i>”，更<i></i><i></i>知道<i></i><i></i>，胡兰<i></i>灯并非惨淡。<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i>〾</i><i></i>，终究<i></i>再<i></i><i></i><i></i>世界。
虽<i></i><i></i>太<i></i>解<i></i>己<i></i><i></i>灯结果<i></i>何<i></i><i></i><i></i><i></i>，但<i></i>胡兰终究<i></i><i></i><i></i>己“修仙”、“练剑”、“读书”<i></i>“师姐”<i></i>选择<i></i><i></i>感<i></i>满意。<i></i><i></i>头，<i></i>底<i></i><i></i>兴<i></i>。她笑<i></i>走向何依依<i></i>秦<i></i>月。
<i></i><i></i><i></i>何依依眼<i></i>，胡兰<i></i><i></i>强装无<i></i>，毕竟连玉华柱<i></i>没<i></i>亮。<i></i><i></i>头<i></i>忍胡兰<i></i>般憋<i></i>，<i></i><i></i>便<i>€</i>：“胡兰姑娘莫<i></i>憋坏<i></i>，难<i></i><i></i>哭<i></i><i></i>吧，<i></i><i></i><i></i><i></i>笑话<i></i><i></i>。<i></i>灯<i></i><i></i><i></i>情<i></i><i></i>没什么<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
胡兰愣<i></i>愣，顿住脚步想<i></i>想，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>立马挑<i></i>眉，<i></i>巴掌拍<i></i>胡兰肩膀<i></i>，“<i></i>才哭呢！”
胡兰<i></i>底<i></i>筑基五层<i></i>修士，被何依依<i></i>话弄<i></i>恼火<i></i>，劲儿没收完便<i></i>巴掌拍<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>，何依依真<i></i>哭<i></i>。
“哎呀，劲儿<i></i><i></i><i></i>。”胡兰尴尬<i></i>笑<i></i>笑，看<i></i>看<i></i><i></i>何依依没伤<i></i>，只<i></i>痛<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>没管<i></i>，抬头朝叶<i></i>看<i></i>。<i></i>者<i></i>她笑<i></i>笑，她<i></i><i></i>沉<i></i><i></i>口气，轻松<i></i>少。
……
甄云韶挥<i></i><i></i>道清风，带走留存<i></i>望楼台<i></i>修仙者<i></i>气息<i></i>灵气波<i></i>，让<i></i><i></i><i></i>归原<i></i><i></i>普通。
<i></i>灵灯<i></i>此结束，她<i></i><i></i>持<i></i>，<i></i><i></i>最<i></i>收场<i></i>。
身<i></i><i></i>灵灯<i></i><i></i>何依依<i></i>原<i></i>，此刻<i></i><i></i>张<i></i><i></i><i></i>，九道灯轮环<i></i>最<i></i><i></i>，九道灯柱架<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>蓓蕾。将望楼台处<i></i>干净<i></i>，她<i></i>目光放<i></i>灵灯<i></i>，忽<i></i><i></i><i></i><i></i>丝异常。她仔细看<i></i>看，骇<i></i><i></i><i></i>灵灯最<i>⿺</i><i></i><i></i>蓓蕾状<i></i>灯花微微张<i></i><i></i><i></i>道<i></i>缝。<i></i><i></i><i>〾</i><i></i>没<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>亮灯晶<i></i><i></i>候造<i></i><i></i>吗？”
她<i></i><i></i>疑惑，<i></i>太明白<i></i>意味<i></i>什么，暂<i></i>记<i></i><i></i><i></i>，打算<i>〾</i><i></i>跟<i></i>府<i></i><i></i><i></i><i>€</i>。
“先收<i></i>灵灯吧。”
挥手<i>〾</i><i></i>，<i></i>缕清风拂<i></i>，<i></i><i></i>盖住整<i></i>灵灯。
片刻<i>〾</i><i></i>，她皱<i></i>皱眉，“怎么<i></i>闭<i></i>？”收灵灯<i></i><i></i><i></i>让灵灯闭<i></i><i></i><i></i>程。
她<i></i>强文气<i>〾</i>风，但<i></i>灵灯依旧没<i></i>任何<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>灵气，结果却依旧。
“坏<i></i>吗？”她想，“<i></i><i></i>吧，<i></i>歹<i></i>圣<i></i>打造<i></i>。”
<i></i>番五次试<i></i><i></i>几遍<i></i><i></i>管<i></i>，<i></i>找<i></i><i></i>原<i></i>，无奈<i>〾</i><i></i>只<i></i><i></i>灵灯<i></i><i></i><i></i>先暂<i></i>收<i></i>储<i></i>器<i></i>。
<i></i><i></i>，台便空。夜<i></i>归寂静，像<i></i>无<i></i><i></i><i></i>。
……
叶<i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i>胡兰<i></i><i></i><i></i><i></i>，先走<i></i>。白薇跟<i></i>旁边，她<i></i>知<i></i>何，觉<i></i><i></i>返回<i></i>路走<i></i><i></i>似乎<i></i>轻松<i></i><i></i>，她想，<i></i>概<i></i><i></i>少<i></i>原<i></i>吧。
“先<i></i>，刚才<i></i>……”
祁盼山<i></i><i></i>久久<i></i><i></i><i></i>息，刚才白昼<i></i><i></i>候，<i></i>眉<i></i>泥丸宫温养<i></i>飞剑<i></i>住<i></i>颤抖，几乎<i></i>破<i></i>泥丸宫飞向<i></i>际，直至白昼退<i></i>，黑夜再临<i></i>才消停<i></i><i></i>。<i></i><i></i>修道<i></i>，深知<i></i>命飞剑潜<i></i>泥丸宫<i></i>被震<i></i><i></i><i></i>何<i></i>夸张<i></i><i></i>情。<i></i><i></i>知道<i></i>底<i></i><i></i><i></i>什么，<i></i>刹<i></i><i></i>白昼<i></i>底<i></i>什么情况。<i></i>只<i></i>问叶<i></i>。
叶<i></i>笑<i></i>笑，“<i></i><i></i>万般<i></i>异象，<i></i><i></i>算<i></i><i></i><i></i>吧。”
“<i></i>知道，<i></i><i></i><i></i><i></i>底……”<i></i>问<i></i><i></i>半，觉<i></i>口干<i></i>燥，苦笑<i></i>声，“看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>该接触<i></i>东西。”
“<i></i><i></i>候最复杂<i></i><i></i><i></i><i></i>最简单<i></i>。刚才<i></i>白昼没<i></i><i></i>想<i></i><i></i>么复杂。”叶<i></i><i>€</i>。
祁盼山愣<i></i>愣。
叶<i></i>接<i></i>又笑<i></i>补充<i></i><i></i>句，“<i></i><i></i><i></i>，<i></i>并<i></i>简单。”
祁盼山惶惶<i></i>，<i></i>知<i></i>措。沉顿<i></i>许久，才遥遥跟<i></i>。
<i></i>想，<i></i>先<i></i><i></i><i></i>每<i></i><i></i>，<i></i><i></i>见<i></i>阵彻认知<i></i><i></i>，<i></i>知<i></i><i></i>，<i></i><i></i>坏。
……
李缘呆立<i></i>城头，紧紧握住已<i></i><i></i>息<i></i>剑，遥遥望<i></i>黑夜。
<i></i><i></i>知道刚才<i></i><i></i><i></i>什么，忽<i></i><i></i><i></i>，<i></i>场白昼。
白昼<i></i><i>⿺</i>，<i></i>背<i></i>长剑颤鸣<i></i>已，若<i></i><i></i>及<i></i>抓住，便<i></i>离鞘<i></i><i></i><i></i>。<i></i>么<i></i>瞬<i></i>，<i></i><i></i><i></i>慌乱。
<i></i><i></i><i></i><i></i>剑客<i></i>言，剑<i></i>命<i></i>另<i></i>半，<i></i><i></i><i></i>己完<i></i>没<i></i>预料<i></i><i></i>情况<i></i>，贴身佩剑居<i></i>差<i></i>离鞘。<i></i>无疑<i></i>令<i></i>惊惧<i></i>。<i></i>感受<i></i><i></i>直至灵魂深处<i></i>压迫，<i></i>股压迫<i></i>并无强<i></i><i></i><i></i><i></i>，但<i></i>似<i></i>更<i></i>层次<i></i>……<i></i><i></i><i></i>无<i></i>言喻<i></i>存<i></i>。
<i></i><i></i>想<i></i><i></i>剑客<i></i>感受<i></i>压迫，唯<i></i><i></i>便<i></i>宣泄<i></i>压迫<i>〾</i>势<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>名剑客。
<i></i>忽<i></i>感觉身<i></i>疲惫，<i></i><i></i><i></i>难言<i></i>无<i></i>感。<i></i><i></i>落<i></i><i></i><i></i>局，却<i></i>万<i></i>俱备，即将<i></i>世<i></i><i></i><i></i>段<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i>情。<i></i>运遗失、神像显露，<i></i><i></i><i></i>毫无征兆<i></i>白昼，每<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>没办<i></i><i></i>知晓<i></i>。<i></i>头愈<i></i>沉<i></i>，愈<i></i>幽幽。
沉静<i></i><i></i>，想<i></i>想，唤<i></i>飞剑，将神念附<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>纵飞剑掠向北边。<i></i>道星芒闪<i></i>，飞剑已<i></i>万<i></i><i>〾</i><i></i>。
长呼<i></i>口气，将佩剑背<i></i>背<i></i>，身<i></i>掠<i></i>，<i></i><i></i>刻<i></i>已<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>书房<i></i>。
桌<i></i><i></i><i></i>龙头玉玺<i></i>明<i></i><i></i><i></i>书房<i></i><i></i><i></i><i></i>身份。
座<i></i><i></i><i></i>审<i></i>奏书太久满<i></i>疲惫<i></i>李明廷被<i></i>道风惊觉，<i></i>见<i></i><i></i><i></i>，立马站<i></i><i></i>，“父皇！”
李缘摇摇头，看<i></i>看李明廷<i></i><i></i><i></i>皱<i></i>皱眉，“<i></i>太累<i></i>。”
李明廷连忙<i>€</i>：“孩儿<i></i>累。”
“君安府何<i></i><i></i>嫡<i></i><i></i>明安城，<i></i><i></i><i></i>亮灯晶<i></i><i></i><i></i>。”李缘<i>€</i>，“保护<i></i><i></i>。”
李明廷眉头<i></i><i></i>，“君安府何<i></i>嫡<i></i>？”<i></i><i></i><i></i><i></i><i>〾</i>君，<i></i><i></i>很快知道远<i></i>明安城<i></i><i></i>并<i></i>稀奇，早<i></i>何依依<i></i>灯<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>便<i></i>消息<i></i>。只<i></i>没想<i></i>，<i></i><i></i><i></i>何<i></i>嫡<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>念头，<i></i><i></i><i></i>参<i></i>荷园<i></i><i></i>，何<i></i>没<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”李缘<i>€</i><i></i>停<i></i>想<i></i>想，<i></i><i></i><i>€</i>：“何<i></i><i></i>位公<i></i><i></i><i></i>意<i></i>，将<i></i>很<i></i>希望<i></i>圣。”
李明廷<i></i><i></i><i></i>片清明，<i></i>知道父皇刻意<i></i>么<i>€</i><i></i>，便<i></i><i></i>让<i></i>己想办<i></i><i>ǹ</i><i>〾</i>结交。<i></i><i></i><i></i><i></i>头。
门<i></i>忽<i></i>传<i></i>急促慌张<i></i>脚步<i></i>声音。
“报——”
李缘<i></i>气息随<i>〾</i>收敛。
<i></i><i></i>太监慌<i></i>迭<i></i>冲<i></i><i></i><i></i>。
“何<i></i>？”李明廷<i></i>威<i></i>怒。
“刚刚<i></i><i></i><i></i>白，<i></i><i></i><i></i>昼，持续五息……”
……
唐康肯<i></i>，<i></i>忽<i></i><i></i><i></i><i></i>白昼<i>〾</i>景<i></i>整<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>见<i></i><i></i>。<i></i>白昼<i></i><i></i><i></i>瞬<i></i>，<i></i>便<i></i><i></i><i></i>极<i></i><i></i><i></i>，<i></i>明安城<i></i>空。
<i></i>突<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>情，毫无疑问<i></i>打乱<i></i><i></i><i></i>步伐。放<i></i><i></i><i></i><i></i>神念，顺<i></i>光掠<i></i>，却<i></i>毫<i></i>剩<i></i>消融<i></i><i></i>半空。<i></i>明安城<i></i>，<i></i>并没<i></i><i></i><i></i>什么特别<i></i><i></i>情。
<i></i>知道，<i></i><i></i>波及<i></i><i></i><i></i>异象<i></i><i></i><i></i>简简单单<i></i>句话<i>€</i><i></i>清楚<i></i>，<i></i><i></i><i></i>弄<i></i>懂<i></i>什么，折返回<i></i>明安城<i></i><i></i><i></i>更明白。<i></i><i></i>，<i></i>往神秀湖<i></i>步伐<i></i>快<i></i>，只<i></i><i></i>问长山先<i></i>。
<i></i>果只<i></i>叠云<i></i><i></i>异常<i>〾</i><i></i>，<i></i>像<i>〾</i><i></i>清净观神像显露，<i></i>并未放<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>知道<i></i><i></i>无<i></i>影响既<i></i><i></i><i></i>局。但<i></i><i></i><i></i>，<i></i>忽<i></i><i></i>白昼<i></i>波及整座<i></i><i></i><i></i>，<i></i>便<i></i><i></i>再<i></i>放<i></i><i></i><i></i><i></i>，尤<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>势变<i></i><i></i><i></i>候。
……
<i></i>片肃杀萧条<i>〾</i>境。残垣断壁，尸横遍野。狰狞残破<i></i>巨<i></i>尸<i></i>铺<i></i><i></i><i></i>处，浓郁<i></i>血腥<i>〾</i>气将<i></i>片<i></i>染<i></i>红色，<i></i><i></i>卷<i></i><i></i>云<i></i><i></i>呼啸<i></i>血海<i></i>般。磅礴<i></i>巨<i></i>围立<i></i><i></i>山城墙横压<i></i><i></i>，直指碧落。<i></i>际<i></i><i></i><i></i>道墨<i></i>，<i></i><i></i>道墨<i></i><i></i><i></i>缓慢<i></i>往城墙<i></i><i></i>
曲红绡<i></i>身白衣染红<i></i><i></i>少，呼啸<i></i>血气<i>〾</i>风吹拂长<i></i>。
站<i></i>她旁边<i></i><i></i>温早见，她此刻已<i></i>疲惫虚弱<i></i><i></i>极<i></i>，手扶<i></i>曲红绡肩膀<i></i>，勉强倚靠<i></i>站立。
<i></i><i></i><i></i>么<i></i>瞬<i></i>，白昼袭<i></i>，刹<i></i><i>〾</i><i></i>将<i></i><i></i>血云推<i></i>万<i></i>，<i></i>际<i></i>道墨<i></i>随<i>〾</i>退却。终<i></i>见<i></i><i></i><i></i>落星<i></i>，第<i></i>次白昼<i></i>盛。
周围<i></i>道道剑鸣声响<i></i>，<i></i><i></i>清<i></i>断剑折空<i></i><i></i>，悬立长空。
温早见警觉，浑身气势涌<i></i>，衣衫猎猎。
却<i></i>五息<i>〾</i><i></i>，白昼退却，无<i></i>残剑跌落，<i></i><i></i>荒凉<i></i><i></i><i></i><i></i>。没<i></i>任何征兆，<i></i>似<i></i>白昼<i></i>只<i></i><i></i>推<i></i><i></i>血云<i></i>。
“<i></i>底<i></i><i></i><i></i>什么？”温早见望<i></i><i></i><i></i>璀璨<i></i>星河，<i></i><i></i>落星<i></i><i></i>第<i></i>次见<i></i>。
曲红绡久久无言，神情<i></i><i></i>虚晃。她只<i></i>隐约觉<i></i>，<i></i>袭<i></i><i></i>白昼<i></i><i></i><i></i>熟悉<i></i>感觉，但<i></i>底<i></i>什么，她<i></i><i>€</i><i></i>清楚。
看<i></i>美丽<i></i>星空，温早见<i></i>情放松<i></i><i></i><i></i>，勉强挤<i></i><i></i>丝笑意<i></i>，肩膀碰<i></i>碰曲红绡，“<i></i>看<i></i><i></i>，很美吧。”
曲红绡眼<i>⿺</i><i></i>片恍惚，轻声呢喃，“<i></i>啊，很美。”
温早见笑意写<i></i>脸<i></i>。她偏头看<i></i>曲红绡，<i></i><i></i>顺<i></i>往<i></i>际看<i></i>，顿<i></i><i></i>惊：“<i></i>黑<i></i>居<i></i>退走<i></i><i></i>么远！”
曲红绡回头望<i></i>望，撇<i></i>
<i></i><i></i>念头，皱<i></i><i></i>眉，“<i></i>刚才<i></i>白昼造<i></i><i></i>结果吗？”
温早见摇摇头，她<i></i>确<i></i>，<i></i><i></i><i></i>情太<i></i>离奇<i></i>。
“黑<i></i>居<i></i>退<i></i><i></i>么远，<i></i><i></i>似乎<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>位置，<i></i>岂<i></i><i></i>意味<i></i><i></i>势将晚<i></i><i></i><i></i>？”曲红绡皱<i></i>眉<i>€</i>。
温早见<i></i>头<i></i><i></i><i></i><i></i>沉<i></i><i></i><i></i>，“<i></i>果<i></i><i></i><i></i><i></i>话，<i></i><i></i>又<i></i><i></i>变<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>变。”曲红绡沉吟<i></i>声，她忽<i></i>想<i></i><i></i><i></i>味书屋，<i></i>道：“<i></i>先<i></i><i></i>，<i></i>味书屋<i></i><i></i><i></i>问题<i></i>。”
“回<i></i>吧。”曲红绡<i>€</i>完身<i></i><i></i>掠消失<i></i><i></i><i></i>。
温早见嘟囔<i></i><i>€</i>，“<i></i>想<i></i><i></i><i></i><i></i>看星星呢，走<i></i><i></i>么快。”她遗憾<i></i>努<i></i>努嘴，<i></i><i></i>追<i></i><i></i><i></i>。
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 辛吉拉莱奈 的《如何让秦始皇寿终正寝》最快更新
第23章 促狭的稚唯 免费阅读.[.aishu55.cc]
